W skardze na decyzję wskazaną powyżej skarżący zawarł wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie obejmującym wpis od skargi. Postanowieniem z 14 lipca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił skarżącemu prawa pomocy. Postanowienie to zostało doręczone skarżącemu w dniu [...] r., natomiast w dniu [...] r. skarżący złożył kolejny wniosek o prawo pomocy w zakresie obejmującym zarówno zwolnienie od kosztów sądowych jak i ustanowienie adwokata. W uzasadnieniu podał, że zajmowane przezeń mieszkanie stanowi własność [...], skarżący jest właścicielem [...] nieruchomości w postaci [...] i [...] odziedziczonego po rodzicach. Skarżący utrzymuje się z [...] w kwocie [...] zł a jego żona ze [...] w kwocie [...] zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:
Z treści art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm. – zwanej dalej P.p.s.a. ) wynika, że postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być zmieniane i uchylane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były one zaskarżone a nawet prawomocne.
Ponieważ w przedmiotowej sprawie Sąd wydał juz postanowienie odmawiające skarżącemu prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, zatem w niniejszym postępowaniu wpadkowym należało w pierwszej kolejności zbadać czy skarżący powołał we wniosku nowe okoliczności, których nie podniósł uprzednio. W odpowiedzi na powyższe pytanie stwierdzić należy, że skarżący ograniczył się do podania tych samych informacji, które Sąd w postanowieniu z 4 lipca 2008 r. uznał za niewystarczające do przyznania mu prawa pomocy. Ponieważ do wydania postanowienia na podstawie art. 165 P.p.s.a. warunkiem koniecznym jest zmiana okoliczności mająca charakter obiektywny a nie zmiana stanowiska Sądu, dlatego też brak jest podstaw do zmiany powyższego postanowienia. Jeżeli skarżący nie zgadza się ze stanowiskiem Sądu mógł skorzystać z uprawnienia do złożenia zażalenia, o czym był pouczony.
Zwrócić należy uwagę, że skarżący w rozpoznawanym obecnie wniosku wystąpił o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, co stanowi rozszerzenie pierwotnego wniosku. Jednakże Sąd uznał, że brak jest podstaw do ustanowienia skarżącemu adwokata z urzędu, gdyż na obecnym etapie postępowania pomoc fachowego pełnomocnika nie jest mu niezbędna. Może on bowiem sam wnosić pisma procesowe, stosownie do art. 6 P.p.s.a. będą mu udzielane stosowne wskazówki co do czynności procesowych a także będzie pouczany o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań, co więcej sąd administracyjny wydając orzeczenie kończące postępowanie zgodnie z treścią art. 134 § 1 P.p.s.a. nie jest związany granicami skargi a co za tym idzie jest on zobowiązany wziąć z urzędu pod uwagę również okoliczności niepodniesione w skardze a przemawiające za jej uchyleniem. Z tych to powodów uznać należy, że ewentualne dofinansowanie strony skarżącej w zakresie pokrycia kosztów pełnomocnictwa jest niecelowe w sytuacji gdy skarżący w ogóle nie musi ponosić tychże kosztów
Kierując się powyższym Sąd na podstawie art. 165 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
