drukuj    zapisz    Powrót do listy

6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz, Budowlane prawo, Wojewoda, Uchylono decyzję I i II instancji, II SA/Bk 306/13 - Wyrok WSA w Białymstoku z 2013-09-10, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Bk 306/13 - Wyrok WSA w Białymstoku

Data orzeczenia
2013-09-10 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2013-04-19
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Sędziowie
Elżbieta Trykoszko /sprawozdawca/
Małgorzata Roleder
Mirosław Wincenciak /przewodniczący/
Symbol z opisem
6010 Pozwolenie na budowę, użytkowanie obiektu lub jego części,  wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu, prz
Hasła tematyczne
Budowlane prawo
Skarżony organ
Wojewoda
Treść wyniku
Uchylono decyzję I i II instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2010 nr 243 poz 1623 art. 35 ust. 1 pkt 3
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane - tekst jednolity.
Tezy

Nie jest dopuszczalne w pozwoleniu na budowę powoływanie się na uzgodnienia, opinie, sprawdzenia dokonane w odniesieniu do innego projektu budowlanego, który był załącznikiem wcześniejszego wniosku o udzielenie pozwolenia na budowę.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Protokolant Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 września 2013 r. sprawy ze skargi B. Parku Narodowego na decyzję Wojewody P. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stawu 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Starosty M. z dnia [...] stycznia 2013 r., Nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Wojewody P. na rzecz skarżącego B. Parku Narodowego kwotę 740 (słownie: siedemset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.-

Uzasadnienie

Skarga została wywiedziona na tle następujących okoliczności.

Decyzją z dnia [...].1.2013r. Nr [...] Starosta M. po rozpatrzeniu złożonego 28.12.2012r. przez C. i L. K. wniosku o udzielenie pozwolenia na budowę, zatwierdził przedłożony przez wnioskodawców a sporządzony z datą 15.12.2012r. projekt budowlany i udzielił wnioskodawcom pozwolenia na budowę ziemnego stawu wodnego, zaliczonego do VIII kategorii obiektów budowlanych, o powierzchni zabudowy 891 metrów kwadratowych, na działce oznaczonej numerem geodezyjnym [...], położonej we wsi D., gmina G. W ustaleniach sentencji decyzji organ, między innymi, wskazał na obowiązek inwestorów przestrzegania w trakcie realizacji i użytkowania stawu warunków zawartych w postanowieniu Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w B. z dnia [...].04.2012r. znak: [...]. W uzasadnieniu decyzji organ podał, że inwestorzy uzyskali wymagane ustawą Prawo wodne pozwolenie wodnoprawne wyrażone decyzją Starosty M. z dnia [...].05.2012r. Nr [...]. Uzgodnienie przez organ ochrony środowiska planowanego przedsięwzięcia nastąpiło postanowieniem z [...].04.2012r. Było ono wymagane z racji zlokalizowania przedsięwzięcia na obszarze specjalnej ochrony Natura 2000. Obowiązek przestrzegania warunków z uzgodnienia na etapie realizacji i użytkowania obiektu został nałożony sentencją pozwolenia na budowę. Uzasadnienie zawiera także ustosunkowanie się do uwag złożonych w trakcie postępowania przez B. Park Narodowy, który był stroną postępowania. Organ nie podzielił zastrzeżeń skarżącego, co do niezgodności lokalizacji stawu z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej w Goniądzu z dnia 12.11.2008r. Nr XXVII/164/08 i wyznaczoną tym planem, linią zagrożenia powodzią. Organ zaakcentował, że ze względu na fakt, że staw nie będzie w żaden sposób połączony z rzeką B., jak też nie jest budowlą kubaturową ani obiektem przeznaczonym na pobyt ludzi, nie ma przeciwwskazań do jego realizacji.

