Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic Sędziowie Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski (spr.) Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant referent stażysta Krzysztof Frączek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi R.W. na bezczynność Burmistrza w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Burmistrza do załatwienia wniosku skarżącego R.W. o udostępnienie informacji publicznej w zakresie żądań zawartych w pkt 1 – 4 pisma z dnia [...] r. w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt wraz z odpisem prawomocnego wyroku, II. stwierdza, iż Burmistrz dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, III. zasądza od Burmistrza na rzecz skarżącego R.W. kwotę 100 (sto) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

II SAB/Go 34/18

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] stycznia 2018 r. R.W. zwrócił się do Burmistrza z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej poprzez przedłożenie kopii pełnej korespondencji między Burmistrzem a poseł Elżbietą Rafalską oraz posłami Markiem Astem, Jerzym Materną, Arturem Zasadą, Jackiem Kurzępą w sprawie wniosku o zagwarantowanie w budżecie państwa na rok 2018 środków na przygotowanie studium techniczno-ekonomicznego i środowiskowego dla obwodnicy. Powyższe pismo wpłynęło do Urzędu Miejskiego w dniu 30 stycznia 2018 r.

W odpowiedzi na wyżej opisany wniosek organ w piśmie z dnia [...] lutego 2018 r. wskazał, że sprawa konieczności przeznaczenia środków finansowych na studium techniczno-ekonomicznego i środowiskowego dla obwodnicy wypłynęła na spotkaniu z przedstawicielami GDDKiA w czerwcu 2017r. i że o ustaleniach Burmistrz poinformował Radę Miejską na sesji w dniu 30 czerwca 2017 r. oraz w dniu 4 lipca 2017 r. skierował pismo do minister Elżbiety Rafalskiej z prośbą o pomoc i starania, aby w budżecie Państwa na rok 2018 znalazły się środki finansowe na to zadanie. Dodał, iż w sprawie przygotowania budowy obwodnicy odbyło się wiele spotkań Burmistrza z parlamentarzystami i przedstawicielami GDDKiA. W załączeniu przekazano wnioskodawcy dwa pisma, jedno opatrzone datą [...] lutego 2017 r. skierowane do ministra infrastruktury, z zaznaczeniem, iż otrzymuje je również Wojewoda i wymienieni parlamentarzyści, w tym wskazani powyżej posłowie oraz drugie, opatrzone datą [...] lipca 2017r., skierowane do minister Elżbiety Rafalskiej.

W piśmie z dnia [...] lutego 2018 r. wnioskodawca zwrócił się do organu o dalsze informacje dotyczące tej sprawy i ujawnionych pism, mianowicie:

1. wskazanie adresu, na jaki wysłano pismo Burmistrza z dnia [...] lipca 2017 r.,

2. wskazanie kto sporządził powyższe pismo,

3. wskazanie sygnatury (numeru) pisma oraz dowodu jego nadania.

Jednocześnie wnioskodawca poprosił o odpowiedź na pytanie, czy do Urzędu wpłynęła odpowiedź na pismo Burmistrza z dnia [...] lipca 2017 r., wnosząc o jej udostępnienie. Zawnioskował również o udostępnienie wszelkich pism (notatek, protokołów) powstałych w ramach spotkań Burmistrza z parlamentarzystami oraz przedstawicielami GDDKiA w sprawie obwodnicy w 2017 r. Powyższe pismo wpłynęło do organu w dniu 22 lutego 2018 r.

W piśmie z dnia [...] marca 2018 r. organ poinformował wnioskodawcę, że pismo w sprawie obwodnicy zostało przygotowane i wręczone osobiście przez Burmistrza. Ponadto dodał, iż wydział merytoryczny nie posiada notatek i protokołów z osobistych spotkań Burmistrza w sprawie budowy obwodnicy.

