Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Michał Ruszyński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant referent stażysta Magdalena Komar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi A.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych oddala skargę.

Decyzją z [...] stycznia 2018 r., nr [...], działający z upoważnienia Burmistrza Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej przyznał A.S. na syna K.P. świadczenie z pomocy społecznej z formie specjalistycznych usług opiekuńczych w wymiarze 8 godzin miesięcznie, po 2 godziny tygodniowo od stycznia do czerwca 2018 r., realizowanych przez Centrum Medyczne B.A.. W decyzji organ wskazał, iż:

- opiekun dziecka uzgodni z wykonawcą usług szczegóły dotyczące terminów i czasu usług w ciągu miesiąca,

- z uwagi na stan zdrowia syn A.S. wymaga specjalistycznej pomocy innych osób w zakresie: rehabilitacja fizyczna i usprawnienie zaburzonych funkcji organizmu,

- zgodnie z umową nr [...] zawartą pomiędzy OPS a Centrum Medycznym pełny koszt jednej godziny usługi wynosi 75 zł, i ustalił A.S. procentową odpłatność za jedną godzinę usługi w wysokości 11% rzeczywistych kosztów, co po przeliczeniu daje 8,25 zł za godzinę.

Pismem z [...] lutego 2018 r. A.S. wniosła odwołanie od ww. decyzji, domagając się jej uchylenia, a także przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego przez organ odwoławczy w przypadku stwierdzenia, iż zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów postępowania oraz wydania merytorycznej decyzji.

W uzasadnieniu odwołania podniosła, iż OPS przyznał specjalistyczne usługi opiekuńcze jedynie w zakresie rehabilitacji fizycznej w wymiarze 8 godzin miesięcznie. Tymczasem postępowanie administracyjne miało dotyczyć przyznania specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi w zakresie terapii (rehabilitacji ruchowej, logopedii, terapii SI, pedagog). Podkreśliła, iż w uzasadnieniu decyzji organ pomocy społecznej wskazał jednostki, które mogłyby uzupełnić pomoc, lecz wskazanie to ograniczyło się jedynie do wymienia jednostek. Organ nie sprawdził jednak, czy dziecko realnie może korzystać z pomocy w tych jednostkach.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej: SKO), decyzją z [...] kwietnia 2018 r., nr [...], utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadniając decyzję SKO powołując się na treść art. 50 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2016 r., poz. 930 ze zm., dalej: u.p.s.) wskazało, że przyznanie usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych ma charakter obligatoryjny, co oznacza, że usługi te muszą być przyznane, w przypadku spełnienia ustawowych przesłanek, niemniej jednak decyzje w sprawie tych usług mają charakter uznaniowy w części odnoszącej się do ich zakresu, okresu i miejsca świadczenia. Organ zaznaczył, że nie ulega wątpliwości, iż syn odwołującej, z uwagi na stan zdrowia, wymaga specjalistycznej rehabilitacji. Okoliczność ta nie jest punktem sporu miedzy odwołującą a organem pierwszej instancji. Spornym jest zakres usług opiekuńczych i miejsce świadczenia. Odwołującej chodzi przede wszystkim o zwiększenie usługi wymienionej w pkt 1 lit. a, pkt 3 lit. b § 2 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2005 r. w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych (Dz.U. z 2005 r., nr 189, poz. 1598, dalej: rozp. MPS), polegające na rozwijaniu umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia, usprawnienie zaburzonych funkcji organizmu oraz zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze (jako dowód na tego rodzaju usługi wskazała zaświadczenie lekarskie z [...] grudnia 2017 r. wystawione przez lekarza specjalistę psychiatrę, który w rozpoznaniu wskazał, że K.P. wymaga specjalistycznych usług opiekuńczych: - rehabilitacja ruchowa 5 godz. w tygodniu, - logopeda 2 godz. w tygodniu, - terapia SI 2 godz. w tygodniu, psycholog 2 godz. w tygodniu, z powodu niedostosowania społecznego).

