Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Kuśmirek, , Sędzia WSA Bożena Więch -Baranowska (spr), Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant Joanna Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2009 r. sprawy ze skarg T. W., A. C., B. S., M. i M. G., L. B., Z. K. oraz G.M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2008 r. znak [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżących M. i M. G. kwotę 500 (pięćset) złotych oraz B. S. kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego, a także dla skarżących T. W., M. i M. G., L. B., B.S. solidarnie kwotę 260 (dwieście sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów zastępstwa adwokackiego.

Prezydent [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2007r. nr [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił wnioskodawcy O. Sp. z o. o z siedzibą przy [...] w W. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego z usługami, zaliczanego do XIII i XVII kategorii obiektów budowlanych, usytuowanego na terenie nieruchomości stanowiącej działki nr ew. [...] ( nadwieszenie ) z obrębu [...] przy ul. [...] w W.

Podjęcie takiej decyzji organ uzasadnił tym, że załączony do wniosku projekt budowlany jest zgodny z wymaganiami ochrony środowiska oraz z ustaleniami ostatecznej decyzji Prezydenta [...] nr [...] z dnia [...] kwietnia 2006r. o warunkach zabudowy, utrzymanej w mocy decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2006r. znak: [...].

Ponadto stwierdzono, że projekt zagospodarowania terenu jest zgodny z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, natomiast projekt budowlany spełnia wymagania określone w art. 35 ustawy Prawo budowlane, tj. został sporządzony i sprawdzony przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane, jest kompletny oraz posiada niezbędne załączniki, sprawdzenia i opinie.

Odwołanie od ww. decyzji wnieśli właściciele lokali znajdujących się w budynkach mieszkalnych położonych przy ul. [...] oraz [...] i współużytkownicy wieczyści ww. nieruchomości: S. i L.Ł. (pismo z dnia 9 grudnia 2007r.), S. S., G.M., mieszkańcy budynku przy ul. [...]: M. G., M.G., L. B., B. S., M. M., I. C., M. E., A. C., T. W., A. R. oraz Z. K.

Odwołujący podnosili usytuowanie części naziemnej budynku, w tym części garażowej, w niezgodnej z przepisami odległości 12 m od ściany istniejącego budynku z oknami pomieszczeń mieszkalnych ( dotyczy budynku przy ul. [...] ) oraz znacznego ograniczenia przez planowany 192-metrowy budynek dostępu światła słonecznego i światła dziennego do lokali mieszkalnych, co stanowi naruszenie obowiązujących przepisów prawa budowlanego.

Skarżący kwestionują również prawidłowość ekspertyz sporządzonych przez rzeczoznawcę budowlanego w specjalności architektonicznej, dotyczącej dostępu do światła słonecznego do pomieszczeń mieszkalnych i rzeczoznawcę do spraw higieniczno-sanitarnych dotyczącej rozwiązań projektowych inwestycji w zakresie przepisów regulujących sprawę naturalnego oświetlenia pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi i czasu nasłonecznienia pomieszczeń mieszkalnych.

Zdaniem odwołujących usytuowanie kolejnej inwestycji w ścisłym centrum W. spowoduje zwiększenie emisji spalin i wzrost zanieczyszczenia atmosfery poprzez planowaną lokalizację w bezpośredniej bliskości budynku mieszkalnego, ośmiokondygnacyjnego garażu. Zarzucają również wzrost poziomu hałasu do, którego przyczyni się zarówno prowadzona budowa jak i późniejsza eksploatacja nowego budynku.

Odwołujący podnieśli także okoliczność utraty wartości przez lokale mieszkalne i pogorszenia warunków korzystania z prawa własności.