Pismem z dnia [...] marca 2018 r. wnioskodawca po raz kolejny zapytał, czy do Urzędu wpłynęła odpowiedź na pismo Burmistrza z dnia [...] lipca 2017r. w sprawie obwodnicy, prosząc o jej udostępnienie (pkt 1), domagał się ponadto podania sygnatury pisma z dnia [...] lipca 2017r. (pkt 2), a także wskazania precyzyjnej daty i miejsca przekazania pisma minister Elżbiety Rafalskiej (pkt 3). Wnioskodawca ponownie wniósł również o udostępnienie wszelkich pism (notatek i protokołów) powstałych w ramach spotkań Burmistrza, posiadanych nie tylko przez wydział merytoryczny (pkt 4). Powyższe pismo wpłynęło do organu w dniu 12 marca 2018 r .

Pismem z dnia [...] marca 2018 r. organ poinformował wnioskodawcę, że wszystkie dane znajdujące się w tutejszej jednostce udostępniono mu w dniu 7 lutego 2018 r.

W piśmie z dnia [...] marca 2018 r. wnioskodawca zażądał odpowiedzi na pytania:

- dlaczego Burmistrz odmawia wskazania sygnatury, numeru pisma z dnia [...] lipca 2017 r. w sprawie obwodnicy ?

- dlaczego odmawia wskazania dokładnej daty przekazania pisma i miejsca jego przekazania ?

- dlaczego odmawia udostępnienia informacji w zakresie odpowiedzi na pismo z dnia [...] lipca 2017 r. ?

W piśmie z dnia [...] kwietnia 2018 r. organ wskazał, iż nie odmówił podania informacji w trybie art. 16 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U z 2016 r. poz. 1764 ze zm. – określana dalej jako u.d.i.p.) oraz że wszelkie informacje pozostające w dyspozycji organu udostępniono w dniu 7 marca 2018 r.

Powyższe pisma w imieniu organu zostały podpisane przez K.R. – Inspektora ds. drogownictwa w Wydziale Inwestycji i Ochrony Środowiska UM.

W związku z powyższym R.W. wniósł do tutejszego Sądu skargę na bezczynność Burmistrza w zakresie udostępnienia informacji publicznej, zarzucając organowi naruszenie art. 61 Konstytucji RP oraz art. 13 ust. 1 w zw. z art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 u.d.i.p, domagając się ponadto zobowiązania organu do wykonania wniosku w terminie 14 dni od dnia doręczenia akt organowi i zasądzenie kosztów postępowania.

Zdaniem skarżącego organ nie udostępnił informacji dotyczących pisma złożonego przez Burmistrza minister Elżbiecie Rafalskiej z dnia [...] lipca 2017 r. Wyjaśnił, że w odpowiedzi na pierwszy ze złożonych wniosków, organ udostępnił skarżącemu treść pisma z dnia [...] lipca 2017 r. Nie nosiło ono jednak żadnych cech dokumentu urzędowego, tj. nie wynikało z niego kto takie sporządził, kiedy zostało złożone (nie posiadało ani prezentaty ani nadanego numeru). Nawet jeżeli w dalszej korespondencji wskazano, że pismo zostało złożone bezpośrednio przez Burmistrza (na spotkaniu z minister), to zdaniem skarżącego ma on prawo dowiedzieć się, kiedy i gdzie odbyło się oficjalne spotkanie oraz kiedy i gdzie zostało złożone takie pismo. Wydaje się, że nawet jeżeli wpłynęło ono do minister bezpośrednio, to i tak podlega zarejestrowaniu w korespondencji wychodzącej. Skarżący zauważył ponadto, iż na pismo takie minister mogła również odpowiedzieć drogą pisemną, jednak takich informacji skarżący nie uzyskał.

