Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg, , po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. E. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2007 r., sygn. akt VII SAB/Wa 20/06, o odrzuceniu zażalenia M. E. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lipca 2006 r. odrzucające skargę kasacyjną w sprawie ze skargi M. E. na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie braku reakcji na wydanie pozwoleń na budowę i wybudowanie przy ul. [...] w P. zamiast segmentu jednorodzinnego budynku wielorodzinnego postanawia: oddalić zażalenie.

Postanowieniem z dnia 22 stycznia 2007 r. sygn. akt VII SAB/Wa 20/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie M. E. na postanowienie tegoż Sądu z dnia 24 lipca 2006 r. odrzucające skargę kasacyjną w sprawie z jej skargi na bezczynność Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie braku reakcji na wydanie pozwoleń na budowę i wybudowanie przy ul. [...] w P. zamiast segmentu jednorodzinnego budynku wielorodzinnego.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji powołał się na treść art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2006 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), zgodnie z którym zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego. Skarżąca otrzymała odpis postanowienia z dnia 24 lipca 2006 r. wraz z informacją o przysługującym prawie wniesienia zażalenia. Pouczona została, że zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez pełnomocnika będącego adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym – w sprawach obowiązków podatkowych lub rzecznikiem patentowym w sprawach własności przemysłowej. Pomimo prawidłowego pouczenia zażalenie zostało sporządzone przez skarżącą osobiście.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła M. E., reprezentowana przez matkę W. E., wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia, wydanego z rażącym naruszeniem prawa. Skarżąca wskazała, że pismem z dnia 3 października 2006 r. wniosła o wyłączenie Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego [...]. Natomiast zgodnie z treścią art. 20 § 3 p.p.s.a., do czasu rozpoznania wniosku o wyłączenie Sędziego, Sędzia [...] obowiązana była powstrzymać się z podejmowaniem wszelkich czynności i dlatego zaskarżone postanowienie z dnia 22 stycznia 2007 r. nadaje się wyłącznie do uchylenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.

Przepis art. 194 § 4 p.p.s.a. zawiera nakaz sporządzenia zażalenia, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, przez adwokata lub radcę prawnego.

Z akt sprawy wynika, iż w dniu 21 sierpnia 2006 r. doręczono M. E. odpis postanowienia o odrzuceniu skargi kasacyjnej wraz z pouczeniem o warunkach skutecznego jego zaskarżenia. W pkt 5 pouczenia zawarto zapis, iż "zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinno być sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, zaś w sprawach obowiązków podatkowych może być sporządzone przez doradcę podatkowego a w sprawach własności przemysłowej - przez rzecznika patentowego (...)". Mimo tego pełnego, prawidłowego pouczenia Sądu I instancji wniesione zażalenie zawierało brak w przedstawionym zakresie.

Przepis art. 194 § 4 p.p.s.a. wyraźnie wskazuje, że zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej powinno być sporządzone przez profesjonalnego pełnomocnika (adwokata, radcę prawnego). Niesporządzenie zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną przez adwokata, radcę prawnego, bądź przez jedną z osób wymienionych w art. 175 § 2 i 3 p.p.s.a. jest nieusuwalnym brakiem, powodującym odrzucenie zażalenia.

Odnosząc się natomiast do zarzutu skarżącej o konieczności powstrzymania się Sędziego od orzekania w sprawie do czasu rozpoznania wniosku o wyłączenie, wskazać należy, że M. E. złożyła wniosek o wyłączenie sędziów w piśmie z dnia 27 sierpnia 2006 r. oraz 3 października 2006 r. Przewodniczący Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zarządzeniem z dnia 6 grudnia 2006 r. pozostawił bez rozpoznania wniosek M. E. o wyłączenie sędziów. Następnie, w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału VII Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., wezwano skarżącą do sprecyzowania wniosku o wyłączenie sędziów poprzez wskazanie imion i nazwisk sędziów, o których wyłączenie skarżąca wnosi oraz podania przyczyn wyłączenia, w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania. W. E. – pełnomocnik skarżącej, odebrała powyższe wezwanie 19 listopada 2007 r. i w zakreślonym terminie podała imiona i nazwiska sędziów, o których wyłączenie wnosiła skarżąca, nie podając jednak przyczyn, dlaczego domaga się wyłączenia. Zarządzeniem z dnia 17 stycznia 2008 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pozostawił wniosek o wyłączenie sędziów bez rozpoznania. Prawomocnym postanowieniem z dnia 18 marca 2008 r. Sygn. akt II OZ 224/08 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na powyższe zarządzenie.

Wobec powyższego nie zachodziły podstawy do uwzględnienia zażalenia skarżącej wniesionego na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2008 r., którym odrzucono zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, sporządzone samodzielnie przez skarżącą.

Wobec stwierdzenia, że zaskarżone postanowienie nie narusza prawa Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł o oddaleniu zażalenia.