W wyniku rozpatrzenia odwołań od ww. decyzji o pozwoleniu na budowę Wojewoda [...] zaskarżoną w niniejszej sprawie, decyzją z dnia [...] maja 2008r. znak: [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Na wstępie uzasadnienia decyzji organ wskazał, że zaskarżona decyzja została wydana na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4, art. 36 oraz art. 82 ustawy z dnia 7 lipca 1994r.-Prawo budowlane. Podał również , że w sprawie miał zastosowanie przepis art. 9 ww. ustawy.

W postępowaniu odwoławczym organ ustalił, iż wszyscy odwołujący posiadają interes prawny w niniejszej sprawie z tego też względu zostali uznani za strony postępowania i wniesione przez nich odwołania były przedmiotem merytorycznego rozpoznania przez organ II instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ wskazał, że zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego podmiot występujący o udzielenie pozwolenia na budowę zobligowany jest do spełnienia warunków wskazanych w ustawie Prawo budowlane, w tym do złożenia wymaganych dokumentów, niezbędnych w procesie budowlanym i warunkujących prawidłowe rozpoznanie wniosku. Takimi dokumentami, zgodnie z art. 32 ust. 4 i art. 33 ust. 2 Prawa budowlanego są projekt budowlany, wykonany zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003r. ( Dz. U. nr 120, poz. 1133) wraz z opiniami, uzgodnieniami i pozwoleniami, oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, decyzja o warunkach zabudowy ( w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego), a także wymagane przepisem art. 34 ust. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, oświadczenia właściwych jednostek zarządzających mediami i zarządcy dróg oraz w zależności od potrzeb, wyniki badań geologiczno-inżynierskich.

W niniejszej sprawie organ podał, że do wniosku o udzielenie pozwolenia na budowę dołączona została decyzja Prezydenta [...] nr [...] z dnia [...] kwietnia 2006r. ustalająca warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego z usługami o wysokości ca 192 m n.p.t. z możliwością wykorzystania elementów konstrukcji istniejącego budynku C. oraz adaptacji dwóch istniejących kondygnacji podziemnych przeznaczonych na garaże, urządzenia techniczne i magazyny, na działkach ewidencyjnych nr [...] i [...] oraz części działki ewidencyjnej nr [...] z obrębu [...], usytuowanych przy ul. [...] w Dzielnicy [...]. Podkreślono, że decyzja ta jest ostateczna została bowiem utrzymana w mocy decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2006r. znak: [...]. Wskazano również, iż inwestor złożył oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Dokument taki został sporządzony przez inwestora pod rygorem odpowiedzialności karnej i został sprawdzony co do prawidłowości pod względem formalnym.

W dalszej części uzasadnienia decyzji organ dokonał analizy projektu budowlanego przedmiotowej inwestycji z decyzją Prezydenta [...] o warunkach zabudowy z dnia [...] kwietnia 2006r. nr [...].

Organ stwierdził, iż w niniejszej sprawie nie zachodzi wymóg sprawdzenia zgodności projektu budowlanego z wymaganiami decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska ( Dz. U. z 2006r. nr 129, poz. 902 ze zm.) realizacja planowanego przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, określonego w art. 51 ust. 1 pkt 1 i 2 jest dopuszczalna wyłącznie po uzyskaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia. Wskazano, iż powołany wyżej art. 51 ust. 1 i 2 cytowanej ustawy stanowi, że sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wymagają: 1) planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko; 2) planowane przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, dla których obowiązek może być stwierdzony na podstawie ust. 2 (obowiązek sporządzenia raportu, w drodze postanowienia, organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, określając jednocześnie zakres raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko).