Jeżeli chodzi natomiast o udostępnienie informacji w postaci notatek, protokołów i innych pism wymienianych przez Burmistrza z parlamentarzystami i przedstawicielami GDDKiA w sprawie obwodnicy, to według skarżącego nie można zgodzić się z organem, że i w tym zakresie wniosek został już zrealizowany. Z odpowiedzi organu wynika jedynie, że spotkań takich odbyło się wiele, a wydział merytoryczny nie może posiadać dokumentów z osobistych spotkań Burmistrza. Skarżący zauważył, iż spotkania takie, co oczywiste, mają charakter oficjalny. Ponadto, organ nie odpowiedział wprost skarżącemu, czy posiada tę informację, czy też nie. Jednocześnie Skarżący nie wnioskował o udostępnienie tych dokumentów, które posiada wydział merytoryczny, a organ. Z tego względu na dzień złożenia skargi według skarżącego nie posiada on wiedzy, czy rzeczywiście organ nie wymieniał żadnej innej korespondencji związanej z powstaniem obwodnicy.

Biorąc pod uwagę powyższe uwagi, skarżący stwierdził, że wniosek o udostępnienie informacji publicznej nie został zrealizowany. Wnioskowane informacje niewątpliwie posiadają walor informacji publicznej, a co za tym idzie powinny zostać udostępnione zgodnie z art. 13 ust. 1 u.d.i.p. najpóźniej w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, uznając zarzuty skarżącego za nieuzasadnione. Zdaniem organu podjęto wszystkie czynności zmierzające do udostępnienia informacji w ustawowym terminie, tj. udzielono takiej informacji jaka była dostępna. Organ poinformował, iż udostępnił skarżącemu takie dokumenty jakie posiadał na dzień złożenia wniosku. Odnosząc się do pisma z dnia [...] lipca 2017 r. organ stwierdził, iż pisma takie są przygotowywane przez przedstawicieli jednostki lub samego burmistrza i są konsekwencją wcześniejszych rozmów lub spotkań i nie zawsze posiadają wszystkie elementy z instrukcji kancelaryjnej. Za nieuzasadniony uznał także organ zarzut, iż wysyłka takiego pisma powinna być odzwierciedlona w rejestrze korespondencji wychodzącej, gdyż odnotowuje się tylko przesyłki wysyłane za dowodem potwierdzenia i polecone. Co do notatek i protokołów ze spotkań Burmistrza w sprawie problemów z budową obwodnicy organ ponownie potwierdził, iż takie nie były sporządzane, a żadne przepisy nie nakładają takich obowiązków. Zdaniem organu nie pozostaje on w bezczynności, gdyż udostępnił taką informację jaką posiadał i udzielał odpowiedzi na wszystkie wnioski skarżącego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 2188), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W myśli art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 - określanej dalej jako p.p.s.a.) kontrola ta obejmuje również bezczynność organów lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 – 4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 4 a, a w przypadku informacji publicznej także innych podmiotów zobowiązanych do jej udzielenia. Stosownie do art. 149 § 1 p.p.s.a. sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a: 1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności; 2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa; 3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1 a p.p.s.a.). Ponadto sąd, w przypadku, o którym mowa w § 1, może orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 ( art. 149 § 2 p.p.s.a.). Niniejsza skarga dotyczy bezczynności Burmistrza w przedmiocie rozpoznania wniosku R.W. o udostępnienie informacji publicznej. Tryb i zasady rozpoznawania tego rodzaju wniosków określa u.d.i.p.

