Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj Sędziowie WSA Danuta Kania (spr.) Anna Mierzejewska Protokolant starszy referent Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2013 r. sprawy ze skargi K. na bezczynność Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] września 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej 1. umarza postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na rzecz K. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

K. wnioskiem z dnia [...] września 2012 r., złożonym drogą elektroniczną, zwróciła się do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.) oraz w związku z prowadzonym przez Prezesa UKE Testem PS (w związku z pismami T. S.A. z dnia [...] sierpnia 2012 r. oraz z dnia [...] sierpnia 2012r.) "promocji usługi [...]", o udostępnienie informacji w zakresie:

a) udostępnienia kopii (skanu) pisma T. S.A. do Prezesa UKE z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...],

b) udostępnienia kopii (skanu) pisma T. S.A. do Prezesa UKE z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...],

c) odpowiedzi na pytanie, jaka jest proponowana przez T. cena hurtowa za odpowiednik hurtowy "promocji usługi [...]",

d) odpowiedzi na pytanie, jaka jest proponowana przez T. cena detaliczna za usługę "promocji usługi [...]",

e) odpowiedzi na pytanie, jaka jest metodologia Prezesa UKE przeprowadzenia przedmiotowego Testu PS (w tym jakie są źródła danych),

f) odpowiedzi na pytanie, jaka jest podstawa prawna przeprowadzenia Testu PS za usługę "promocji usługi [...]",

g) odpowiedzi na pytanie, jaki jest planowany termin wdrożenia usługi detalicznej "promocji usługi [...]" przez T.,

h) odpowiedzi na pytanie, jaki jest planowany termin wdrożenia usługi hurtowej będącej odpowiednikiem "promocji usługi [...]" przez T.,

i) odpowiedzi na pytanie, jaki jest termin opublikowania wyniku Testu PS,

j) odpowiedzi na pytanie, jaki jest termin poinformowania operatorów alternatywnych o ostatecznej cenie hurtowej za usługę stanowiącą hurtowy odpowiednik "promocji usługi [...]",

k) odpowiedzi na pytanie, jaka jest cena za bonus/gadżet T. przyznawany abonentom T. w ramach "[...]",

l) odpowiedzi na pytanie, na jakiej podstawie została ustalona cena za bonus/gadżet T. przyznawany abonentom T. w ramach "promocji usługi [...]",

m) odpowiedzi na pytanie czy cena za bonus/gadżet T. przyznawany abonentom T. w ramach "promocji usługi [...]" jest brana pod uwagę podczas przeprowadzania Testu PS,

n) odpowiedzi na pytanie, dlaczego Prezes UKE w przedmiotowej sprawie przeprowadza Test PS a nie Test MS.

Postanowieniem z dnia [...] września 2012 r. nr [...] organ powiadomił wnioskodawcę, że z uwagi na skomplikowany charakter sprawy, wniosek zostanie rozpatrzony do dnia 26 listopada 2012 r.

Następnie pismem z dnia [...] listopada 2012 r., działając na podstawie art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. nr 98, poz. 1071 ze zm. - powoływanej dalej jako: “K.p.a."), organ wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia [...] września 2012 r. poprzez jego uwierzytelnienie zgodnie z art. 63 § 3a pkt 1 K.p.a. lub złożenie w formie pisemnej zgodnie z art. 63 § 3 K.p.a., w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania.

Przy piśmie z dnia [...] listopada 2012 r., doręczonym w dniu 22 listopada 2012 r., organ przekazał K. wszystkie niezastrzeżone, znajdujące się w posiadaniu Prezesa UKE, informacje będące przedmiotem wniosku (Formularz odpowiedzi na pisemny wniosek o udostępnienie informacji publicznej nr [...]).

Odpowiadając na wezwanie organu z dnia [...] listopada 2012 r., K. przekazała wniosek o udostępnienie informacji publicznej w formie pisemnej, podkreślając jednocześnie, że w przepisach prawa brak jest wymogu formy złożenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej.

Pismem z dnia 22 listopada 2012 r., złożonym w tym samym dniu za pośrednictwem organu, K. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, wnosząc o zobowiązanie Prezesa UKE do rozstrzygnięcia wniosku z dnia [...] września 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej w terminie 7 dni od dnia otrzymania orzeczenia w sprawie, a także o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podkreśliła, że w przedmiotowej sprawie Prezes UKE nie udostępnił informacji publicznej w pełnym zakresie wniosku z dnia [...] września 2012 r., a także nie wydał decyzji odmownej w zakresie żądania określonego w pkt a), b), c), i d) ww. wniosku, w terminie określonym w art. 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej. W ocenie skarżącej, udostępnienie informacji niepełnej należy zakwalifikować jako nieudzielenie żądanej informacji, tj. brak realizacji obowiązku nałożonego w art. 10 cyt. ustawy.