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko ( Dz. U. z 2004r. nr 257, poz. 2573 ze zm.) w § 3 ust. 1 jako przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko, które mogą wymagać sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wskazano zespoły zabudowy usługowej na terenie o powierzchni nie mniejszej niż 2 ha, centra handlowe i usługowe o powierzchni nie mniejszej niż 1 ha lub o pow. użytkowej nie mniejszej niż 1 ha wraz z towarzyszącą infrastrukturą (pkt 52 b) oraz garaże lub parkingi samochodowe lub zespoły parkingów dla nie mniej niż 100 samochodów ciężarowych lub 300 samochodów osobowych (pkt 53). Projektowany budynek mieszkalny z usługami będzie miał powierzchnię handlowo-usługową 4896 m ² a liczba miejsc postojowych wynosić będzie 288. Powyższe oznacza, że omawiana inwestycja nie jest przedsięwzięciem wymienionym w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004r. nie jest zatem przedsięwzięciem określonym w art. 51 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska nie podlega więc obowiązkowi uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia.

Podkreślono także, że Prezydent [...] decyzją z dnia [...] sierpnia 2007r. nr [...] umorzył postępowanie z wniosku O. sp. z o. o z dnia [...] sierpnia 2007r. w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie budynku mieszkalnego z usługami " Z." o powierzchni usługowo-handlowej mniejszej niż 20000 m ² oraz miejsc parkingowych w ilości mniejszej niż 300, przy ul. [...] , na działkach ew. nr [...], [...], [...] obręb. [...] w Dzielnicy [...]. Organ odnosząc się w uzasadnieniu co do zgodności projektu zagospodarowania terenu z warunkami technicznymi ustalonymi w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002r. nr 75, poz. 690 ) wskazał, że inwestor zwrócił się o umożliwienie dokonania odstępstw od obowiązujących przepisów. W niniejszej sprawie Minister Budownictwa:

-pismem z dnia 2 listopada 2006r. znak; [...] nr [...] upoważnił Prezydenta [...] do udzielenia zgody na odstępstwo od przepisów § 22 ust. 2 pkt 2 i § 128 oraz § 152 ust.9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. pod warunkiem uzyskania pozytywnej opinii państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego w odniesieniu do przepisów § 22 ust. 2 pkt 2 i § 128 oraz pozytywnej opinii komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w odniesieniu do przepisów § 128 , oraz

-pismem z dnia 17 lipca 2006r. znak: [...] nr [...] upoważnił Prezydenta [...] do wyrażenia zgody na odstępstwo od przepisów § 12 ust. 1 pkt 2 , § 13 ust. 1, § 57 § 60 i § 39 , pod warunkiem uzyskania pozytywnej opinii rzeczoznawcy do spraw higieniczno-sanitarnych w odniesieniu do przepisów § 13 ust. 1, § 1 , § 57 i § 60 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury.

Na podstawie ww. dokumentów Prezydent [...]:

-postanowieniem z dnia [...] lutego 2007r. nr [...] wyraził zgodę na odstępstwo od § 22 ust. 2 pkt 2 i § 128 rozporządzenia, umożliwiające wykonanie w projektowanym budynku mieszkalnym wewnętrznego urządzenia zsypowego oraz wyodrębnionego pomieszczenia służącego do czasowego gromadzenia odpadów, znajdującego się na kondygnacji podziemnej -1 z dostępem dla samochodów śmieciarek poprzez rampę zjazdową od ul. [...] oraz odstępstwo od § 152 ust. 152 ust. 9 umożliwiające wykonanie wyrzutni powietrza w ścianie projektowanego budynku, wywiewających powietrze z aneksów kuchennych, wc, pomieszczeń zaplecza rekreacyjnego i garaży oraz

-postanowieniem z dnia [...] lutego 2007r. nr [...] wyraził zgodę na odstępstwo od przepisów § 12 ust. 1 pkt 2, § 13 ust. 1, § 57 i § 60 rozporządzenia, umożliwiające wykonanie projektowanego budynku bezpośrednio przy granicy z sąsiednią działką budowlaną nr ewid. [...], w odległości 12,37-16,9m od granicy działki od strony budynku " W.", w odległości 7,95-13,01 m od granicy działki od strony budynku " H.", w odległości 12,33-33,21 m od ściany z oknami pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi w budynku mieszkalnym wielorodzinnym przy ul. [...], ograniczającego czas nasłonecznienia w czterech mieszkaniach w budynku przy ul. [...] i w jednym mieszkaniu w budynku przy ul. [...], a także odstępstwo od § 39 pozwalające na przeznaczenie 9,0 % powierzchni działki na teren biologicznie czynny.

