drukuj    zapisz    Powrót do listy

, Dostęp do informacji publicznej, Prezydent Miasta, Zobowiązano ... i stwierdzono, że bezczynność miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa, II SAB/Wa 616/13 - Wyrok WSA w Warszawie z 2014-02-10, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Wa 616/13 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2014-02-10 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2013-10-28
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Danuta Kania /przewodniczący/
Eugeniusz Wasilewski
Janusz Walawski /sprawozdawca/
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 1373/14 - Wyrok NSA z 2015-06-12
Skarżony organ
Prezydent Miasta
Treść wyniku
Zobowiązano ... i stwierdzono, że bezczynność miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 4 ust. 1 pkt 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania, Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, Janusz Walawski (spr.), , Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2014 r. sprawy ze skargi A. Z. na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej objętej wnioskiem z dnia [...] września 2013 r. 1. zobowiązuje Prezydenta [...] do rozpoznania wniosku skarżącego A. Z. z dnia [...] września 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Prezydenta [...] na rzecz skarżącego A. Z. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

A. Z., powołując sie na ustawę o dostępie do informacji publicznej i Konstytucję RP, w dniu [...] września 2013 r. skierował do Burmistrza Dzielnicy [...] wniosek o udostępnienie informacji publicznej w postaci kopii wszystkich aktów notarialnych nieruchomości lokalowych będących własnością Miasta W. położonych w dzielnicy [...] zbytych na rzecz ich najemców przez zarząd dzielnicy w okresie od 1 stycznia 2010 r. do chwili udostępnienia informacji.

Burmistrz Dzielnicy [...] w piśmie z dnia 25 września 2013 r. poinformował wnioskodawcę, że żądane informacje nie stanowią informacji publicznej. Ponadto organ podał, że kwestia udostępniania aktów notarialnych została uregulowana w sposób szczególny w art. 110 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158 z późn. zm.). Wypisy aktu notarialnego wydaje się stronom aktu lub osobom, dla których zastrzeżono w akcie prawo otrzymania wypisu, a także im następcom prawnym. Innym osobom (podmiotom) wypis aktu notarialnego może być wydany za zgodą stron lub na podstawie prawomocnego postanowienia sądu okręgowego, w którego okręgu znajduje sie kancelaria notariusza (...).

W przypadku uznania, iż żądana informacja stanowi jednak informację publiczną, to na podstawie art. 5 § 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej zmuszony będzie odmówić udzielenia informacji ze względu na ochronę prywatności osób fizycznych.

A. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Burmistrza Dzielnicy [...] w przedmiocie jego wniosku z dnia [...] września 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej.

Skarżący wniósł o zobowiązanie organu do rozpoznania przedmiotowego wniosku oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania. Zdaniem skarżącego żądana informacja jest informacją publiczną i jest w posiadaniu organu albowiem był on stroną zawartych umów sprzedaży nieruchomości będących własnością W.

Organ w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie i przedstawił argumentację przedstawioną w piśmie z dnia [...] września 2013 r. będącym odpowiedzią na wniosek skarżącego.

Pełnomocnik skarżącego w piśmie procesowym z dnia 10 lutego 2014 r. podtrzymał skargę i wyjaśnił, dlaczego żądana informacja stanowi informację publiczną.

Wojewódzki Sąd Administracji w Warszawie zważył, co następuje:

Na wstępie podać należy, że Sąd rozpoznając skargę na bezczynność organu administracji, ocenia jedynie, czy organ ten pozostaje w bezczynności. Jeżeli Sąd uzna, że tak jest w istocie, zobowiązuje organ do wydania aktu w określonym terminie, nie zaś aktu określonej treści. Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), dalej p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów, które w ustalonym w przepisie terminie, nie wywiązały się z obowiązku zakończenia postępowania. Dla dopuszczalności takiej skargi nie ma przy tym znaczenia okoliczność, z jakich powodów określony akt nie został podjęty lub czynność nie została dokonana, a w szczególności, czy bezczynność organu spowodowana została opieszałością organu, czy też wiąże się z przeświadczeniem organu, że stosowny akt lub czynność w ogóle nie powinna być dokonana. Skarga na bezczynność jest nie tylko środkiem procesowym, mającym przeciwdziałać opieszałym i przewlekłym działaniom administracji publicznej, ale umożliwia też dokonywanie przez sąd administracyjny prawidłowej wykładni prawa wówczas, kiedy organ, jak w niniejszej sprawie, prezentuje pogląd, że żadna norma ustawowa nie zobowiązuje go do działania.

Niniejsza sprawa dotyczy bezczynności organu w przedmiocie rozpoznania wniosku skarżącego o udostępnienie informacji publicznej.

W ocenie Sądu skarga na bezczynność Burmistrza Dzielnicy [...] zasługuje na uwzględnienie.

Sąd rozpoznając skargę na bezczynność w przedmiocie informacji publicznej w pierwszej kolejność zobowiązany jest przesądzić, czy żądana informacja jest informacja publiczną.

Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim, bądź w jakikolwiek sposób dotyczących tego organu. Informację publiczną stanowi zarówno treść dokumentów bezpośrednio przez organ wytworzonych, jak i tych, których używa się przy realizacji przewidzianych prawem zadań (także tych, które tylko w części dotyczą działalności organu), nawet, gdy nie pochodzą wprost od niego.

Prawo dostępu do informacji publicznej obejmuje prawo żądania udzielenia informacji o określonych faktach i stanach istniejących w chwili udzielania informacji. Informacja publiczna dotyczy sfery faktów, a prawo dostępu do informacji publicznej oznacza dostęp do informacji już będącej w posiadaniu podmiotu zobowiązanego i nie może być utożsamiane z prawem do inicjowania działań mających na celu wytworzenie informacji jakościowo nowej. Wniosek zainteresowanego rodzi po stronie organu administracji obowiązek udostępnienia informacji publicznej w sytuacji, gdy ta informacja publiczna znajduje się w jego posiadaniu.

W niniejszej sprawie skarżący wystąpił o udostępnienie kopii aktów notarialnych nieruchomości lokalowych będących własnością W. położonych w dzielnicy [...] zbytych na rzecz ich najemców.

Informacja o majątku publicznym, w tym o majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego, jest zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej, informacją publiczną podlegająca udostępnieniu. Tak więc skoro doszło do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomość lokalowych stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, to treść tych dokumentów stanowi niewątpliwie informacje o majątku publicznym. Zakres podmiotowy stosowania ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.), został określony w jej art. 4 ust. 1, zgodnie z którym obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności:

1) organy władzy publicznej,

2) organy samorządów gospodarczych i zawodowych,

3) podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa,

4) podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego,

5) podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

W świetle przytoczonego powyżej przepisu nie budzi wątpliwości, że burmistrz dzielnicy jako organ władzy publicznej jest na mocy art. 4 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy podmiotem obowiązanym w sprawach o udzielenie informacji publicznej do jej udostępnienia.

Skoro zatem żądana informacja stanowi informację publiczną, to organ powinien załatwić wniosek skarżącego zgodnie z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej, udzielając tej informacji albo jej odmawiając, w formie decyzji administracyjnej, a w przypadku wątpliwości co do zakresu żądania wniosku, zwrócić sie do wnioskodawcy o jego sprecyzowanie.

Sąd nie stwierdził, że bezczynność nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 149 i art. 200 w zw. z art. 209 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w wyroku.



Powered by SoftProdukt