Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Dnia 22 września 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 września 2016 roku sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] im. M. K. w S. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] im. M. K. w S. do załatwienia wniosku skarżącego z dnia [...] kwietnia 2016 r. w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku, II. stwierdza, że Dyrektor Szkoły Podstawowej nr [...] im. M. K. w S. dopuścił się bezczynności, III. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, IV. zasądza od Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] im. M. K. w S. na rzecz skarżącego kwotę [...]zł (sto złotych ) tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2016 r. K. J. zwrócił się do Dyrektora Szkoły Podstawowej Nr [...] im. M. Konopnickiej w S. (dalej: Dyrektor SP) o udostępnienie na podstawie art. 2 ust. 1, art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 ze zm., dalej: u.d.i.p.) wszystkich protokołów posiedzeń Rady Pedagogicznej SP Nr [...] w S. z okresu od dnia [...] września 2013 r. do dnia [...] kwietnia 2016 r. Wnioskodawca zaznaczył, że na podstawie art. 14 ust. 1 u.d.i.p. wnosi o przesłaniu mu informacji w formie kopii protokołów.

Pismem z dnia [...] maja 2016 r. Dyrektor SP poinformował K. J., że przygotowanie żądanej przez niego informacji publicznej wiąże się ze znacznym nakładem pracy, w związku z czym, zgodnie z zarządzeniem Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...] czerwca 2003 r., nr [...] zachodzi konieczność poniesienia przez wnioskodawcę kosztów udostępnienia informacji w kwocie [...]zł, zgodnie z zestawieniem: [...] zł – za przygotowanie kserokopii (min. 620 stron x 0,30 zł/stronę), [...] zł – za przygotowanie kserokopii (35 h x 15,00 zł), 20,90 zł – za przesyłkę. W związku z powyższym Dyrektor SP na podstawie art. 15 ust. 2 u.d.i.p. wezwał wnioskodawcę do podania, czy podtrzymuje złożony wniosek, a jeśli tak to do uiszczenia wskazanej wyżej opłaty w kwocie [...]zł.

Następnie pismem z dnia [...] maja 2016 r. K. J. wezwał Dyrektora SP na podstawie art. 52 § 3 w zw. z art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) do usunięcia naruszenia prawa poprzez wyznaczenie kosztów udostępnienia informacji publicznej, żądając ich uchylenia.

W odpowiedzi z dnia [...] maja 2016 r. Dyrektor SP poinformował wnioskodawcę, że brak jest podstaw do zmiany stanowiska co do konieczności poniesienia opłaty w związku z dostępem do informacji publicznej, ze względu na koszty wykonania kserokopii żądanych dokumentów, opłacenia czasu pracownika wykonującego kopie oraz czynności anonimizowania danych wrażliwych, a także koszty wysyłki. Jednocześnie Dyrektor SP wezwał wnioskodawcę do podania, czy podtrzymuje on złożony wniosek, albowiem udostępnienie informacji publicznej w żądanej formie wiąże się z koniecznością uiszczenia opłaty.

W dniu [...] czerwca 2016 r. K. J. zwrócił się do Dyrektora SP na podstawie art. 2 ust. 1, art. 10 ust. 1 u.d.i.p. z wnioskiem o udostępnienie do wglądu protokołów posiedzeń Rady Pedagogicznej SP Nr [...] w S. z okresów od [...] września 2013 r. do [...] sierpnia 2014 r. oraz od [...] marca 2016 r. do [...] kwietnia 2016 r. Jednocześnie na podstawie art. 14 ust. 1 u.d.i.p. wniósł o umożliwienie zapoznania się z ww. protokołami, prosząc o telefoniczne uzgodnienie terminu udostępnienia.

Dyrektor SP w piśmie z dnia 22 czerwca 2016 r. w odpowiedzi na pismo K. K. z dnia [...] czerwca 2016 r. wskazał, że żądane dokumenty są w trakcie przygotowywania – anonimizowania treści protokołów objętych tajemnicą spraw poruszanych na zebraniu Rady Pedagogicznej, które mogą naruszać dobra osobiste uczniów lub ich rodziców, a także nauczycieli i innych pracowników Szkoły. Jednocześnie Dyrektor podał, że dokumenty będą udostępnione do wglądu w dniu 24 czerwca 2016 r. w godz. 15:30-16:30 lub w dniu 27 czerwca 2016 r. w godz. 12:00-13:00.