Organ odwoławczy po przeanalizowaniu akt sprawy stwierdził, że projekt budowlany jest kompletny, zawiera wymagane opinie, uzgodnienia, pozwolenia i sprawdzenia, które wymienił szczegółowo w uzasadnieniu decyzji. Wojewoda [...] w zaskarżonej decyzji odniósł się do zarzutów podnoszonych przez odwołujących, które w świetle przedstawionych faktów nie mogły w jego ocenie skutkować uchyleniem decyzji organu I instancji.

Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnieśli T. W., A.C., B. S., M. i M. G., L. B i G. M. wnosząc o jej uchylenie oraz decyzji ją poprzedzającej organu I instancji.

Skarżący podnieśli, iż inwestor posiada za mały plac w ciasnej zabudowie Centrum i jego inwestycja nie może być zrealizowana bez łamania wszelkich praw budowlano-technicznych, własnościowych, dobrego sąsiedztwa, środowiskowych i ekologicznych. Zdaniem skarżących budowa parkingu i wieżowca na ul. [...] w odległości 12,33 m od domu skarżących to wielkie bezprawie.

Skarżący zarzucili organom wydającym pozwolenie na budowę:

a) naruszenie przepisów prawa materialnego mające wpływ na treść decyzji tj. art. 35 ust. 1 pkt 3 w zw. z. z art. 34 ust. 3 pkt 4 ustawy prawo budowlane /Dz. U. 06.156.1118/ oraz art.5 ust. pkt 1 lit a i b , ust. 1 pkt 3 oraz ust. 1 pkt 9 Prawa budowlanego poprzez uznanie kompletności projektu budowlanego i posiadania wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń mimo nie złożenia przez inwestora dokumentacji dot. wyników badań geologiczno-inżynierskich oraz geotechnicznych i hydrotechnicznych warunków posadowienia obiektu budowlanego, podczas gdy w świetle złożonych do projektu budowlanego ekspertyz technicznych, a w szczególności ekspertyzy technicznej dotyczącej wpływu realizacji części naziemnej i podziemnej budynku wysokościowego przy ul. [...] w W. na konstrukcję budynków sąsiednich przy ul. [...] i ul. [...] z dnia 17 sierpnia 2006r. wykonanej przez prof. dr hab. inż. K. S. wynika potrzeba przeprowadzenia takich badań w celu stwierdzenia; czy przedmiotowa inwestycja spełnia wymagania dotyczące bezpieczeństwa konstrukcji, bezpieczeństwa użytkowania oraz zapewnia poszanowanie, występujących w obszarze oddziaływania obiektu, uzasadnionych interesów osób trzecich czy też w świetle tych badań wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia przewidywanych w ekspertyzie zjawisk niepokojących skutkujących natychmiastowym wstrzymaniem budowy,

b). naruszenie przepisów prawa materialnego mające wpływ na treść orzeczenia tj. art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo geodezyjne i górnicze poprzez przyjęcie zawiadomienia nr [...] z dnia [...] grudnia 2005r. o przyjęciu dokumentacji geologicznej z dnia [...] grudnia bez zastrzeżeń a sporządzonej na potrzeby budynku C. podczas w sytuacji zmiany przedmiotu i zakresu działalności /gabaryty projektowanej inwestycji są wielokrotnie większe od budynku C.

