Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, , Sędzia WSA Mirosław Montowski (spr.), Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, , Protokolant sekr. sąd. Piotr Czyżewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2019 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącego Z. P. kwotę 997 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2019 r., nr [...], znak: [...], Wojewoda [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., zwanej dalej "k.p.a.") oraz art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1202 ze zm., dalej "Prawo budowlane"), po rozpatrzeniu odwołania Pana Z. P. od decyzji Starosty [...] nr [...]z dnia [...] marca 2019 r., znak: [...], odmawiającej zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę myjni samochodowej, bezdotykowej, dwustanowiskowej na działkach o nr ewid.: [...],w m. [...], utrzymał w mocy ww. decyzję organu powiatowego nr [...]z [...] marca 2019 r.

Do wydania zaskarżonej decyzji Wojewody [...] doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu 26 lipca 2018 r. Pan Z. P. (zwany dalej "inwestorem" bądź "skarżącym") wystąpił do Starosty [...] z wnioskiem o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę myjni samochodowej bezdotykowej dwustanowiskowej na nieruchomości stanowiącej działki nr ew.: [...], w miejscowości [...] gm. [...].

Starosta [...] postanowieniem z dnia [...]lutego 2019 r., znak: [...], nałożył na inwestora obowiązek usunięcia w terminie 14 dni nieprawidłowości i braków, w ten sposób, że:

1. "należy zachować zgodność projektu budowlanego z ustaleniami § 28 pkt 1 uchwały Nr [...]Rady Miejskiej w [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] w obszarze A zmienionej uchwałą Nr [...] Rady Miejskiej w [...] z dnia [...].09.2017 r. w zakresie przeznaczenia terenu pod zabudowę usługową nieuciążliwą, w związku z definicją zabudowy usługowej nieuciążliwej zawartą w § 2 ust. 1 pkt 10 i w związku z § 2 ust. 1 pkt 11 lit. c ww. miejscowego planu, zamienionego uchwałą Nr [...] Rady Miejskiej w [...] z dnia [...].09.2017 r. zgodnie z którym za usługi uciążliwe uznaje się usługi motoryzacyjne.

2. projekt budowlany sporządzony w czterech egzemplarzach powinien mieć identyczną treść. W związku z tym, poszczególne egzemplarze projektu powinny być opatrzone poprawkami ze wskazaniem osoby, która je dokonała i datą dokonania tych poprawek, w tym samym kolorze atramentu".

Dnia 15 marca 2019 r. inwestor złożył wyjaśnienia – tłumacząc, że nadal podtrzymuje swój wniosek o pozwolenie na budowę w niezmienionej formie, tj. pozostawia myjnię samochodową, ponieważ uważa, że jest ona zgodna z zapisami obowiązującego planu.

Po ponownej analizie projektu budowlanego Starosta [...] stwierdził, że projektowana inwestycja narusza ustalenia § 28 pkt 1 uchwały nr [...]Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] października 2012 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] w obszarze A (Dz. Urz. Województwa [...] z 2012 r., poz. [...], zwanej dalej "planem miejscowym"), zmienionej uchwalą nr [...] Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] września 2017 r. w zakresie przeznaczenia terenu pod zabudowę usługową nieuciążliwą w związku z definicją zabudowy usługowej nieuciążliwej zawartą w § 2 ust. 1 pkt 10 i w związku z § 2 ust. 1 pkt 11 lit. c planu miejscowego, zmienionego ww. uchwałą z [...] września 2017 r., zgodnie z którymi za usługi uciążliwe uznaje się usługi motoryzacyjne. Wobec powyższego decyzją nr [...]z dnia [...] marca 2019 r., znak: [...], Starosta odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę w przedmiocie jw.

Od powyższej decyzji, w ustawowym terminie, odwołanie złożył inwestor – Pan Z. P.

