Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 listopada 2014 r. sprawy ze skargi Spółki A z siedzibą w P. na decyzję Spółki B w P. z dnia [...] maja 2014 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Spółki B w P. na rzecz skarżącej Spółki kwotę [...] zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...], Spółka A Sp. z o.o. z siedzibą w P., dalej jako "Spółka A", działając na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 16 ustawy z dnia 06 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r., Nr 112, poz. 1198 ze zm.), odmówił udzielenia Spółce B Sp. z o.o. z siedzibą w P., dalej jako "Spółka B", udzielenia informacji publicznych w postaci decyzji administracyjnych, umów, oświadczeń właścicieli nieruchomości, protokołów odbioru technicznego oraz protokołów załączenia pod napięcie dotyczących lokalizacji, budowy oraz eksploatacji linii elektroenergetycznych na działce nr [...] położonej w B. (gm. M. G.), działek nr [...] położonych w M. (gm. M. G.); działki nr [...] położonej w miejscowości S.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia wyjaśniono, że wnioskowana informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorcy, co wyklucza możliwość jej udostępnienia w trybie przewidzianym przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Pismem z dnia 5 maja 2014 r. Spółka B zwróciło się o ponowne rozpatrzenie sprawy podnosząc, że w decyzji z dnia [...] kwietnia 2014 r. nie wyjaśniono, który podmiot ma być chroniony poprzez odmowę udzielenia informacji publicznej oraz dlaczego wnioskowane informacje są objęte tajemnicą przedsiębiorstwa. Podniesiono, że stanowisko zajmowane przez Spółkę A jest wadliwe, albowiem sama możliwość odwoływania się do uzyskanych informacji w ewentualnym procesie, w którym Spółkę A będzie stroną pozwaną nie daje podstaw do odmowy jej udzielenia. Zwrócono również uwagę, że Spółka udostępniła odwołującej informację publiczną dotyczącą działki położonej w miejscowości L. G. w gminie S., co wskazuje, że dokumenty wskazane we wniosku nie stanowią tajemnicy przedsiębiorstwa i podlegają udostępnieniu.

Decyzją z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] Spółka A Sp. z o.o., działając na podstawie art. 17 ustawy o dostępie do informacji publicznej (dalej: u.d.i.p.), w związku z wnioskiem ponowne rozpatrzenie sprawy, odmówiła udostępnienia żądanych informacji dotyczących wskazanych we wniosku nieruchomości, powtarzając swoje stanowisko, iż wnioskowana informacja jest objęta tajemnicą przedsiębiorstwa. Jak wyjaśniono, Spółka A podjęła kroki, o jakich mowa w art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.), dalej: u.z.n.k., mające na celu zachowania poufności informacji, umieszczając je w wykazie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, obowiązującej od dnia 1 maja 2011 r. tj. w "Instrukcji bezpieczeństwa informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w Spółce A Sp. z o.o.".

Skargę na powyższe rozstrzygnięcie wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu Spółka B Sp. z o.o. reprezentowana przez radcę prawnego P. Z., wnosząc o jej uchylenie oraz uchylenie poprzedzającej ją decyzji z dnia 24 kwietnia 2014 r. oraz zasądzenie kosztów postępowania sądowego. Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie art. 5 ust. 2 u.d.i.p. polegające na wadliwym przyjęciu, że wnioskowane informacje są objęte tajemnicą przedsiębiorcy oraz naruszenie art. 16 ust. 2 pkt 2 u.d.i.p. polegające na wadliwym uzasadnieniu wydanych decyzji.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że Spółka A jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej, a sama informacja, o udzielenie której zwróciła się skarżąca, stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. Podniesiono, że w przypadku decyzji administracyjnych nie można zasłaniać się tajemnicą przedsiębiorcy oraz wskazano, że powoływanie się na powyższą przesłankę jako podstawę odmowy udzielenia informacji publicznej, wymaga szczegółowego uzasadnienia przyjętego stanowiska. Zwrócono również uwagę, że w odniesieniu do niektórych nieruchomości, Spółka A udzieliła stosownej informacji publicznej, doręczając wnioskodawcy posiadane informacje, co przesądza, że nie wszystkie informacje, jakie są w jej posiadaniu są objęte tajemnicą przedsiębiorcy.

W odpowiedzi na skargę Spółka A wniosła o jej oddalenie podtrzymała swoje stanowisko. W uzasadnieniu pisma Spółka powtórzyła, że wnioskowana informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorcy, wyjaśniając, że jest ona przedsiębiorcą o szczególnym znaczeniu dla sytuacji gospodarczo-obronnej kraju, a ewentualne zniszczenie obiektów elektroenergetycznych może zakłócić funkcjonowanie państwa. Wskazała, że na podstawie uzyskanych informacji możliwe jest odtworzenie mapy dystrybucji zasilającej całe obszary geograficzne i jednostki administracyjne, co może stanowić zagrożenie dla funkcjonowania krajowych systemów energetycznych. Wnioskowane dokumenty zostały zawarte w "Instrukcji bezpieczeństwa informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w Spółce A Sp. z o.o.". Zwrócono uwagę, że część wnioskowanych dokumentów stanowi warunki techniczne przyłączenia do sieci, a więc dotyczy dokumentów nie stanowiące dokumentów urzędowych lecz będących jedynie oświadczeniem woli lub wiedzy funkcjonariusza publicznego. Podniesiono, że dostęp do warunków technicznych przyłączenia do sieci stanowi informację sensytywną, chronioną przez program zapewnienie niedyskryminacyjnego traktowania systemu użytkowników systemu dystrybucyjnego. Dodatkowo wyjaśniono, że wniosek o udzielenie informacji publicznej dotyczył również informacji nie stanowiącej informacji o sprawach publicznych, i był złożony w oparciu o prywatny interes wnioskodawcy. Dalej podano, że udzielenie wnioskowanej informacji, co do części żądania, w istocie oznaczało uzyskanie informacji przetworzonej oraz wskazano, że fakt udzielenia w jednostkowym przypadku informacji, z naruszeniem Instrukcji bezpieczeństwa informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w Spółce A Sp. z o.o." nie może jeszcze przesądzać o możliwości udostępnienia wnioskowanej informacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Skarga okazała się zasadna.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie w pierwszej kolejności należy wskazać, że w myśl art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) sąd dokonuje kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. W myśl art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany jej zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Oznacza to konieczność dokonania przez sąd oceny zgodności z prawem zaskarżonego postanowienia nawet wówczas, gdy dany zarzut nie został podniesiony.

Przedmiotem niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego jest kwestia odmowy udostępnienia przez Spółkę A Sp. z o.o. z siedzibą w P. informacji publicznych w postaci decyzji administracyjnych, umów, oświadczeń właścicieli nieruchomości, protokołów odbioru technicznego oraz protokołów załączenia pod napięcie dotyczących lokalizacji, budowy oraz eksploatacji linii elektroenergetycznych położonych na indywidualnie określonych działkach jak również załączników do wskazanych decyzji, umów, oświadczeń i protokołów, w tym map obrazujących przebieg przedmiotowych urządzeń przesyłowych i wykazów właścicieli nieruchomości.

Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy niezbędne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy Spółka A Sp. z o.o. jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej oraz czy żądane przez stronę informacje są informacją publiczną.

Pojęcie informacji publicznej określone jest w art. 1 ust. 1 u.d.i.p., zgodnie z którym informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 u.d.i.p. Przy wykładni tego przepisu należy kierować się treścią art. 61 Konstytucji RP, przewidującego prawo obywateli do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej i podmiotów wykonujących zadania publiczne. Prawo dostępu do informacji publicznej ma charakter powszechny, bowiem jest przyznane każdemu (art. 2 ust. 1 u.d.i.p.). Nie wymaga się zatem od osoby wykonującej to prawo wykazania interesu prawnego lub faktycznego. Zgodnie jednak z art. 5 ust. 2 u.d.i.p., prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa.

Rozważając przedmiotowy aspekt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że informacją publiczną jest każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa, o ile odnosi się do faktów (por. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 września 2007 r., sygn. IV SAB/Gl 28/07, dostępny na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 u.d.i.p., udostępnieniu podlega informacja publiczna m.in. o danych publicznych, w tym treść i postać dokumentów urzędowych, w szczególności treść aktów administracyjnych i innych rozstrzygnięć. Informacją publiczną jest treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych niezależnie, do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Ponadto informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich. Jest nią zarówno treść dokumentów bezpośrednio przez podmioty te wytworzonych jak i tych, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań nawet, co należy podkreślić na gruncie rozpatrywanej sprawy, jeżeli nie pochodzą wprost od nich. Niezależnie od powyższego, aby konkretna informacja posiadała walor informacji publicznej, musi się odnosić do sfery faktów.

Mając na uwadze przywołane poglądy i przedstawioną wykładnię prawa, stwierdzić należy, że żądane przez stronę skarżącą informacje obejmujące decyzje administracyjne, umowy i protokoły odbioru technicznego oraz protokoły załączenia pod napięcie dotyczące lokalizacji, budowy oraz eksploatacji linii elektroenergetycznych na wskazanych we wniosku nieruchomościach, są informacjami publicznymi w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, a zatem ustawa znajduje w sprawie zastosowanie (tak też, na tle analogicznych stanów faktycznych, inne wyroki WSA w Poznaniu: z dnia 20 grudnia 2012r., sygn. IV SAB/Po 87/12, z dnia 10 stycznia 2013r., sygn. II SAB/Po 66/12, z dnia 15 stycznia 2013 r., sygn. II SAB/Po 65/12, dostępne na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Analogicznie informacją publiczną jest informacja dotyczącą planów operatora energetycznego związanych z modernizacją lub likwidacją urządzeń na wskazanych nieruchomościach oraz informacja czy w przeszłości dokonywana była na tychże nieruchomościach modernizacja, albo przebudowa urządzeń przesyłowych, a jeśli tak, to czy zachowany został pierwotny ich przebieg, czy też nastąpiła zmiana ich trasy.

Odnosząc się do podmiotowego aspektu niniejszej sprawy, stwierdzić w pierwszym rzędzie należy, iż zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p. obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. Jest o tyle istotne, że jak wynika z odpisu aktualnego z rejestru przedsiębiorców (nr KRS [...]) Spółka A Sp. z o.o. jest podmiotem którego jedynym udziałowcem jest Spółka Akcyjna (nr [...]). Jednocześnie jak wynika z informacji zamieszczonej na stronie internetowej Spółki Akcyjnej Skarb Państwa posiada 51,5 % udziału w kapitale zakładowym tej Spółki. Spółka A Sp. z o.o. z siedzibą w P. jest zatem spółką prawa handlowego, której jedynym akcjonariuszem jest inna Spółka, w której Skarb Państwa posiada 51,5 % akcji i co za tym idzie jest jej większościowym akcjonariuszem. Powyższe oznacza, że Skarb Państwa dysponuje pośrednio ilością akcji Spółki A Sp. z o.o. przekraczającą wartość graniczną przesądzającą o posiadaniu pozycji dominującej wynoszącą - zgodnie z art. 4 pkt 10 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów - 40%, co wskazuje, że jest ona objęta zakresem przedmiotowym ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Ponadto, z treści art. 4 ust. 1 u.d.i.p. wynika, że obowiązek udostępnienia informacji publicznej nałożony został na "władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne". Sąd orzekający podziela w całości pogląd wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 sierpnia 2010 r., sygn. I OSK 851/10 (http://orzeczenia.nsa.gov.pl), że termin "zadania publiczne" jest pojęciem szerszym od terminu "zadań władzy publicznej" (art. 61 Konstytucji RP). Pojęcia te różnią się przede wszystkim zakresem podmiotowym, bowiem zadania władzy publicznej mogą być realizowane przez organy tej władzy lub podmioty, którym zadania te zostały powierzone w oparciu o konkretne i wyrażone unormowania ustawowe. Pojęcie "zadanie publiczne" użyte w art. 4 u.d.i.p. zamiast pojęcia "zadanie władzy publicznej" użytego w art. 61 Konstytucji RP ignoruje element podmiotowy i oznacza, że zadania publiczne mogą być wykonywane przez różne podmioty niebędące organami władzy i bez konieczności przekazywania tych zadań. Tak rozumiane "zadanie publiczne" cechuje powszechność i użyteczność dla ogółu, a także sprzyjanie osiąganiu celów określonych w Konstytucji lub ustawie. Wykonywanie zadań publicznych zawsze wiąże się z realizacją podstawowych publicznych praw podmiotowych obywateli. Obowiązki operatora systemu dystrybucyjnego wymienia art. 9c ust. 3 Prawa energetycznego i z pewnością działalność przedsiębiorstwa energetycznego w tym zakresie dotyczy spraw publicznych w rozumieniu art. 4 u.d.i.p.

Dystrybucja energii elektrycznej i inne zadania wykonywane przez przedsiębiorstwo energetyczne ze względu na znaczenie energii elektrycznej dla rozwoju cywilizacyjnego i poziomu życia obywateli, a tym samym urzeczywistniania dobra wspólnego, o którym mowa w art. 1 Konstytucji RP, są "zadaniami publicznymi". O obowiązku udostępniania przez przedsiębiorstwa energetyczne żądanej informacji decyduje zatem to, czy dotyczy ona "sprawy publicznej" w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p.

Reasumując nie budzi wątpliwości, że przedsiębiorstwo energetyczne Spółka A Sp. z o.o. jest podmiotem objętym ustawą o dostępie do informacji publicznej.

Jak wskazuje analiza akt sprawy oraz wniesionej skargi, istota sporu sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy Spółka A Sp. z o.o. z siedzibą w P. mogła odmówić udzielenia informacji publicznej w powołaniu na konieczność zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa. Skarżona spółka wskazuje bowiem w kwestionowanej decyzji, że stosownie do treści art. 5 ust. 2 ud.i.p. prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Objęcie wnioskowanych informacji tajemnicą przedsiębiorcy, oznacza tym samym, że nie mogą być one udostępnione w trybie przewidzianym powołaną powyżej ustawą.

W tym miejscu zauważyć należy, że ustawa o dostępie do informacji publicznej nie zawiera definicji legalnej "tajemnicy przedsiębiorstwa". Definicję powyższą zawiera przepis art. 11 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, gdzie wskazuje się, że przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.

Na temat tajemnicy przedsiębiorstwa wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 lipca 2013 r., sygn. akt I OSK 511/13, (http://orzeczenia.nsa.gov.pl), wyjaśniając, że na tajemnicę przedsiębiorcy składają się dwa elementy: materialny (np. szczegółowy opis sposobu wykonania usługi, jej koszt) oraz formalny – wola utajnienia danych informacji. Tajemnicę przedsiębiorcy wyprowadza się z tajemnicy przedsiębiorstwa i pojęcia te w zasadzie pokrywają się zakresowo, choć tajemnica przedsiębiorcy w niektórych sytuacjach może być rozumiana szerzej. Tajemnicę przedsiębiorcy stanowią informacje znane jedynie określonemu kręgowi osób i związane z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością, wobec których podjął on wystarczające środki ochrony w celu zachowania ich w poufności (nie jest wymagana przesłanka gospodarczej wartości informacji jak przy tajemnicy przedsiębiorstwa). Informacja staje się "tajemnicą", kiedy przedsiębiorca przejawi wolę zachowania jej jako niepoznawalnej dla osób trzecich. Nie traci natomiast swojego charakteru przez to, że wie o niej pewne ograniczone grono osób zobowiązanych do dyskrecji (np. pracownicy przedsiębiorstwa). Utrzymanie danych informacji jako tajemnicy wymaga podjęcia przez przedsiębiorcę działań zmierzających do wyeliminowania możliwości dotarcia do nich przez osoby trzecie w normalnym toku zdarzeń, bez konieczności podejmowania szczególnych starań.

Przenosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy zauważyć należy, że w sprawie spełniony jest formalny warunek objęcia wnioskowanej informacji tajemnicą przedsiębiorcy, gdyż wnioskowane informacje zostały zawarte w "Instrukcji bezpieczeństwa informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w Spółce A Sp. z o.o."

Przechodząc do drugiego z warunków objęcia określonych informacji tajemnicą przedsiębiorstwa, a więc wymogu materialnego, zauważyć należy, że w orzecznictwie sądów administracyjnych kształtuje się pogląd, iż złożone zastrzeżenie dotyczące objęcia określonej informacji tajemnicą przedsiębiorstwa może stać się skuteczne dopiero w sytuacji, gdy podmiot zobowiązany do ujawnienia informacji, po przeprowadzeniu stosownego badania, pozytywnie przesądzi, że zastrzeżone informacje mają powyższych charakter, w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Jeżeli w wyniku weryfikacji okaże się, że zastrzeżona informacja nie stanowi tajemnicy przedsiębiorstwa, to zadeklarowane zastrzeżenie staje się bezskuteczne (wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 października 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 1483/12, wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 2406/13, w: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Oznacza to, że organ dysponujący żądaną informacją publiczną i jednocześnie przyjmujący zastrzeżenie, że stanowi ona tajemnicę przedsiębiorcy jest obowiązany dokonać oceny zasadności wyłączenia jawności żądanej informacji.

W przedmiotowej sprawie Spółka nie dokonała analizy zasadności wyłączenia jawności żądanej informacji. Zaniechano więc ustalenia, czy w niniejszej sprawie mamy do czynienia z informacją o znacznej wartości dla przedsiębiorcy, która powinna podlegać ochronie prawnej. Nie można więc zweryfikować, czy informacje w postaci decyzji administracyjnych, umów, oświadczeń właścicieli nieruchomości, protokołów odbioru technicznego oraz protokołów załączenia pod napięcie dotyczących lokalizacji, budowy oraz eksploatacji linii elektroenergetycznych faktycznie zawierają informacje wrażliwe dla przedsiębiorcy, a więc odnoszą się do informacji o charakterze strategicznym dla działalności prowadzonej przez Spółkę. Zarówno w zaskarżonej decyzji, jak i w poprzedzającej ją decyzji z [...] kwietnia 2014 r. nie zawarto jakichkolwiek uzasadniania, wskazującego na konieczność objęcia wnioskowanych informacji tajemnicą przedsiębiorstwa. Stąd w istocie niemożliwe staje się dokonanie kontroli prawidłowości stanowiska przyjętego przez Spółkę. Konsekwentnie wada powyższa wskazuje na wadliwość wydanych w sprawie rozstrzygnięć, a w szczególności naruszenie art. 5 ust. 2 u.d.i.p., jak również naruszenie art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267), dalej: k.p.a.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c p.p.s.a. uchylił zaskarżoną decyzję.

Wskazać również należy, iż w odpowiedzi na skargę Spółka A Sp. z o.o. znacznie szerzej niż w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazała, dlaczego wnioskowane informacji nie mogły zostać udzielone wnioskodawcy. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem sądów administracyjnych podstawowym celem odpowiedzi na skargę jest odniesienie się organu do zarzutów skargi, nie zaś naprawianie przez organ błędów popełnionych w toku postępowania zakończonego wydaniem zaskarżonej decyzji. Konsekwentnie, jak podniesiono w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 czerwca 2008 r., sygn. akt V SA/Wa 247/08 (w: http://orzeczenia.nsa.gov.pl) próba uzasadnienia wydanej decyzji w piśmie procesowym, jakim jest odpowiedź na skargę, złożonym po zakończeniu postępowania administracyjnego, nie może zastąpić uzasadnienia rozstrzygnięcia określonego w art. 107 § 3 k.p.a. Pismo procesowe nie może bowiem "uzupełniać" zaskarżonej decyzji przez zamieszczenie w nim rozważań i ocen, które winny zostać zawarte w uzasadnieniu faktycznym i prawnym tej decyzji. Należy bowiem pamiętać, że podniesienie dopiero w odpowiedzi na skargę okoliczności, które powinny być zawarte w uzasadnieniu faktycznym i prawnym decyzji, stanowi wadę postępowania administracyjnego, pozbawiającą stronę możliwości ustosunkowania się do tych okoliczności w toku postępowania.

Dodatkowo pokreślić należy, że o ile w toku postępowania w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o udzielenie informacji publicznej Spółka A zasłaniała się tajemnicą przedsiębiorcy, o tyle w odpowiedzi na skargę poszczególne dokumenty, będące przedmiotem wniosku skarżącej spółki zostały szczegółowo opisane, z czego wyprowadzony został wniosek, że część z nich stanowi informację przetworzoną, zaś cześć nie może zostać udostępniona z uwagi na regulację szczegółową przewidzianą w przepisach odrębnych. Doszło tym samym do zmiany stanowiska Spółka A, co powoduje, że konieczne jest ponowne rozpoznanie wniosku z dnia 25 marca 2013 r., przy równoczesnym usystematyzowaniu informacji objętych wnioskiem oraz ustaleniu, czy mogą być one udzielone wnioskodawcy.

Ponownie rozpoznając sprawę Spółka zobowiązana jest do wyczerpującego uzasadniania okoliczności wskazujących, iż dokonała ona oceny zasadności wyłączenia jawności żądanej informacji w postaci decyzji administracyjnych, umów, oświadczeń właścicieli nieruchomości, protokołów odbioru technicznego oraz protokołów załączenia pod napięcie dotyczących lokalizacji, budowy oraz eksploatacji linii elektroenergetycznych jak również załączników do wskazanych decyzji, umów, oświadczeń i protokołów, w tym map obrazujących przebieg przedmiotowych urządzeń przesyłowych i wykazów właścicieli nieruchomości.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a., zaś o wykonalności zaskarżonej decyzji - na podstawie art. 152 p.p.s.a.