c). naruszenie przepisów postępowania administracyjnego mogącego mieć wpływ na treść decyzji tj. art. 7, art. 77 § 1 kpa poprzez nie podjęcie wszelkich działań zmierzających do wyjaśnienia istotnych okoliczności dotyczących przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego a w tym nie zobowiązanie inwestora do złożenia wyników badań geologiczno-inżynierskich oraz geotechnicznych i hydrotechnicznych warunków posadowienia obiektu budowlanego mimo treści ekspertyz technicznych dot. oddziaływania budowli na nieruchomości sąsiednie. Podniesiono również, że nie podjęto starań zmierzających do wyjaśnienia istotnych okoliczności i nie zobowiązanie inwestora do złożenia decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody.

d). naruszenie przepisów prawa materialnego mające wpływ na treść decyzji tj. art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane poprzez nie sprawdzenie czy projekt budowlany jest zgodny z wymaganiami ochrony środowiska a w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia.

Skarżący G. M. podtrzymał swoje argumenty podnoszone w odwołaniu od decyzji organu I instancji.

W odpowiedzi na skargi Wojewoda [...] podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko wnosząc o ich oddalenie.

Wskutek złożenia skargi na ten sam akt administracyjny przez skarżących Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 28 października 2008r. zarządził połączenie sprawy VII SA/Wa 1201/08 ze sprawą VII SA/Wa 1202/08 celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia na podstawie art. 111 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. 2002, nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej jedynie pod względem zgodności z prawem, a więc prawidłowości zastosowania przepisów obowiązującego prawa oraz trafności ich wykładni. Uwzględnienie skargi następuje tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego lub istotnych wad w przeprowadzonym postępowaniu (art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. zwana dalej p.p.s.a).

Skargi zasługują na uwzględnienie, ponieważ zaskarżona decyzja narusza przepisy prawa materialnego oraz przepisy postępowania, a naruszenia te miały istotny wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt 1 lit a i c p.p.s.a).

Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 ze zm. zwanej dalej kpa) w toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządności i podejmują wszelkie kroki niezbędne do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli. Obowiązane są przy tym stosownie do art. 8 kpa tak prowadzić postępowanie, aby pogłębiać zaufanie obywateli do organów Państwa. W szczególności powinny w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy (art. 77 § 1 kpa) i na podstawie całokształtu materiału dowodowego ocenić, czy dana okoliczność została udowodniona ( art. 80 kpa).

Z wyrażonej w art. 15 kpa zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego wynika bowiem, że organ odwoławczy, w wyniku wniesionego odwołania ponownie rozpatruje i rozstrzyga sprawę już rozstrzygniętą decyzją organu pierwszej instancji. Wówczas ponowne rozpatrzenie i rozstrzygnięcie sprawy nie polega na ponownym przeprowadzeniu dowodów, jeśli były prawidłowo przeprowadzone już wcześniej, ale przejawia się przede wszystkim w uzupełnieniu dotychczas zebranego materiału dowodowego, jeżeli potrzeba taka wyłoni się w toku postępowania odwoławczego. Sprawą organu odwoławczego jest natomiast zarówno odniesienie się do okoliczności podniesionych w odwołaniu ale także rozważenie, czy w świetle tych okoliczności powinno dojść do oceny odmiennej niż ta, którą przeprowadził organ pierwszej instancji.

W ocenie Sądu powołane przepisy nie znalazły właściwego urzeczywistnienia w postępowaniu administracyjnym prowadzonym w niniejszej sprawie.

Z akt sprawy wynika, że organ odwoławczy nie zbadał wogóle prawidłowości postanowień wyrażających zgodę na odstępstwa od warunków techniczno-budowlanych. Organ ograniczył się jedynie do stwierdzenie, że w sprawie zastosowanie ma przepis art. 9 Prawa budowlanego.

Podkreślić należy, iż zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006r. nr 156, poz. 1118 ze zm.) odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych dopuszcza się w przypadkach szczególnie uzasadnionych, przy czym odstępstwo to nie może powodować zagrożenia życia ludzi lub bezpieczeństwa mienia oraz nie powinno powodować pogorszenia warunków zdrowotnych –sanitarnych i użytkowych, a także stanu środowiska, po spełnieniu określonych warunków zamiennych.