Ze znajdującej się w aktach sprawy notatki służbowej wynika, że w dniu 27 czerwca 2016 r. K. J. uzyskał do wglądu żądane dokumenty, zgodnie z wnioskiem z dnia 10 czerwca 2016 r. Jednocześnie odmówiono mu zgody na sporządzenie fotografii zanonimizowanych dokumentów.

W piśmie z dnia 28 czerwca 2016 r. Dyrektor SP odpowiadając na zgłoszony w dniu 27 czerwca 2016 r. w trakcie wglądu w żądane dokumenty wniosek o umożliwienie ich sfotografowania podała, że udostępnienie nastąpiło już w żądanej formie.

Pismem z dnia 4 lipca 2016 r. K. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność Dyrektora SP Nr [...] w S. w zakresie udostępnienia informacji publicznej zgodnie z wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2016 r. Skarżący wniósł o zobowiązanie Dyrektora SP do udostępnienia żądanych informacji, stwierdzenia rażącego naruszenia prawa, wymierzenie Dyrektorowi grzywny oraz zasądzenie na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania wg norm przepisanych. Zdaniem K. J. Dyrektor SP dopuścił się naruszenia art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP w zw. z art. 10 Europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.), art.1 ust. 1, art. 6 ust. 1, art. 13 ust. 1, art. 14 ust. 1 u.d.i.p. Skarżący przedstawił przebieg sprawy i powołał przepis art. 15 ust. 2 u.d.i.p., podkreślając, że nie dokonał zmiany wniosku z dnia 19 kwietnia 2016 r. i w związku z tym Dyrektor SP zobowiązany był w terminie do dnia 20 maja 2016 r., skoro powiadomienie o wysokości opłaty skarżący otrzymał w dniu 5 maja 2016 r.

W odpowiedzi Dyrektor SP wniósł o oddalenie skargi wskazując, że w dniu 4 maja 2016 r. poinformowano skarżącego, iż udostępnienie żądanej informacji wiąże się z koniecznością poniesienia kosztów, wzywając w trybie art. 15 ust.2 u.d.i.p., czy skarżący podtrzymuje wniosek. Skarżący nie podtrzymał złożonego wniosku, a jedynie zakwestionował konieczność poniesienia opłaty za udostępnienie informacji publicznej w ten sposób, że pismem z dnia 11 maja 2016 r. wezwał do usunięcia naruszenia prawa. W związku z tym Dyrektor SP podtrzymał swe stanowisko co do opłaty i powtórnie wezwał skarżącego do oświadczenia, czy podtrzymuje złożony wniosek. W dniu [...] maja 2016 r. K. J. wniósł do Sądu skargę na wyznaczenie opłaty z tytułu dostępu do informacji publicznej. Następnie [...] czerwca 2016 r. zwrócił się do Dyrektora o udostępnienie informacji publicznej w formie wglądu do protokołów z posiedzeń Rady Pedagogicznej SP nr [...] z okresu od 1 września 2013 r. do 31 sierpnia 2014 r. i od 1 marca 2016 r. do 30 kwietnia 2016 r. Dyrektor wyjaśnił, iż uznała, że wniosek ten jest zmianą wniosku dotychczasowego w zakresie sposobu i formy udzielenia informacji publicznej. W związku z tym w dniu 27 czerwca 2016 r. umożliwiła skarżącemu wgląd w ww. dokumenty. Dyrektor SP podkreślił, że nie uzależniono udostępnienia informacji publicznej od wniesienia opłaty celem pokrycia dodatkowych kosztów udostępnienia. Przy czym skarżący nie podtrzymał swego pierwotnego wniosku, gdyż wezwał Dyrektora SP do usunięcia naruszenia prawa, a następnie wniósł skargę do Sądu, kwestionując obowiązek uiszczenia opłaty. Dyrektor SP zaznaczył, że protokoły posiedzeń Rady Pedagogicznej zawierają dane poufne osób trzecich oraz opisy zdarzeń związanych z pracą z nieletnimi i ich problemami, które nie są informacjami publicznymi, a ich ewentualne wykorzystanie przez skarżącego może spowodować naruszenie dóbr osobistych. W związku z tym przygotowanie protokołów do udzielenia informacji publicznej wymaga wydania zlecenia przygotowania dokumentacji wyłącznie przez członków Rady Pedagogicznej, a to wymaga dodatkowej, wielogodzinnej pracy i wiąże się z dodatkowymi kosztami. Zmieniony wniosek skarżącego dotyczący wglądu do protokołów został załatwiony zaś zgodnie z żądaniem. Dlatego Dyrektor SP wniósł o oddalenie skargi.