Organ odwoławczy podkreślił, że w planie miejscowym działka objęta projektowaną inwestycją zlokalizowana jest na obszarze oznaczonym symbolem 1 U/M - tereny zabudowy usługowej nieuciążliwej lub zabudowy mieszkaniowej. W § 2 ust. 1 pkt 10 plan miejscowy określa znaczenie usług nieuciążliwych jako wszelkie usługi z wyłączeniem usług uciążliwych. Według § 2 ust. 1 pkt 11 lit. c) planu miejscowego sprzed nowelizacji dokonanej uchwałą z dnia [...] września 2017 r., przez zabudowę usługową nieuciążliwą należało rozumieć m.in. "usługi motoryzacyjne (w tym w szczególności stacji paliw, stacji gazu płynnego, stacji i obiektów obsługi motoryzacyjnej, myjni samochodowych) (...)". Plan został zmieniony uchwałą Rady Miejskiej w [...] Nr [...] z dnia [...] września 2017 r. o zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] w obszarze A (Dz. Urz. Województwa [...] z 2017 r.. poz. [...]). § ust. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c ww. planu uzyskał nowe brzmienie, wedle którego, za usługi uciążliwe uznawane są obecnie także "usługi motoryzacyjne (w tym w szczególności stacji paliw, stacji gazu płynnego) (...)".

Wojewoda [...] uznał, że usunięcie z dotychczasowego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 11 lit. c) myjni samochodowych, nie zmienia interpretacji tego przepisu. Za usługi uciążliwe należy uznawać usługi motoryzacyjne, podając przy tym w nawiasie jakie w szczególności. Określenie "w szczególności" wskazuje, że przede wszystkim takimi usługami są stacje paliw i gazu płynnego. Nie oznacza to jednak, że z definicji tej należy wykluczyć pozostałe, niewymienione usług motoryzacyjne. Zdaniem organu drugiej instancji, przedmiotowa inwestycja w dalszym ciągu jest niezgodna z obowiązującym planem miejscowym.

Organ wojewódzki nadmienił zarazem, że w projekcie budowlanym dopatrzył się nieprawidłowości w postaci braku poprawności autoryzowania dopisków - każda wklejka/dopisanie tekstu powinny zostać opieczętowane przez projektanta, podpisane przez niego własnoręcznym podpisem oraz opatrzone datą wykonania (np. na str. 34, 40, 73 - brak pieczątki i daty). W projekcie budowlanym niedopuszczalne jest również usuwanie błędów za pomocą korektora (np. str. 40).

Konkludując, Wojewoda [...] stwierdził, że w istniejącym stanie prawnym wybudowanie myjni samochodowej na działkach wskazanych we wniosku inwestora nie jest możliwe z uwagi na sprzeciwiające się temu postanowienia planu miejscowego.

Z powyższą decyzją nie zgodził się Pan Z. P., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wnosząc skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zaskarżonej decyzji zarzucono:

i. naruszenie przepisów postępowania, w stopniu który ma istotny wpływ na wydaną decyzję, tj.:

1. Naruszenie art. 7, 77 § 1, 80 k.p.a. poprzez niedostateczne wyjaśnienie stanu faktycznego polegające na zaniechaniu pełnego rozpatrzenia całego materiału dowodowego w sprawie, polegające na braku ustalenia, iż planowana inwestycja budowy myjni samochodowej bezdotykowej dwustanowiskowej w myśl nowego brzmienia § 2 ust. 1 pkt. 11 lit. c) Uchwały Rady Miasta [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zawiera się w definicji zabudowy usługowej nieuciążliwej;

2. Naruszenie art. 8 k.p.a. poprzez prowadzenie postępowania przez organ drugiej Instancji z pominięciem zasady zaufania jego uczestników do władzy publicznej, nie kierując się przy tym zasadami proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania, poprzez przyjęcie z góry, że infrastruktura myjni samochodowych obligatoryjnie zaliczana jest do usług motoryzacyjnych uważanych za uciążliwe, co skutkowało wydaniem błędnej decyzji w przedmiotowej sprawie a także poprzez błędną wykładnię przepisów prawa miejscowego, co skutkowało przyjęciem, iż na obszarze objętym ww. planem nie możliwe jest usytuowanie myjni samochodowej;

