Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka (spr.) Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant Asystent sędziego Joanna Jaworska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 marca 2013 r. sprawy ze skargi A. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz A. R. kwotę 5600 zł (pięć tysięcy sześćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania

W 2010 r. A. R. (skarżący) prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą indywidualnie pod nazwą PPH "D." w zakresie usług hotelarsko-

gastronomicznych, wynajmu nieruchomości, prowadzenia kantoru

dla której prowadzono księgi rachunkowe. Ponadto skarżący wraz z L. G. działał w spółce cywilnej pod firmą PPUH "I. – D." Sp. c. L. G. i A. R. z udziałem w zyskach i stratach w wysokości 50 %, dla której prowadzono podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Za rok podatkowy 2010 podatnik złożył w dniu [...] r. zeznanie PIT-36L, w którym zadeklarował:

- przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej [...]zł,

- koszty uzyskania przychodu [...] zł,

- dochód [...] zł.

W toku przeprowadzonej kontroli podatkowej ustalono:

• zaniżenie przychodu o kwotę [...] zł;

• zawyżenie kosztów uzyskania o kwotę [...] zł. - wskutek zaksięgowania na koncie [...] (przychody finansowe) po stronie Wn operacji gospodarczej pod nazwą "sprzedaż [...] E. x [...]" w kwocie [...] zł, a po stronie Ma zaksięgowanie odsetek oraz dochodów ze sprzedaży walut obcych w łącznej kwocie [...] zł; w postępowaniu ustalono, że saldo tego konta w kwocie [...] zł podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów;

• zaniżenie przychodu ze sprzedaży walut obcych o kwotę [...] zł;

w postępowaniu ustalono, że w roku podatkowym podatnik nie ewidencjonował każdorazowo odrębnie przychodu i kosztu uzyskania przychodu z przeprowadzonych operacji walutowych, tylko nieprawidłowo księgował na kontach [...] i [...] po stronie Ma zysk z tych operacji;

• zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę [...] zł na skutek ujęcia w nich kosztów: prowizji od uruchomienia kredytu, odsetek karnych, odsetek od kredytu i prowizji od prolongaty spłaty kredytu oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, dotyczących kredytu udzielonego w kwocie [...] zł na podstawie umowy kredytu inwestycyjnego dla posiadaczy rachunków bieżących B. P. zawartej w dniu [...] r. pomiędzy PKO B. SA na zakup od Skarbu Państwa udziału stanowiącego [...] % kapitału zakładowego spółki pod firmą P.H. "K. – Z. P." Sp. z o.o. we W.

Ustalenia prawne i faktyczne stanowiły podstawę decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...] r., którą określono skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2010 w kwocie [...] zł oraz odsetki za zwłokę w łącznej kwocie [...] zł z tytułu nieuiszczonych w należnych kwotach i we właściwych terminach płatności - zaliczek na ten podatek za : styczeń, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień i październik 2010 r.

W odwołaniu podatnik wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości mimo, że z treści odwołania wynikało, że kwestionuje jedynie nieuznanie za koszt podatkowy kwoty [...] zł., którą poniósł w związku z udzielonym kredytem.

Skarżący wydanej decyzji zarzucił naruszenie prawa materialnego przez:

• błędne zastosowanie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012r., poz. 361), dalej u.p.d.o.f. z uwagi na zaliczenie spornej kwoty do kosztu uzyskania przychodu, który nie był wydatkiem w rozumieniu tego przepisu,

• niezastosowanie art. 22 ust. 1 tej ustawy poprzez nieuznanie spornej kwoty za koszty podatkowe.

W uzasadnieniu odwołania podatnik podtrzymał w całości swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Po rozpatrzeniu odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją

z dnia [...]. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu wskazał na następujące okoliczności faktyczne:

W dniu [...] r. podatnik zawarł z P. SA umowę kredytu inwestycyjnego dla posiadaczy rachunków bieżących B. P. w na kwotę [...] zł (w walucie polskiej) na zakup od Skarbu Państwa udziału stanowiącego [...] % kapitału zakładowego spółki pod firmą P. H. "K. – Z. P." Sp. z o.o. z siedzibą we W. W dniu [...] r. udział ten skarżący nabył na podstawie umowy nr [...] sprzedaży udziału wymienionego przedsiębiorstwa, zawartej z Ministrem Skarbu Państwa; zapłata za nabyty udział została dokonana przelewem w dniu [...]r. Z kolei w dniu [...] r. podatnik wydzierżawił od P. H. "K. – Z. P." Sp. z o.o. oba budynki, tj. "H. K." i "H. Z.P.", dla celów prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej na podstawie umowy dzierżawy przedsiębiorstwa na okres 10 lat. Skarżący do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności zaliczył w latach 2010 - 2012 kwotę [...] zł, na którą składały się:

• prowizja od uruchomienia omawianego kredytu,

• odsetki karne,

• odsetki od kredytu i prowizja od prolongaty spłaty kredytu oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, z czego w roku 2010 podatnik ujął kwotę [...] zł. jako koszt uzyskania przychodu.