W piśmie procesowym z dnia [...] lipca 2016 r. skarżący podtrzymał zarzut bezczynności Dyrektora SP. Jednocześnie podkreślił, że jego wniosek z dnia [...] czerwca 2016 r. nie był zmianą sposobu i formy udzielenia informacji publicznej wniosku z [...] kwietnia 2016 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.

Skarga okazała się zasadna.

Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1- 4a p.p.s.a. Oznacza to, że w sprawach indywidualnych, w których wydawane są decyzje oraz postanowienia, jak też w sprawach, w których wydawane są inne akty z zakresu administracji publicznej albo podejmowane czynności materialnotechniczne - możliwe jest zaskarżenie braku działania wymaganego od organu administracji. W przypadku skargi na bezczynność przedmiotem kontroli nie jest bowiem określony akt lub czynność organu administracji publicznej lecz obowiązek ich wydania w ustawowym terminie. Z kolei w myśl art. 149 § 1 p.p.s.a. sąd uwzględniając skargę na bezczynność w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności albo stwierdzenia bądź uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa, a nadto rozstrzyga w kwestii, czy bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Istotą skargi na bezczynność organu administracji jest zwalczanie braku działania (zwłoki) w załatwianiu sprawy administracyjnej. W doktrynie oraz orzecznictwie powszechnie przyjmuje się, że o bezczynności organu administracji możemy mówić wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadząc postępowanie, mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie kończy go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu, czy też nie podejmuje innej stosownej czynności. Ocena co do bezczynności organu, dokonana być musi na gruncie właściwego dla załatwienia sprawy prawa materialnego, gdyż ono rozstrzyga o legitymacji organu oraz wynikających z przepisów uprawnieniach i obowiązkach.

W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę na bezczynność Dyrektora SP Nr [...] w S. polegającą na niezałatwieniu jego wniosku z dnia [...] kwietnia 2016r., w którym zwrócił się o udostępnienie informacji publicznej poprzez przesłaniu mu wszystkich protokołów posiedzeń Rady Pedagogicznej SP Nr [...] w S. z okresu od [...] września 2013 r. do dnia [...] kwietnia 2016 r. W związku z tym prawem materialnym, na podstawie którego należało ocenić zachowanie Dyrektora SP jest ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2058 ze zm., dalej: u.d.i.p.). Ustawa ta w kompleksowy sposób reguluje zagadnienie dostępu do informacji publicznej, określa zarówno zakres podmiotowy i przedmiotowy stosowania ustawy oraz procedurę i tryb udostępniania informacji publicznej.

Zakres podmiotowy stosowania u.d.i.p. określa jej art. 4, zgodnie z którym obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w tym w szczególności m.in. organy władzy publicznej, organy samorządów gospodarczych, podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, jeżeli posiadają taką informację. O tym, czy dany podmiot jest zobowiązany do udzielenia informacji publicznej decyduje wykonywanie przez niego zadań mających charakter publiczny.