3. Naruszenie art. 7a § 1 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji gdy organ w trakcie rozstrzygania danej sprawy stwierdził powstanie wątpliwości interpretacyjnych, winien je rozstrzygać na korzyść strony, zwłaszcza gdy nie sprzeciwiają się temu sporne interesy stron albo interesy osób trzecich na których wynik postępowania ma bezpośredni wpływ, co miało istotny wpływ na wynik postępowania, bowiem organ w sytuacji powzięcia jakiejkolwiek wątpliwości interpretacyjnej (która w przedmiotowej sprawie nie powinna mieć miejsca) dotyczącej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i zawarcia się myjni samochodowych w definicji zabudowy usługowej uciążliwej winien te wątpliwości rozstrzygnąć na korzyść inwestora;

ii. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

1. Naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez niezastosowanie § 2 ust 1 pkt 11 lit c) przepisu Uchwały Rady Miejskiej z dnia [...] września 2017r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego m. [...] w obszarze A w związku z § 5 Uchwały Rady Miejskiej w [...] z dnia z dnia [...] września 2017r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego m. [...] w obszarze A, poprzez zastosowanie § 2 ust. 1 pkt 11 lit. c) w poprzednim brzmieniu;

2. Naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. § 28 pkt. 1 Uchwały nr [...]Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] października 2012r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, poprzez uznanie iż planowana inwestycja narusza przepisy aktu prawa miejscowego w zakresie przeznaczenia terenu pod zabudowę usługową nieuciążliwą, podczas gdy na podstawie nowego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 11 lit. c) Uchwały Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] października 2012r. myjnia samochodowa została wyłączona z zakresu definicji zabudowy usługowej uciążliwe, co doprowadziło do błędnego ustalenia stanu faktycznego;

3. Naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. § 28 pkt 3 lit. f) tiret drugi Uchwały nr

[...]Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] października 2012r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, poprzez błędną wykładnię polegającą na tym, iż organ odwoławczy nie dostrzegł, że zgodnie z podjętą zmianą ww. przepisów, dodano zapis określający rodzaje dachów dla myjni samochodowych położonych na terenach oznaczonych 1-SU/M, 9U/M i 11U/M, co doprowadziło do błędnego uznania iż na terenie obowiązywania miejscowego planu zagospodarowania nadal niedozwolone jest usytuowanie myjni samochodowych, co doprowadziło do błędnego ustalenia stanu faktycznego;

4. Naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. § 5 Uchwały nr [...] Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] września 2017r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego m. [...] w obszarze A, poprzez błędne uznanie, że w chwili złożenia wniosku przez inwestora, obowiązywał miejscowy plan w poprzednim brzmieniu, podczas gdy zgodnie z wykładnią § 5 Uchwały zmieniającej, uchwała zmieniająca weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dz. Urz. Województwa [...], co doprowadziło do błędnego ustalenia stanu faktycznego;

5. Naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 35 ust. 4 w zw. z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, poprzez jego niezastosowanie i niewydanie decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę myjni samochodowej bezdotykowej dwustanowiskowej, podczas gdy skarżący spełnił wszystkie ustawowe wymagania w związku ze złożonym wnioskiem, a także z uwagi na zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co doprowadziło do naruszenia obowiązku wydania decyzji w momencie spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek.

Uzasadniając powyższe zarzuty skarżący podniósł, że organy obydwu instancji rozpoznały przedmiotową sprawę w oparciu o nieobowiązujące na dzień orzekania ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego m. [...] w obszarze A. Miejscowy plan zagospodarowania został uchwalony Uchwałą Rady Miejskiej z dnia [...] października 2012 r. W § 2 ust. 1 pkt 11 lit. c) Uchwały znajdowała się definicja zabudowy uciążliwiej, przez którą należy rozumieć usługi motoryzacyjne (w tym w szczególności stacji paliw, stacji gazu płynnego, stacji i obiektów obsługi motoryzacyjnej, myjni samochodowych), usługi pogrzebowe, usługi obróbki drewna (w tym w szczególności stolarni, tartaków), usługi mechaniczne (w tym w szczególności ślusarni, lakierni, blachami), piekarni, usług kamieniarskich, schronisk dla zwierząt, usług weterynaryjnych w których przetrzymywane są zwierzęta, usług hodowli zwierząt. Brzmienie § 2 ust. 1 pkt 11 lit c) zostało zmienione Uchwałą Rady Miejskiej o zmianie planu miejscowego, która została ogłoszona w Dz. Urz. Woj. [...]. w dniu [...] października 2017 r. i weszła w życie w terminie 14 dni od dnia jej ogłoszenia. Skarżący podkreślił, że według nowego brzmienia ww. przepisu, zabudowa uciążliwa nie obejmuje w zakresie swojej definicji myjni samochodowej Skoro zatem przepis w aktualnym brzmieniu nie zawiera w sobie myjni samochodowej, należy przyjąć, iż w żaden sposób taka działalność nie jest uznana za zabudowę usługową uciążliwą. Co więcej – zdaniem skarżącego – należy przyjąć za zasadne, że skoro organ uchwałodawczy postanowił wykreślić myjnie samochodowe z definicji zabudowań usługowych uciążliwych, jego zamiarem było niezaliczanie tych usług do tej kategorii.

W skardze wskazano ponadto, że uchwała nr [...] Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] września 2017 r. w sprawie uchwalenia zmiany planu miejscowego, w § 1 ust. 2 pkt 1 wyraźnie wskazuje, iż zmianie ulega pojęcie "usługi motoryzacyjne" oraz dodany zostaje zapis określający rodzaje dachów dla myjni samochodowych położonych na terenach oznaczonych 1-SU/M 9U/M i 11U/M. Wobec tego skarżący uważa, że skoro organ uchwałodawczy wprowadził zapisy dotyczące wysokości dachów na myjniach samochodowych, to ponad wszelką wątpliwość dopuścił ich lokalizację na terenie objętym ww. planem miejscowym.

Mając powyższe na uwadze skarżący stwierdza, że organ odwoławczy dopuścił się naruszenia przepisów prawa materialnego, tj. art. 35 ust. 4 w zw. z ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane, nie stosując wskazanych przepisów i nie wydając decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i pozwolenia na budowę, zgodnie z wnioskiem strony.

Ponadto, Wojewoda [...] zwrócił uwagę na fakt, iż w materiale dowodowym znajdującym się w załączeniu do sprawy widniały cztery egzemplarze projektu budowlanego lecz każdy z nich opatrzony został poprawkami bez wskazania daty ich powstania oraz ich autora. Skarżący przypomniał, że organ pierwszej instancji przy ponownym rozpatrzeniu sprawy wezwał inwestora do usunięcia nieprawidłowości, wyznaczając przy tym 14 dniowy termin. Według skarżącego, w dniu 15 marca 2019 r. projekt został uzupełniony.

W związku z powyższym, skarżący wnosi o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji, uchylenie w całości poprzedzającej ją decyzji Starosty [...] z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia temu organowi, a także o zasądzenie od Wojewody [...] na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] podtrzymał dotychczasowe stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jednolity - Dz. U. z 2018 r. poz. 2107 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Oznacza to, że sądy administracyjne nie orzekają merytorycznie, tj. nie wydają orzeczeń, co do istoty sprawy, lecz badają zgodność zaskarżonego aktu administracyjnego z obowiązującymi przepisami prawa, określającymi prawa i obowiązki stron oraz przepisami procedury administracyjnej, normującymi zasady postępowania przed organami administracji publicznej. Z brzmienia zaś art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.), zwanej dalej "p.p.s.a." wynika, że w wypadku, gdy sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, bądź naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, bądź inne naruszenie przepisów postępowania, jeśli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, wówczas – w zależności od rodzaju naruszenia – uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, albo stwierdza ich nieważność bądź niezgodność z prawem. Nie ulega więc wątpliwości, że zaskarżona decyzja lub postanowienie mogą ulec uchyleniu tylko wtedy, gdy organom administracji publicznej można postawić uzasadniony zarzut naruszenia prawa, czy to materialnego, czy to procesowego, jeżeli naruszenie to miało, bądź mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Sąd nie jest przy tym związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, zgodnie z art. 134 § 1 p.p.s.a.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że kontrolowana decyzja Wojewody [...] oraz utrzymana nią w mocy decyzja Starosty [...] z dnia [...] marca 2019 r. naruszają prawo w sposób opisany powyżej, a skarga jest zasadna.