Z przepisów ustawy wynika, iż wyrażenie zgody przez organy administracji na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych następuje w ściśle określonym trybie. Według art. 9 ust. 2 ww. ustawy zgody na odstępstwa od przepisów rozporządzenia udziela w drodze postanowienia organ właściwy, po uprzednim upoważnieniu Ministra Infrastruktury. Wniosek do Ministra w sprawie upoważnienia do udzielenia zgody na odstępstwo właściwy organ składa przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę ( art. 9 ust. 3).

W świetle tego przepisu udzielenie lub odmowa zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych następuje w toku postępowania o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę, a nie może nastąpić w toku odrębnego postępowania (wyrok WSA w Gliwicach z 19 stycznia 2006r. II SA/GI 750/04 , ONSA i WSA 2006, nr 6, poz.165; Z. Kostka, Prawo budowlane....s.41).

Podkreślić należy, że część postępowania w sprawie o udzielenie pozwolenia na budowę, kończąca się wydaniem postanowienia o wyrażeniu bądź odmowie wyrażenia zgody na odstępstwo jest bardzo istotna z punktu widzenia stron postępowania, gdyż to właśnie w toku tego postępowania strony przedstawiają swoje racje co do planowanego odstępstwa od przepisów techniczno-budowlanych, a organ rozpatrując przedstawione mu argumenty ustala i ocenia zaistnienie przesłanek z art. 9 ust. 1 ustawy. Ponadto postanowienie o udzieleniu zgody na odstępstwo mimo, iż rozstrzyga podstawową kwestię z punktu widzenia inwestora i innych stron postępowania o pozwolenie na budowę, to jest czy pozwolenie na budowę może być wydane, czy też brak jest podstaw do jego udzielenia, nie podlega odrębnemu zaskarżeniu. Zatem kontrola prawidłowości omawianego postanowienia odbywa się dopiero w postępowaniu odwoławczym dotyczącym decyzji organu I instancji o pozwoleniu na budowę.

W niniejszej sprawie z akt postępowania administracyjnych wynika bezspornie, że postanowienie Prezydenta [...] udzielające inwestorowi zgody na odstępstwa od przepisu § 22 ust. 2 pkt 2 i § 128 rozporządzenia wydane zostało w dniu [...] lutego 2007r. oraz drugie postanowienie wyrażające również zgodę na odstępstwo od przepisów § 12 ust. 1 pkt 2, § 13 ust. 1, § 57 i 60 rozporządzenia wydane w dniu [...] lutego 2007r. Wniosek o pozwolenie na budowę inwestor złożył natomiast dopiero w dniu 14 września 2007r.

Z powyższych faktów wynika, iż postępowanie w sprawie udzielenia zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych zostało więc przeprowadzone w rozpoznawanej sprawie z naruszeniem przepisu art. 9 ust. 3 ustawy, tj. przed wszczęciem postępowania w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.

Należy również zaznaczyć, że w świetle powołanego przepisu art. 9 ust. 3 pkt 1-5 wniosek organu właściwego w sprawie o udzielenie pozwolenia na budowę, składany do ministra w sprawie upoważnienia do udzielenia zgody na odstępstwo powinien zawierać m.in. charakterystykę obiektu oraz w miarę potrzeby, projekt zagospodarowania działki lub terenu, a jeżeli odstępstwo mogłoby mieć wpływ na środowisko lub nieruchomości sąsiednie również projekty zagospodarowania tych nieruchomości, z uwzględnieniem istniejącej i projektowanej zabudowy, szczegółowe uzasadnienie konieczności wprowadzenia odstępstwa oraz propozycje rozwiązań zamiennych. Nie budzi więc wątpliwości, że dopiero po złożeniu przez inwestora wniosku o pozwolenie na budowę wraz z projektem budowlanym i kompletem innych koniecznych dokumentów możliwe jest dokonanie przez organ pełnej oceny projektowanego obiektu oraz spełnienie pozostałych wymogów wniosku w sprawie upoważnienia do udzielenia zgody na odstępstwo. W opisywanej sprawie organ występując do ministra z wnioskiem o upoważnienie do wyrażenia zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych, nie dysponował nawet projektem architektoniczno-budowlanym budynku, którego upoważnienie miało dotyczyć. Z akt sprawy wynika, że projekt budowlany inwestycji budowlanej przy ul. [...] w W. wpłynął do organu najwcześniej w dniu 17 kwietnia 2007r.