W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, iż skarga na bezczynność w zakresie udzielenia informacji publicznej jest dopuszczalna bez uprzedniego wzywania do usunięcia naruszenia prawa, aktualnie ponaglenia (por. wyroki NSA z dnia 21 lipca 2011 r. sygn. akt I OSK 678/11, z dnia 24 maja 2006 r. sygn. akt I OSK 601/05, z dnia 03 kwietnia 2014 r., sygn. akt I OSK 2603/13 oraz postanowienia NSA z dnia 7 kwietnia 2010 r., sygn. akt I OSK 462/10 i z dnia 31 marca 2008 r. sygn. akt I OSK 262/08). Na gruncie u.d.i.p. przez bezczynność organu rozumieć należy sytuację, w której organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno-technicznej w przedmiocie informacji publicznej, takiej czynności nie podejmuje. Natomiast stanowisko organu o odmowie udzielenia informacji winno przybrać procesową formę decyzji administracyjnej, co uzasadnia stosowanie w tym zakresie przepisów k.p.a. Jeżeli jednak żądanie nie dotyczy informacji publicznej, organ odmawia jej udostępnienia zwykłym pismem, sporządzonym z zachowaniem przewidzianych terminów. Dla oceny, czy organ pozostaje w bezczynności w zakresie udzielenia informacji publicznej, czego dotyczy niniejsze postępowanie, istotne znaczenie ma ustalenie, iż dysponuje on informacją, która jest informacją publiczną w rozumieniu art. 6 u.d.i.p. oraz że jest on podmiotem zobowiązanym do udostępnienia tej informacji. W dalszej kolejności ustaleniu podlega, czy organ udostępnił żądaną informację (lub podjął inne ustawą określone czynności) we wskazanym ustawą terminie (art. 13 ust. 1 i 2 u.d.i.p.). Niewątpliwie z punktu widzenia podmiotowego Burmistrz jako organ jednostki samorządu terytorialnego stanowi organ władzy publicznej (art. 163 i nast. Konstytucji RP), zobowiązany do udzielenia informacji publicznej zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. Analizując natomiast wniosek skarżącego z punktu widzenia przedmiotowego należy wskazać, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 u.d.i.p. każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną. Tę ogólną definicję doprecyzowuje art. 6 ust. 1 u.d.i.p., który wymienia rodzaje spraw, jakich mogą dotyczyć informacje o charakterze informacji publicznych, czyniąc to w sposób otwarty, czemu służy zwrot "w szczególności". Doktryna oraz orzecznictwo sądowe, w oparciu o ogólną formułę u.d.i.p., a także konstytucyjną konstrukcję prawa do informacji zawartą w art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP, przyjmuje szerokie rozumienie pojęcia "informacja publiczna". Za taką uznaje się wszelkie informacje wytworzone przez władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które wykonują funkcje publiczne lub gospodarują mieniem publicznym (komunalnym bądź Skarbu Państwa), jak również informacje odnoszące się do wspomnianych władz, osób i innych podmiotów, niezależnie od tego, przez kogo zostały wytworzone (por. wyrok NSA z dnia 30 października 2002 r., sygn. akt II SA 181/02; wyrok NSA z dnia 20 października 2002 r., sygn. akt II SA 1956/02 oraz wyrok NSA z dnia 30 października 2002 r., sygn. akt II SA 2036-2037/02, M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 28). Z powyższego wynika, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnosząca się do władz publicznych, a także odnosząca się do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne, w zakresie wykonywania przez nie zadań w zakresie władzy publicznej. W kontekście powyższego nie ulega wątpliwości, co zresztą nie było kwestionowane przez organ, iż informacje, których domagał się skarżący, związane z zamierzeniami władzy publicznej w zakresie działań dotyczących budowy dróg publicznych wokół [...] oraz treść stanowisk i wystąpień organów władzy publicznej i funkcjonariuszy publicznych, odnoszące się do tej kwestii, stanowiły informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c, pkt 4 lit. b i c u.d.i.p.

Istota sporu sprowadzała się do rozstrzygnięcia kwestii, czy pisma podpisane przez działającego z upoważnienia Burmistrza K.R. – Inspektora ds. drogownictwa w Wydziale Inwestycji i Ochrony Środowiska UM i załączone do nich dokumenty, w rzeczywistości odpowiadały na zadane przez skarżącego żądania o udostępnienie informacji publicznej.