Odwołanie od tej decyzji wywiódł skarżący – B. Park Narodowy zarzucając wydanie decyzji na podstawie niepełnej i nieprawidłowej dokumentacji. Stwierdził, że w decyzji nie ma mowy o grobelce, której parametry zawiera projekt, w związku z czym nie można też stwierdzić, jaki zakres inwestycji był uzgadniany przez starostę. Nadto nie została sprawdzona należycie zgodność projektu z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, którego zmiana zatwierdzona w dniu 12.11.2008r. określiła, że znaczna cześć działki stanowiącej teren inwestycji położona jest w zasięgu fali powodziowej. Zasięg fali powodziowej (FP) dla działki [...] określa załącznik graficzny 1 "e" planu. Według ustaleń planu w obszarze zagrożonym powodzią obowiązuje zakaz zabudowy oraz zakaz zmiany ukształtowania terenu. Odwołujący się dodał, że "nakładając" na mapę przedłożoną przez niego w trakcie postępowania, wyrys z planu z linią zasięgu fali powodziowej, okazuje się, że część stawu znajdzie się w obszarze narażonym na niebezpieczeństwo powodzi, w którym – zgodnie z zapisami planu i treścią art. 82 i 88 "l" pkt 1 ustawy Prawo wodne – obowiązuje zakaz lokalizacji zabudowy oraz zmiany ukształtowana terenu. Nadto w odwołaniu wskazano, że pozwolenie wodnoprawne i uzgodnienie inwestycji przez organ ochrony środowiska, nie dotyczą zamierzenia inwestycyjnego objętego wnioskiem inwestorów z dnia 28.12.2012r. ale zamierzenia wcześniejszego, które obejmowało budowę stawu z urządzeniami towarzyszącymi takimi jak grobla, przewał i rów łączący staw z rzeką B. Odwołujący się zarzucił także brak odniesienia się w decyzji do uzgodnień poczynionych z organem sprawującym prawa właścicielskie w stosunku do wód rzeki B. z mocy art. 11.1 pkt 3 ustawy Prawo wodne tj. B. Parkiem Narodowym, a w sąsiedztwie której to rzeki ma być zlokalizowany staw, którego funkcjonowanie co najmniej lokalnie będzie negatywnie oddziaływać na jakość i ilość wód rzecznych. Lokalizacja stawu narusza zakaz zabudowy w pasie 100 metrów od linii brzegowej rzeki B. przewidziany w miejscowym planie zagospodarowana przestrzennego a wynikający z faktu położenia nieruchomości w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny B.

Wojewoda Podlaski po rozpoznaniu powyższego odwołania decyzją z dnia [...].03.2013r. orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji pierwszoinstancyjnej. Stwierdził, że zarzuty odwołania nie są zasadne albowiem inwestorzy do wniosku dołączyli wymagane przepisami dokumenty wraz z ostatecznym pozwoleniem wodnoprawnym wydanym dnia [...].05.2012r. oraz ostatecznym uzgodnieniem inwestycji przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...].04.2012r. W obu postępowaniach skarżący był stroną i mógł składać zastrzeżenia. Uzgodnienie przedsięwzięcia przez RDOŚ dotyczy stawu ziemnego o identycznej powierzchni jaka jest wskazana w projekcie budowlanym i o takiej samej lokalizacji. Ze zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika natomiast, że projektowany staw znajdzie się poza strefą niebezpieczeństwa powodzi. Mapka załączona do odwołania wyraźnie różni się od rysunku planu. Pomimo, że w sentencji decyzji nie ma ujętej grobelki, to z zatwierdzonego projektu budowlanego, obowiązek jej wykonania wynika. Otoczenie stawu grobelką uniemożliwi mieszanie wód stawu z wodami rzeki a tym samym jakikolwiek wpływ stawu na gospodarkę wodną rzeki. Ponieważ projektowany staw nie będzie miał połączenia z rzeką, nie będzie miał wpływu na zagospodarowanie i użytkowanie działki skarżącego, nie jest obiektem kubaturowym, nie jest przeznaczony na pobyt ludzi, dlatego i organ odwoławczy nie znalazł przeciwwskazań do jego realizacji.