Dyrektor publicznej szkoły podstawowej jest, w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznych (zob. wyrok WSA w Krakowie z dnia 17 maja 2010 r., sygn. akt II SAB/Kr 35/10, LEX nr 668116). Dyrektor szkoły publicznej jest bowiem organem władzy publicznej, który wykonuje zadania publiczne związane z realizacją prawa każdego obywatela do kształcenia się oraz prawa dzieci do wychowania i opieki odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju. Dyrektor szkoły jest nadto uprawniony do działania w formie władczej w stosunku do uczniów, np. poprzez wydawanie decyzji administracyjnych w przedmiocie skreślenia z listy uczniów (zob. I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, Ustawa o odstępie do informacji publicznej. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2012). Nadto dysponuje majątkiem publicznym (por. wyroki NSA: z 25 kwietnia 2012r., sygn. akt I OSK 248/1, z 9 października 2012 r., sygn. akt I OSK 1755/12; wyroki WSA w Poznaniu z 5 września 2014 r., sygn. akt II SAB/Po 57/14 i z dnia 8 listopada 2011 r., sygn. akt II SA/Po 656/11, dostępne na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl ).

W związku z powyższym Dyrektor SP nr [...] w S., jako organ reprezentujący Szkołę, jest podmiotem zobowiązanym w sprawach dotyczących udostępniania informacji publicznej. Kwestia ta nie była między stronami sporna.

Jednakże aby stwierdzić, czy Dyrektor SP jako podmiot zobowiązany w sprawie udostępnienia informacji publicznej pozostaje w bezczynności, niezbędne jest jednocześnie dokonanie oceny tego, czy żądana przez skarżącego informacja stanowi informację publiczną. Przypomnieć należy, że skarżący zażądał dostępu do protokołów posiedzeń Rady Pedagogicznej SP.

Pojęcie informacji publicznej określone zostało w art. 1 ust. 1 u.d.i.p., zgodnie z którym każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną. Tę ogólną definicję doprecyzowuje art. 6 ust. 1 u.d.i.p., który wymienia rodzaje spraw, jakich mogą dotyczyć informacje o charakterze informacji publicznych, czyniąc to w sposób otwarty, czemu służy zwrot "w szczególności". Doktryna oraz orzecznictwo sądowe, w oparciu o ogólną formułę ustawy, a także konstytucyjną konstrukcję prawa do informacji zawartą w art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP, przyjmuje szerokie rozumienie pojęcia "informacja publiczna". Za taką uznaje się wszelkie informacje wytworzone przez władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które wykonują funkcje publiczne lub gospodarują mieniem publicznym (komunalnym bądź Skarbu Państwa), jak również informacje odnoszące się do wspomnianych władz, osób i innych podmiotów, niezależnie od tego, przez kogo zostały wytworzone. Informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią więc treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim bądź w jakikolwiek sposób dotyczących go (por. wyroki NSA z dnia 30 października 2002 r., II SA 1956/02, Lex nr 78062 oraz z dnia 21 lipca 2011 r., I OSK 678/11, Lex nr 1082797). Cytowana ustawa przyjęła zatem jako zasadę szeroki dostęp do informacji publicznej, stanowiąc w art. 2 ust.1, że przysługuje on każdemu, oczywiście do granic chronionych prawem.

Zważywszy, iż skarżący domagał się udostepnienia protokołów z posiedzeń Rady Pedagogicznej SP nr [...] w S., wskazać należy, iż zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r., poz. 2156 ze zm.), dalej: u.s.o., rada pedagogiczna jest organem kolegialnym szkoły w zakresie realizacji jej statutowych zadań dotyczących kształcenia, wychowania i opieki. W świetle postanowień art. 43 ust. 1 i 2 u.s.o., rada pedagogiczna podejmuje uchwały, nadto zebrania rady pedagogicznej są protokołowane. Nie ulega zatem wątpliwości, że żądane dokumenty związane są z działalnością tego organu realizującego zadania szkoły publicznej. Zatem protokoły z posiedzeń ww. organu wraz z uchwałami i innymi załączonymi do niego załącznikami, o ile nie są to dokumenty prywatne (np. wnioski w sprawach indywidualnych uczniów) stanowią przedmiot informacji publicznej, gdyż dotyczą działalności publicznej szkoły i jako takie winny być udostępnione na żądanie. Powyższy pogląd jest akceptowany w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 lipca 2011 r., sygn. akt VIII SAB/Wa 22/11, w Lex 1088977, wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 września 2015 r., sygn. akt II SAB/Lu 83/15, http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Nadmienić w tym miejscu należy, że również w tym zakresie Dyrektor SP nie miał wątpliwości co do charakteru tej informacji.