Niewątpliwie skarżący uzyskał odpowiedź na swe pierwsze pismo z dnia [...] stycznia 2018 r., otrzymując pisma skierowane przez Burmistrza do: Ministra Infrastruktury i Rozwoju – Andrzeja Adamczyka z dnia [...] lutego 2017r. oraz Ministra Rodziny, Pracy i Opieki Społecznej – Elżbiety Rafalskiej z dnia [...] lipca 2017 r. Odpowiedź ta oraz załączone do niej dokumenty stanowiły asumpt do zadania kolejnych pytań przez skarżącego, które zostały sformułowane i sprecyzowane w sposób jednoznaczny w dwóch kolejnych jego pismach opatrzonych datami [...] lutego 2018 r. i [...] marca 2018 r. Skarga rozpoznawana w niniejszej sprawie dotyczyła bezczynności Burmistrza w zakresie udzielenia odpowiedzi na wnioski o dostęp do informacji publicznej zawartych właśnie w tych dwóch pismach.

Dokonując analizy pism organu należy podkreślić, iż w piśmie z dnia [...] marca 2018 r. organ wyjaśnił skarżącemu, kto sporządził pismo z dnia [...] lipca 2017 r. oraz że zostało ono osobiście wręczone minister Elżbiecie Rafalskiej. Nie wskazano jednak ani w powyższym piśmie, ani też w dalszych pismach kierowanych do skarżącego kiedy i gdzie to nastąpiło, czy uzyskano jakąkolwiek odpowiedź ze strony wyżej wskazanego ministra. Nie udzielono także wyjaśnień co do nadania sygnatury temu pismu. Nie doręczono również skarżącemu kopii pism (notatek, protokołów) powstałych w ramach spotkań Burmistrza z parlamentarzystami i przedstawicielami GDDKiA. Nie sposób uznać za udzielenie informacji publicznej enigmatyczne sformułowania zawarte w pismach z dnia [...] marca 2018 r. ( "Wydział merytoryczny nie posiada notatek i protokołów z osobistych spotkań Burmistrza w sprawie budowy obwodnicy") i z dnia [...] marca 2018 r. ( "Wszystkie dane znajdujące się w tutejszej jednostce zostały udostępnione w dniu 7.03.2018 r." i "Podtrzymuje stanowisko zawarte wówczas w przedmiotowym temacie"). W istocie bowiem wskazują na zakres informacji jakimi dysponował "wydział merytoryczny", tj. Wydział Inwestycji i Ochrony Środowiska, którego inspektorem jest osoba podpisująca pisma, a nie sam organ, tj. Burmistrz do którego – jako organu władzy publicznej – był kierowany wniosek.

W orzecznictwie ponadto jednolicie przyjmuje się, że strona nie może domniemywać intencji adresata wniosku oraz samodzielnie domyślać się czy dysponuje on żądanymi informacjami, czy też danych tych, nawet w części, nie posiada. Tym samym oświadczenia organu muszą być w tym zakresie jednoznaczne (por. wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2015 r., I OSK 638/14, wyrok WSA w Olsztynie z dnia 10 kwietnia 2018 r., II SAB/Ol 20/18). Niewątpliwie takiego charakteru nie mają oświadczenia organu zawarte w powołanych powyżej pismach.

Podkreślić również należy, że informacja podmiotu zobowiązanego o nieposiadaniu wnioskowanych danych nie może ograniczać się wyłącznie do stwierdzenia ich nieposiadania, lecz konieczne jest również wyjaśnienie przyczyn takiego stanu rzeczy. Musi odbywać się to z zachowaniem ogólnych, powszechnie akceptowanych standardów proceduralnych, w tym zasad "dobrej administracji". Zatem powiadomienie powinno zawierać wskazanie dlaczego organ nie posiada żądanych informacji oraz ewentualnie inne informacje (dane), które mogą mieć wpływ na sytuację faktyczną i prawną wnioskodawcy. Innymi słowy, podmiot, który nie posiada informacji wskazanej we wniosku, powinien twierdzenie to uwiarygodnić. Powiadomienie o nieposiadaniu żądanej informacji powinno zawierać dane pozwalające na ocenę rzetelności takiego twierdzenia. Gdyby bowiem przyjąć, że samo takie twierdzenie zwalnia od zarzutu bezczynności, wnioskodawca byłby faktycznie pozbawiony realnej ochrony. Powyższe stanowisko ugruntowane jest zarówno w orzecznictwie, jak i w piśmiennictwie (por. wyrok NSA z dnia 24 listopada 2009 r., sygn. akt I OSK 851/09, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Po 248/14, wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 października , II SAB/Wa 265/17, I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, U.d.i.p. Komentarz, Warszawa 2015, t. 6 do art. 4). W niniejszej sprawie powołane pisma organu nie spełniają powyższego standardu.