W wywiedzionej do sądu administracyjnego skardze na powyższą decyzję wojewody, B. Park Narodowy zarzucił naruszenie prawa materialnego (poprzez błędną wykładnię) w postaci przepisów: art. 35 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy Prawo budowlane, art. 88 "l" ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 ustawy Prawo wodne i podnosząc ten zarzut wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu skargi powtórzył całość argumentacji przedstawionej w odwołaniu. Zaakcentował o obowiązku zgodności pozwolenia na budowę z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz z wymaganiami ochrony środowiska. Podkreślił, że działka [...] leży na terenie oznaczonym w planie symbolem 12 MNU. Na obszarze tego symbolu stosownie do zapisów planu obowiązują następujące formy ochrony wprowadzone z uwagi na istniejące walory środowiska przyrodniczego":

-otulina B. Parku Narodowego

- Obszar Specjalnej Ochrony ptaków Natura 2000 "Ostoja B."

- Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny B.

Nadto na części obszaru narażonego na niebezpieczeństwo powodzi obowiązują zakazy z ustawy Prawo wodne w odniesieniu do obszaru narażonego na niebezpieczeństwo powodzi. Powołując się na konkretne zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego skarżący stwierdził, że teren działki o numerze [...] we wsi D. może być zabudowany jedynie w nieznacznej części, ponieważ jest położony w stumetrowej strefie od linii brzegowej rzeki B., gdzie obowiązuje zakaz zabudowy z uwagi na położenie terenu w Obszarze Chronionego Krajobrazu Doliny B. Znaczna część działki położona jest też na obszarze narażonym na niebezpieczeństwo powodzi, w związku z czym zakazuje się w tej części wznoszenia obiektów budowlanych, zmian ukształtowania terenu, składowania materiałów oraz sadzenia drzew i krzewów. Na obszarze, w którym jest położona działka [...], wprowadzony został planem i Rozporządzeniem Wojewody Podlaskiego Nr 14/05 z 25.02.2005r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny Biebrzy między innymi zakaz wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu. Skarżący podkreślił, że organ odwoławczy nie odniósł się w swojej decyzji do zakazu lokowania obiektów budowlanych na działce [...] w pasie 100 metrów od brzegów rzeki B. ani do zakazu wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu zawartego w Rozporządzeniu Wojewody Podlaskiego z dnia 25.02.2005r. Nadto organ odwoławczy nie podjął żadnych kroków w celu ustalenia, czy projektowany staw ziemny wodny znajduje się na obszarze narażonym na niebezpieczeństwo powodzi, a dokonana przez ten organ wzrokowa ocena mapy stanowiącej załącznik 1 "e" planu zagospodarowania przestrzennego stoi w sprzeczności z faktycznym planowanym położeniem obiektu budowlanego. Skarżący podtrzymał zarzuty odwołania oparcia decyzji o nieaktualne pozwolenie wodnoprawne oraz uzgodnienie z organem ochrony środowiska.

Wojewoda Podlaski w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje;

Skarga podlegała uwzględnieniu albowiem rozpatrzenie wniosku inwestorów o udzielenie pozwolenia na budowę stawu nastąpiło z naruszeniem prawa materialnego i procesowego, mającym istotny wpływ na wynik postępowania.

