Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 14 czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie propozycji określającej warunki zatrudnienia postanawia umorzyć postępowanie sądowe.

Pismem z dnia 24 lipca 2017 r. M. B. wywiodła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 14 czerwca 2017 r., nr [...], wskazując, że stanowi ono decyzję administracyjną utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 25 maja 2017 r. w sprawie propozycji określającej warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej.

W piśmie procesowym z dnia 14 listopada 2017 r. skarżąca oświadczyła, że cofa skargę w związku z otrzymaniem propozycji przeniesienia do pełnienia służby w Służbie Celno-Skarbowej w dniu 31 października 2017 r., którą to propozycję przyjęła.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:

Postępowanie w sprawie należało umorzyć.

Stosownie do art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę, a sąd jest związany tym cofnięciem. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Cofnięcie skargi jest w istocie rezygnacją z kontynuowania wszczętego postępowania przed sądem administracyjnym i oznacza odstąpienie przez stronę skarżącą od dochodzenia na drodze sądowej ochrony sfery jej praw i interesów.

W myśl art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.

Stosownie do powołanego przepisu art. 60 P.p.s.a., dokonując zgodnie z jego dyspozycją oceny oświadczenia skarżącej o cofnięciu skargi, uznać należało, że oświadczenie to wiązało Sąd. Ponadto Sąd nie stwierdził, aby omawiane oświadczenie złożone zostało w celu obejścia prawa, jak też, aby spowodowało utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

Skarżący może cofnąć skargę w każdym czasie, bowiem to on rozporządza skargą i dlatego - wobec stwierdzenia braku przesłanek uniemożliwiających Sądowi uznanie za dopuszczalne cofnięcie przedmiotowej skargi - postępowanie w sprawie należało umorzyć.

Z tych względów, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.