Organy obu instancji zakwestionowały zaliczenie w ciężar kosztów podatkowych wyżej wskazaną kwotę. Organ ustosunkowując się do załączonych do odwołania interpretacji Ministra Finansów oraz przywołanych wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazał, że wszystkie dotyczą spółek kapitałowych i zostały wydane na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych¸ za wyjątkiem interpretacji z dnia [...] r. która została wydana w stosunku do tych podmiotów, których przedmiotem działalności jest obrót udziałami, co oznacza, że nie może mieć wpływu na rozpatrzenie niniejszej sprawy, gdyż skarżący nie prowadzi takiej działalności.

Dyrektor Izby Skarbowej wskazał na różnicę pomiędzy opodatkowaniem podatkiem dochodowym osób fizycznych a osób prawnych polegającą na tym, że

w przepisach dotyczących osób prawnych przyjęto rozwiązanie, zgodnie z którym opodatkowaniu podlega ogólny przychód podatnika, bez względu na rodzaj źródła, z którego został osiągnięty. Natomiast ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w przepisie art. 10 ust. 1 wyraźnie wyróżnia źródła przychodów osoby fizycznej. I tak zgodnie z zacytowanym przepisem odrębnymi źródłami przychodów są m. innymi wymienione w pkt 3 i 7 tego przepisu :

• pozarolnicza działalność gospodarcza;

• kapitały pieniężne

Wyróżnienie to ma znaczenie gdyż przychód osoby fizycznej jest kwalifikowany albo do pozarolniczej działalności gospodarczej lub do kapitałów pieniężnych, a w konsekwencji to wyróżnienie wpływa na sposób opodatkowania przychodu, w tym także na sposób ustalenia kosztów uzyskania konkretnych przychodów.

Organ podkreślił, że poza sporem w sprawie jest to, że przedmiotem działalności gospodarczej skarżącego nie jest obrót udziałami w spółkach mających osobowość prawną. Przychody ze sprzedaży udziałów stanowią na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych - w takim przypadku - odrębne źródło przychodów, i to niezależnie od tego, czy zbywa je przedsiębiorca, czy osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej.

Zdaniem organu treść art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. "a" u.p.d.o.f. nie pozostawia w tym względzie żadnych wątpliwości. Zgodnie z tym przepisem za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną.

Dyrektor Izby Skarbowej zaznaczył, że skoro zbycie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością jest odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodów, również koszty uzyskania przychodów należy wyodrębnić ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy.

Organ nie zgodził się ze stroną, że o charakterze przedmiotowego kredytu świadczy jego nazwa czy klasyfikacja, gdyż zdaniem organu decydujące znaczenie ma faktyczne przeznaczenie kredytu.

Reasumując organ stwierdził, że podatnik zaliczając sporną kwotę tj. [...] zł stanowiącą wydatki związane z udzielonym kredytem w postaci prowizji, odsetek od kredytu czy prowizji od prolongaty oraz koszty podatku od czynności cywilnoprawnych do kosztów prowadzonej działalności - naruszył normy dotyczące kosztów podatkowych, w tym art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f stanowiący normę szczególną. Organ wskazał, że zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie udziałów w spółce mającej osobowość prawną. Dalej organ stwierdził, że za wydatki takie należy uznać nie tylko koszt główny danej operacji (tutaj: [...] zł), ale również wszelkie nakłady, bez których niemożliwe było by nabycie omawianych udziałów, a zatem także wydatki będące konsekwencją tej transakcji.

