drukuj    zapisz    Powrót do listy

6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania 6560, Interpretacje podatkowe, Minister Finansów, Oddalono skargę kasacyjną, II FSK 949/09 - Wyrok NSA z 2010-10-14, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II FSK 949/09 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2010-10-14 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-05-25
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Anna Maria Świderska /sprawozdawca/
Jacek Brolik /przewodniczący/
Tomasz Zborzyński
Symbol z opisem
6112 Podatek dochodowy od osób fizycznych, w tym zryczałtowane formy opodatkowania
6560
Hasła tematyczne
Interpretacje podatkowe
Sygn. powiązane
I SA/Bd 12/09 - Wyrok WSA w Bydgoszczy z 2009-02-24
Skarżony organ
Minister Finansów
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2000 nr 14 poz 176 art.21 ust.22, art.21 ust. 1 pkt 26
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - tekst jednolity
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA del. Anna Maria Świderska (sprawozdawca), , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 14 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego w imieniu Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 12/09 w sprawie ze skargi M. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w B. działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 5 września 2008 r. nr [...] w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz M. K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 12/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, po rozpoznaniu skargi M.K. uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 5 września 2008 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia sąd I instancji wskazał, że w dniu 4 lipca 2008 r. M. K. złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie warunków skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) – dalej "u.p.d.o.f". Wskazał, że w dniu 10 stycznia 2008 r. nabył wraz z żoną od gminy odrębną własność lokalu mieszkalnego. W dniu 10 czerwca 2008 r. lokal ten został sprzedany. W lokalu tym zameldowana na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia była tylko żona. Skarżący nie był w nim zameldowany. Dodatkowo podał, że pozostaje z żoną w ustroju ustawowej wspólności majątkowej. Zdaniem wnioskodawcy do skorzystania przez oboje małżonków ze zwolnienia uzyskanego przychodu od podatku dochodowego, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. wystarczyło, aby tylko jeden z małżonków był zameldowany na pobyt stały w sprzedawanym lokalu przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.

W wydanej w dniu 5 września 2008 r. interpretacji indywidualnej Minister Finansów uznał stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego za nieprawidłowe. Organ wskazał, że stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz wynikającego z przydziału spółdzielni prawa do domu jednorodzinnego, a także prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.do.f.. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po dniu 1 stycznia 2007 r. W myśl art. 30e ust. 1 i 4 dodanego do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2007r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Jednakże zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, jeżeli podatnik był zameldowany w lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Zwolnienie to, stosownie do art. 21ust. 21 u.p.d.o.f., ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, właściwym według miejsca zamieszkania podatnika. Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Zdaniem organu powyższe oznacza, że każdy z małżonków będących z racji wspólności małżeńskiej współwłaścicielami mieszkania, aby skorzystać z ww. zwolnienia, musiał być zameldowany w sprzedanym lokalu przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. W ocenie organu, przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu, w części przypadającej na żonę skarżącego może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, natomiast w części przypadającej na stronę będzie opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pismem z dnia 19 września 2009 r. strona wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 29 października 2008 r. Minister Finansów stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy strona wniosła o uchylenie wydanej interpretacji, zarzucając jej naruszenie: przepisów materialnego prawa podatkowego: art. 21 ust. 1 pkt 126 w związku z art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f., oraz naruszenie przepisów postępowania w tym art. 121 w zw. z art. 122 oraz art. 124 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa – dalej "O.p.".

W uzasadnieniu podatnik podniósł, że zwolnienie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., zgodnie z art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. dotyczy łącznie obojga małżonków, a zatem zwolnienie jest możliwe gdy warunek wcześniejszego zameldowania został spełniony przez jednego z małżonków, niezależnie od tego, czy współmałżonek spełnił hipotezę art. 21 ust.1 pkt 126, tj. czy sam był zameldowany przez wymagany okres. Jakakolwiek inna interpretacja byłaby sprzeczna z literalnym brzmieniem normy art. 21 ust. 22 ustawy. Gdyby celem ustawodawcy było, aby warunek zameldowania dotyczył obojga małżonków to wówczas przepis art. 21 ust. 22 brzmiałby inaczej. Nieuprawnione jest więc interpretowanie przepisu art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. w sposób rozszerzający na niekorzyść podatnika.

W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej interpretacji.

Uchylając zaskarżoną interpretację, w uzasadnieniu wyroku z dnia 24 lutego 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wskazał, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

a) budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

b) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,

c) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,

d) prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a) -d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22. Zgodnie z art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f. zwolnienie, o którym mowa wyżej ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. W myśl natomiast art. 21 ust.22 u.p.d.o.f. powyższe zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Jako warunek zwolnienia podatkowego ustawodawca wprowadził wymóg co najmniej 12 miesięcznego zameldowania na pobyt stały. Zameldowanie to odnosi się do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, które są odpłatnie zbywane lub co do których prawo jest odpłatnie zbywane. Wymóg 12 - miesięcznego zameldowanie na pobyt stały pod oznaczonym adresem odnosi się do podatnika. W myśl art.1 u.p.d.o.f. ustawa ta reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych, a zatem podatnikiem jest osoba fizyczna. Każdy więc z małżonków jest odrębnym podmiotem podatku (art.6 ust.1 u.p.d.o.f.). Każdy z nich odrębnie osiąga dochód, a zatem odrębnie u każdego z nich zachodzi zdarzenie powodujące powstanie stosunku podatkowoprawnego. Również odrębnie w odniesieniu do każdego z nich ustalane jest prawo dokonywania różnego rodzaju odliczeń czy zwolnień, zmniejszających podstawę opodatkowania. Skoro podatnikiem jest każdy z małżonków odrębnie, to w braku regulacji zawartej w art.21 ust. 22 u.p.d.o.f. nie budziłoby wątpliwości, że powyższe zwolnienie podatkowe ma zastosowanie jedynie do tego z nich, który był zameldowany w lokalu mieszkalnym na okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed odpłatnym zbyciem oraz, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia przez obydwoje małżonków byłoby zameldowanie każdego z nich na wskazany wyżej okres. Jeżeli jednak w art.21 ust.22 u.p.d.o.f. stanowi się, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to w ocenie Sądu, mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia. Tylko wtedy zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Interpretacja organu podatkowego powoduje, że przepis art.21 ust. 22 u.p.d.o.f. staje się zbędny. Z założenia językowej racjonalności prawodawcy wyprowadzić można regułę interpretacyjną, zgodnie z którą każde słowo użyte w tekście prawnym jest potrzebne dla zrekonstruowania podatkowej normy postępowania (por. wyrok NSA z dnia 8 czerwca 1994 r., SA/Po 692/94).

Sąd nie podzielił natomiast zawartych w skardze zarzutów naruszenia prawa procesowego.

W skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego skardze kasacyjnej Minister Finansów zaskarżył powyższy wyrok w całości, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a zarzucił: naruszenie prawa materialnego, tj.: art. 6 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 126 oraz art. 21 ust. 21 i ust. 22 u.p.d.o.f. poprzez ich błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że mimo, iż warunek zameldowania na pobyt stały przez okres dłuższy niż 12 miesięcy spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia, a w konsekwencji ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

W uzasadnieniu skargi Minister Finansów wskazał, że z dniem 1 stycznia 2007r. ustawodawca wprowadził nowe zwolnienie dotyczące przychodów ze sprzedaży nieruchomości lub lokali mieszkalnych, które miało na celu ograniczenie opodatkowania dochodów ze sprzedaży nieruchomości i lokali mieszkalnych przede wszystkim do przypadków, gdy podatnik zajmuje się działalnością handlową w tym zakresie. Zwolnione były bowiem dochody ze sprzedaży budynków i lokali mieszkalnych, w których podatnik był zameldowany co najmniej przez rok przed ich sprzedażą. Zwolnienie powyższe godziło jednak w sens nowego systemu opodatkowania dochodów ze zbycia nieruchomości, którego celem było opodatkowanie każdego rodzaju faktycznych dochodów uzyskanych w związku ze zbyciem nieruchomości i ich części oraz ograniczonych praw rzeczowych związanych z nieruchomościami. Stało się to powodem uchylenia przedmiotowego zwolnienia podatkowego z dniem 1 stycznia 2009 r. W przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. ustawodawca wyraźnie ograniczył możliwość skorzystania z ulgi do podatników zameldowanych na pobyt stały w zbywanym budynku lub lokalu. Wprowadzony ustawą o ewidencji ludności i dowodach osobistych obowiązek meldunkowy ma w szczególności odzwierciedlać stan faktyczny. W przypadku małżeństw, obowiązek ten dotyczy każdego z małżonków z osobna. Każdy z nich winien być zameldowany w miejscu swego stałego pobytu. Jednocześnie, co należy podkreślić, małżonkowie nie muszą z oczywistych względów być zameldowani pod tym samym adresem. W ocenie organu podatkowego wskazanie w art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f., że zwolnienie będące przedmiotem interpretacji ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków oznacza, iż każdy z małżonków może skorzystać ze zwolnienia, jeżeli spełnia warunki do jego zastosowania, czyli musi by zameldowany przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia oraz w terminie określonym w ustawie musi złożyć stosowne oświadczenie w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

W opinii Ministra Finansów powyższa interpretacja przepisu art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. jest zasadna bowiem zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, ale jak wynika z treści przepisów, jest możliwe po spełnieniu przez chcących z niego skorzystać podatników określonych przesłanek - wymaganego minimalnego okresu zameldowania oraz złożenia stosownego oświadczenia w przewidzianym prawem terminie. Skoro podatnikiem są wyłącznie osoby fizyczne, a nie małżeństwa, jasnym jest, że zasady ustalania przychodów, w tym i zwolnienia, odnoszą się do podatników. Do nabycia przez jednego z małżonków prawa do skorzystania ze zwolnienia podatkowego, o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., nie wystarczy zatem spełnienie ustawowych przesłanek wyłącznie przez drugiego z nich.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie posiada usprawiedliwionych podstawy, bowiem sformułowany w niej zarzut wadliwej wykładni przepisów prawa materialnego jest niezasadny.

Rozpoznając skargę kasacyjną w granicach wyznaczonych jej zarzutami i wnioskami (art. 183 § 2 w związku z art. 176 i art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a.) stwierdzić należało, iż Sąd pierwszej instancji dokonał prawidłowej wykładni przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. w związku z art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. zasadnie uznając, że dla skorzystania z przewidzianego przepisem art.21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. zwolnienia od podatku przez oboje małżonków wystarczającym jest spełnienia warunku zameldowania w sprzedawanym lokalu przez okres co najmniej 12 miesięcy przez jednego z nich.

Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy przewidziana przepisem art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. ulga meldunkowa w związku z treścią art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. obejmuje przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość uzyskany przez oboje małżonków, w sytuacji gdy tylko jedno z nich było zameldowane w sprzedawanym lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

a) budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

b) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,

c) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,

d) prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a) -d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22. Zgodnie z art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f. zwolnienie, o którym mowa wyżej ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. W myśl natomiast art. 21 ust.22 u.p.d.o.f. powyższe zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Niewątpliwie przedmiotowy warunek jest kierowany do podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, którym zgodnie z art. 1 u.p.d.o.f. są osoby fizyczne. Stosownie do art. 6 ust. 1 u.p.d.o.f. małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Zatem każdy z małżonków jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego. Powyższa reguła jest niezależna od obowiązującego pomiędzy małżonkami ustroju majątkowego. Należy zgodzić się z Sądem I instancji, że prezentowany przez Ministra Finansów pogląd, iż z zawartego w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. wymogu 12-miesiecznego zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu w związku z art. 1 i art. 6 u.p.d.o.f. statuującymi odrębność podatkowa małżonków wynika, że każdy z nich chcąc skorzystać z ulgi meldunkowej musi spełniać przesłankę zameldowania w lokalu, czyni zapis ust. 22 art. 21 u.p.d.o.f., zgodnie z którym ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, zbędnym. W braku regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. nie budziłoby żadnych wątpliwości, że przewidziane przepisem art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.do.f. zwolnienie podatkowe, jako dotyczące podatnika, którym jest odrębnie każdy z małżonków, ma zastosowanie jedynie do tego z małżonków, który był zameldowany w lokalu mieszkalnym na okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed jego odpłatnym zbyciem. Wówczas możliwość skorzystania z przewidzianej w nim ulgi meldunkowej przez oboje z małżonków uwarunkowana byłaby od spełnienia przez każdego z nich przesłanki zameldowania w lokalu na wskazany wyżej okres. Jeżeli jednak art. 21 ust.22 u.p.d.o.f. stanowi, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego prawidłowym jest rozumowanie Sądu I instancji zgodnie z którym, mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia. Tylko wówczas bowiem zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków, a nie jak chce tego organ podatkowy odrębnie w stosunku do połowy dochodu uzyskanego przez każdego z nich.

Zaakceptowanie wykładni prezentowanej przez Ministra Finansów oznaczałoby, że brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia dla dodania przez ustawodawcę do ustawy przepisu art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f., skoro nie zawierałby on żadnej nowej treści normatywnej. Zakwestionowana prawidłowo przez Sąd I instancji interpretacja organu podatkowego wskazuje, że istnienie przepisu art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. w żaden sposób nie wpływa na ustalenie treści normy prawnej, a w konsekwencji na treść praw i obowiązków podatników – małżonków. Taka zaś wykładnia przepisów prawa naruszałaby utrwalone zasady, w myśl których nie wolno dokonywać interpretacji "per non est". Niedopuszczalne bowiem jest takie ustalenie znaczenia normy, przy którym pewne jej zwroty traktowane są jako zbędne" - J. Wróblewski [w:] W. Lang, J. Wróblewski, S. Zawadzki, Teoria państwa i prawa, Warszawa 1980, s. 401.

O trafności stanowiska kasatora nie mogą także przesądzać powołane w uzasadnieniu skargi kasacyjnej argumenty dotyczące rezygnacji z przedmiotowej ulgi meldunkowej z dniem 1 stycznia 2009 roku z uwagi na wypaczenie nowego modelu powszechnego opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości. Rezygnacja bowiem z przewidzianej w latach 2007-2008 ulgi nie przesądza w żaden sposób o prawidłowości interpretacji dotyczących jej przepisów przedstawionej przez organ podatkowy w okresie ich obowiązywania.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 204 pkt 1 w zw. z art. 205 § 2 p.p.s.a.. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika strony, która nie wniosła skargi kasacyjnej ustalono w oparciu o treść § 14 ust.2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).



Powered by SoftProdukt