Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6551, Inne, Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Wystąpiono z sygnalizacją o poinformowaniu właściwych organów lub ich organów zwierzchnich o uchybieniach w toku postępowania administracyjnego, II GSK 335/10 - Postanowienie NSA z 2010-06-09, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
II GSK 335/10 - Postanowienie NSA
|
|
|||
|
2010-03-17 | |||
|
Naczelny Sąd Administracyjny | |||
|
Kazimierz Brzeziński /przewodniczący sprawozdawca/ Magdalena Bosakirska Stanisław Gronowski |
|||
|
6551 | |||
|
Inne | |||
|
I SA/Gd 842/09 - Wyrok WSA w Gdańsku z 2010-01-11 | |||
|
Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa | |||
|
Wystąpiono z sygnalizacją o poinformowaniu właściwych organów lub ich organów zwierzchnich o uchybieniach w toku postępowania administracyjnego | |||
|
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 155 § 1 Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. |
|||
Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Kazimierz Brzeziński (spr.) Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Stanisław Gronowski Protokolant Ewa Czajkowska po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 11 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Gd 842/09 w sprawie ze skargi H. S. na decyzję Dyrektora Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wniosku o przyznanie renty strukturalnej postanawia: poinformować Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o nieprawidłowościach postępowania prowadzonego przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w sprawie o przyznanie renty strukturalnej |
||||
Uzasadnienie
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznał na rozprawie w dniu 1 czerwca 2010 r. skargę kasacyjną Dyrektora Pomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 842/09, uchylającego decyzję Dyrektora Pomorskiego Oddziału Regionalnego ARiMR w G. z dnia [...] września 2008 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie z wniosku H. S. o przyznanie renty strukturalnej. W toku rozpoznawania tej sprawy skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdził, że w wyniku bezczynności Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wniosek H. S. o przyznanie renty strukturalnej nie został merytorycznie rozpatrzony przed wyczerpaniem limitu środków, określonego w Planie Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2004–2006, w konsekwencji postępowanie administracyjne zostało umorzone. H. S. złożył wniosek o przyznanie renty strukturalnej w dniu 31 lipca 2006 r. w Biurze Powiatowym ARiMR w C.. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w C. decyzją z dnia [...] listopada 2006 r. odmówił wnioskodawcy przyznania renty strukturalnej uznając, że nie spełniał on warunku podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, określonemu w przepisie § 4 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na uzyskiwanie rent strukturalnych objętych planem rozwoju obszarów wiejskich (Dz. U. Nr 114, poz. 1191 ze zm.). W wyniku odwołania H. S., Dyrektor Pomorskiego Oddziału Regionalnego ARiMR w G. decyzją z dnia [...] stycznia 2007 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, podzielając stanowisko organu pierwszej instancji w kwestii wykładni § 4 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2004 r. Podkreślić należy, że Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w C. przez okres ponad 2 miesięcy pozostawał w stanie bezczynności uchybiając, określonemu w § 20 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2004 r., terminowi weryfikacji wniosku o przyznanie renty strukturalnej. Pismem z dnia 8 września 2006 r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w C. poinformował wprawdzie wnioskodawcę, że sprawa nie zostanie załatwiona w terminie "z uwagi na brak jednoznacznej interpretacji nowelizacji ww. rozporządzenia" oraz że decyzja zostanie wydana po zasięgnięciu opinii prawnej, jednakże z przedstawionych Sądowi akt administracyjnych nie wynika, by organ pierwszej instancji występował o wydanie takiej opinii. W wyniku skargi wniesionej przez H. S. od decyzji Dyrektora Pomorskiego Oddziału Regionalnego ARiMR w G. z dnia [...] stycznia 2007 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyrokiem z dnia 14 sierpnia 2007 r., sygn. akt I SA/Gd 311/07, uchylił zaskarżone decyzje organów obydwu instancji uznając, że dokonana przez nie wykładnia § 4 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2004 r. była błędna oraz że H. S. spełnia warunek podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu. Po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny wyroku uchylającego, Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w C. nie wydał postanowienia stwierdzającego, że H. S. spełnia warunki określone w § 4 pkt 1–3, 6 i 7 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów, pozostawał zatem w stanie bezczynności. Dopiero w dniu [...] marca 2008 r. wydał decyzję o umorzeniu postępowania uznając, że wydanie decyzji o przyznaniu wnioskodawcy renty strukturalnej stało się niemożliwe, ponieważ liczba złożonych wniosków o przyznanie rent strukturalnych przekroczyła określony w Planie Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2004–2006 limit wynoszący 52.400 beneficjentów. Zajmując takie stanowisko organ powołał się na przepis § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2004 r., zgodnie z którym renty strukturalne przyznawane są do wysokości limitu stanowiącego równowartość w złotych kwoty euro określonej w Planie Rozwoju Obszarów Wiejskich na uzyskanie rent strukturalnych lub do dnia, w którym suma beneficjentów osiągnie zakładany na 2008 r. wskaźnik wykonania tego planu. Po rozpatrzeniu odwołania H. S., Dyrektor Pomorskiego Oddziału Regionalnego ARiMR w G. decyzją z dnia [...] września 2008 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji uznając, że umorzenie postępowania przez organ pierwszej instancji było prawidłowe, ponieważ postępowanie z wniosku H. S. stało się bezprzedmiotowe z uwagi na to, że w listopadzie 2007 r. wyczerpany został limit środków przewidzianych w planie na przyznawanie rent strukturalnych. Podkreślić należy, że w sytuacji gdy wyczerpanie limitu środków nastąpiło dopiero w listopadzie 2007 r., organ pierwszej instancji miał możliwość i obowiązek, po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyroku uchylającego, rozpoznać merytorycznie wniosek H. S. z uwzględnieniem zasady kolejności wpływu, czego nie uczynił. W związku z umorzeniem postępowania przez Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w C. z powodu przyjęcia większej liczby wniosków niż limit ustalony w planie należy zauważyć, że przekroczenie limitu przyjętych wniosków spowodowane zostało niewłaściwym wykonaniem przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa obowiązku bieżącego monitorowania wpływu wniosków do biur powiatowych Agencji. Komunikat o wstrzymaniu przyjmowania wniosków został bowiem opublikowany przez rzecznika Agencji dopiero w dniu 28 lipca 2006 r., tymczasem według stanu na dzień 31 lipca 2006 r. do biur Agencji wpłynęło już 56.837 wniosków, a więc ponad 2.600 więcej niż przewidziany w planie limit. Przyjęcie wniosków w ilości znacznie przekraczającej ustalony limit spowodowało w konsekwencji, co potwierdza przykład H. S., niemożność pozytywnego załatwienia części uzasadnionych wniosków w ramach określonego limitu środków i wydanie negatywnych rozstrzygnięć, które są zaskarżane do sądów administracyjnych. Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 155 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanowił poinformować Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o stwierdzonych w toku rozpoznawania sprawy istotnych naruszeniach prawa. |