Zgodzić się należy z zarzutem skarżącego, że w okolicznościach sprawy organ architektoniczno – budowlany nie mógł uznać przedłożonego przy wniosku z dnia 28.12.2012r. projektu budowlanego za skutecznie poddany wymaganym przepisami szczególnymi pozwoleniom, uzgodnieniom i opiniom. Z art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo budowlane wynika, że pozwolenie na budowę może być wydane po uprzednim uzyskaniu przez inwestora, wymaganych przepisami szczególnymi, pozwoleń, uzgodnień lub opinii innych organów. Przepisy szczególne, o których mowa w wyżej wymienionym artykule zawarte są w innych niż Prawo budowlane ustawach i w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, które zgodnie z art. 87 ust. 2 Konstytucji RP są źródłem powszechnie obowiązującego prawa na obszarze działania organów, które plany takie uchwaliły. Wymóg poprzedzenia wniosku o pozwolenie na budowę stosownym pozwoleniem, uzgodnieniem czy opinią innego organu niż organ architektoniczno – budowlany, wynika bądź z konieczności uwzględnienia szczególnych wymagań związanych z ochroną terenu budowlanego bądź z charakteru danej inwestycji. Budowa ziemnego stawu wodnego, będącego urządzeniem wodnym w rozumieniu art. 9 pkt 19 lit. "c" ustawy Prawo wodne wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego stosownie do treści art. 122 ust. 1 pkt 3 tejże ustawy, poprzedzającego pozwolenie na budowę wymagane treścią art. 29 ustawy Prawo budowlane (argumentum a contrario). W odniesieniu do przedmiotu kontrolowanej decyzji, zaistniała też potrzeba poddania budowy stawu na działce [...] w miejscowości D. uzgodnieniu przez organ ochrony środowiska z uwagi na szczególny charakter terenu inwestycji, wynikający z faktu położenia w granicach Obszaru Specjalnej Ochrony Ptaków Natura 2000 "Ostoja B.". Wynikający z Prawa budowlanego obowiązek zwracania się o stosowne uzgodnienia projektu budowlanego przez inwestora, a nie organ architektoniczno – budowlany, nie oznacza zwolnienia tego organu z powinności kontroli prawidłowości poddania przedłożonego do zatwierdzenia projektu budowlanego, wcześniejszej koniecznej – z mocy odrębnych przepisów - akceptacji innych organów. Z art. 35 ust. 1 ustawy Prawo budowlane wynika bowiem obowiązek organu architektoniczno – budowlanego nie tylko sprawdzenia zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy w przypadku braku planu, z wymaganiami ochrony środowiska określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, zgodności projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno – budowlanymi, wykonania i sprawdzenia projektu przez osobę uprawnioną w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane ale także zbadania kompletności projektu budowlanego i posiadania wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń. Zważywszy zaś na to, że istotą każdego pozwolenia na budowę jest zatwierdzenie konkretnego projektu budowlanego, nie nasuwa wątpliwości kwestia konieczności poddania koniecznemu uzgodnieniu, pozwoleniu, zaopiniowaniu czy sprawdzeniu tego projektu budowlanego, który stanowi załącznik ocenianego wniosku o pozwolenie na budowę. Innymi słowami nie jest dopuszczalne w postępowaniu o pozwolenie na budowę powoływanie się na uzgodnienia, opinie, sprawdzenia dokonane w odniesieniu do innego projektu budowlanego, który był załącznikiem wcześniejszego wniosku o udzielenie pozwolenia na budowę.