Podsumowując powyższe Dyrektor stwierdził, że wszelkie wydatki poniesione przez skarżącego na odrębne od pozarolniczej działalności gospodarczej źródło przychodów, jakim są przychody kapitałowe, o których stanowi art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., nie mogą być uważane za koszty podatkowe związane ze źródłem przychodów, jakim jest działalność gospodarcza. W konsekwencji, zdaniem organu odwoławczego, nie można było stawiać decyzji pierwszoinstancyjnej zarzutu niezastosowania w niniejszej sprawie art. 22 ust. 1 ww. ustawy gdyż prawidłowo zastosowano przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 tej ustawy, wyłączający spod działania normy ogólnej nakłady poniesione przez podatnika na nabycie udziału w Spółce z o.o. P. H. "K. – Z. P.".

Strona nie zgodziła się z takim rozstrzygnięciem i złożyła skargę do tut. Sądu wnosząc o uchylenie decyzji obu instancji. Wyłącznym przedmiotem zaskarżenia uczyniono - podobnie jak w postępowaniu odwoławczym - zawyżenie kosztów podatkowych o kwotę [...] zł. Zarzuty jakie postawiono zaskarżonej decyzji pokrywają się z zarzutami odwołania. Również uzasadnienie skargi zawiera tożsamą argumentację, dlatego zasadnym jest pominięcie powtórzenia wskazanych przez stronę twierdzeń.

Dodatkowo skarżący podniósł, że zakupił w dniu [...] r. od Skarbu Państwa udział jako przedsiębiorca, prowadzący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 k.c. Podatnik wskazał, że zakup udziałów miał pośredni związek z przychodem z działalności gospodarczej, gdyż pozwolił na wynajęcie majątku spółki i prowadzenie na tym majątku działalności , z czym wiązały się dodatkowe przychody. Skarżący podał, że początkowo udziały te wprowadził do majątku własnej działalności jako wartości niematerialne i prawne, a w końcu jako długoterminowe aktywa finansowe. Dlatego też koszt zaciągniętego kredytu - powodujący w efekcie końcowym przyrost przychodów osiąganych przez działalność skarżącego – w jego ocenie - spełnia warunki określone w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Na potwierdzenie powyższego stanowiska skarżący przywołał orzecznictwo sądowoadministracyjne oraz interpretacje indywidualne Ministra Finansów, tożsame jak w odwołaniu. Zdaniem strony koszty związane ze źródłem finansowania wydatków określonych w art. 23 ust. 1 pkt 38 tej ustawy podlegają wyłączeniu spod działania tego przepisu.

W konkluzji skargi podniesiono, że skoro zaciągnięty przez skarżącego - jako przedsiębiorcę - kredyt był jedynie źródłem finansowania nakładów na nabycie udziałów, a nie nakładem na nabycie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy podatkowej, nie powinno się go wiązać z tym źródłem, tj. przychodem z kapitałów pieniężnych. W przeciwnym razie zakup udziału w spółce nie miałby ekonomicznego sensu z punktu widzenia prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej - kredyt zaciągnięto w związku z inwestycją zwiększającą potencjał działalności prowadzonej przez skarżącego. Płacone przez skarżącego odsetki i inne wydatki związane z kredytem nie były i nie są wydatkami bezpośrednio związanymi z nabyciem udziałów, a tym samym nie wyczerpują dyspozycji przywołanego przepisu.

Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działań administracji publicznej pod względem legalności czyli zgodności z prawem materialnym i procesowym. Wydane rozstrzygnięcie organu podlega uchyleniu tylko wówczas gdy Sąd stwierdzi : naruszenie prawa materialnego w stopniu, mającym wpływ na wynik sprawy lub naruszenie prawa procesowego, które mogło mieć wpływ na rozstrzygnięcie - art. 145 § 1 pkt 1 lit. a - c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. ) dalej p.p.s.a. .

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że wydana decyzja narusza prawo materialne w stopniu, mającym wpływ na wynik sprawy. To oznacza, że skargę należało uwzględnić.

Kwestią sporną w sprawie jest kwalifikacja kosztów związanych z zaciągniętym kredytem na zakup udziałów w spółce mającej osobowość prawną, a dotyczących prowizji od uruchomienia kredytu; odsetek karnych; odsetek od kredytu i prowizji od prolongaty spłaty kredytu oraz kosztów podatku od czynności cywilnoprawnych w łącznej kwocie [...] zł, które skarżący poniósł w latach 2010 – 2012.

Przystępując do rozstrzygnięcia sporu należy wskazać przede wszystkim to, że sprawa dotyczy kosztów prowadzenia działalności gospodarczej przez osobę fizyczną, a zatem w sprawie ma zastosowanie ustawa z dnia 26 lipca 1991 r.

o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012r., poz. 361), dalej u.p.d.o.f.

