Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Ewa Partyka /spr./ Sędziowie WSA Joanna Zdrzałka NSA Stanisław Śliwa Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 lutego 2013 r. sprawy ze skargi H. Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do opracowania ekspertyzy technicznej -skargę oddala-

Sygn. II SA/Rz 761/12

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi H. Ł. jest postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2012 r., znak [...], zobowiązujące wyżej wymienioną do zlecenia opracowania i przedłożenia w terminie do 31 lipca 2012 r. ekspertyzy technicznej dotyczącej zbiornika na nieczystości, zlokalizowanego na działce nr 2323/3 obr. [...] przy ul. N. w R.

W podstawie prawnej organ I instancji powołał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - zwana dalej k.p.a.) oraz art. 81 c ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010r., Nr 243, poz. 1623 ze zm. - zwana ustawą lub P.b.).

Z uzasadnienia postanowienia i akt administracyjnych sprawy wynika, że organ nadzoru budowlanego, w związku z interwencjami właścicieli sąsiednich nieruchomości w sprawie odprowadzania ścieków do rowu przydrożnego, prowadzi postępowanie dotyczące ustalenia stanu technicznego zbiornika na nieczystości zlokalizowanego na działce nr 2323/3 przy ul. N. w R. (poprzednio, przed zmianą granic administracyjnych miasta R. - w miejscowości B., gm. [...]).

W trakcie prowadzonego postępowania Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 62 ust. 1 pkt 1b ustawy, decyzją z dnia [...] października 2009 r. znak: [...] zobowiązał H. Ł. do przeprowadzenia okresowej kontroli polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska tj. zbiornika na nieczystości zlokalizowanego na działce nr 2323/3. Decyzja ta została uchylona przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. Nr [...] a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia. Organ odwoławczy wskazał na brak wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy m.in. w zakresie legalności i prawidłowości wykonania przedmiotowego zbiornika na nieczystości oraz jego użytkowania. Wskazał na brak ustaleń i dokumentów związanych z zakończeniem budowy budynków, niezbędnych do zajęcia stanowiska co do trybu postępowania i przepisów służących rozpatrzeniu sprawy. Na skutek złożonej skargi, powyższa decyzja była przedmiotem kontroli przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, który wyrokiem z dnia 21 lipca 2010 r., sygn. akt II SA/Rz 332/10 oddalił skargę H. Ł.

W związku ze zmianą granic miasta R. dalsze postępowanie prowadzi Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego [...]. W jego trakcie organ ustalił, że decyzją z dnia [...] grudnia 1994 r. (znak: [...]) Burmistrz Gminy i Miasta [...] udzielił H. Ł. pozwolenia na budowę "budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego bez garażu wg projektu typowego W-0430, adaptowanego dla potrzeb inwestora, bezodpływowego osadnika ścieków, studni, budynku gospodarczo-inwentarskiego wg projektu typowego WB-5921, budynku garażu wolnostojącego wg projektu indywidualnego" na działce nr ewid. 2323 w B. (obecnie działka nr 2323/3 przy ul. N. w R. powstała z w/w działki). Organ ustalił, że usytuowanie dwukomorowego zbiornika bezodpływowego wskazano na planie zagospodarowania, a po jego wykonaniu zinwentaryzowano i naniesiono na inwentaryzacji geodezyjnej powykonawczej obiektu budowlanego, aktualnej na dzień 12 grudnia 1998 r. Ustalono również, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że w/w zbiornik na nieczystości został wykonany w innym miejscu niż to przewidziano w planie zagospodarowania działki, a inwentaryzacja geodezyjna powykonawcza obiektu budowlanego została przedłożona wraz z zawiadomieniem o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego. Budynek mieszkalny został dopuszczony do użytkowania przez Starostę [...] w dniu 19 października 2000 r. (potwierdzenie znak [...]).