Z powyższych rozważań wynika, że postanowienia o udzieleniu zgody na odstępstwa od przepisów warunków techniczno-budowlanych zapadły z naruszeniem przepisów prawa. Wojewoda [...] w trybie odwoławczym od decyzji o pozwoleniu na budowę nie ocenił prawidłowości podjętych postanowień wyrażających zgodę na odstępstwo od przepisów techniczno budowlanych. W uzasadnieniu decyzji powołał się jedynie na sam fakt wydania takich aktów administracyjnych.

Powyższe stanowi naruszenie art. 7,77, 80 kpa i art. 9 Prawa budowlanego, a także art. 138 § 1 pkt 1 kpa.

Wskazać należy, iż rzeczą organu administracji w postępowaniu o pozwolenie na budowę jest ocena, czy przedmiotowy projekt budowlany odpowiada wymaganiom określonym w art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego. Z jego treści wynika bowiem, że pozwolenie na budowę nie może być wydane przez organ administracji architektoniczno-budowlanej bez uprzedniego sprawdzenia zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, zwłaszcza określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy skład orzekający uznał, iż w niniejszej sprawie istnieją uzasadnione wątpliwości dotyczące zgodności decyzji udzielającej pozwolenia na budowę z warunkami zamieszczonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W ocenie Sądu analiza w tym zakresie nie jest jasna.

Organ wskazał tylko, iż zgodnie z decyzją Prezydenta [...] z dnia [...] kwietnia 2006r. nr [...] ustalającą warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu dla przedmiotowej inwestycji miejsc postojowych zapewnionych zostało na terenie własnym, zgodnie z ustalonym wskaźnikiem – łącznie 288, w tym 277 dla mieszkań (wskaźnik 1 miejsce /1 mieszkanie) nie więcej niż 10 miejsc /1000 m² powierzchni użytkowej –dla handlu i usług oraz nie więcej niż 5 miejsc/1000 m² powierzchni użytkowej dla biur i urzędów. Powierzchnia handlowo-usługowa wynosi 4896 m² zaprojektowano 10 miejsc parkingowych, natomiast dla powierzchni biurowej -1 miejsce.

Organ odwoławczy nie wyjaśnił z jakiego powodu nie uwzględnił przewidzianych 26 miejsc parkingowych wzdłuż ulicy Z. łącznie z 288 miejscami parkingowymi w garażu naziemnym. Fakt, ten wynika zarówno z planu sytuacyjnego organizacji ruchu załączonego do projektu budowlanego przedmiotowej inwestycji jak również był podnoszony przez skarżących.

Organ odwoławczy nie odniósł się, co wynika z zaskarżonej decyzji, ani słowem do tej okoliczności, tak jakby nie została ona zauważona i tym samym nie poddał jej jakiejkolwiek ocenie. Przez to naruszył przepisy postępowania podejmując rozstrzygnięcie bez szczegółowej analizy zebranego w sposób kompletny materiału dowodowego.

W ocenie Sądu, niedostrzeżenie powyższego faktu może stanowić próbę obejścia prawa przez inwestora. Zwłaszcza, iż przepis § 3 pkt 53 rozporządzenia z dnia 9 listopada 2004r. Rady Ministrów w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko, wymienia garaże lub parkingi samochodowe, lub zespoły parkingów, dla nie mniej niż 100 samochodów ciężarowych lub 300 samochodów osobowych, które mogą wymagać sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko.