Stan faktyczny sprawy jest bezsporny. Skarżący w dniu [...] r. na podstawie umowy zawartej z Ministrem Skarbu Państwa nabył udział stanowiący [...] % kapitału zakładowego spółki pod firmą P. H. "K.- Z. P." sp. z o.o. z siedzibą we W. Środki na nabycie udziału pochodziły z kredytu w kwocie [...] mln zł., udzielonego skarżącemu w oparciu o umowę z dnia [...] r. z P.S.A.

Skarżący nie kwestionuje faktu, że koszty, jakie poniósł na nabycie udziałów w kwocie [...] mln zł są wydatkiem, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 i są wyłączone z kosztów prowadzenia działalności gospodarczej.

Kwestią sporną w sprawie jest zakwalifikowanie pozostałych kosztów pośrednio związanych z nabyciem akcji. Zdaniem skarżącego, wskazane wydatki stanowiły koszty prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą PPH "D.", gdzie przedmiotem działalności tej firmy była przede wszystkim działalność hotelarsko - gastronomiczna. Skarżący podniósł, że zakup udziału był celowy i bezpośrednio związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Skarżący podniósł, że dzięki zakupowi udziału mógł wydzierżawić od spółki oba obiekty hotelowe na dłuższy okres. W konsekwencji dzięki tym dodatkowym kosztom, związanym pośrednio z kredytem, obecnie osiąga przychód. Dlatego zdaniem strony w stosunku do spornych kosztów zastosowanie ma przepis art. 22 ust. 1 ustawy z pdof, zgodnie z którym: kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów za wyjątkiem tych, o których mowa w art. 23 cyt. ustawy.

Natomiast organ prezentuje odmienne stanowisko wskazując, że skoro sporne wydatki związane były z samym kredytem to zasadnym było zastosowanie w sprawie przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy podatkowej, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie udziałów w spółce mającej osobowość prawną. Dalej organ wskazał, że za wydatki takie należy uznać nie tylko koszt główny danej operacji (tutaj: [...] zł), ale również wszelkie nakłady, bez których niemożliwe było by nabycie omawianych udziałów, a zatem także wydatki będące konsekwencją tej transakcji. Konkludując Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że wszelkie wydatki poniesione prze skarżącego na odrębne od pozarolniczej działalności gospodarczej źródło przychodów, tj. przychody kapitałowe, o których stanowi art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., nie mogą być uważane za koszty podatkowe, związane ze źródłem przychodów, jakim jest działalność gospodarcza.

Z taki stanowiskiem nie można się zgodzić.

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawia regułę bardzo pojemną, bowiem z zasady każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu powinien być uznany za koszt uzyskania tego przychodu, jeżeli tylko nie został wyłączony przez ustawę.

Zatem kosztami uzyskania przychodów nie mogą być te koszty, które - mimo że poniesione zostały w celu uzyskania przychodów (zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów) - zostały wyraźnie wymienione w art. 23 jako niestanowiące kosztu uzyskania przychodu.

Problem jednakże tkwi w tym, że w katalogu art. 23 wskazano również pozytywnie na pewne koszty, które, zgodnie z zamiarem ustawodawcy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu.

Należy wskazać, że w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodu, które wymienione zostały pozytywnie w katalogu art. 23 u.p.d.o.f., sformułowano tezę, że również one muszą spełniać ogólne przesłanki zaliczalności do kosztów tj. :

• związek z przychodem

• oraz poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodu.

Jak słusznie wskazał skarżący poniesione przez niego dodatkowe koszty posiadały wskazane wyżej cechy.

Kwestią sporną jest zatem to, czy wskazane przez stronę koszty dodatkowe, są wydatkami, związanymi z nabyciem udziałów, o których mowa w art. 23 cyt. ustawy.

Aby odpowiedzieć na ww. pytanie należy przede wszystkim wskazać, że organy podatkowe pominęły linię orzeczniczą, w myśl której nie uznaje się za wydatki związane z nabyciem udziałów: odsetek od kredytów bądź pożyczek oraz innych opłat z tym związanych. W tym miejscu należy przywołać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA), jaki zapadł w dniu 1 grudnia 2006 roku w sprawie o sygn. akt II FSK 1467/05, z którym skład orzekający w niniejszej sprawie się zgadza, że dla ustalenia, które wydatki mogą być uznawane za koszt przychodu z odpłatnego zbycia akcji decydujące znaczenie ma wykładnia wskazanego przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 cyt. ustawy. NSA powołał się na fakt, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych brzmi analogicznie jak mający zastosowanie w sprawie przepis art. 23 pdof.

Zdaniem NSA poglądy te nadal zachowują swoją aktualność. NSA stwierdził, iż art. 16 u.p.d.o.p. (art. 23 u.p.d.o.f.) zawiera katalog wydatków, których ustawodawca nie uważa za koszty uzyskania przychodów. Dlatego przy ustalaniu znaczenia zastosowanych w nim pojęć należy preferować wykładnię gramatyczną. Językowy przekaz rozumiany jako możliwy sens słów, jest bowiem preferowaną i powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami podatkowymi (por. wyrok NSA z dnia 15 września 2004 r., sygn. akt FSK 478/04, niepubl.).

Dalej NSA wskazał, że w Słowniku języka polskiego, pod red. prof. M. Szymczaka (PWN-Warszawa, wyd. VIII z 1993 r., t. III, s. 793) podaje się, że wydatek to "suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś".

W rozumieniu tego wyrazu zawiera się więc element bezpośredniości dokonania wydatku. Wobec tego przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.p. (art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f.), należy rozumieć wydatki podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego (por. wyroki NSA z dnia 7 września 2004 r., sygn. akt FSK 324/04, "Przegląd Podatkowy" 2005, nr 1, s. 47; oraz wyrok z dnia 13 stycznia 2006 r. sygn. akt II FSK 229/05, niepubl.; z dnia 7 kwietnia 2006 r., sygn. akt II FSK 508/05, niepubl.; podobnie również w wyroku WSA w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2004 r., sygn. akt III SA 2893/02, Lex 171502; i w piśmie urzędowym MF z dnia 7 sierpnia 2002 r., PB4/AK-8214-6905-192/02, Biuletyn Skarbowy 2002, nr 4, poz. 24).

Innymi słowy od danego wydatku musi być uzależnione nabycie akcji, tj. bez jego poniesienia nabycie to nie byłoby możliwe - wydatek ten stanowi warunek skutecznego zakupu akcji.

W konsekwencji NSA uznał, że do tak rozumianych wydatków na zakup akcji nie kwalifikują się wydatki poniesione na pozyskanie środków na sfinansowanie tego zakupu, w szczególności wydatki związane z zawarciem umowy kredytowej (prowizja bankowa, opłata skarbowa) i rozłożeniem kredytu na raty (odsetki) - por. powołane wyżej wyroki NSA: z dnia 7 września 2004 r. sygn. akt FSK 324/09 - "Przegląd Podatkowy" 2005/1/47, z dnia 7 kwietnia 2006 r. sygn. akt II FSK 508/05 - niepubl.

Zatem skoro koszty te nie są wydatkami na nabycie udziałów to jak należy je kwalifikować, stosując art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., uznając poniesione wydatki za koszt uzyskania przychodu.

W tej sytuacji zdaniem Sądu za uzasadnione należy uznać stanowisko strony, iż mimo twierdzeń organu co do odmienności sytuacji prawnej osób prawnych i fizycznych można stwierdzić, że wywodząc z linii orzeczniczej NSA tu strona powołała się na wyrok z dnia 7 kwietnia 2006 r. w sprawie II FSK 508/05 gdzie NSA w stosunku do osób prawnych postawił następującą tezę: "W wypadku zaciągnięcia przez podatnika kredytu bądź pożyczki na wydatki związane z objęciem lub nabyciem udziałów, wkładów, akcji i innych papierów wartościowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – odsetki od kredytu bądź pożyczki oraz inne opłaty z tym związane nie są wydatkami na objęcie lub nabycie w rozumieniu powołanego przepisu i stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia i podlegają rozliczeniu na zasadach ogólnych".

Na marginesie należy wskazać, że podobnie wypowiedział się Minister Finansów w interpretacji z dnia [...] r. [...], gdzie wydatki takie jak odsetki od kredytów oraz inne opłaty nie są wydatkami na nabycie udziałów czy akcji. Także sądy administracyjne wyraziły ten pogląd vide wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 1483/09.

Organy przy ponownym rozpoznaniu sprawy winny wziąć pod uwagę niniejsze wskazania Sądu orzekającego w niniejszej sprawie oraz wskazane w uzasadnieniu orzeczenia NSA.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 145 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) skargę uwzględnił. O wykonalności orzeczono

w oparciu o przepis art. 152, o kosztach na podstawie art. 200 cyt. powyżej ustawy.

E. Kruppik – Świetlicka I. Najda – Ossowska U. Wiśniewska