Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Bała po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia E.L., J.L. i J.L. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2007 r. sygn. akt II GZ 144/07 w zakresie oddalenia zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. w przedmiocie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi E. L., J. L. i J. L. na decyzję Dyrektora Śląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w C. z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie środków z budżetu Unii Europejskiej postanawia: odrzucić zażalenie

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 11 października 2007 r., sygn. akt II GZ 144/07 oddalił zażalenie E.L., J.L. i J.L. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 7 sierpnia 2007 r., sygn. akt II SA/Gl 629/07 w zakresie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Śląskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w C. z dnia [...] maja 2007 r., nr [...] w przedmiocie środków z budżetu Unii Europejskiej.

W piśmie z dnia [...] października 2007 r. (zatytułowanym "zażalenie – wniosek wraz ze skargą") skarżący nie zgodzili się z powyższym postanowieniem NSA i zaskarżyli je w całości.

Skarżący podtrzymali wszystkie swoje dotychczasowe wystąpienia oraz stanowiska zawarte w pismach, skargach wraz z zażaleniem, w których stawiane były zarzuty wobec niestosowania należycie prawa.

W zażaleniu skarżący podnieśli również, że "naruszono prawo do wolności, jak i prawo Unii Europejskiej oraz należy poprzeć się dowodem naruszającym Kartę Podstawowych Praw Unii Europejskiej art. 11 wolność wypowiedzi i informacji, art. 47 prawo do skutecznego środka prawnego i rzetelnego procesu sądowego, art. 41 prawo do dobrej administracji, art. 17 prawo do własności, art. 20 równość wobec prawa, odpowiednik art. 32 Konstytucji, art. 47. prawo do skutecznego środka prawnego."

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2007 r., sygn. akt II GZ 144/07 jest niedopuszczalne.

Powyższe orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zostało doręczone skarżącym w dniu [...] października 2007 r. (co potwierdzają znajdujące się w aktach sprawy trzy zwrotne potwierdzenia odbioru sądowej korespondencji) wraz z pouczeniem, iż jest ono ostateczne i nie podlega zaskarżeniu.

W piśmie z dnia [...] listopada r. (które wpłynęło w dniu [...] listopada 2007 r.) E. L., J.L. oraz J. L. wnieśli zażalenie – wniosek wraz ze skargą.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U., Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej: p.p.s.a., zażalenie jest obok skargi kasacyjnej środkiem odwoławczym, który wnosi się do Naczelnego Sądu Administracyjnego i przysługuje od postanowień wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto od postanowień wyliczonych taksatywnie w tym przepisie (pkt 1-10).

Z treści art. 15 § 1 pkt 1, art. 173 § 1 i art. 194 § 1 p.p.s.a. wynika, że Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpoznawania środków odwoławczych, tj. skarg kasacyjnych i zażaleń od wyroków i postanowień wojewódzkich sądów administracyjnych stosownie do przepisów tej ustawy. Natomiast ustawa ta nie zawiera przepisu, który dopuszczałby możliwość rozpoznawania w trybie określonym w jej przepisach, skargi kasacyjnej bądź zażalenia od orzeczeń wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że od wyroków i postanowień wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny nie przysługuje żaden ze wskazanych przez skarżącego środków odwoławczych. Stają się one prawomocne z chwilą ich wydania. Postępowanie sądowoadministracyjne jest dwuinstancyjne (art. 2 i 3 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269)). Zasada ta jest zgodna z art. 176 ust 1 Konstytucji RP.

W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 w zw. z art. 197 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.