Przedmiotem kontroli Sądu jest decyzja Wojewody [...] z [...] maja 2019 r., nr [...], którą utrzymana w mocy została decyzja Starosty [...] z [...] marca 2019 r. nr [...]odmawiająca zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia skarżącemu pozwolenia na budowę myjni samochodowej, bezdotykowej, dwustanowiskowej na działkach o nr ewid.: [...],w [...]. Jak wynika z uzasadnienia decyzji organu odwoławczego, wyłączną przyczynę odmowy wydania rzeczonego pozwolenia budowlanego stanowiło stwierdzenie przez organy, że projektowana inwestycja jest niezgodna z postanowieniami planu miejscowego, dotyczącego terenu ww. działek.

W sprawie nie jest sporne, że zgodnie z uchwałą nr [...]Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] października 2012 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] w obszarze A (Dz. Urz. Województwa [...] z 2012 r., poz. [...]), działki o nr ewid.: [...], w m. [...], na których skarżący planuje inwestycję w postaci myjni samochodowej, znajdują się na obszarze oznaczonym symbolem 1 U/M, dla których przewidziano przeznaczenie – tereny zabudowy usługowej nieuciążliwej lub zabudowy mieszkaniowej (§ 28 pkt 1). Stosownie do treści § 2 ust. 1 pkt 10 ww. planu miejscowego, przez zabudowę usługową nieuciążliwą należy rozumieć wszelkie usługi z wyłączeniem usług uciążliwych. Natomiast według § 2 ust. 1 pkt 11 planu miejscowego, za zabudowę usługową uciążliwą uznano:

a) usługi należące do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko,

b) usługi należące do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko,

c) usługi motoryzacyjne (w tym w szczególności stacji paliw, stacji gazu płynnego, stacji i obiektów obsługi motoryzacyjnej, myjni samochodowych), usługi pogrzebowe, usługi obróbki drewna (w tym w szczególności stolarni, tartaków), usługi mechaniczne (w tym w szczególności ślusarni, lakierni, blacharni), piekarni, usług kamieniarskich, schronisk dla zwierząt, usług weterynaryjnych w których przetrzymywane są zwierzęta, usług hodowli zwierząt.

W świetle przywołanych postanowień planu miejscowego uchwalonego w dniu [...] października 2012 r. nie ulegało wątpliwości, że usytuowanie myjni samochodowych, jako usług uciążliwych, nie było dopuszczalne na obszarze oznaczonym symbolem 1 U/M.

Z uwagi na dzień złożenia przez skarżącego wniosku o pozwolenie na budowę (26 lipca 2018 r.) i daty orzekania w sprawie przez organy, kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozpoznania sprawy mają zmiany ww. planu miejscowego dokonane uchwałą Rady Miejskiej w [...] Nr [...] z dnia [...] września 2017 r. o zmianie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] w obszarze A (Dz. Urz. Województwa [...] z 2017 r., poz. [...]). Stosownie do § 5 uchwały zmieniającej, jej postanowienia weszły w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa [...], które nastąpiło 5 października 2017 r.

Organy administracji architektoniczno-budowlanej, w myśl art. 35 ust. 1 ustawy - Prawo budowlane, dokonując oceny wniosku inwestora i przedłożonego projektu budowlanego, zobowiązane były uczynić to przez pryzmat zgodności z obowiązującymi ustaleniami plany miejscowego, a więc przy uwzględnieniu zmian wprowadzonych w drodze uchwały z dnia [...] września 2017 r. Przepis art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego stanowi, że przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego organ administracji architektoniczno-budowlanej sprawdza:

1) zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;

2) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno- budowlanymi;

3) kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b. oraz zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7;

4) wykonanie - w przypadku obowiązku sprawdzenia projektu, o którym mowa w art. 20 ust. 2, także sprawdzenie projektu - przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia - zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7;

5) spełnienie wymagań określonych w art. 60 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości (Dz. U. poz. 1529 i 2161 oraz z 2018 r. poz. 756) - w przypadku inwestycji na nieruchomości wchodzącej w skład Zasobu Nieruchomości, o którym mowa w tej ustawie, oddanej w użytkowanie wieczyste lub sprzedanej w trybie określonym w art. 53 ust. 1 lub 2 tej ustawy, przeznaczonej na wynajem o czynszu najmu określonym zgodnie z przepisami rozdziału 7 tej ustawy, zwanej dalej "inwestycją KZN".

Stosownie do § 2 uchwały z dnia 11 września 2017 r. o zmianie planu miejscowego, § 2 ust. 1 pkt 11 lit. c) otrzymał następujące brzmienie: "c) usługi motoryzacyjne (w tym w szczególności stacji paliw, stacji gazu płynnego), usługi pogrzebowe, usługi obróbki drewna (w tym w szczególności stolarni, tartaków), usługi mechaniczne (w tym w szczególności ślusarni, lakierni, blacharni), piekarni, usług kamieniarskich, schronisk dla zwierząt, usług weterynaryjnych w których przetrzymywane są zwierzęta, usług hodowli zwierząt".

Należy wyjaśnić, że przepis ten, podobnie jak uprzednio, ma charakter otwarty. Posłużenie się przez organ uchwałodawczy sformułowaniem "w szczególności" świadczy bowiem o przykładowym wyliczeniu tych aspektów działalności gospodarczej, które Rada Miasta [...] zaliczyła do usług motoryzacyjnych, a które wedle § 2 ust. 1 pkt 10 planu miejscowego uznane zostały za usługi uciążliwe. Słusznie wywodzi zatem Wojewoda [...], że samo usunięcie myjni samochodowych z ww. przykładowego katalogu usług uznanych za uciążliwe, nie przesądza jeszcze, że wskutek dokonanej zmiany definicja "usług motoryzacyjnych" nie obejmuje już tego rodzaju działalności.

Podobnie, nie musi o tym świadczyć także sama zmiana zapisu § 28 pkt 3 lit. f) tiret drugie planu miejscowego, odnoszącego się do konstrukcji dachów, którego dotychczasowa treść: "- dwuspadowe, dwuspadowe z naczółkami lub wielospadowe, o spadkach głównych połaci dachowych od 15˚ do 45˚ na terenach oznaczonych symbolami przeznaczenia 1-5 U/M, 9 U/M i 11 U/M", uzyskała brzmienie: "- dwuspadowe, dwuspadowe z naczółkami, wielospadowe, o spadkach głównych połaci dachowych od 15˚ do 45˚ oraz dachy łukowe lub walcowe na terenach oznaczonych symbolami przeznaczenia 1-5 U/M, 9 U/M i 11 U/M"

Tym niemniej, Sąd doszedł do przekonania, że organom orzekającym w sprawie całkowicie umknęły postanowienia § 1 ust. 2 pkt 1 uchwały z 11 września 2017 r. zmieniającej plan miejscowy. Przepis ten jednoznacznie wyjaśnia, że zmiana planu polega m.in. na zmianie pojęcia "usługi motoryzacyjne" oraz dodaniu zapisu określającego rodzaje dachów dla myjni samochodowych dla terenów 1-5U/M, 9U/M i 11U/M.

Zdaniem Sądu, w składzie orzekającym w niniejszej sprawie, przywołany zapis pozwala bez cienia wątpliwości odczytać cel zmian wprowadzonych przez lokalnego prawodawcę, którym było umożliwienie realizacji budynków myjni samochodowych także na terenach oznaczonych symbolem 1 U/M. Przypomnieć trzeba, że na tym właśnie obszarze położone są działki objęte wnioskowaną inwestycją. Usunięcie z definicji "usług motoryzacyjnych" przedsięwzięć typu "myjnie samochodowe", w połączeniu z dodaniem w § 28 pkt 3 lit. f) tiret drugie planu miejscowego możliwości realizacji na ww. terenie dachów łukowych i walcowych, charakterystycznych dla tego rodzaju obiektów, było działaniem zamierzonym uchwałodawcy. Ustalenie zamiarów Rady Miejskiej w [...] i istoty dokonanych zmian planu miejscowego nie wymaga nawet wykładni ww. norm, skoro w uchwale zmieniającej wyjaśniono wprost, że określa się dla terenów 1-5 U/M rodzaje dachów dla myjni samochodowych, a przy tym jednocześnie usunięto działalność tego rodzaju z katalogu usług motoryzacyjnych – uciążliwych, zamieszczonego w § 2 ust. 1 pkt 11 lit. c) planu.

Wskutek nowelizacji dokonanej ww. uchwałą z dnia [...] września 2017 r., zmianie ulec musi także ocena ustaleń dla terenów oznaczonych symbolem 1 U/M, dla których w § 28 ust. 1 planu miejscowego przewidziano przeznaczenie w postaci zabudowy usługowej nieuciążliwej lub zabudowy mieszkaniowej. W sytuacji gdy z uzasadnienia uchwały zmieniającej jasno wynika, że usługi myjni samochodowych przestały być uznawane za usługi motoryzacyjne o charakterze uciążliwym.

W tych okolicznościach Sąd nie dopatrzył się w działaniu organów naruszenia przepisów postępowania administracyjnego, o czym mowa w skardze, tj. zasad wyrażonych art. 7, art. 7a § 1, art. 8, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., albowiem ustalenia faktyczne nie są w istocie kwestionowane. Przedstawiona analiza zmian planu miejscowego w jej całościowym ujęciu potwierdza natomiast zasadność zarzutów skargi dotyczących naruszenia przez organy powołanych wyżej postanowień planu miejscowego, a w konsekwencji także przepisów art. 35 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 Prawa budowlanego.

Jedynie na marginesie powyższych rozważań Sąd jeszcze raz pragnie podkreślić, że jak wynika z uzasadnienia decyzji Wojewody [...], wyłączną podstawę odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia Skarżącemu pozwolenia na budowę stanowiło przekonanie organów co do niezgodności tego projektu z postanowieniami planu miejscowego. Pomimo poczynionej wzmianki w uzasadnieniu decyzji organu drugiej instancji, nie można przyjąć, że okoliczność taką stanowiły formalne nieprawidłowości dostrzeżone w poszczególnych egzemplarzach ww. projektu budowlanego złożonego przez inwestora, dotyczące braku poprawności autoryzowania naniesionych dopisków i zmian.

Wobec powyższego, przy ponownym rozpoznawaniu sprawy, organy administracji architektoniczno-budowlanej będą zobowiązane ponownie zbadać poprawność merytoryczną i formalną wniosku Skarżącego, pod kątem wymagań stawianych w przepisach Prawa budowlanego, tj. art. 32 ust. 4 i art. 35 ust. 1 ww. ustawy, uwzględniając przedstawioną w niniejszym wyroku ocenę prawną dotyczącą wykładni zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla miasta [...].

W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w oparciu o art. 145 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a., uwzględniając – stosownie do treści art. 205 § 2 p.p.s.a. wysokość wpisu od skargi (500 zł) i koszty zastępstwa procesowego, w tym wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym (480 zł) oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa (17 zł).