W niniejszej sprawie organ wydając zaskarżoną decyzję uwzględnił tylko 288 miejsc parkingowych w garażu naziemnym pomijając 26 miejsc parkingowych usytuowanych wzdłuż ulicy Z., co w sumie przewyższa liczbę 300 miejsc parkingowych. Bez znaczenia bowiem dla planowanej inwestycji jest fakt usytuowania miejsc parkingowych, to czy będą się one znajdować w garażu podziemnym czy też na zewnątrz budynku, gdyż ich ilość powinna być łącznie uwzględniana przy ocenie oddziaływania planowanej inwestycji na środowisko.

Rozpatrując sprawę ponownie organ powinien uwzględnić łączną liczbę miejsc parkingowych, która w niniejszej sprawie przekracza liczbę 300, i w tym kontekście ocenić czy nie zachodzą okoliczności wskazane w § 3 pkt 53 ww. Rozporządzenia.

Zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki by zakwalifikować niniejsze przedsięwzięcie ze względu na liczbę miejsc parkingowych przekraczającą 300, jako mogące znacząco oddziaływać na środowisko, a tym samym wymagające sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko.

W kontekście zarzutów skargi, przed przystąpieniem do dalszych rozważań należy wskazać, iż zasada prawdy obiektywnej, wyrażona w art. 7 kpa nakłada na organy administracji publicznej obowiązek podjęcia wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia spraw. Oznacza, to, że organ prowadzący postępowanie ma obowiązek zebrania i rozpatrzenia dostępnego materiału dowodowego, tak aby ustalić stan faktyczny sprawy zgodny z rzeczywistością. Rządząca postępowaniem administracyjnym zasada oficjalności (art. 7 i art. 77 kpa) wymaga, aby w toku postępowania organy podejmowały wszelkie niezbędne kroki do wyjaśnienia i załatwienia sprawy i dopuszczały jako dowód wszystko , co może przyczynić się do jej wyjaśnienia, a nie jest sprzeczne z prawem, a więc by z urzędu przeprowadzały dowody służące ustaleniu stanu faktycznego sprawy (zob. wyrok NSA z 29 listopada 2000r., sygn. akt V Sa 948/00, LEX nr 50114).

Kolejnym uchybieniem organu odwoławczego jest brak sprawdzenia przez organ projektu budowlanego pod kątem wymagań określonych w art. 34 ust. 3 pkt 4 Prawa budowlanego. Sąd nie podziela stwierdzenia organu odwoławczego, iż projekt budowlany jest kompletny oraz posiada niezbędne sprawdzenia i opinie.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ powołał się jedynie na zawiadomienie z dnia [...] grudnia 2005r. nr [...] o przyjęciu dokumentacji geologicznej dotyczącej budynku C., a nie nowego budynku.

W niniejszej sprawie organ winien zatem przeanalizować przedstawioną dokumentację biorąc pod uwagę przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994r. – Prawo geologiczne i górnicze ( Dz. U. z 2005r. nr 228, poz. 1947 ze zm.) i ocenić czy nie zachodzi potrzeba zastosowania art. 46 ww. ustawy z uwagi na zmianę przedmiotu dla którego została sporządzona.

Przepisy tej ustawy przewidują, że dokumentacja geologiczna podlega zmianie w razie zmiany przedmiotu lub zakresu działalności, dla której dokumentacja została sporządzona (art. 46 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

W tym stanie rzeczy, wyżej wskazane i opisane uchybienia organu odwoławczego mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy, co musiało skutkować uchyleniem zaskarżonej decyzji.

W związku z naruszeniem opisanych wyżej przepisów w stopniu mogących mieć istotny wpływ na wynik sprawy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji. Zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu na podstawie art. 152 ww. ustawy. O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 powołanej ustawy.