Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Maciej Majewski - referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. i W. Ś. o przyznanie prawa pomocy w sprawie VII SA/Wa 1050/08 ze skargi E. i W. Ś. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] znak: [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki postanawia: odmówić E. i W. Ś. przyznania prawo pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych.

W dniu 4 sierpnia 2008 r. do Sądu wpłynął na formularzu PPF wniosek E. i W. Ś. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek ten został uzupełniony wyjaśnieniami otrzymanymi w dniu 11 lipca 2008 r.

Z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż E. i W. Ś. prowadzą gospodarstwo domowe wspólnie z synem. Wnioskodawcy zaznaczyli, że mają dodatkowo na utrzymaniu córkę i chorą matkę. Rodzina wnioskodawców utrzymuje się z dochodów z pracy w wysokości 9450 zł. Posiadany majątek obejmuje dom drewniany o pow. 150 m2, nieruchomość rolną o pow.2,2 ha. Strona wskazała, że posiada oszczędności w wysokości 100.000,00 zł., dwa samochody osobowe – audi i opel. Dodatkowo syn wnioskodawców jest właścicielem mieszkania o pow. 84 m2.

W sprawie zważono, co następuje.

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Zasadą jest, że każdy wnoszący sprawę do Sądu zobowiązany jest ponosić koszty sądowe, a tylko faktyczny brak możliwości finansowych może skutkować zwolnieniem od ich ponoszenia. Należy więc zaznaczyć, że chodzi o taką sytuację finansową, która obiektywnie nie daje możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych. Przyznanie prawa pomocy nastąpić może w przypadku wykazania, że wnioskujący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek lub pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym własnym i swojej rodziny pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym.

Biorąc pod uwagę sytuację majątkową w rodzinie E. i W. Ś. uznać należy, iż nie jest uzasadnione przychylenie się do wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. Wnioskodawcy nie wykazali, że nie są w stanie ponieść kosztów sądowych. Należy zauważyć, że sytuacja majątkowa strony jest dobra. Wnioskodawcy posiadają stały dochód, dom, mieszkanie (własność syna) nieruchomość, dwa samochody osobowe. Te dane wskazują, że strona jest w dobrej sytuacji majątkowej i jest w stanie samodzielnie ponieść koszty sądowe w sprawie, co z pewnością nie wpłynie na pojawienie się uszczerbku w utrzymaniu koniecznym wnioskodawców i ich rodziny. Z uwagi na powyższe odmówiono przyznania prawa pomocy.

W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).