Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie solidarnej odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2011 r. wraz z odsetkami postanawia - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

W skardze na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej wydaną w przedmiocie solidarnej odpowiedzialności skarżącego jako członka zarządu G. spółki z o.o. wraz ze spółką za zaległości podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2011 r. wraz z odsetkami zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Wniosek nie zawierał uzasadnienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.

Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302) – dalej: " P.p.s.a." po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (...).

Dokonując wykładni wskazanego wyżej przepisu należy wyjaśnić, że przewiduje on restrykcyjne przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nadając tej instytucji charakter wyjątkowy i uzależniając jej zastosowanie od wystąpienia okoliczności nadzwyczajnych.

Postępowanie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji stanowi wyjątek od zasady jej wykonalności, wobec czego strona nie może ograniczyć się w uzasadnieniu wniosku do ogólnikowego wskazania żądania, lecz musi precyzyjnie wskazać na zagrożenie płynące z wykonania objętego wnioskiem aktu (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 kwietnia 2012 r., sygn. akt II OSK 768/12, publ. Lex nr 1145639). Uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu jest w danej sprawie obiektywnie zasadne. Twierdzenia zaś wnioskodawcy powinny zostać poparte dokumentami źródłowymi, zwłaszcza dotyczącymi jego sytuacji finansowej oraz majątkowej (por. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis 2006, s. 188).

Innymi słowy wnioskodawca jest zobowiązany "do rzeczowego uzasadnienia swego wniosku poprzez poparcie go twierdzeniami, tezami oraz stosownymi dokumentami na okoliczność spełnienia ustawowych przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej" (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 983/08, publ. Lex nr 468877). Brak przy tym podstaw, aby żądać od sądu poszukiwania argumentów przemawiających za wstrzymaniem wykonania aktu za samą stronę (por. post. NSA z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. I OZ 1236/14, publ. Lex nr 1624317, czy z dnia 20 lipca 2015 r., sygn. II FZ 542/15, Lex nr 1754857).

Tymczasem wniosek złożony w niniejszej sprawie nie zawiera w tym zakresie żadnego uzasadnienia. Strona skarżąca nie wskazała żadnych okoliczności świadczących o tym, że wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby spowodować wskazane wyżej następstwa. Skarżący nie próbował nawet przedstawić argumentacji, konkretnych okoliczności wyczerpująco opisujących jego aktualną, rzeczywistą sytuację finansową i majątkową, pozwalających sądowi zasadnie przyjąć, że uiszczenie kwoty wynikającej z zaskarżonej decyzji wiąże się dla niego z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody czy miałoby powodować trudne do odwrócenia skutki.

Trzeba przy tym zaznaczyć, że samo złożenie skargi i sfomułowanie w niej zarzutów wobec kwestionowanej przez podatnika decyzji, nie pozwala jeszcze zastosować art. 61 § 3 P.p.s.a., gdyż przesłanką wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie jest złożenie skargi, tylko wykazanie konkretnego i realnego niebezpieczeństwa wyrządzenia podatnikowi znacznej szkody bądź spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w wyniku wykonania zaskarżonej decyzji, czego w niniejszej sprawie skarżący nie uczynił.

Biorąc pod uwagę powyższe, wobec braku uzasadnienia przedmiotowego wniosku, na podstawie z art. 61 § 3 i 5 P.p.s.a, orzeczono jak w sentencji