Mając na uwadze przytoczone okoliczności oraz argumentację Sąd na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a. stwierdził, iż Burmistrz nie udzielając - w terminie wynikającym z art. 13 ust. 1 u.d.i.p. - w sposób jednoznaczny odpowiedzi na wniosek skarżącego w zakresie wskazanym w pkt 1 – 4 pisma z dnia [...] marca 2018 r. oraz nie wyjaśniając jednocześnie przyczyn ewentualnego nieposiadania informacji, dopuścił się bezczynności (pkt II wyroku). Ponadto na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd zobowiązał tenże organ do załatwienia powyższego wniosku – w terminie 14 dni od otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami (pkt I wyroku).

Jednocześnie Sąd na podstawie art. 149 § 1a p.p.s.a. stwierdził, że zaistniała w sprawie bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt II wyroku). Rażącym naruszeniem prawa, w rozumieniu art. 149 § 1 a p.p.s.a., będzie stan, w którym bez żadnej wątpliwości i wahań można powiedzieć, bez potrzeby odwoływania się do szczegółowej oceny okoliczności sprawy, że naruszono prawo w sposób oczywisty (por. wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I OSK 675/12, LEX nr 1218894). Oceniając, czy naruszenie prawa jest rażące, należy uwzględnić nie tylko proste zestawienie terminów rozpoczęcia postępowania i jego zakończenia, względnie braku zakończenia, lecz także warunkowane okolicznościami materialnoprawnymi sprawy czynności, jakie powinien podjąć organ dążąc do merytorycznego rozstrzygnięcia konkretnej sprawy. Rażącym naruszeniem prawa jest naruszenie ciężkie, które nosi cechy oczywistej i wyraźnej sprzeczności z obowiązującym prawem, niepozwalające na zaakceptowanie w demokratycznym państwie prawa i wywołujące dotkliwe skutki społeczne lub indywidualne (por. B. Adamiak i J. Borkowski, Komentarz do kodeksu postępowania administracyjnego, Warszawa 1998 r., s. 808-812). Kwalifikacja naruszenia jako rażące musi posiadać pewne dodatkowe cechy w stosunku do stanu określanego jako zwykłe naruszenie. Dla uznania rażącego naruszenia prawa nie jest wystarczające samo przekroczenie przez organ ustawowych terminów załatwienia sprawy. Wspomniane przekroczenie musi być znaczne i niezaprzeczalne. Rażące opóźnienie w podejmowanych przez organ czynnościach ma być oczywiście pozbawione jakiegokolwiek racjonalnego uzasadnienia (por. postanowienie NSA z dnia 27 marca 2013 r. akt II OSK 468/13 , wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 kwietnia 2014 r. II SAB/Wr 14/14; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 października 2013 r., II SAB/Po 69/13 i z dnia 11 marca 2015 r., IV SAB/Po 19/15). Z taką sytuacją nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Zważyć bowiem należy, iż organ odpowiedział na wniosek skarżącego, jednakże w sposób nieprecyzyjny i zbyt lakoniczny. Zatem nie można mówić o celowym działaniu, które nosiłoby cechy lekceważącego traktowania obowiązków nakładanych przez u.d.i.p. Z tych samych powodów Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania środków określonych w art. 149 § 2 p.p.s.a.

O należnych skarżącemu kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 1 p.p.s.a. (pkt III wyroku). Koszty te sprowadzają się do wpisu od skargi w wysokości 100 zł, ustalonego zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193 ze zm.).