W związku z powyższym należało stwierdzić, że żądane we wniosku informacje stanowią informację publiczną w rozumieniu u.d.i.p, co oznacza, że prawo dostępu do tych informacji ma charakter powszechny, bowiem jest przyznane każdemu (art. 2 ust. 1 u.d.i.p.). Dyrektor SP zobowiązany był więc do rozstrzygnięcia wniosku w sposób ustawą przewidziany.

Mając na względzie powyższe należało zbadać, czy Dyrektor SP pozostaje w bezczynności w zakresie rozpatrzenia wniosku skarżącego, uwzględniwszy przy tym okoliczność, iż po złożeniu przez K. J. wniosku w dniu [...] kwietnia 2016 r. Dyrektor SP pismem z dnia [...] maja 2016 r. poinformował wnioskodawcę, że przygotowanie żądanej przez niego informacji publicznej wiąże się ze znacznym nakładem pracy, w związku z czym, zachodzi konieczność poniesienia przez wnioskodawcę kosztów udostępnienia informacji w kwocie [...]zł.

Otóż zgodnie z art. 10 ust. 1 u.d.i.p. informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej lub centralnym repozytorium, jest udostępniana na wniosek. Przepis art. 13 ust. 1 u.d.i.p. określa, że udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2. W myśl art. 15 ust. 1 u.d.i.p. jeżeli w wyniku udostępnienia informacji publicznej na wniosek, o którym mowa w art. 10 ust. 1, podmiot obowiązany do udostępnienia ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku, podmiot ten może pobrać od wnioskodawcy opłatę w wysokości odpowiadającej tym kosztom. Przepis art. 15 ust. 2 u.d.i.p. stanowi zaś, że podmiot, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, powiadomi wnioskodawcę o wysokości opłaty. Udostępnienie informacji zgodnie z wnioskiem następuje po upływie 14 dni od dnia powiadomienia wnioskodawcy, chyba że wnioskodawca dokona w tym terminie zmiany wniosku w zakresie sposobu lub formy udostępnienia informacji albo wycofa wniosek.

Reasumując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku gdy podmiot zobowiązany do udostępnienia ma ponieść dodatkowe koszty związane ze sposobem udostępnienia ma prawo żądać od wnioskodawcy uiszczenia opłaty odpowiadającej tym kosztom, a do udostępnienia zobowiązany jest w terminie nie dłuższym niż 14 dni od powiadomienia wnioskodawcy o tym obowiązku, przy założeniu, że powiadomienie to zostało skierowane do wnioskodawcy w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Wyraźnie należy zaznaczyć, że ustawodawca nie uzależnia kwestii udostępnienia informacji publicznej w żądanej przez wnioskodawcę formie od faktycznego uiszczenia przez niego opłaty odpowiadającej kosztom przekształcenia informacji. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 marca 2013 r., sygn. akt I OSK 781/13 (dostępny http://orzeczenia.nsa.gov.pl) regulacja art. 15 ust. 2 u.d.i.p. przewiduje realizację obowiązku udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem także w przypadku braku odpowiedzi ze strony wnioskodawcy na zawiadomienie podmiotu zobowiązanego o wysokości opłaty związanej z udostępnieniem żądanej informacji (czyli bez wniesienia opłaty). Oznacza to, że z powodu braku wniesienia opłaty podmiot zobowiązany nie będzie mógł ani odmówić udostępnienia informacji, ani też pozostawić sprawy (wniosku) bez rozpoznania. Organ nie może uzależnić udostępnienia informacji publicznej od uiszczenia opłaty, skoro powstanie obowiązku uiszczenia opłaty w wysokości odpowiadającej kosztom związanym ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnia informacji i wezwanie strony do uiszczenia tej opłaty, powoduje jedynie przesunięcie terminu udostępnienia tej informacji w zakresie określonym w przepisie art. 15 ust. 2 u.d.i.p.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż już pismo Dyrektora SP odpowiadające na wniosek K. J. z dnia [...] kwietnia 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej, było spóźnione. Chcąc bowiem stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 i 2 u.d.i.p. powiadomić o wysokości opłaty za udostępnienie żądanych dokumentów, Dyrektor SP powinien był zmieścić się w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, a zatem do dnia [...] maja 2016 r. Tymczasem jego pismo z informacją w tym przedmiocie pochodzi z dnia [...] maja 2016 r. Już w tym momencie w rozpoznawaniu wniosku K. J. o udostępnienie informacji publicznej doszło zatem do nieuzasadnionego opóźnienia w działaniach organu i co za tym idzie jednodniowej przewlekłości postępowania.

