Postanowieniem z dnia 26.08.2008 r., sygn. akt II SA/Ke 193/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach odrzucił skargę D. U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kiecach. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż zarządzeniem z dnia 15.04.2008 r. wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 200 zł, w terminie siedmiu dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to doręczono stronie w dniu 21.04.2008 r. Skarżący w zakreślonym terminie nie uiścił żądanego wpisu, lecz w dniu 23.05.2008 r. zwrócił się do Sądu z pismem, iż nie był w stanie wpłacić kwoty wpisu we wskazanym terminie z uwagi na brak środków, deklarując jednocześnie, iż uiści wpis w terminie dwóch tygodni. Zarządzeniem z dnia 5.06.2008 r., doręczonym w dniu 11.06., Sąd I instancji wezwał skarżącego do sprecyzowania, czy jego pismo jest wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego, a w takim przypadku zobowiązał stronę do uiszczenia tego wpisu w terminie siedmiu dni od doręczenia wezwania. W zakreślonym terminie D. U. nie sprecyzował pisma i nie uiścił żądanego wpisu, lecz w dniu 6.06.2008 r. nadesłał wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy. Postanowieniem referendarza sadowego z dnia 11.06.2008r. przyznane zostało skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym, zaś zarządzeniem z dnia 11.07.2008 r. pozostawiono bez rozpoznania pismo strony z dnia 23.05.2008 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, odrzucając skargę D. U., stwierdził, iż nieziszczenie przez skarżącego w wyznaczonym terminie wpisu sądowego uniemożliwiło nadanie przedmiotowej sprawie dalszego biegu. W ocenie Sądu bez znaczenia pozostawał przy tym fakt przyznania skarżącemu prawa pomocy, bowiem wniosek w tym przedmiocie strona złożyła dopiero w dniu 6.06.2008 r. Z uwagi na powyższe Sąd uznał, iż skarga wniesiona w niniejszej sprawie podlegała odrzuceniu na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.".
Skargę kasacyjną od tego postanowienia wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego D. U., reprezentowany przez adwokata z urzędu, domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia i zarzucając mu naruszenie art. 220 § 1 i art. 239 pkt 4 P.p.s.a. W ocenie autora skargi kasacyjnej nie są trafne wywody Sądu, iż w sprawie nie ma znaczenia okoliczność przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie całkowitym. Zdaniem pełnomocnika skarżącego, zgodnie z art. 239 § 4 P.p.s.a. strona, której przyznano prawo pomocy, nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Tym samym nieuiszczenie przez D. U. wpisu od skargi, w sytuacji gdy prawo pomocy przyznane mu zostało przed wydaniem postanowienia o odrzuceniu skargi, nie mogło być podstawą dla zaskarżonego orzeczenia. Zwolnienie skarżącego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych spowodowało, zdaniem adwokata działającego w sprawie, że wcześniejsze niedotrzymanie terminu uiszczenia wpisu przestało stanowić okoliczność skutkującą odrzuceniem skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: skarga kasacyjna pozbawiona jest usprawiedliwionych podstaw.
Wbrew twierdzeniom zawartym w skardze kasacyjnej słusznym było stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, iż przyznanie prawa pomocy D. U. w zakresie całkowitym nie miało wpływu na ocenę skargi wniesionej przez stronę. Termin do uzupełnienia braków tej skargi, poprzez uiszczenie wpisu sądowego, upływał bowiem w dniu 28.04.2008 r. Tymczasem z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy skarżący zwrócił się dopiero w dniu 6.06.2008 r., zatem ponad miesiąc po upływie wskazanego wyżej terminu. Podkreślić również należy, że nawet pierwsze pismo strony, w którym zwracała się ona z prośbą o przesunięcie terminu na uiszczenie wpisu, wniesione zostało po dniu 28.04.2008 r. (pismo to złożone zostało w urzędzie pocztowym w dniu 23.05.2008 r.), zatem stwierdzić trzeba, że w zakreślonym terminie skarżący w żaden sposób nie odpowiedział na wezwanie skierowane do niego przez Sąd. W tej sytuacji za zasadne należy uznać stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który stwierdził, że skarga D. U. podlegała odrzuceniu na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a.
Podkreślenia wymaga także fakt, że wbrew stanowisku zawartemu w skardze kasacyjnej, przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie całkowitym przed wydaniem postanowienia o odrzuceniu skargi nie oznacza, iż traci znaczenie dla sprawy kwestia nieuiszczenia wpisu sądowego w terminie. Fakt, że skarżący zwolniony został od obowiązku ponoszenia kosztów, mógłby stanowić ewentualną podstawę dla wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, jednakże nie miał on znaczenia przy ocenie kwestii terminowości uiszczenia wpisu od skargi.
Odnosząc się do wniosku o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego z urzędu, zawartego w skardze kasacyjnej zauważyć należy, iż przepisy art. 258 § 2 pkt 8 i § 3 oraz art. 259 i 260 P.p.s.a. wskazują, że orzekanie o przyznaniu wynagrodzenia pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu następuje w postępowaniu dwuinstancyjnym, zatem właściwym dla rozpoznania wniosku o przyznanie wynagrodzenia jest wojewódzki sąd administracyjny, który wydał postanowienie o przyznaniu stronie prawa pomocy w zakresie zastępstwa procesowego.
Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