Z uwagi na powyższe strona skarżąca wniosła również, na podstawie art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, o stwierdzenie, że Prezes UKE, nie rozstrzygając wniosku z dnia [...] września 2012 r. rażąco naruszył prawo.

Następnie strona skarżąca podniosła, iż w jej ocenie art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej znajduje zastosowanie jedynie w momencie wydawania decyzji odmownej - a nie do wszystkich działań podmiotu wnoszącego o udostępnienie informacji publicznej. Przyjęcie bowiem założenia, że w przypadku wydawania przez organ decyzji odmownej na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy, podmiot wnioskujący o dostęp do informacji publicznej powinien złożyć wniosek w formie określonej w art. 63 K.p.a., cechowałoby się błędem logicznym, gdyż w takim przypadku podmiot wnoszący o udostępnienie informacji publicznej z góry powinien zakładać, że otrzyma decyzję odmowną lub umorzeniową na podstawie art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Jednocześnie, przyjęcie, że podmiot wnoszący o udostępnienie informacji publicznej powinien składać wnioski w formie zgodnej z art. 63 K.p.a., przeczyłoby przygotowanemu przez ustawodawcę odformalizowanemu systemowi dostępu do informacji publicznej, określonemu w ustawie o dostępie do informacji publicznej.

Zdaniem skarżącej, żądanie Prezesa UKE dotyczące uzupełnienia braków formalnych wniosku, doręczone w dniu 13 listopada 2012 r. jest niezasadne. Wyznaczony termin na uzupełnienie braków (7 dni, czyli do dnia 20 listopada 2012 r.) oznacza, że Prezes UKE świadomie przekracza dwumiesięczny termin na udzielenie informacji publicznej, który upłynął w dniu 13 listopada 2012 r.

W odpowiedzi na skargę Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej wniósł o oddalenie skargi z uwagi na jej bezzasadność.

W uzasadnieniu organ podał, że w dniu [...] grudnia 2012 r. Prezes UKE wydał decyzję nr [...], odmawiającą udostępnienia informacji publicznej w zakresie (pkt a i b wniosku z dnia [...] września 2012 r.), w jakim żądane informacje stanowiły tajemnicę przedsiębiorstwa T. S.A.

Organ podkreślił, że o bezczynności organu w zakresie udostępnienia informacji publicznej można mówić jedynie wówczas, gdy organ nie udostępnia tej informacji we właściwym terminie, ani nie podejmuje czynności zmierzających do jej udostępnienia, czy też inaczej rzecz ujmując "milczy wobec wniosku".

Taka sytuacja w sprawie niniejszej nie miała miejsca. Prezes UKE podjął bowiem szereg czynności zmierzających do zgodnego z prawem rozpatrzenia wniosku, który ostatecznie rozpatrzył w takim zakresie, w jakim było to możliwe, w terminie przewidzianym w art. 13 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej (“Formularz" przesłany przy piśmie z dnia [...] listopada 2012 r.).

Przepis art. 13 ust 2 ustawy stanowi, że organ w przedłużonym terminie udostępni informację, a nie, że organ w tym terminie załatwi sprawę. Rozwiązanie, w którym ustawa określa termin przedłużenia postępowania jedynie w sytuacji, kiedy informacja publiczna ostatecznie ma zostać udostępniona, bezsprzecznie spowodowane jest zamiarem uniknięcia kolizji z postanowieniami K.p.a., dotyczącymi terminów załatwienia sprawy. Ustawodawca przewidział więc, że w sytuacji odmowy udostępnienia informacji publicznej, terminy załatwienia sprawy będą regulowane przepisami K.p.a., a więc w ustawie ograniczył się jedynie do terminu udostępnienia informacji (a nie załatwienia sprawy w inny sposób). Sformułowanie art. 13 ust. 2 ustawy przemawia jednoznacznie za interpretacją, zgodnie z którą w przypadku odmowy udostępnienia informacji publicznej zastosowanie znajdą przepisy K.p.a. i to nie w odniesieniu do samej decyzji, ale także do całej procedury jej wydawania (obejmującej także terminy załatwiania spraw).

Powyższe oznacza, że do załatwienia sprawy z wniosku w zakresie w jakim odnosi się on do informacji i pism stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa T. S.A., zastosowanie znajdują przepisy K.p.a. W niniejszej sprawie nie można więc mówić o bezczynności Prezesa UKE, bowiem informacja publiczna, w zakresie w jakim mogła zostać udostępniona, została udzielona w terminie przewidzianym w art. 13 ust. 2 ustawy. Dopiero zaś po usunięciu przez K. braków formalnych wniosku rozpoczął bieg termin do wydania przez Prezesa UKE decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej.

W piśmie procesowym z dnia 29 stycznia 2012 r. strona skarżąca podniosła, iż w momencie składania skargi Prezes UKE pozostawał w bezczynności, bowiem w terminie określonym w art. 13 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej organ nie udzielił pełnej informacji w zakresie żądania zawartego we wniosku, tj. nie udzielił informacji w zakresie pkt a) do c) wniosku (pełnomocnik Prezesa UKE prawidłowo w odpowiedzi na skargę wskazal, że nie udostępniono informacji w zakresie pkt a) do c) wniosku) oraz nie wydał w tym zakresie decyzji odmownej. Żądana informacja została częściowo udostępniona pismem Prezesa UKE z dnia [...] listopada 2012 r., doręczonym K. dopiero w dniu 22 listopada 2012 r., natomiast decyzja odmowna została wydana dopiero w dniu [...] grudnia 2012 r. Z tego względu wniosek Prezesa UKE o oddalenie skargi jest nieuzasadniony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej: "P.p.s.a.", kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach ze skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania organów określonych w pkt 1 - 4a. Celem skargi na bezczynność jest zwalczanie zwłoki w załatwieniu sprawy.

Bezczynność organu ma miejsce wówczas, gdy organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym w przepisach prawa i w konsekwencji pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma bowiem na celu spowodowanie wydania przez organ administracji publicznej oczekiwanego aktu lub podjęcia określonej czynności.

Na gruncie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.) pozostawanie w bezczynności przez podmiot obowiązany do udzielenia informacji publicznej oznacza niepodjęcie przez ten podmiot, w terminie wskazanym w art. 13 ustawy, stosownych czynności, tj. nieudostępnienie informacji, ani niewydanie decyzji o odmowie jej udzielenia (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2012 r., sygn. akt I OSK 1991/12; z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt I OSK 601/05; publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).

Zasadą wynikającą wprost z art. 10 ust. 1 ustawy o odstępie do informacji publicznej jest to, że informacja publiczna, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej lub centralnym repozytorium, jest udostępniania na wniosek. Termin udostępnienia informacji publicznej na wniosek został określony w art. 13 ust. 1 - 2 ustawy, który stanowi, iż udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2. Przepis art. 13 ust. 2 ustawy stanowi zaś, że jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku. Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 u.d.i.p., udostępnienie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku. W myśl art. 14 ust. 2 u.d.i.p., jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w sposób i w formie określonych we wniosku, podmiot obowiązany do udostępnienia powiadamia pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazuje, w jaki sposób i w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie. W takim przypadku, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób i w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się. Ograniczenie prawa do informacji publicznej normuje art. 5 ustawy. Stwierdzenie przesłanek do odmowy udostępnienia informacji publicznej następuje w drodze decyzji, która jest wydawana również w sytuacji umorzenia postępowania w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 (art. 16 ust. 1 ustawy).

Z powyższego wynika, że bezczynność organu w zakresie dostępu do informacji publicznej ma miejsce nie tylko wówczas, gdy organ lub podmiot będący w jej posiadaniu nie udziela informacji, ani nie wydaje decyzji o odmowie jej udzielenia, ale także wówczas, gdy udziela informacji niebędącej przedmiotem wniosku, lub informacji niejasnej, albo niepełnej, jak również gdy odmawia jej udzielenia w nieprzewidzianej do tej czynności formie.

Przenosząc powyższe uwagi na stan sprawy, wskazać należy, że wnioskiem z dnia [...] września 2012 r., złożonym drogą elektroniczną, K. zwróciła się do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, w związku z prowadzonym przez Prezesa UKE Testem PS (w związku z pismami T. S.A. z dnia [...] sierpnia 2012 r. oraz z dnia [...] sierpnia 2012r.) "promocji usługi [...]", o udostępnienie informacji publicznej w zakresie wskazanym w pkt od a) do n) wniosku.

W związku z powiadomieniem, w trybie art. 13 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, o przedłużeniu terminu rozpatrzenia wniosku (pismo organu z dnia [...] września 2012 r.), termin rozpatrzenia wniosku upływał w dniu 13 listopada 2012 r.

Przy piśmie z dnia [...] listopada 2012 r., doręczonym w dniu 22 listopada 2012 r., Prezes UKE przekazał skarżącej wszystkie niezastrzeżone, znajdujące się w posiadaniu organu informacje, będące przedmiotem wniosku. Do ww. pisma załączony został “Formularz odpowiedzi na pisemny wniosek o udostępnienie informacji publicznej" nr [...], w którym zawarto odpowiedzi na pytania określone w pkt od a) do n) wniosku, przy czym odnośnie pkt a) i b) wniosku organ poinformował, że wymienione w tych punktach pisma z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] oraz z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...], skierowane przez T. S.A. do Prezesa UKE, zostały zastrzeżone przez T. S.A. w zakresie, w jakim stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa T. S.A. w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz. U. Z 2003 r., nr 153, poz. 1503 ze zm.). W związku z powyższym, w odnieniu do wniosku K. o udostępnienie informacji publicznej we wskazanym - zastrzeżonym - zakresie, istnieje konieczność przeprowadzenia postępowania na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Następnie, decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r., wydaną na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 w zw. z art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, Prezes UKE odmówił udostępnienia informacji publicznej w zakresie (pkt a i b wniosku z dnia [...] września 2012 r.), w jakim żądane informacje stanowiły tajemnicę przedsiębiorstwa T. S.A. Decyzja ta została doręczona stronie skarżącej w dniu 11 grudnia 2012 r.

Nie jest sporne w sprawie niniejszej, iż żądana informacja ma charakter informacji publicznej (art. 1 ust. 1 i art. 6 u.d.i.p. w zw. z art. 61 Konstytucji RP), natomiast Prezes UKE jest organem władzy publicznej obowiązanym do udzielenia informacji publicznej, będącej w jego posiadaniu (art. 4 ust. 1 ustawy).

Przedmiotem sporu pozostaje natomiast kwestia, czy w dacie złożenia skargi do Sądu Prezes UKE pozostawał w bezczynności wobec wniosku skarżącej z dnia [...] września 2012 r.

Jak już powyżej wskazano, ustawa o dostępie do informacji publicznej wymienia i precyzuje trzy formy załatwienia (zakończenia) sprawy w przedmiocie udzielenia informacji na wniosek zainteresowanego podmiotu, a mianowicie organ, do którego wniesiono wniosek winien alternatywnie: udostępnić tę informację w formie czynności materialno-technicznej (art. 10 ustawy), odmówić jej udostępnienia (art. 16 ust. 1 ustawy) lub umorzyć postępowanie (art. 14 ust. 2 w zw. z art. 16 ust. 1 ustawy) w formie decyzji administracyjnej - w terminie określonym w art. 13 ustawy.

W sprawie niniejszej termin ten nie został zachowany, bowiem organ do dnia 13 listopada 2012 r., a więc w terminie przedłużonym w oparciu o art. 13 ust. 2 ustawy, nie załatwił sprawy zainicjowanej wnioskiem skarżącej z dnia [...] września 2012 r. w sposób pełny i wyczerpujący. Wprawdzie przy piśmie z dnia [...] listopada 2012 r. udostępnił skarżącej wszystkie, znajdujące się w jego posiadaniu, informacje niezastrzeżone, jednak dopiero w dniu [...] grudnia 2012 r. wydał decyzję o odmowie udostępnienia informacji w określonym w decyzji zakresie, wskazując na ograniczenia prawa dostępu do informacji publicznej, wynikające z art. 5 ust. 2 ustawy.

Wbrew twierdzeniom pełnomocnika organu, termin określony w art. 13 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej (nie dłuższy niż dwa miesiące od dnia złożenia wniosku) miał zastosowanie nie tylko do czynności polegającej na udostępnieniu informacji, ale również do wydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej. Zauważyć bowiem należy, że uprawnienie do przedłużenia terminu w oparciu o art. 13 ust. 2 ustawy znajduje praktyczne zastosowanie właśnie w przypadku wystąpienia okoliczności uzasadniających możliwość ograniczenia prawa do informacji publicznej. Podmiot dysponujący informacją publiczną musi bowiem posiadać odpowiednią ilość czasu, tak aby w sposób prawidłowy móc podjąć decyzję o odmowie udostępnienia żądanej informacji publicznej (por. M. Kłaczyński, S. Szuster, komentarz do art. 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej, LEX/el. 2003)

Zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy, do decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej oraz o umorzeniu postępowania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, z zastrzeżeniem pkt 1 i 2. Z tego względu rację ma pełnomocnik organu, iż wobec braków formalnych wniosku z dnia [...] września 2012 r. zasadne było wezwanie skarżącej do ich uzupełnienia w trybie art. 64 § 2 K.p.a. Wszystkie te przypadki, w których ma dojść do podjęcia przez organ decyzji administracyjnej, bezwzględnie wymagać bowiem będą własnoręcznego podpisu wnioskodawcy (podpisu elektronicznego) na wniosku o udostępnienie informacji publicznej, a jego brak winien być usuwany w postępowaniu naprawczym, regulowanym art. 64 § 2 K.p.a. Podjęcie decyzji administracyjnej w sytuacji niepodpisania wniosku wykazuje cechy działania organu z urzędu, co w przypadku postępowania wszczynanego jedynie na wniosek oznacza wydanie deczyji nieważnej (art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.).

Obowiązek dopełnienia wymogów proceduralnych, określonych w K.p.a., nie może jednak prowadzić do nieuzasadnionego przekraczania terminu załatwienia sprawy z wniosku o udostępnienie informacji publicznej, co w ocenie Sądu miało miejsce w niniejszej sprawie. Zauważyć należy, że wezwanie do usuniecia braków formalnych wniosku w trybie art. 64 § 2 K.p.a. zostało wystosowane do skarżącej dopiero w dniu [...] listopada 2012 r., natomiast zawiadomienie o wszczęciu postępowania w dniu [...] listopada 2012 r. w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej datowane jest na dzień [...] listopada 2012 r. Zdaniem Sądu, czynności zmierzające do udzielenia informacji oraz do wydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji powinny być podejmowane przez organ równolegle, a ostateczne (pełne) załatwienie wniosku winno nastąpić w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku. Przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej nie uzależniają bowiem przeprowadzenia postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej od uprzedniego udostępnienia informacji w zakresie, w jakim nie stanowi ona informacji niezastrzeżonej.

W świetle powyższego przyjąć należy, że w dacie wniesienia skargi do Sądu Prezes UKE pozostawał w bezczynności, bowiem wniosek skarżącej z dnia [...] września 2012 r. został ostatecznie rozpatrzony w dniu [...] grudnia 2012 r. poprzez wydanie decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej, która została doręczona skarżącej w dniu 11 grudnia 2012 r.

Przy ocenie zasadności skargi na bezczynność decydujący jest stan faktyczny z momentu orzekania przez sąd administracyjny i fakt dokonania czynności przez organ (v. uchwała 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. akt I OPS 6/08). Nie można bowiem zobowiązać organu do dokonania czynności, która w momencie orzekania została już dokonana, nawet jeżeli przekroczony został przez organ termin przewidziany do jej dokonania. W sytuacji wydania przez organ administracji aktu lub dokonania czynności już po wniesieniu skargi na bezczynność organu, a przed jej rozpoznaniem przez sąd, postępowanie staje się bezprzedmiotowe.

Bezprzedmiotowość postępowania zachodzi wówczas, gdy po wniesieniu skargi zaistnieją okoliczności powodujące niedopuszczalnośc merytorycznego rozpoznania sprawy. Taka sytuacja zaistniała w rozpoznawanej sprawie, bowiem decyzja Prezesa UKE z dnia [...] grudnia 2012 r. została doręczona skarżącej już po wniesieniu skargi do Sądu.

W tym stanie rzeczy należało uznać, że postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe i jako takie winno zostać umorzone.

Z uwagi na to, że w ocenie Sądu organ pozostawał w bezczynności w dacie wystąpienia ze skargą, Sąd obowiązany był - stosownie do przepisu art. 149 § 1 P.p.s.a. - ocenić, czy bezczyność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Analiza okoliczności faktycznych i prawnych przedmiotowej sprawy, a zwłaszcza zestawienie daty wniosku o udostępnienie informacji publicznej oraz daty rozpatrzenia wniosku, doprowadziła Sąd do przekonania, że w rozpoznawanej sprawie bezczynność nie nosiła cech rażącego naruszenia prawa.

Mając na względzie wszystko powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 149 § 1 i art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 132 p.p.s.a., orzekł jak w pkt 1 i 2 sentencji wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 1 p.p.s.a. jak w pkt 3 sentencji wyroku.