Przenosząc powyższe ogólne uwagi na grunt niniejszej sprawy, zgodzić się należy ze skarżącym, że wnioskodawcy przedkładając do zatwierdzenia projekt budowlany sporządzony w grudniu 2012r. powołali się na nieaktualne, bo nieodnoszące się do przedłożonego projektu z grudnia 2012r., pozwolenie wodnoprawne oraz uzgodnienie organu ochrony środowiska. Z teczki formalnoprawnej dokumentacji projektowej stanowiącej załącznik wniosku inicjującego kontrolowane postępowanie administracyjne, wynika, że decyzja Starosty Powiatowego w M. o udzieleniu pozwolenia wodnoprawnego na budowę na działce numer [...] w miejscowości D., ziemnego stawu wodnego, nosząca datę [...].05.2012r. odnosi się do projektu realizacji ziemnego stawu wodnego z grobelką, przewałem i rowem łączącym staw z rzeką B. Również dołączone do wniosku uzgodnienie dokonane przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska postanowieniem z dnia [...].04.2012r. dla przedsięwzięcia w postaci stawu wodnego z urządzeniami towarzyszącymi na działce [...] w miejscowości D., uzgadnia realizację stawu z mającym służyć wymianie wody w stawie połączeniem go rowem z rzeką B. Projekt budowlany przedłożony przy wniosku z grudnia 2012r. nie przewiduje natomiast połączenia stawu z rzeką B. Nałożenie w zaistniałej sytuacji udzielonym decyzją z dnia [...].01.2013r. pozwoleniem na budowę obowiązku przestrzegania w trakcie realizacji i użytkowania stawu wszystkich warunków z uzgodnienia, prowadzi do niedopuszczalnego dysonansu między faktem zatwierdzenia projektu budowlanego dla stawu bez połączenia rowem z rzeką B. a koniecznym w świetle uzgodnienia obowiązkiem realizacji takiego połączenia. Dysonans ten, mimo wyraźnego zarzutu w odwołaniu, zbagatelizował też organ odwoławczy, stwierdzając w uzasadnieniu decyzji utrzymującej w mocy wewnętrznie sprzeczne pozwolenie na budowę, że "obecne zamierzenie nie wychodzi poza zakres objęty wcześniejszym uzgodnieniem". Organ odwoławczy – jak trafnie zarzuca skarżący – nie wczytał się w uzasadnienie postanowienia uzgadniającego, w którym organ ochrony środowiska wyjaśnił środowiskowe znaczenie rowu łączącego staw z rzeką stwierdzając " rów z przewałem ma chronić grobelkę przed rozmyciem i maksymalnym napełnieniem stawu" i "służyć wymianie wody w stawie". Skład orzekający w pełni podziela zarzut skarżącego poddania pozwoleniu wodnoprawnemu i uzgodnieniu przez organ ochrony środowiska innego projektu budowlanego, niż zatwierdzony kwestionowanym pozwoleniem na budowę a w konsekwencji błędnej oceny organu architektoniczno – budowlanego kompletności przedłożonego do zatwierdzenia projektu budowlanego. Zatwierdzenie projektu budowlanego nastąpiło zatem z naruszeniem art. 35 ust. 1 pkt 3 Prawa budowlanego.

Budzi również zastrzeżenia Sądu dokonana przez organy obu instancji ocena zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w którego treść wpisane zostały ograniczenia inwestowania na działce [...] we wsi D. wynikające ze szczególnego położenia na terenie objętym różnymi formami ochrony przyrody oraz na obszarze narażonym na niebezpieczeństwo powodzi. Z treści miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej w Goniądzu Nr XXVII/164/08 z dnia 12.11.2008r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Goniądz, wynika, że;

- teren 12 MNU we wsi D., obejmujący działkę nr geodezyjny [...], tylko w nieznacznej części może być zabudowany, ponieważ położony jest w stumetrowej strefie od linii brzegowej rzeki B., gdzie obowiązuje zakaz zabudowy z uwagi na położenie w Obszarze Chronionego Krajobrazu Doliny B., część terenu leży także na obszarze narażonym na niebezpieczeństwo powodzi; tereny z zakazem zabudowy mogą być wykorzystane na cele turystyczne (par. 6 ust. 1 pkt 4 ustaleń planu)

- obszar 12 MNU we wsi D. objęty jest następującymi formami ochrony:

a) obowiązującymi dla otuliny B. Parku Narodowego (par. 13 ust. 1 pkt 4 lit. "b" ustaleń planu)

b) obowiązującymi dla Obszaru Specjalnej Ochrony Ptaków Natura 2000 (OSO) "Ostoja B." (par. 13 ust. 1 pkt 4 lit"c" ustaleń planu)

c) obowiązującymi dla Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny B. określonymi w Rozporządzeniu Nr 14/05 Wojewody Podlaskiego z dnia 25.02.2005r. (par. 13 ust. 1 pkt 4 lit. "d" ustaleń planu)

d) obowiązującymi dla obszarów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi, chronionych art. 82 ustawy Prawo wodne z uwagi na to, że część obszaru działki [...] we wsi D. jest położona na tym obszarze(par. 13 ust. 1 pkt 4 lit. "e" ustaleń planu).

W rozdziale 8–ym planu, poświęconym granicom i sposobom zagospodarowania terenów podlegających ochronie na podstawie odrębnych przepisów, miejscowy ustawodawca w par. 16 ust. 1 planu powtórzył, że znaczna część terenu 12 MNU we wsi D. położona jest na obszarze narażonym na niebezpieczeństwo powodzi, w związku z czym zakazuje się w tej części wznoszenia obiektów budowlanych, zmiany ukształtowania terenu, składowania materiałów oraz sadzenia drzew i krzewów; ponadto tereny 12 MNU i 14 MNU we wsi D. położone są na Obszarze Chronionego Krajobrazu Doliny B., gdzie obowiązuje zakaz zabudowy w pasie o szerokości 100 metrów od linii brzegowej rzeki B.

Będący stroną postępowania administracyjnego B. Park Narodowy, którego Dyrektor z mocy art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo wodne, wykonuje uprawnienia właścicielskie do wód rzeki B. znajdujących się w granicach parku, z którymi sąsiaduje teren działki [...], już przez organem I instancji zgłaszał zastrzeżenia względem projektowanej lokalizacji stawu, stwierdzając, że część stawu znajdzie się w obszarze szczególnego zagrożenia powodzią, na którym z mocy art. 88 "l" pkt 1 ustawy Prawo wodne obowiązuje zakaz wykonywania urządzeń wodnych i budowy innych obiektów budowlanych oraz, że lokalizacja stawu naruszy przeniesiony do planu z Rozporządzenia Wojewody Podlaskiego zakaz zabudowy w pasie o szerokości 100 metrów od linii brzegowej rzeki B. Skarżący twierdzenia swoje uwiarygadniał dołączoną do zastrzeżeń mapą. Organ I instancji w uzasadnieniu decyzji udzielającej pozwolenia na budowę odniósł się jedynie do kwestii naruszenia lokalizacją stawu granic obszaru zagrożenia powodzią dopatrując się niewłaściwego nakreślenia na mapie załączonej do zastrzeżeń granic obszaru zagrożenia powodzią. Pominął natomiast ustosunkowanie się do drugiego zarzutu naruszenia zakazu zabudowy w pasie o szerokości 100 metrów od linii brzegowej rzeki. Wojewoda Podlaski rozpatrując odwołanie B. Parku Narodowego, także pominął - mimo wyraźnego zarzutu strony – potrzebę sprawdzenia zgodności lokalizacji stawu w świetle przeniesionego do planu zagospodarowana przestrzennego zakazu zabudowy w pasie 100 metrów od linii brzegowej rzeki B. Tym samym zarówno organ I instancji, jak i organ II instancji, naruszyły ciążący na nich obowiązek rozpatrzenia całokształtu okoliczności sprawy. Zgodzić się w pełni należy z zarzutem skargi, że Wojewoda Podlaski nie podjął żadnych kroków w celu ustalenia, czy projektowany staw znajdzie się na obszarze narażonym na niebezpieczeństwo powodzi, dokonując jedynie wzrokowej oceny mapy stanowiącej załącznik graficzny planu zagospodarowania przestrzennego oznaczony jako 1 "e", na którym wrysowano linię fali powodziowej (FP). Wojewoda i organ I instancji zbagatelizowali przy tym wyraźnie wrysowaną w rysunek planu linię przebiegającą przez działkę [...], a obrazującą graniczną odległość 100 metrów od brzegu rzeki B., wyznaczającą nieprzekraczalną linię zabudowy z racji położenia działki w Obszarze Chronionego Krajobrazu Doliny B. W konsekwencji nie można odeprzeć zarzutu skargi braku dokładnego sprawdzenia zgodności projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wymogami ochrony środowiska.

Mając powyższe na uwadze skarga jako zasadna podlegała uwzględnieniu (art. 145 par. 1 pkt 1 lit. ‘a" i "c" ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Konsekwencją uwzględnienia skargi stało się zamieszczenie w wyroku stwierdzenia o niemożności wykonania zaskarżonych decyzji do czasu uprawomocnienia się wyroku (art. 152 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) oraz orzeczenie o obowiązku zwrotu przez organ poniesionych przez stronę skarżącą kosztów postępowania sądowego (art. 200 w związku z art. 210 par. 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).



Powered by SoftProdukt