Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Sędzia WSA Wanda Zielińska – Baran po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym skargi Partii [...] na czynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie odmowy publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu kwotę 300 (trzysta) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi.

W piśmie z dnia 20 maja 2016 r. Partia [...], reprezentowana przez adwokata, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na czynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie publikacji orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia [...] marca 2016 r., sygn. akt [...].

Skarżący podniósł zarzut naruszenia art. 190 ust. 2 konstytucji RP w zw. z art. 9 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 21 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 w zw. z art. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 o ogłaszaniu aktów normatywanych i niektórych innych aktów prawnych w zw. z art. 105 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym w zw. z art. 7 Konstytucji.

Przed wniesieniem skargi skarżący wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1647 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej.

W świetle art. 3 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 j.t. – zwaną dalej Ppsa) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.) oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;

9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Skarżący wskazuje, że publikacja wyroku Trybunału Konstytucyjnego jest czynnością z zakresu administracji publicznej, o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 4 Ppsa, wobec czego sprawa należy do kognicji sądów administracyjnych.

Poglądu tego nie można podzielić.

W orzecznictwie i literaturze przyjmuje się, że akt lub czynność z zakresu administracji, podlegający kognicji Sądu Administracyjnego na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 Ppsa, powinny być podejmowane wyłącznie w sprawach indywidualnych (por. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz pod red. R. Hausera, M. Wierzbowskiego, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2011, s. 55, postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 stycznia 2016 r., sygn. I OSK 3503/15 postanowienie z dnia 17 września 2015 r., sygn. II GSK 2146/15).

Wskazuje się ponadto, że akt lub czynność, które podlegają kontroli sądowoadministracyjnej na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 Ppsa:

1) powinny posiadać charakter zewnętrzny, tj. muszą być skierowane do podmiotu niepodporządkowanego organizacyjnie ani służbowo organowi wydającemu dany akt lub podejmującemu daną czynność (zob. wyrok NSA z 23 lutego 2011 r., sygn. akt II GSK 177/10),

2) powinny mieć charakter indywidualny,

3) są wydawane (zaś czynność – podejmowana) władczo w sferze administracji publicznej przez podmiot wykonujący administrację publiczną,

4) powinny dotyczyć uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa (por. System Prawa Administracyjnego, pod redakcją R. Hausera, Z. Niewiadomskiego, A. Wróbla, C.H. Beck, INP PAN, Warszawa 2014, s.176–177).

Czynność opublikowania wyroku Trybunału Konstytucyjnego nie ma charakteru indywidulanego ponieważ nie jest skierowana do zindywidualizowanego adresata, znajdującego się w określonej sytuacji. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu uchwały z dnia 4 lutego 2008 r., I OPS 3/07 (ONSAiWSA z 2008 r., z. 2, poz. 21), wolą ustawodawcy było objęcie kontrolą sądu administracyjnego tych prawnych form działania administracji publicznej, które mogą być i są podejmowane przez organy administracji publicznej w stosunku do podmiotów administrowanych w sprawach, dla załatwienia których nie jest przewidziana forma decyzji lub postanowienia. Akty te są podejmowane w sprawach indywidualnych, jakich przedmiotem jest określony i zindywidualizowany stosunek administracyjny, którego źródłem jest przepis prawa powszechnie obowiązującego.

Poza zakresem tego rodzaju aktów pozostają zatem akty o charakterze generalnym.

Nie można również przyjąć, że czynność publikacji orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego jest działalnością z zakresu administracji publicznej. Za zasadniczy element charakterystyczny dla określenia aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej uważany być musi element władztwa administracyjnego. W przypadku czynności publikacji wyroku TK ten element władztwa administracyjnego nie występuje.

Stwierdzić zatem należy, że czynność publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego nie jest czynnością o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 4 Ppsa. Z racji tego nie jest również dopuszczalna skarga na bezczynność w tym przedmiocie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 Ppsa, orzeczono jak w pkt 1 sentencji postanowienia.

W pkt 2 orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 Ppsa.