Ponadto udostępnienie informacji publicznej w żądanej przez skarżącego formie (przesłanie protokołów posiedzeń Rady Pedagogicznej SP) powinno było nastąpić w terminie 14 dni od powiadomienia (art. 15 ust. 2 u.d.i.p.), chyba, że wnioskodawca dokona w tym terminie zmiany wniosku w zakresie sposobu lub formy udostępnienia informacji albo wycofa wniosek.

Skoro zatem K. J. w dniu [...] maja 2016 r. otrzymał powiadomienie o wysokości opłaty jaką winien uiścić, a następnie nie zmienił wniosku, ani go nie cofnął, lecz w piśmie z dnia [...] maja 2016 r. złożył wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zaskarżając ów obowiązek uiszczenia opłaty, to po upływie 14 dni od daty powiadomienia strony o wysokości opłaty, a więc od dnia [...] maja 2016 r. zaktualizował się po stronie organu obowiązek załatwienia jego wniosku o udostępnienie informacji publicznej.

Podkreślić przy tym należy, iż Dyrektor SP nr [...] w S. nie miał podstaw do przyjęcia, że skarżący swój wniosek cofnął lub zmienił oraz że do załatwienia tegoż zmienionego wniosku doszło w dniu [...] czerwca 2016 r.

Wbrew stanowisku Dyrektora SP udostępnienie K. J. żądanej przez niego informacji zgodnie z wnioskiem z dnia 19 kwietnia 2016 r. nie nastąpiło w dniu 27 czerwca 2016 r., kiedy to skarżący faktycznie uzyskał wgląd w zanonimizowane protokoły posiedzeń Rady Pedagogicznej. Należy bowiem wskazać, że fakt owego udostępnienia miał miejsce w odpowiedzi na odrębny wniosek skarżącego z dnia 10 czerwca 2016 r., w którym to skarżący wyraźnie zażądał wglądu w protokoły posiedzeń Rady Pedagogicznej SP. Ów wniosek nie mógł stanowić modyfikacji wniosku z dnia 19 kwietnia 2016 r., albowiem skarżący tak go nie sformułował i został on złożony po terminie przewidzianym do zmiany pierwszego wniosku.

Dodatkowo należy podkreślić, że wnioski skarżącego z dnia 19 kwietnia 2016 r. i z dnia 10 czerwca 2016 r. różnią się nie tylko żądaną formą udostępnienia informacji publicznej ("przesłanie", "wgląd"), ale też odmienna jest ich treść. W pierwszym z wniosków skarżący zażądał udostępnienia wszystkich protokołów posiedzeń Rady Pedagogicznej SP Nr [...] w S. z okresu od [...] września 2013 r. do dnia [...] kwietnia 2016 r., a we wniosku z [...] czerwca 2016 r. - protokołów posiedzeń Rady Pedagogicznej SP Nr [...] w S. z okresów od [...] września 2013 r. do [...] sierpnia 2014 r. od [...] marca 2016 r. do [...] kwietnia 2016 r.

Dla oceny prawnej niniejszej sprawy, wbrew twierdzeniom Dyrektora SP, nie ma również znaczenia fakt, że pismem z dnia 22 maja 2016 r. Dyrektor SP poinformował wnioskodawcę, że brak jest podstaw do zmiany stanowiska co do konieczności poniesienia opłaty w związku z dostępem do informacji publicznej, ze względu na koszty wykonania kserokopii żądanych dokumentów, opłacenia czasu pracownika wykonującego kopie oraz czynności anonimizowania danych wrażliwych, a także koszty wysyłki, jednocześnie wzywając wnioskodawcę do podania, czy podtrzymuje złożony wniosek, albowiem udostępnienie informacji publicznej w żądanej formie wiąże się z koniecznością uiszczenia opłaty. Pismo to zostało skierowane do wnioskodawcy po terminie właściwym do załatwienia wniosku o udostępnienie informacji publicznej, a ponadto – jak już wyżej wskazano – podmiot zobowiązany nie może uzależniać udostępniania od faktycznego uiszczenia opłaty z tytułu poniesionych kosztów przekształcenia udostępnianych dokumentów.

