Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Sędzia NSA Jan Rudowski po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia K. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 3128/06 w zakresie odmowy przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 21 lipca 2006 r. nr (...) w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn postanawia oddalić zażalenie.

Zaskarżanym postanowieniem z dnia 10 marca 2008 r., sygn. akt: III SA/Wa 3128/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek K. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 21 lipca 2006 r., w przedmiocie umorzenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji stwierdził, że jest to kolejny wniosek skarżącego w sprawie. Na skutek poprzedniego wniosku postanowieniem z dnia 26 stycznia 2007 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, natomiast postanowieniem z dnia 4 lipca 2007 r. ustanowiono doradcę podatkowego z urzędu. Wobec powyższego zdaniem Sądu pierwszej instancji nie zasługuje on na uwzględnienie.

W zażaleniu na postanowienie z dnia 10 marca 2007 r. K. P. zwrócił się z prośbą o wskazanie czynności, jakie powinien wykonać, aby sporządzona i złożona do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarga kasacyjna została rozpatrzona, a tym samym aby mógł skorzystać z przyznanego mu prawa pomocy. Ponadto wniósł o uwzględnienie w sprawie, że jest osobą chorą (bóle stawów, stany depresyjne, nawracające uczucie zmęczenia oraz trudności z koncentracją).

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Z akt sprawy wynika, że skarżącemu zostało już przyznane prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia doradcy podatkowego (postanowienia z dnia 26 stycznia 2007 r. oraz z dnia 4 lipca 2007 r.). Wobec powyższego kolejny wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika – jak słusznie stwierdził Sąd pierwszej instancji - jest bezprzedmiotowy. Strona nie może skutecznie domagać się od sądu ustanowienia kolejnego pełnomocnika ponieważ jej prawo w tym zakresie zostało skonsumowane prawomocnym postanowieniem sądu.

Podkreślić należy, że przyznane przez Sąd prawo pomocy obejmuje całe postępowanie sądowodministarcyjne aż do jego prawomocnego zakończenia.

Pełnomocnik przyznany z urzędu jest umocowany do wykonywania wszelkich czynności procesowych łączących się ze sprawą we wszystkich instancjach, łącznie ze skargą o wznowienie postępowania.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że skarżącemu zostało zagwarantowane prawo do sądu. Wszelkie wątpliwości dotyczące czynności podejmowanych w postępowaniu sądowoadministracyjnym powinien on konsultować z przyznanym mu z urzędu pełnomocnikiem.

Mając na uwadze fakt, że zaskarżone postanowienie nie narusza prawa Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) – zwanej dalej p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.