W dalszej kolejności w dniu 25 października 2011 r. organ przeprowadził oględziny w terenie, w trakcie których ustalił, że na działce nr 2323/3 zlokalizowany jest budynek jednorodzinny wolnostojący, z którego ścieki sanitarne odprowadzane są do szamba, zlokalizowanego od strony północnej budynku mieszkalnego (od strony ul. N.). Jest to szambo dwukomorowe, wykonane z kręgów betonowych o średnicy zewnętrznej ok. ø 120 cm. Komory przykryto pokrywami betonowymi z włazami żeliwnymi o średnicy ø 60 cm. Wewnątrz w/w komór widoczne są kręgi betonowe, częściowo wypełnione ściekami. Brak było możliwości sprawdzenia czy dno zbiorników jest wybetonowane i czy jest szczelne. W komorach widoczne były także wloty i wyloty rur PCV – odprowadzających ścieki z budynku mieszkalnego do szamba i z pierwszej komory do drugiej.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego uznając, że istnieją uzasadnione wątpliwości dotyczące stanu technicznego w/w zbiornika na nieczystości postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r., znak [...], zobowiązał H. Ł. do zlecenia opracowania i przedłożenia w terminie do 31 lipca 2012 r. ekspertyzy technicznej dotyczącej zbiornika na nieczystości, zlokalizowanego na działce nr 2323/3 obr. [...] przy ul. N. w R. W uzasadnieniu wskazał, że kontroli stanu technicznego w/w zbiornika na nieczystości może dokonać wyłącznie osoba posiadająca stosowne uprawnienia budowlane do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Wbrew twierdzeniom H. Ł. nie jest ona uprawniona do przeprowadzenia takiej kontroli. Organ podkreślił, że na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalono, że H. Ł. od 19 października 2000 r. (od daty oddania do użytkowania budynku mieszkalnego) nie przeprowadzała okresowych kontroli stanu technicznego w/w zbiornika na nieczystości. Nie okazała żadnego protokołu z okresowych kontroli tego zbiornika (sporządzanego co najmniej raz w roku oraz co najmniej raz na 5 lat). Organ zaznaczył nadto, że na podstawie samych oględzin nie można ustalić szczelności zbiornika. Stan techniczny można określić jedynie w wyniku badań makroskopowych, dokonywanych w ramach kolejnych kontroli, których wyniki są porównywane.

H. Ł. w zażaleniu na postanowienie organu I instancji wniosła

o wstrzymanie jego wykonania, a następnie jego uchylenie i wydanie decyzji. Zarzuciła, że wbrew twierdzeniom organu w trakcie dwóch kontroli przeprowadzonych przez organ nadzoru budowlanego istniała możliwość ustalenia, że dno zbiorników jest wybetonowane i szczelne. Nadto wbrew twierdzeniu organu nie naruszyła art. 62 ust. 1 ustawy, gdyż udzieliła stosownych informacji i udostępniła żądane przez organ dokumenty. W jej ocenie zaliczenie przez organ urządzeń do gromadzenia ścieków do instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska, wymagających kontroli okresowych z art. 62 ustawy, nie znajduje podstawy prawnej.

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2012 r. PINB wstrzymał wykonanie zaskarżonego postanowienia.

Następnie wymienionym na wstępie postanowieniem z dnia [...] lipca 2012r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.

W uzasadnieniu organ wskazał, że postępowanie przeprowadzone przez organ I instancji i zgromadzony materiał dowodowy potwierdzają zasadność zobowiązania H. Ł. do wykonania obowiązku określonego w zaskarżonym postanowieniu. Organ podał, że postępowanie dotyczy ustalenia stanu technicznego zbiornika na nieczystości zlokalizowanego na działce nr 2323/3 przy ul. N. w R. i prowadzone jest ono w związku z interwencją właścicieli sąsiednich nieruchomości w sprawie odprowadzania ścieków do rowu przydrożnego. Organ wskazał, że na właścicielu lub zarządcy obiektu ciążą obowiązki związane z utrzymaniem i użytkowaniem obiektów budowlanych, określone w art. 61 i art. 62 P.b., w tym m.in. obowiązek poddawania budynku okresowej kontroli rocznej (zgodnie z art. 62 ust. 1 pkt 1b ustawy), obejmującej sprawdzenie stanu technicznego instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska oraz kontroli okresowej co najmniej raz na pięć lat polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego i przydatności do użytkowania obiektu budowlanego, jego estetyki i otoczenia. Obowiązek ten dotyczy także właścicieli budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego. Nie obejmuje ich natomiast obowiązek prowadzenia książki obiektu budowlanego z udokumentowaniem w niej przeprowadzonych badań i kontroli.

WINB podał, że dokonane przez organ I instancji ustalenia potwierdzają, że H. Ł. w okresie od daty oddania budynku mieszkalnego do użytkowania do chwili obecnej nie przeprowadzała okresowych kontroli stanu technicznego zbiornika na nieczystości. Nie okazała żadnego protokołu kontroli a nadesłane przez nią informacje potwierdziły, że zbiornik nie był poddawany żadnym kontrolom okresowym. Organ zaznaczył, że ze względu na zalegające w zbiorniku nieczystości, brak było możliwości sprawdzenia w trakcie oględzin, czy dno zbiornika jest wybetonowane i szczelne. Obowiązkiem właściciela obiektu było opróżnienie zbiornika dla potrzeb prowadzonych czynności kontrolnych.

Odnosząc się do zarzutów zażalenia organ zaznaczył, że obowiązek poddawania obiektów budowlanych okresowej kontroli, w tym instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska wynika z art. 61 ust. 1 pkt 1-2 i ust. 2 P.b., a zbiorniki na nieczystości (szamba), czyli urządzenia budowlane związane z budynkiem zapewniającym możliwość prawidłowego jego użytkowania zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego są zaliczane do urządzeń służących ochronie środowiska, o których mowa w art. 62 ust. 1 pkt 1b P.b., stąd podlegają obowiązkowej kontroli. Nadto organ zaznaczył, że zgodnie z art. 65 P.b. obowiązkiem właściciela jest udostępnienie wymaganych dokumentów (m.in. protokołów okresowych kontroli). Zgodnie natomiast z art. 62 ust. 4 P.b. kontrole okresowe przeprowadzają osoby posiadające uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności. Zatem sprawdzenie stanu zbiornika dokonywane przez właściciela we własnym zakresie nie jest równoznaczne i nie może zastąpić kontroli okresowej stanu technicznego obiektu czy urządzenia budowlanego.

WINB wskazał, że dokonane ustalenia w szczególności brak przeprowadzenia okresowych kontroli przez uprawnione osoby pomimo upływu czasu od daty oddania budynku do użytkowania uzasadniały wątpliwości co do stanu technicznego zbiornika na nieczystości, co pozwalało na zastosowanie w przedmiotowej sprawie art. 81 c ust. 2 P.b. i zobowiązanie właścicielki do dostarczenia w określonym terminie oceny lub ekspertyzy technicznej stanu technicznego przedmiotowego zbiornika. Jednocześnie organ zaznaczył, że ekspertyza ma stanowić materiał dowodowy, umożliwiający podjęcie organowi stosownej decyzji.

Skargę na powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie złożyła H. Ł. wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie kosztów postępowania. Skarżąca zarzuciła nieważność postępowania na skutek wydania postanowienia z naruszeniem art. 83 ust. 1 i ust. 3 P.b. Nadto zarzuciła naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 62 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy Prawo budowlane poprzez przyjęcie, że zbiorniki na nieczystości (szamba) są urządzeniami służącymi ochronie środowiska, podczas gdy zaliczone zostały do urządzeń sanitarno-gospodarczych (§ 36 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - Dz.U. Nr 75 poz. 690).

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie przytaczając argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje;

Sąd administracyjny sprawuje w zakresie swej właściwości kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, co wynika z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269, ze zm.). Zakres tej kontroli wyznacza art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) – zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. Stosownie do tego przepisu Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W myśl art. 145 P.p.s.a., Sąd zobligowany jest do uchylenia decyzji bądź postanowienia lub stwierdzenia ich nieważności, ewentualnie niezgodności

z prawem tylko wówczas, gdy dotknięte są one naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszeniem prawa dającym podstawę do wznowienia postępowania, innym naruszeniem przepisów postępowania, jeśli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy, lub zachodzą przyczyny stwierdzenia nieważności decyzji wymienione w art. 156 k.p.a. lub innych przepisach.

W ramach kontroli legalności Sąd stosuje przewidziane prawem środki

w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia (art. 135 P.p.s.a.).

Po rozpatrzeniu sprawy w powyższych aspektach Sąd doszedł do przekonania, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Z przedstawionych Sądowi akt sprawy wynika, że PINB wszczął i prowadzi postępowanie w sprawie ustalenia stanu technicznego zbiornika na nieczystości zlokalizowanego na działce ewidencyjnej nr 2323/3 położonej w R. w obr. [...] przy ul. N. Właścicielem w/w nieruchomości jest H. Ł.

Według projektu budowlanego, stanowiącego załącznik do decyzji Burmistrza Gminy i Miasta [...] z dnia [...] grudnia 1994 r. w którym został zawarty opis dwukomorowego zbiornika bezodpływowego, zlokalizowanego na działce wówczas oznaczonej nr 2323 w B., miał on być zlokalizowany w odległości 19 m od budynku mieszkalnego i 8 m od granicy wschodniej oraz istniejącej drogi dojazdowej od strony północnej. Zbiornik miał być wykonany z kręgów betonowych Ø 100 cm. Nie został on wykonany w miejscu przewidzianym w planie zagospodarowania działki.

Jak ustaliły organy budynek mieszkalny jednorodzinny został dopuszczony do użytkowania przez Starostę [...] w dniu 19 października 2000 r. Do zawiadomienia o zakończeniu robót załączona została inwentaryzacja geodezyjna powykonawcza.

Jak wynika z protokołu kontroli i protokołu oględzin, ścieki z budynku mieszkalnego zlokalizowanego na działce nr 2323/3 odprowadzane są do szamba zlokalizowanego po stronie północnej tego budynku. Szambo jest dwukomorowe, wykonane z kręgów betonowych o średnicy zewnętrznej Ø około 120 cm. Komory przykryte są pokrywami żeliwnymi o średnicy Ø 60 cm. W czasie oględzin, po otworzeniu pokryw widoczne były 4 kręgi betonowe, te najniżej położone były częściowo wypełnione ściekami, w związku z tym nie było możliwości ustalenia, czy dno zbiorników jest wybetonowane.

Według oświadczenia skarżącej nie ma ona możliwości całkowitego opróżnienia zbiorników z tego względu, że po wypompowaniu ścieków płukane są rury i w drugiej komorze zawsze na dnie są ścieki. Mimo wezwań ze strony organu, H. Ł. nie przedstawiła w toku dotychczasowego postępowania ani jednego protokołu kontroli stanu technicznego zbiornika na nieczystości.

Skarżąca okazała umowę z dnia 26 kwietnia 2010 r. zawartą z Przedsiębiorstwem Gospodarki Komunalnej [...] – Spółką z o.o. o odbiór nieczystości ciekłych ze zbiorników bezodpływowych z posesji, a także fakturę VAT z dnia 30 czerwca 2011 r., Nr [...] za wywóz ścieków o objętości 4,5 m3.

Stosownie do art. 62 ust. 1 pkt 1 i 2 P.b. obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli:

_@POCZ@__@KON@_1) okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego:

a) elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu,

b) instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska,

c) instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych);

_@POCZ@__@KON@_2) okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego i przydatności do użytkowania obiektu budowlanego, estetyki obiektu budowlanego oraz jego otoczenia; kontrolą tą powinno być objęte również badanie instalacji elektrycznej i piorunochronnej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów.

Z ust. 4 tego przepisu wynika, że kontrole, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5-6a, przeprowadzają osoby posiadające uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności.

Rzeczywiście jak wskazują organy i na co zwraca uwagę skarżąca, ustawa P.b. z 1994 r. nie definiuje pojęcia "instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska". W języku potocznym jednak ochrona środowiska to m.in. działania mające na celu zabezpieczenie środowiska naturalnego przed zanieczyszczeniem, skażeniem. Pojęcie to na własny użytek definiuje w art. 3 pkt 13 ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2008 r., Nr 25, poz. 150 z późn. zm.), zgodnie z którym ochrona środowiska to podjęcie lub zaniechanie działań, umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej. Ochrona ta polega w szczególności na:

a) racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju,

b) przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom,

c) przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego.

Zestawienie potocznego pojmowania ochrony środowiska z definicją ustawową sformułowaną na potrzeby ustawy regulującej powyższą dziedzinę, a także z definicją urządzeń budowlanych z art. 3 pkt 9 P.b. (według której to urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki) nie pozostawia wątpliwości, że zbiornik bezodpływowy na nieczystości płynne zabezpiecza glebę i wody przez przedostaniem się do nich ścieków, a więc służy on ochronie środowiska.

W konsekwencji – w ocenie Sądu organy prawidłowo zakwalifikowały wyżej opisany zbiornik na ścieki jako urządzenie służące ochronie środowiska, a skoro tak, to właścicielka tego urządzenia w świetle art. 62 ust. 1 pkt 1 P.b. była zobligowana w okresie od rozpoczęcia użytkowania budynku do poddawania go corocznej kontroli. Stosownie do art. 65 P.b. obowiązkiem właściciela lub zarządcy obiektu jest też udostępnianie wymaganych dokumentów – w tym m.in. protokołów okresowych kontroli sporządzonych przez osoby posiadające stosowne kwalifikacje – przedstawicielom właściwego organu, upoważnionego do kontroli utrzymania obiektów budowlanych we właściwym stanie technicznym. Ponieważ skarżąca nie legitymuje się takimi protokołami, nie wykazała także, że w ogóle posiada takie protokoły, a od rozpoczęcia użytkowania budynku mieszkalnego i zbiornika upłynęło już 12 lat, to takie okoliczności w istocie uzasadniają wątpliwości organu co do stanu technicznego zbiornika, o których mowa w art. 81 c ust. 2 P.b. Zgodnie z tym przepisem organy administracji architektoniczno – budowlanej i nadzoru budowlanego, w razie powstania uzasadnionych wątpliwości m.in. co do stanu technicznego obiektu budowlanego, mogą nałożyć w drodze postanowienia, na osoby, o których mowa w ust. 1 (m.in. właściciela) obowiązek dostarczenia w określonym terminie odpowiednich ocen technicznych lub ekspertyz. Jak się podkreśla w orzecznictwie sądów administracyjnych postanowienie wydane na podstawie art. 81 c ust. 2 P.b. ma charakter dowodowy i jest wydawane w toku postępowania prowadzonego przez organy administracji architektoniczno – budowlanej lub nadzoru budowlanego. Nie jest to postanowienie kończące postępowanie administracyjne lecz wydawane w jego toku, zmierzające do właściwego ustalenia stanu faktycznego sprawy prowadzonej przez dany organ (zob. m.in. uzasadnienia wyroków: Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2012 r., sygn.. akt II OSK 353/11 – Lex nr 1219138, z dnia 5 grudnia 2000 r., sygn. akt II SA/Gd 1425/98 – ONSA 2002/2/71 i inne). Dopiero wykonanie nałożonego przez organ obowiązku pozwoli na zgromadzenie materiału dowodowego, który z kolei pozwoli na zakończenie prowadzonego postępowania.

Przepis art. 81c ust. 2 P.b. znajduje zastosowanie w każdym przypadku, kiedy w toku postępowania prowadzonego przez organ nadzoru budowlanego lub architektoniczno – budowlany na podstawie przepisów ustawy Prawo budowlane ujawnią się wątpliwości co do stanu technicznego obiektu budowlanego. Postanowienie wydane w oparciu o ten przepis w niniejszej sprawie ma na celu uzupełnienie materiału dowodowego, zgodnie z zasadą prawdy obiektywnej określoną w art. 7 k.p.a., który nakazuje organom administracji publicznej stać na straży praworządności, z urzędu lub na wniosek stron podejmować wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli.

Wbrew zarzutom skargi wydanie przez PINB postanowienia na podstawie art. 81 c ust. 2 P.b. z tego też względu nie zostało wydane z naruszeniem przepisów o właściwości tego organu, skoro postępowanie, w którego toku zostało wydane pozostaje w zakresie jego właściwości przewidzianej w art. 83 ust. 1 P.b. Przepis ten przewiduje, że do właściwości powiatowego inspektora nadzoru budowlanego jako organu I instancji należą zadania i kompetencje, o których mowa w art. 40 ust. 2, art. 41 ust. 4, art. 44 ust. 1, art. 48-51, art. 54, art. 55, art. 57 ust. 4, 7 i 8, art. 59, art. 59a, art. 59c ust. 1, art. 59d ust. 1, art. 59g ust. 1, art. 62 ust. 1 pkt 3 i ust. 3, art. 65, art. 66, art. 67 ust. 1 i 3, art. 68, art. 69, art. 70 ust. 2, art. 71a, art. 74, art. 75 ust. 1 pkt 3 lit. a, art. 76, art. 78 oraz art. 97 ust. 1. P.b.

Stosownie do wymienionego w art. 83 ust. 1 P.b przepisu art. 66 ust. 1 P.b. w przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany:

1) może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska albo

_@POCZ@__@KON@_2) jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowisku, albo

_@POCZ@__@KON@_3) jest w nieodpowiednim stanie technicznym, albo

_@POCZ@__@KON@_4) powoduje swym wyglądem oszpecenie otoczenia

- właściwy organ nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku.

W ustępie 2 tego przepisu przewidziano, że właściwy organ może zakazać użytkowania obiektu budowlanego lub jego części do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości

Skoro prowadzone przez PINB postępowanie, w toku którego wydane zostało postanowienie oparte na art. 81 c ust. 2 P.b. ma na celu ustalenie stanu technicznego zbiornika na nieczystości, to niewątpliwie PINB był właściwy do wydania tego postanowienia.

Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje inna kwalifikacja zbiornika na nieczystości w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, skoro jego przepisy, zgodnie z § 2 stosuje się przy projektowaniu, budowie i przebudowie oraz zmianie sposobu użytkowania.

Mając na uwadze powyższe skargę jako bezzasadną należało oddalić na podstawie art. 151 P.p.s.a.