SKO wskazało, że świadczenia w formie specjalistycznych usług opiekuńczych dla dzieci niepełnosprawnych mogę być udzielane, gdy potrzeby dziecka nie zostały zaspokojone w ramach wsparcia przewidzianego w ustawie z 7 września 1991 r. o systemie oświaty i w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego. Z tego punktu widzenia K.P., korzysta z pobytu w przedszkolu, gdzie posiada dostęp do tego rodzaju zajęć, przy czym zajęcia indywidualne ograniczają się do łącznie jednej godziny tygodniowo (indywidualne zajęcia w obszarze wyrównywania braków i deficytów). Ponadto K.P. uczęszcza do Ośrodka Szkolno-Wychowawczego. Placówka ta obejmuje kształceniem, wychowaniem i rewalidacją dzieci niepełnosprawne intelektualnie w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym, głębokim, posiadające orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego oraz opinie o różnego rodzaju terapiach. Z informacji Ośrodka Szkolno-Wychowawczego wynika, że syn K. objęty jest następującymi formami zajęć: logopedia - 1 godz. tygodniowo, terapia integracji sensorycznej - 0,5 godziny tygodniowo, gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna - 0,5 godziny tygodniowo, hipoterapia - 0,5 godziny tygodniowo, zajęcia rewalidacyjne (z psychologiem - 0,5 godziny tygodniowo, wczesne wspomaganie rozwoju - 2 godziny tygodniowo. Pozostałe zajęcia o charakterze rewalidacyjnym zostały ujęte w indywidualnym Programie Edukacyjno Terapeutycznym i realizowane są w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem w Przedszkolu Specjalnym przy SOSW. Z materiału dowodowego wynika, ze odwołująca nie ubiegała się o wsparcie w placówkach służby zdrowia, które oferują usługi w zakresie rehabilitacji, ćwiczeń z zakresu integracji sensorycznej. Jedynym wyjątkiem było korzystanie z masaży wodnych. Wizyta w Poradni Rehabilitacyjnej odbyła za namową pracownika socjalnego. SKO podkreśliło, że z części tych zabiegów odwołująca zrezygnowała, gdyż uważa, że terapeuci wykonują je niewłaściwie. Wskazano również odwołującej placówki służby zdrowia, które oferują kompleksową opiekę w zakresie rehabilitacji, ćwiczeń logopedycznych, integracji sensorycznej. Żaden ze wskazanych ośrodków nie spełniał oczekiwań odwołującej. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna prowadzi terapię psychologiczną, logopedyczną i pedagogiczną. Odwołująca nigdy nie ubiegała się o wsparcie tej placówki. Od grudnia 2017 r. K. został objęty dodatkowymi zajęciami z zakresu wczesnego wspomagania rozwoju w ramach realizacji porozumienia "Za Życiem" w zakresie zapewnienia realizacji zadań wiodącego ośrodka koordynacyjno - rehabilitacyjno- opiekuńczego w obszarze powiatu. Do zadań ośrodka należy organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju w wymiarze 5 godzin tygodniowo oraz w zależności od potrzeb dziecka - dodatkowych usług terapeutów, fizjoterapeutów, psychologów, logopedów i innych specjalistów. Z wypowiedzi Dyrektora SOSW wynika, że aktualnie przystępują do realizacji powyższych zadań, prowadzą rozmowy z rodzicami, których dzieci zostały zakwalifikowane do programu (w tym również z A.S.), pozyskano środki finansowe na pokrycie realizacji założeń programowych.

Dodatkowo organ wystąpił do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego z prośbą o rozważenie możliwości zwiększenia dotychczasowych form, szczególnie w zakresie terapii sensorycznej integracji i terapii logopedycznej.

SKO wskazało, że organ pierwszej instancji świadczy specjalistyczne usługi w pierwszej kolejności osobom niepełnosprawnym, które nie mają możliwości korzystania z systemu świadczeń placówek oświatowych i służby zdrowia. Z przeprowadzonego postępowania wynika, że K.P. korzysta ze świadczeń w formie specjalistycznych usług opiekuńczych w ramach wsparcia przewidzianego w ustawie o systemie oświaty i ustawie o ochronie zdrowia psychicznego w zakresie wskazanym przez odwołującą tj. integracji sensorycznej, zajęć logopedycznych i pedagogicznych.

Organ I instancji wskazał na ograniczone możliwości kadrowe. Zatrudnieni w Ośrodku specjaliści z zakresu rehabilitacji i terapii z uwagi na ilość pracy z osobami niepełnosprawnymi w ramach Środowiskowego Domu Samopomocy nie mają możliwości wykonywania usług w miejscu zamieszkania osoby niepełnosprawnej. Jednakże mając na względzie stałą rehabilitację dziecka organ przyznał odwołującej specjalistyczne usługi opiekuńcze w wymiarze 8 godzin w miesiącu oraz podpisał umowę z Centrum Medycznym zlecającą realizację specjalistycznych usług opiekuńczych w zakresie rehabilitacji fizycznej i usprawnienia zaburzonych funkcji organizmu w ilości 2 godzin tygodniowo. Oferowana forma pomocy i miejsce jej realizacji uzgodniono z odwołującą.

SKO zaznaczyło, że odwołująca nie zgłosiła syna K. na terapię logopedyczną do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, pomimo, że K. jest pod opieką Poradni od 2014 r., Centrum Medyczne D potwierdziło, że istnieje możliwość korzystania z usług logopedycznych jednakże, K.P. nie korzystał z pomocy specjalisty i nie jest wpisany na listę oczekujących. Wczesna Diagnostyka i Rehabilitacja poinformowała, że K.P. był pod opieką lekarsko-rehabilitacyjną w okresie od [...].11.2011 do [...].02.2015r. korzystał z terapii logopedycznej, pedagogicznej i rehabilitacyjnej, nie został zapisany do kolejki oczekujących a od miesiąca kwietnia 2018 r. mógłby korzystać z pomocy logopedycznej. Specjalistyczny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy poinformował, że K.P. korzysta z programu "za życiem" i otrzymuje następujące wsparcie: od grudnia 2017r. wczesne wspomaganie rozwoju 2 godziny, sensoplastyka 1 godzinę, integracja sensoryczna 3 godziny, a od miesiąca marca 2018 r. fizjoterapia 5 godzin. (dowód: vide pismo z dnia [...] kwietnia nr [...] z załącznikami).

Jednocześnie SKO wskazało, że przy rozpoznawaniu wniosku osoby ubiegającej się o przyznanie świadczenia z pomocy społecznej, organ miał na uwadze szczególny charakter i specyfikę realizacji tych zadań. Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 u.p.s., pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Poprzez tę instytucję państwo wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Jednocześnie ustawodawca wskazał, iż rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy, a potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej (art 3 ust.3 i 4).

Reasumując wyznacznikami ustalenia zakresu przyznania usług są bowiem, z jednej strony rozmiar potrzeb wnioskodawcy, a z drugiej strony - możliwości finansowe organów pomocy społecznej. Powyższe wskazania orzecznictwo uzupełnia zastrzeżeniem, że organ administracji działając w ramach uznania administracyjnego ma prawo wyboru rozstrzygnięcia sprawy, co nie oznacza, że rozstrzygnięcie takie może nosić cechy dowolności. Organ zaznaczył także, że uznaniowy charakter decyzji w przedmiocie przyznania usług opiekuńczych powoduje, że nawet w przypadku spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek, organ pomocy społecznej może przyznać je w wymiarze i zakresie, który uzna za niezbędny, chociaż niższym, aniżeli wnioskowany.

Kolegium stwierdziło, że w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji odniesiono się do wszystkich istotnych okoliczności faktycznych przedmiotowej sprawy i ustaleń poczynionych w sprawie. Dokonano dokładnej oceny poszczególnych okoliczności i dowodów, stąd też organ odwoławczy stwierdził, że organ pierwszej instancji nie przetoczył granic uznania administracyjnego przy wydawaniu spornej decyzji.

Skargę na powyższą decyzję wniosła A.S., zarzucając jej naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 18 ust. 1 pkt 3, art. 50 u.p.s., rozporządzenia MPS, oraz art. 7, art. 7a, art. 8 § 1, art. 10, art. 77, art. 79a § 1, art. 80, art. 107 § 3 K.p.a., które to normy obligują organ administracji do orzekania według stanu faktycznego i prawnego istniejącego w dacie wydania decyzji oraz do zebrania i oceny całokształtu materiału dowodowego. W związku z tym skarżąca domagała się uchylenia decyzji organów obu instancji.

W uzasadnieniu skargi wskazano, iż organ nie ustalił realnej możliwości korzystania z systemu gwarantowanych świadczeń, lecz poprzestał na wymienieniu ich w decyzji. W ocenie skarżącej organ skupił się na jednym rodzaju usługi wymienionej w rozporządzeniu w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych, tj. § 2 pkt 5. Rodzaj ten odnosi się do art. 7 ustawy o pomocy społecznej i dot. niepełnosprawności jaką jest upośledzenie umysłowe, zaś jednostką chorobową syna skarżącej jest całościowe zaburzenie rozwojowe w kategorii zaburzeń psychicznych. Skarżąca zarzuciła organom, iż nie zwróciły szczególnej uwagi na złożone zaświadczenia lekarskie, które stanowiły o potrzebie objęcia dziecka specjalistycznymi usługami opiekuńczymi ze względu na dodatkową pomoc, gdyż dotychczasowy wymiar terapii jest niewystarczający.

W odpowiedzi na skargę SKO wniosło o jej oddalenie, w całości podtrzymując argumenty podniesione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga okazała się nieuzasadniona.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 pkt 3 u.p.s., do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej realizowanych przez gminę należy organizowanie i świadczenie specjalistycznych usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Przepis art. 50 ust. 1 u.p.s. stanowi natomiast, iż osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona, przysługuje pomoc w formie usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych. Usługi opiekuńcze lub specjalistyczne usługi opiekuńcze mogą być przyznane również osobie, która wymaga pomocy innych osób, a rodzina, a także wspólnie niezamieszkujący małżonek, wstępni, zstępni nie mogą takiej pomocy zapewnić (ust. 2). Specjalistyczne usługi opiekuńcze są to usługi dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym (ust. 4). Ośrodek pomocy społecznej, przyznając usługi opiekuńcze, ustala ich zakres, okres i miejsce świadczenia (ust. 5).

Zasadnie stwierdziło SKO, iż z ww. przepisów wynika, że przyznanie specjalistycznych usług opiekuńczych ma charakter obligatoryjny, co oznacza, że usługi te muszą być przyznane w przypadku spełnienia ustawowych przesłanek. Nie budzi jednak także wątpliwości to, że określenie zakresu, okresu i miejsca świadczenia usług ma charakter uznaniowy. W takiej sytuacji zadaniem zatem Sądu w niniejszej sprawie była ocena, czy organ pomocy społecznej przyznając skarżącej specjalistyczne usługi opiekuńcze w innym niż wnioskowanym zakresie i miejscu, naruszył granice uznania administracyjnego - które wyznaczają w myśl art. 7 K.p.a. - interes społeczny i słuszny interes obywatela.

Niewątpliwie w postępowaniu w przedmiocie przyznania specjalistycznych usług opiekuńczych istotne znaczenie ma zlecenie specjalistycznych usług opiekuńczych, wystawione przez lekarza specjalistę. To bowiem lekarz danej specjalizacji określa potrzeby osób wymagających pomocy w formie specjalistycznych usług. W niniejszej sprawie lekarz psychiatra – w związku ze schorzeniem syna skarżącej – zalecił także dodatkowe zajęcia, tj . rehabilitację ruchową w wymiarze 5 godz. w tygodniu, zajęcia z logopedą w wymiarze 2 godz. w tygodniu, terapię integracji sensorycznej w wymiarze 2 godz. w tygodniu oraz zajęcia z psychologiem w wymiarze 2 godz. w tygodniu. Należy jednak w tym miejscu zwrócić uwagę na subsydiarny charakter pomocy społecznej i wskazać, że świadczenia z pomocy społecznej jakimi są świadczenia w formie usług opiekuńczych dla dzieci z zaburzeniami psychicznymi mogą być udzielone dopiero wówczas, gdy potrzeby dziecka nie zostałyby zaspokojone w ramach wsparcia przewidzianego w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego oraz ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Wobec powyższego nie bez znaczenia w rozpoznawanej sprawie jest to, że syn skarżącej korzysta z pobytu w przedszkolu, gdzie posiada dostęp do tego rodzaju zajęć, przy czym zajęcia indywidualne ograniczają się do łącznie jednej godziny tygodniowo. Ponadto - co potwierdza zgromadzony w sprawie materiał dowodowy – K.P. uczęszcza do Ośrodka Szkolno-Wychowawczego. Placówka ta obejmuje kształceniem, wychowaniem i rewalidacją dzieci niepełnosprawne intelektualnie w stopniu lekkim, umiarkowanym, znacznym, głębokim, posiadające orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego oraz opinie o różnego rodzaju terapiach. Z informacji Ośrodka Szkolno-Wychowawczego wynika, że syn skarżącej objęty jest następującymi formami zajęć: logopedia - 1 godz. tygodniowo, terapia integracji sensorycznej - 0,5 godziny tygodniowo, gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna - 0,5 godziny tygodniowo, hipoterapia - 0,5 godziny tygodniowo, zajęcia rewalidacyjne (z psychologiem - 0,5 godziny tygodniowo, wczesne wspomaganie rozwoju - 2 godziny tygodniowo. Pozostałe zajęcia o charakterze rewalidacyjnym zostały ujęte w indywidualnym Programie Edukacyjno Terapeutycznym i realizowane są w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem w Przedszkolu Specjalnym przy SOSW.

SKO wykazało, że z materiału dowodowego wynika, że skarżąca nie ubiegała się o wsparcie w placówkach służby zdrowia, które oferują usługi w zakresie rehabilitacji, ćwiczeń z zakresu integracji sensorycznej. Jedynym wyjątkiem było korzystanie z masaży wodnych.

SKO podkreśliło, że z części tych zabiegów odwołująca zrezygnowała, gdyż uważa, że terapeuci wykonują je niewłaściwie. Wskazano również odwołującej placówki służby zdrowia, które oferują kompleksową opiekę w zakresie rehabilitacji, ćwiczeń logopedycznych, integracji sensorycznej. Żaden ze wskazanych ośrodków nie spełniał oczekiwań odwołującej. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna prowadzi terapię psychologiczną, logopedyczną i pedagogiczną. Skarżaca nigdy nie ubiegała się o wsparcie tej placówki. Od grudnia 2017 r. syn skarżącej został objęty dodatkowymi zajęciami z zakresu wczesnego wspomagania rozwoju w ramach realizacji porozumienia "Za Życiem" w zakresie zapewnienia realizacji zadań wiodącego ośrodka koordynacyjno - rehabilitacyjno- opiekuńczego w obszarze powiatu. Do zadań ośrodka należy organizowanie wczesnego wspomagania rozwoju w wymiarze 5 godzin tygodniowo oraz w zależności od potrzeb dziecka - dodatkowych usług terapeutów, fizjoterapeutów, psychologów, logopedów i innych specjalistów. Z wypowiedzi Dyrektora SOSW wynika, że aktualnie przystępują do realizacji powyższych zadań, prowadzą rozmowy z rodzicami, których dzieci zostały zakwalifikowane do programu (w tym również ze skarżąca), pozyskano środki finansowe na pokrycie realizacji założeń programowych.

Dodatkowo organ wystąpił do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego z prośbą o rozważenie możliwości zwiększenia dotychczasowych form, szczególnie w zakresie terapii sensorycznej integracji i terapii logopedycznej.

Nie ulega zatem wątpliwości, że syn skarżącej korzysta ze świadczeń w formie specjalistycznych usług opiekuńczych w ramach wsparcia przewidzianego w ustawie o systemie oświaty i ustawie o ochronie zdrowia psychicznego w zakresie wskazanym przez skarżącą tj. integracji sensorycznej, zajęć logopedycznych i pedagogicznych.

Ponadto – jak zasadnie wskazało SKO – skarżąca nie zgłosiła syna K. na terapię logopedyczną do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, pomimo, że K. jest pod opieką Poradni od 2014 r. Centrum Medyczne D potwierdziło, że istnieje możliwość korzystania z usług logopedycznych jednakże, K.P. nie korzystał z pomocy specjalisty i nie jest wpisany na listę oczekujących. Wczesna Diagnostyka i Rehabilitacja poinformowała, że K.P. był pod opieką lekarsko-rehabilitacyjną w okresie od [...].11.2011 do [...].02.2015r. korzystał z terapii logopedycznej, pedagogicznej i rehabilitacyjnej, nie został zapisany do kolejki oczekujących a od miesiąca kwietnia 2018r. mógłby korzystać z pomocy logopedycznej. Specjalistyczny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy poinformował, że K.P. korzysta z programu "za życiem" i otrzymuje następujące wsparcie: od grudnia 2017 r. wczesne wspomaganie rozwoju 2 godziny, sensoplastyka 1 godzinę, integracja sensoryczna 3 godziny, a od miesiąca marca 2018 r. fizjoterapia 5 godzin. (dowód: pismo z [...] kwietnia nr [...] z załącznikami).

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy potwierdza zatem, że syn skarżącej korzysta ze wsparcia w ramach systemu oświaty w zakresie integracji sensorycznej, logopedy, pedagoga. Ma także możliwość korzystania ze specjalistycznych placówek oferujących tego typu wsparcie.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Sądu, organy administracji wyjaśniły motywy, jakimi kierowały się ograniczając przyznane specjalistyczne usługi opiekuńcze tylko do rehabilitacji ruchowej i usprawnienia zaburzeń organizmu w wymiarze 8 godzin miesięcznie. W konsekwencji, w ocenie Sądu, decyzja wydana w powyższym zakresie nie wykracza poza granice uznania administracyjnego określone w art. 7 K.p.a.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1302), orzekł jak w sentencji wyroku.