Podkreślić wreszcie trzeba, że przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej nie przewidują ponawiania kierowanych przez podmiot zobowiązany do strony informacji o wysokości opłaty, która zostanie pobrana od wnioskodawcy w związku z poniesieniem przez podmiot zobowiązany dodatkowych kosztów, co oznacza, iż skoro powiadomienie takie zostało przez Dyrektora SP nr [...] wystosowane w dniu [...] maja 2016 r., to jakiegokolwiek znaczenia prawnego pozbawione jest ponowne powiadomienie dotyczące tej samej okoliczności dokonane pismem z dnia [...] maja 2016 r.

Reasumując, zważywszy, że Dyrektor SP do dnia wniesienia skargi i dalej – do dnia rozpoznania sprawy przez Sąd nie rozpatrzył wniosku skarżącego z dnia [...] kwietnia 2016 r., należało stwierdzić, że organ ten dopuścił się bezczynności, o czym orzeczono na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a. w pkt II sentencji wyroku.

Jednocześnie z uwagi na zaistniałą bezczynność, stosownie do przepisu art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd zobowiązał Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w S. do załatwienia wniosku skarżącego z dnia [...] kwietnia 2016 r. w terminie 14 dni od dnia daty doręczenia prawomocnego wyroku (pkt I sentencji wyroku). W tym miejscu należy zaznaczyć, że z uwagi na okoliczność, iż przedmiotem niniejszej sprawy jest bezczynność Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w S. w jej granicach nie mieściło się rozstrzyganie o tym, w jakim zakresie podmiot zobowiązany do udostępnienia uprawniony jest anonimizować żądane przez stronę protokoły posiedzeń Rady Pedagogicznej. Nadmienić tylko należy, że przepis szczególny względem przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej – art. 43 ust. 3 ustawy o systemie oświaty ustanawia dodatkową ochronę dóbr osobistych uczniów lub ich rodziców, a także nauczycieli i innych pracowników szkoły w sytuacji, gdy informacje dotyczące tych osób poruszane są na zebraniu rady pedagogicznej.

Sąd uznał także, iż stwierdzona bezczynność organu nie miała charakteru rażącego naruszenia prawa. Zaznaczyć należy, iż w ocenie Sądu organ nie rozpoznał podania strony w sposób przewidziany przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej nie ze złej woli lub w wyniku rażącego zaniedbania swoich obowiązków, a jedynie z uwagi na błędne przeświadczenie, iż pismo wnioskodawcy z dnia [...] czerwca 2016 r. nie stanowiło nowego wniosku o udostępnienie informacji publicznej, lecz modyfikację wcześniejsze wniosku z dnia [...] kwietnia 2016 r. i co za tym idzie udostępnienie w dniu [...] czerwca 2016 r. do wglądu dokumentów wskazanych w piśmie z dnia [...] czerwca 2016 r. stanowiło również załatwienie pierwotnego wniosku z dnia [...] kwietnia 2016 r. Podkreślić należy, iż również jednodniowe opóźnienie w reakcji na wniosek z dnia [...] kwietnia 2016 r. nie może być uznane za rażące naruszenie prawa.

Wobec oceny, iż zaistniała bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa Sąd nie uwzględnił zawartego w skardze wniosku o wymierzenie Dyrektorowi Szkoły grzywny określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.

Na podstawie art. 200 p.p.s.a. Sąd w pkt III. sentencji wyroku zasądził od Dyrektora Szkoły Podstawowej nr [...] w S. na rzecz skarżącego zwrot poniesionych kosztów sądowych w kwocie [...]zł tytułem uiszczonego wpisu od skargi.

Sąd orzekł na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym, na podstawie art. 119 pkt 3 p.p.s.a., według którego sprawa może być rozpoznana w postępowaniu uproszczonym, jeżeli przedmiotem skargi jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania