Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś - Rosińska Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2017 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie wpisu na listę radców prawnych oddala skargę

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. Minister Sprawiedliwości, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 31 ust. 2a i art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 233), po rozpatrzeniu odwołania P. K. utrzymał w mocy uchwałę Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] kwietnia 2016 roku, Nr [...] oraz utrzymaną przez nią w mocy uchwałę Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] z dnia [...] listopada 2015 roku, Nr [...], w sprawie odmowy wpisu P. K. na listę radców prawnych Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...].

W uzasadnieniu swojego stanowiska Minister Sprawiedliwości wskazał, że P. K. w dniu [...] kwietnia 2015 roku złożyła do Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] wniosek o wpis na listę radców prawnych w związku ze złożeniem egzaminu radcowskiego z wynikiem pozytywnym. Wraz z wnioskiem złożyła wymagane dokumenty, w tym m.in. notarialnie poświadczoną kopię dyplomu Uniwersytetu [...] w K., Wydział Prawa i Administracji zaświadczającego o ukończeniu w 2007 roku wyższych studiów prawniczych, informację o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego z dnia 27 kwietnia 2015 roku, pisemne oświadczenie o korzystaniu w pełni z praw publicznych i posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych oraz informację, że wszczęto wobec niej postępowanie przygotowawcze z art. 190 a § 1 k.k.

chwałą nr [...] z dnia [...] listopada 2015 roku Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] odmówiła P. K. wpisu na listę radców prawnych, stwierdzając, że nie spełnia przesłanki ustawowej z art. 24 ust 1 pkt 5 ustawy, tj. nie daje "rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego" z powodu stanu zdrowia.

Opisany w dołączonych do akt opiniach stan zdrowia psychicznego, postawiona diagnoza, zalecenia dotyczące leczenia, postanowienie o umorzeniu postępowania karnego z przyczyn określonych w art. 31 § 1 k.k., a także treść pism oraz wiadomości e-mail nie pozwoliły Radzie OIRP w [...] na przyjęcie, że wnioskująca o wpis daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego.

Rozpoznając ponownie sprawę w wyniku wniesionego przez wnioskującą odwołania, Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych podzieliło ustalony przez Radę OIRP w [...] w sprawie stan faktyczny i prawny.

Jednocześnie, na podstawie art. 136 k.p.a. uzupełniło materiał dowodowy w sprawie i dopuściło jako dowody:

- zaświadczenie o podjęciu przez wnioskującą studiów doktoranckich,

- dyplom K.,

- zaświadczenia potwierdzające doświadczenie w zawodzie prawnika wydane przez radców prawnych G. C. i R. K.,

- duplikat świadectwa pracy wydany przez Sąd Okręgowy w [...] potwierdzający świadczenie podczas zatrudnienia na stanowisku asystenta sędziego,

- zaświadczenie o doświadczeniu w świadczeniu pomocy prawnej jako wolontariusz w ramach Studenckiej Poradni Prawnej,

- świadectwo pracy wydane przez I. S.A.,

- zaświadczenie o ukończeniu aplikacji radcowskiej,

-uchwałę w sprawie pozytywnego wyniku egzaminu radcowskiego,

- skany opinii patronów sędziów i prokuratora wydanych w ramach aplikacji ogólnej,

- pismo zawierające cofnięcie wniosku o wpis na listę radców prawnych przy OIRP w K. przed wydaniem uchwały w sprawie wpisu w razie braku zamiaru Rady dokonania wpisu na listę radców prawnych przy OIRP w K.,

- c-maile P. K. z dnia: 27 listopada, 8, 14 i 23 grudnia 2015 roku, oraz z dnia 11,21, 22, 25-27 stycznia, 31 marca, 4 i 5 kwietnia 2016 roku.

Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych wyjaśniło, że przepisy postępowania administracyjnego nie przewidują uprawnienia organu administracji do wstępnej oceny merytorycznej wniosku strony, a w przypadku oceny negatywnej do umorzenia postępowania z uwagi na alternatywne żądanie strony będące konsekwencją cofnięcia wniosku z mocą wsteczną. Tym samym żądania w tym zakresie uznano za niedopuszczalne na gruncie postępowania w sprawie wpisu na listę radców prawnych.

Zdaniem Prezydium uchwała Rady OIRP w [...] jest zgodna z prawem materialnym oraz przepisami postępowania. Prezydium podzieliło także stanowisko merytoryczne organu I instancji o braku podstaw do uwzględnienia wniosku o wpis na listę radców prawnych. Ocena dotychczasowego zachowania zainteresowanej oraz opinia o stanie jej zdrowia (zaburzenia urojeniowe oraz konieczność podjęcia leczenia w warunkach szpitalnych), potwierdzony zarówno przez biegłych sądowych z zakresu psychiatrii i psychologii, jak i w postanowieniu o umorzeniu śledztwa w sprawie [...] w relacji do wymagań łączących się z prawidłowym wykonywaniem zawodu radcy prawnego, jest podstawą do stwierdzenia, że w danej sprawie przesłanka "rękojmi" nie została spełniona. Nadto P. K. nie posiada nieskazitelnego charakteru, albowiem wypełniając znamiona czynu z art. 190a § 1 kk., popełniła czyny naruszające podstawowe wartości i zasady etyczno - moralne oraz zasady etyki zawodu, do którego kandyduje.

Rozpoznając odwołanie Minister Sprawiedliwości wyjaśnił, że każda z przesłanek ustawowych, wymieniona w art. 24 ust. 1 ustawy o radcach prawnych, jest niezależna oraz równorzędna i tylko łączne ich spełnienie czyni wpis na listę radców prawnych możliwym. Stwierdził, że wobec spełnienia przez wnioskującą przesłanek z art. 24 ust. 1 pkt 1, 3, 4 i 6 ustawy, istotnym było ustalenie czy kandydatka daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu zaufania publicznego.

Minister Sprawiedliwości wskazał, że przesłanka rękojmiowa jest okolicznością, która nie jest weryfikowana jedynie w oparciu o przedstawione przez ubiegającą się o wpis dokumenty. To przesłanka u charakterze prognostycznym, stanowiąca uzasadnione przekonanie, iż kandydat sprosta obowiązkom prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego. Jest to także klauzula generalna, uroczyste poręczenie, zagwarantowanie, zapewnienie, że z racji posiadanych cech zawód zaufania publicznego, w tym wypadku radcy prawnego, będzie wykonywany odpowiednio.

Podniósł, że jak wynika z dołączonej do akt sprawy opinii sądowo - psychiatrycznej z dnia [...] czerwca 2015 roku, wydanej w sprawie [...], dotyczącej P. K., u badanej, wymagającej leczenia szpitalnego psychiatrycznego, rozpoznano chorobę psychiczną zaburzenia urojeniowe. Z treści opinii psychologicznej z dnia [...] czerwca 2015 roku, wynika również, że stwierdzono u niej zaburzenia psychotyczne urojeniowe oraz uznano, iż wymaga leczenia psychiatrycznego w trybie hospitalizacji.

Opinia sądowo - psychiatryczna z dnia [...] października 2015 roku, sporządzona na potrzeby postępowania dyscyplinarnego, sygn. [...], została oparta jedynie na aktach sprawy albowiem zainteresowana nie stawiła się na badania. Tym niemniej autorzy opinii po analizie zgromadzonej w aktach postępowania dokumentacji, stwierdzili, że zachodzi wysokie prawdopodobieństwo występowania u P. K. choroby psychicznej w rozumieniu psychozy (zaburzeń urojeniowych). Zdaniem biegłych za tak postawioną diagnozą przemawia "fakt wielowątkowości, rozwlekłości wprowadzania nieistotnych wątków pobocznych, wypowiadanie urojeniowych sądów i takiegoż postrzegania rzeczywistości".

Minister Sprawiedliwości podzielił ustalony przez Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych stan faktyczny, przy czym organ ten organ uzupełnił materiał dowodowy, szczegółowo go ocenił, i doszedł, do słusznego, w ocenie Ministra wniosku, że wnioskująca nie daje rękojmi prawidłowego i wykonywania zawodu radcy prawnego.

Minister podkreślił, iż na żadnym etapie postępowania nie była kwestionowana zdobyta i nadal pogłębiana wiedza przez P. K..

Minister odniosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu uznał je w konsekwencji za bezzasadne.

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, P. K. wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji organu III instancji i poprzedzających ją uchwalł organu I i II instancji w całości ewentualnie - w razie uznania przez sąd, iż nie istnieją podstawy do stwierdzenia nieważności - na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. b i c ppsa - o uchylenie decyzji organu III instancji i poprzedzających ją uchwał organu I i II instancji w całości, wznowienie postępowania w przedmiocie pierwotnego wniosku o wpis na listę radców prawnych przy OIRP w [...] i umorzenie postępowania w jego przedmiocie, stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Sprawiedliwości i poprzedzających ją uchwał, ewentualnie uchylenie lub zmianę decyzji i uchwał i umorzenie postępowania w przedmiocie pierwotnego wniosku o wpis oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Skarżąca podniosła zarzut naruszenia:

1. art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 105 § 1 i § 2 k.p.a., poprzez utrzymanie w mocy uchwały Nr [...] Prezydium Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] kwietnia 2016 roku utrzymującej w mocy uchwałę nr [...] Rady OIRP w [...] z dnia [...] listopada 2015 roku w sprawie odmowy wpisu na listę radców prawnych prowadzoną przez Radę OIRP w [...] oraz poprzez utrzymanie w mocy uchwały nr [...] Rady OIRP w [...] z dnia [...] listopada 2015 roku w sprawie odmowy wpisu na listę radców prawnych prowadzoną przez Radę OIRP w [...], mimo podstaw do umorzenia postępowania w przedmiocie wniosku o wpis na listę radców prawnych z dnia [...] kwietnia 2015 roku, z uwagi na to, iż stało się ono bezprzedmiotowe ze względu na zadeklarowanie cofnięcia wniosku o wpis;

2. art. 139 k.p.a., poprzez utrzymanie decyzją w mocy uchwały Prezydium KRRP i uchwały Rady OIRP w [...], co pogarsza sytuację procesową wnioskującej o wpis i zmusza ją do uczestniczenia w postępowaniu administracyjnym bez pożądanego rezultatu;

3. prawa poprzez nieprzyjęcie jako elementu podstawy wydania uchwał, a następnie decyzji istotnego dla sprawy nowego dowodu w postaci zaświadczenia lekarza psychiatry o braku przeciwwskazań do wykonywania zawodu radcy prawnego;

4. prawa poprzez wydanie uchwały przez Radę OIRP w [...] z naruszeniem zasady udzielania informacji i zasady czynnego udziału strony w każdym stadium postępowania;

5. art. 8 i art. 9 k.p.a. oraz art. 10 k.p.a. w zw. z art. 31 ust. 1 u.r.pr. w zw. z art. 24 ust. 2c u.r.pr. w zw. z art. 75 § 1 i § 2 k.p.a., poprzez brak udzielenia przez organ i osoby wyznaczone do występowania ze strony OIRP w [...] w kontaktach z wnioskodawczynią informacji odnośnie dalszych czynności Rady w postępowaniu administracyjnym z wniosku o wpis na listę radców prawnych;

6. art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 w zw. z art. 77 § 1 k.p.a. oraz art. 107 § 1 i § 3 k.p.a. i art. 75 § 1 i § 2 k.p.a. poprzez dowolność w wydaniu uchwały przez nienależyte, niedostateczne i niepełne uzasadnienie uchwały, niezgodne z przywołanymi artykułami, brak rozpatrzenia i przekazania organowi wyższej instancji całego materiału dowodowego, w szczególności dokumentacji przedstawionej przez wnioskodawczynię o wpis, w tym zaświadczenia wydanego przez lekarza psychiatrę o braku zaburzeń psychicznych;

7. art. 80 k.p.a., poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, poprzez uznanie, wbrew zasadom prawidłowego rozumowania, logiki i doświadczenia życiowego, iż wnioskująca o wpis nie daje rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu ze względu na stan zdrowia, podczas gdy ze zgromadzonego materiału dowodowego, wynika wniosek odmienny;

8. art. 64 u.r.pr., poprzez jego błędne zastosowanie i wszczęcie postępowania dyscyplinarnego po złożeniu wniosku o wpis na listę radców prawnych prowadzoną przez Radę OIRP w [...] wobec wnioskodawczym, nie będącą w dniu złożenia wniosku o wpis na listę radców prawnych aplikantem radcowskim ani radcą prawnym, a więc osobą, wobec której takie postępowanie nie może być w świetle ustawy o radcach prawnych wszczęte oraz poprzez wszczęcie postępowania dyscyplinarnego mimo braku podstaw faktycznych;

9. art. 75 § 1 i § 2 k.p.a. w zw. z art. 64 u.r.pr., poprzez zażądanie od wnioskodawczym wzięcia udziału w badaniu przez biegłych lekarzy psychiatrów w charakterze osoby obwinionej w oparciu o postanowienie wydane w bezprawnie wszczętym wobec wnioskodawczyni postępowaniu dyscyplinarnym;

10. art. 51 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zw. z art. 24 ust. 1 pkt 5 u.r.pr. w zw. z art. 31 ust. 1 u.r.pr. w zw. z art. 24 ust. 2c u.r.pr. w zw. z art.75 § 1 i § 2 k.p.a. poprzez oparcie uchwały dotyczącej wpisu na listę radców prawnych na znajdujących się w OIRP w [...] aktach pozyskanych i zgromadzonych w bezprawnie wszczętym postępowaniu dyscyplinarnym;

11. szeregu przepisów ustawy o radcach prawnych rządzących postępowaniem dyscyplinarnym poczynając od jego bezprawnego i bezpodstawnego wszczęcia, poprzez podjęcie szeregu czynności w tym postępowaniu, mimo braku podstaw z punktu widzenia zarówno stanu faktycznego jak i proceduralnego oraz pozyskanie w ramach tego postępowania opinii biegłych, które są nie tylko opiniami pozyskanymi w sposób sprzeczny z prawem, a więc stanowią dowód sprzeczny z prawem w rozumieniu k.p.a. rządzącego postępowaniem administracyjnym o wpis na listę radców prawnych, ale są również opiniami nierzetelnymi i zmierzającymi raczej do podważenia wiarygodności wnioskującej o wpis w postępowaniu w celu wspierania nieprawdziwych twierdzeń na temat wnioskodawczyni o wpis na listę radców prawnych niż do ochrony wnioskodawczyni o wpis przed dalszymi fałszywymi twierdzeniami na jej temat, które wnioskująca o wpis od początku kwestionuje;

12. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, jakoby wnioskująca o wpis miałaby nie dawać rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu ze względu na stan zdrowia, a w ramach uzasadnienia uchwały organu II instancji naruszającego zakaz reformationis in peius, jakoby miała ponadto nie mieć nieskazitelnego charakteru;

13. prawa polegające na ustaleniu istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych w oparciu o fałszywe dowody;

14. prawa polegające na wydaniu uchwał i decyzji w wyniku złożonych na temat wnioskodawczyni o wpis fałszywych zeznań w postępowaniu umorzonym na podstawie innej niż powinno ono być umorzone;

15. § 1 ust. 3 Regulaminu działalności samorządu radców prawnych i jego organów (załącznik do uchwały nr [...] Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] września 2008 r.), uchwalonego na podstawie art. 60 pkt 8 lit. a ustawy o radcach prawnych, poprzez naruszenie w toku postępowania o wpis na listę radców prawnych przepisów k.p.a.;

16. art. 65 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez podjęcie obarczonej wadą nieważności uchwały naruszającej wolność wyboru i wykonywania zawodu radcy prawnego, mimo braku przesłanek faktycznych i prawnych do wydania takiej uchwały i wydanie jej z naruszeniem wyżej wskazanych przepisów, zasad prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego;

17. art. 225 w zw. z art. 221 § 2 w zw. z art. 227 k.p.a., poprzez wywołanie uszczerbku po stronie skarżącej w postaci braku wpisu na listę radców prawnych;

18. rażące naruszenie prawa, skutkujące nieważnością uchwał, tj. art. 24 ust. 1 pkt 5 u.r.pr. w zw. z art. 31 ust. 1 u.r.pr. w zw. z art. 24 ust. 2c u.r.pr. w zw. z art.75 § 1 i § 2 k.p.a., poprzez oparcie uchwały na fałszywych i niewiarygodnych dowodach pozyskanych w sposób sprzeczny z prawem, dokonanie dowolnej oceny dowodów i załatwienie sprawy w sposób niezgodny z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym oraz poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie.

W obszernym (229 stron) uzasadnieniu skargi skarżąca rozwinęła i szczegółowo uzasadniła podniesione zarzuty.

W odpowiedzi na skargę Minister Sprawiedliwości wnosząc o jej oddalenie podtrzymał dotychczasową argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik rozstrzygnięcia W działaniu organów rozstrzygających w niniejszej sprawie Sąd nie dopatrzył się nieprawidłowości, zarówno, gdy idzie o ustalenie stanu faktycznego sprawy, jak i o zastosowanie do jego oceny przepisów prawa. Wyjaśnione zostały motywy podjętego rozstrzygnięcia, a przytoczona na ten temat argumentacja jest wyczerpująca.

Podstawę materialnoprawną kwestionowanej decyzji stanowi art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych zgodnie z którym na listę adwokatów może być wpisany ten, kto jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu.

Ocena czy skarżąca spełnia warunek o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 5 w/w ustawy należy do organów samorządu i Ministra Sprawiedliwości, a zadaniem sądu administracyjnego jest zaś ocena, czy rozstrzygnięcie w tym zakresie jest zgodne z przepisami prawa materialnego i procesowego.

Zwroty zawarte w omawianym przepisie, takie jak "nieskazitelny charakter" czy "rękojmia prawidłowego wykonywania zawodu" należą do pojęć nieostrych. W istocie nie mogą więc być zdefiniowane w sposób jednoznaczny i abstrakcyjny. Trafnie podnosi się w piśmiennictwie, że ratio umieszczenia takiego zwrotu w treści przepisu stanowi, aby miał on zakres możliwy do wypełnienia w konkretnym przypadku. Ukonkretnienie znaczenia przepisu przez uwzględnienie stanu faktycznego, nie zaś odczytywanie znaczenia tekstu in abstracto, należy zaś do sfery stosowania prawa (por. "Interpretacja a subsumcja zwrotów niedookreślonych i nieostrych" E. Łętowska; Państwo o Prawo, 7-8/2011).

Organy orzekające w sprawie uznały, że skarżąca spełnia przesłanki z art. 24 ust. 1 pkt 1, 3, 4 i 6 ustawy o radcach prawnych natomiast nie spełnia przesłanki określonej w art. 24 ust. 1 pkt 5 w/w ustawy.

Pojęcie "rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego" zdefiniowane zostało w orzecznictwie Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego jako zespół cech osobistych charakteru i zachowań składających się na wizerunek osoby zaufania publicznego, na której nie ciążą żadne zarzuty podważające jej wiarygodność. Pojecie "rękojmi" to uroczyste poręczenie, zagwarantowanie, zapewnienie, że z racji posiadanych cech zawód zaufania publicznego, w tym wypadku radcy prawnego, będzie wykonywany prawidłowo. Składają się na nią cechy charakteru i dotychczasowe zachowanie osoby pragnącej zostać radcą prawnym. O nieskazitelności charakteru z kolei świadczą takie przymioty osobiste jak: uczciwość w życiu prywatnym i zawodowym, uczynność, pracowitość, poczucie odpowiedzialności za własne słowa i czyny, stanowczość, odwaga cywilna, samokrytycyzm, umiejętność zgodnego współżycia z otoczeniem. Wyrażenie ustawowe "dotychczasowe zachowanie" oznacza zaś postępowanie osoby ubiegającej się o wpis na listę radców prawnych, do czasu wpisania na tę listę i to takie zachowanie, postępowanie, odpowiadające ocenom moralnym i etycznym, gwarantujące właściwe wykonywanie zawodu radcy prawnego. O posiadaniu wyżej wymienionych przymiotów może świadczyć postępowanie i zachowanie danej osoby zarówno w sferze zawodowej, jak i prywatnej również w dłuższym okresie czasu i do oceny tej są uprawnione organy właściwe w sprawie.

Na rękojmię należytego wykonywania zawodu radcy prawnego w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy składają się zatem dwa elementy: cechy charakteru i dotychczasowe zachowanie osoby pragnącej zostać radcą prawnym.

Brak rękojmi należytego wykonywania zawodu radcy prawnego jest więc implikacją braku nieskazitelnego charakteru i dotychczasowego zachowania odpowiadającego ocenom moralnym i etycznym. Są to pojęcia jednolite i niepodzielne.

Nieskazitelność charakteru, o której mowa w omawianym przepisie jest wprawdzie pojęciem nieostrym, co oznacza, że decyzja organu w tym zakresie ma charakter ocenny, jednak nieskazitelność charakteru nie jest stopniowalna (nie można być nieskazitelnym znacząco albo minimalnie).

Jak wynika z akt sprawy Minister Sprawiedliwości przeprowadził szczegółową analizą materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w tym opinii sądowo - psychiatrycznej z dnia [...] czerwca 2015 roku, jak również opinii psychologicznej z dnia [...] czerwca 2015 roku oraz opinii sądowo - psychiatrycznej z dnia [...] października 2015 roku, sporządzonej na potrzeby postępowania dyscyplinarnego, sygn. [...]. W tym miejscu należy zauważyć, że ocena prawidłowości czynności podjętych w postępowaniu prowadzonym przez rzecznika dyscyplinarnego jak również czynności podjętych w postępowaniu karnym dokonywana jest w odrębnej procedurze, która pozostaje indyferentna wobec postępowania administracyjnego w sprawie wpisu na listę radców prawnych.

Na podstawie prawidłowo ustalonego stanu faktycznego organy orzekające w sprawie uznały, że skarżąca nie spełnia przesłanki z art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy o radcach prawnych, którą to przesłankę organy władne były ocenić samodzielnie. Zdaniem Sądu, ocena ta nie jest dowolna. Wszechstronne badając, czy kandydat daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego, zarówno organ samorządu zawodowego, jak i Minister Sprawiedliwości, powinien brać pod uwagę wszystkie okoliczności składające się na wizerunek kandydata. Należy przy tym zauważyć, że określone zachowania, postrzegane w powszechnym rozumieniu jako naganne, nie zasługujące na akceptację, jako fakty społeczne nadal istnieją i mogą być brane pod uwagę przy ocenie sylwetki kandydata do wykonania zawodu zaufania publicznego. Zgodnie bowiem z art. 75 § 1 zd. 1 k.p.a., w toku badania, czy wnioskujący o wpis daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu zaufania jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, w tym niesprzeczne z prawem dokumenty świadczące o przydatności do zawodu.

Przytoczona przez organy argumentacja jest logiczna i przekonywująca. Ocena materiału dowodowego, leżąca przecież w gestii organu wpisowego, została oparta na wszechstronnej jego analizie. Organ dokonał oceny znaczenia i wartości dowodów dla toczącej się sprawy.

Stwierdzić także należy, że przepisy postępowania administracyjnego nie przewidują uprawnienia organu administracji do wstępnej oceny merytorycznej wniosku strony, a w przypadku oceny negatywnej - do umorzenia postępowania z uwagi na alternatywne żądanie strony będące konsekwencją cofnięcia wniosku z mocą wsteczną. Nadto, podjęcie uchwały o utrzymaniu zaskarżonej uchwały w mocy nie stanowi decyzji na niekorzyść strony odwołującej się w rozumieniu art. 139 k.p.a., stąd zarzut naruszenia zasady reformationis in peius jest chybiony.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 65 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, należy zauważyć, że wolność wyboru i wykonywania określonego zawodu nie oznacza odstąpienia od spełnienia ustawowych warunków do jego uzyskania.

Wobec niezasadności zarzutów skargi oraz niestwierdzenia przez Sąd z urzędu tego rodzaju uchybień, które mogłyby mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia, które sąd ma obowiązek badać z urzędu - skargę należało oddalić.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia, 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji.