drukuj    zapisz    Powrót do listy

6480, Dostęp do informacji publicznej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Uchylono decyzję II i I instancji, II SA/Gd 209/18 - Wyrok WSA w Gdańsku z 2018-06-06, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Gd 209/18 - Wyrok WSA w Gdańsku

Data orzeczenia
2018-06-06 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2018-04-04
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Sędziowie
Dariusz Kurkiewicz
Dorota Jadwiszczok /przewodniczący sprawozdawca/
Magdalena Dobek-Rak
Symbol z opisem
6480
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Skarżony organ
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Treść wyniku
Uchylono decyzję II i I instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2016 poz 1764 art. 3 ust. 1, art.
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - tekst jedn.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Sędziowie: Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2018 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Stowarzyszenia A w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 lutego 2018 r., nr [....] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w z dnia 20 lipca 2017 r., nr [...], 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej Stowarzyszenia A w W. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Stowarzyszenie A. wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 lutego 2018 roku, utrzymującą w mocy decyzję Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 lipca 2017 roku, sygn. [..], w sprawie odmowy udostępnienia Stowarzyszeniu A. informacji publicznej w postaci decyzji i postanowień Samorządowego Kolegium Odwoławczego jako organu II instancji wydanych w 2014 i 2015 roku w sprawach z zakresu dostępu do informacji publicznej.

Swoje rozstrzygnięcie Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego oparł na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 i art. 5 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257) oraz art. 16 i art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1764).

Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny i prawny:

W dniu 13 listopada 2015 roku do Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego wpłynął wniosek skarżącego o udostępnienie informacji publicznej – w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej – poprzez przekazanie w formie elektronicznej wszystkich decyzji i postanowień wydanych przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze jako organ II instancji w postępowaniach o udostępnienie informacji publicznej w latach 2014 – 2015, do dnia złożenia wniosku.

Pismem z dnia 20 listopada 2015 roku Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego poinformował wnioskodawcę o ilości rozstrzygnięć objętych wnioskiem, wydanych w zakreślonym okresie, wskazując ich oznaczenia oraz daty rozstrzygnięcia spraw.

Wnioskiem z dnia 11 grudnia 2015 roku Stowarzyszenie zwróciło się do organu o udostępnienie informacji publicznej w pierwotnym żądanym zakresie, wskazując, że udostępniona informacja jest niepełna.

Pismem z dnia 15 grudnia 2015 roku Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego poinformował wnioskodawcę, że uwzględnienie wniosku nie jest możliwe, bowiem dostęp do informacji w tym zakresie nie następuje na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, lecz w trybie uregulowanym przez przepisy szczególne – to jest Kodeks postępowania administracyjnego.

Wnioskodawca wniósł skargę na bezczynność organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Wyrokiem z dnia 25 maja 2016 roku, sygn. II SAB/Gd 30/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uwzględnił skargę i zobowiązał Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego do rozpatrzenia wniosku z dnia 13 listopada 2015 roku, uzupełnionego wnioskiem z dnia 11 grudnia 2015 roku, o udostępnienie informacji publicznej, w terminie czternastu dni od dnia zwrotu akt administracyjnych wraz z wyrokiem ze stwierdzeniem jego prawomocności.

Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego wniósł skargę kasacyjną od tego orzeczenia. Wyrokiem z dnia 18 stycznia 2017 roku sygn. I OSK 2006/16 Naczelny Sąd Administracyjny skargę oddalił.

Zwrot akt administracyjnych wraz z kopią prawomocnego orzeczenia nastąpił w dniu 3 kwietnia 2017 roku.

Pismem z dnia 5 kwietnia 2017 roku Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego przekazał Stowarzyszeniu A. kopię decyzji Kolegium z dnia 18 listopada 2014 roku sygn. [..] – jako wydaną w postępowaniu, w którym wnioskodawca był stroną, zwracając się z jednoczesnym pytaniem, czy w okresie objętym żądaniem Stowarzyszenie występowało także w innych postępowaniach przed organem jako strona; nadto poinformował, że żądana informacja publiczna stanowi informację przetworzoną oraz zobowiązał wnioskodawcę do wykazania w terminie siedmiu dni, że jej przygotowanie i udostępnienie będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Wnioskodawca nie udzielił żądanych przez organ odpowiedzi.

Decyzją z dnia 20 lipca 2017 roku Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego odmówił udostępnienia Stowarzyszeniu A. informacji publicznej w postaci decyzji i postanowień Samorządowego Kolegium Odwoławczego działającego jako organ odwoławczy wydanych w 2014 i 2015 roku.

W uzasadnieniu w szczególności zauważono, że zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do uzyskania informacji, w tym informacji przetworzonej – w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. W ocenie organu żądana informacja publiczna stanowi informację publiczną przetworzoną z uwagi na to, że realizacja złożonego wniosku – to jest jej przygotowanie i udostępnienie – nastąpiłoby kosztem bieżącej działalności Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Podkreślono także, że udzielenie informacji publicznej przetworzonej nakładało na jej dysponenta obowiązek zbadania, czy przygotowanie informacji i jej udostępnienie wnioskodawcy będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego. Wnioskodawca takiego interesu publicznego nie wykazał, jak również spełnienia tej przesłanki nie stwierdzono z urzędu.

Stowarzyszenie A. wniosło do Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, domagając się uchylenia decyzji z dnia 20 lipca 2017 roku i udostępnienia informacji publicznej zgodnie z wnioskiem.

W uzasadnieniu wskazano, że żądana informacja nie stanowi informacji publicznej przetworzonej, bowiem zrealizowanie wniosku nie wymaga podjęcia czynności merytorycznych (intelektualnych) – to jest prowadzących do wytworzenia nowych jakościowo informacji, zaś konsekwencje czasochłonności realizacji wniosku nie mogą obciążać podmiotu czyniącego użytek z konstytucyjnego prawa do informacji publicznej.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy decyzją z dnia 6 lutego 2018 roku Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego utrzymał w mocy decyzję Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 lipca 2017 roku w sprawie odmowy udostępnienia Stowarzyszeniu A. informacji publicznej w postaci decyzji i postanowień Samorządowego Kolegium Odwoławczego działającego jako organ II instancji wydanych w 2014 i 2015 roku w sprawach z zakresu dostępu do informacji publicznej.

W uzasadnieniu ponownie zaprezentowano stanowisko, że dostęp do informacji publicznej nie jest prawem nieograniczonym, zaś prawo do informacji przetworzonej gwarantowane jest w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. O przetworzonym charakterze informacji żądanej w niniejszej sprawie świadczy zaś okoliczność, że wnioskodawca oczekuje udostępnienia informacji ogólnej i obszernej, której przygotowanie zaangażowałoby znaczne siły i środki. Szeroki bowiem zakres wniosku wymagałby zgromadzenia – częściowo już zarchiwizowanych – siedemdziesięciu pięciu akt zakończonych postępowań, a następnie przekształcenia (zanonimizowania) i zdygitalizowania (udostępnienia w formie elektronicznej) wielu kopii zapadłych orzeczeń, co wiązałoby się z takimi działaniami organizacyjnymi i zaangażowaniem środków osobowych, że doprowadziłoby do zakłócenia normalnego toku działania organu i utrudniłoby wykonanie przypisanych mu zadań.

W skardze na powyższą decyzję skarżący zarzucił jej naruszenie :

- art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie w jakim stanowi on normatywną podstawę konstytucyjnego prawa do informacji publicznej - poprzez nieuprawnione, bowiem zbyt daleko idące, ograniczenie prawa do informacji,

- art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, w zakresie w jakim normuje on instytucję informacji publicznej przetworzonej – poprzez jego nieprawidłową wykładnię polegającą na uznaniu, że przedmiotem wniosku była informacja przetworzona oraz poprzez jego błędne zastosowanie,

- art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, w zakresie w jakim prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do informacji przetworzonej szczególnie istotnej dla interesu publicznego – poprzez jego błędne zastosowanie polegające na uznaniu, że przesłanka szczególnej istotności dla interesu publicznego nie została spełniona.

W efekcie skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości; nadto o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego przez radcę prawnego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu w szczególności zauważono, że szeroki zakres wniosku oraz pracochłonność i czasochłonność udostępnienia informacji nie stanowią przesłanek uznania, że wnioskowana informacja stanowi informację przetworzoną. Przetworzenie polega bowiem na podjęciu czynności związanych z uogólnieniem lub uszczegółowieniem posiadanych przez organ informacji, co stanowi efekt intelektualnego zaangażowania. W efekcie konieczności odpowiedniego zestawienia informacji prostych, samodzielnego ich zredagowania, przeprowadzenia czynności analitycznych, powstaje informacja publiczna nowa, odmienna jakościowo, którą podmiot zobowiązany do udzielenia informacji publicznej uprzednio w takim kształcie nie dysponował. Podkreślono zatem, że o przetworzonym charakterze informacji nie może świadczyć konieczność podjęcia jedynie czynności technicznych, związanych z wyszukaniem i udostępnieniem informacji w żądanej formie, albowiem nie wiąże się to z przekształceniem informacji, nawet jeśli wymaga dużego nakładu sił i środków.

Skarżący zauważył nadto, że nawet gdyby uznać, iż żądana informacja publiczna miała charakter informacji przetworzonej, błędnie wskazano w zaskarżonej decyzji, że nie została spełniona przesłanka szczególnej jej istotności dla interesu publicznego. Stowarzyszenie jest bowiem organizacją pozarządową o statusie organizacji pożytku publicznego, której misją jest prowadzenie działań na rzecz upowszechnienia i realizacji idei dobrego rządzenia. Uzyskiwanie informacji publicznych i ich rozpowszechnianie mieści się w zakresie jego statutowej działalności, która jest prowadzona w interesie publicznym, a nie partykularnym interesie członków, bowiem zmierza do ułatwienia obywatelom zdobywania wiedzy o funkcjonowaniu państwa, jego organów i instytucji, co skutkuje poszerzeniem ich świadomości o sprawach publicznych.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, w całości podtrzymując swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i dodatkowo zauważając, że charakter konkretnej informacji publicznej musi być obiektywnie oceniany z punktu widzenia podmiotu zobowiązanego do jej udostępnienia. Decyzja o odmowie udostępnienia informacji publicznej przetworzonej wymagała łącznego spełnienia dwóch przesłanek: stwierdzenia, że informacja ma charakter przetworzony oraz że nie istnieje szczególnie ważny interes publiczny przemawiający za jej udostępnieniem konkretnemu wnioskodawcy. Przesłanki te w niniejszej sprawie w ocenie organu zostały spełnione. W szczególności skarżący nie wykazał szczególnej istotności informacji dla interesu publicznego, bowiem prowadzi on działalność gospodarczą oraz realizuje w znacznej mierze cele indywidualne w konkretnych sprawach administracyjnych, zaś samo przygotowanie i udostępnienie szerokiemu odbiorcy danych statystycznych nie oznacza jeszcze, że stanowią one realną wartość z perspektywy interesu publicznego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2188), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (legalności), jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sądy administracyjne, kierując się kryterium legalności, dokonują oceny zgodności treści zaskarżonego aktu oraz procesu jego wydania z normami prawnymi - ustrojowymi, proceduralnymi i materialnymi - przy czym ocena ta jest dokonywana według stanu prawnego i zasadniczo na podstawie akt sprawy istniejących w dniu wydania zaskarżonego aktu.

W świetle art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne. Stosownie do art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Oznacza to, że bierze pod uwagę wszelkie naruszenia prawa, a także wszystkie przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, niezależnie od żądań i wniosków podniesionych w skardze - w granicach sprawy, wyznaczonych przede wszystkim rodzajem i treścią zaskarżonego aktu.

Kontrola legalności zaskarżonej decyzji, oraz decyzji ją poprzedzającej, przeprowadzona przez Sąd w niniejszej sprawie doprowadziła do wniosku, że wydano je z naruszeniem prawa.

Materialnoprawną podstawę zaskarżonej decyzji stanowiły przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1764), powoływanej dalej jako "ustawa".

Należy wskazać, że prawo obywatela do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne wynika z regulacji art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Pojęcie informacji publicznej ustawodawca zdefiniował w art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Zgodnie z przepisem art. 1 ustawy – każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym ustawą. Przepis art. 6 ustawy wymienia katalog informacji i dokumentów stanowiących informację publiczną, nie stanowiąc wyliczenia enumeratywnego, o czym świadczy użyty zwrot – w szczególności.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do: uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego (pkt 1), wglądu do dokumentów urzędowych (pkt 2), dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów (pkt 3); w art. 3 ust. 2 ustawy wskazano, że prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji publicznej zawierającej aktualną wiedzę o sprawach publicznych.

Ustawa nie definiuje wprost pojęcia informacji publicznej przetworzonej, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych informację publiczną przetworzoną stanowi informacja, na którą składa się pewna suma informacji prostych, lecz ze względu na treść żądania, udostępnienie jej to nie tylko techniczne przeniesienie danych, lecz konieczność przeprowadzenia odpowiednich analiz, obliczeń, zestawień, wyciągów, usuwania danych chronionych prawem, które to zabiegi czynią takie informacje proste informacją przetworzoną.

Tym samym informacja przetworzona to informacja, którą podmiot zobowiązany na dzień złożenia wniosku nie dysponuje – to jest nie posiada gotowej informacji podlegającej żądaniu – w związku z czym jej udostępnienie wymaga podjęcia dodatkowych czynności, połączonych z sięgnięciem do dokumentacji źródłowej oraz zaangażowaniem określonych środków osobowych i finansowych.

Przetworzenie informacji jest zebraniem lub zsumowaniem pojedynczych wiadomości, będących w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, wymagających samodzielnego ich zredagowania, związanego z koniecznością przeprowadzenia czynności analitycznych, których końcowym efektem jest dokument pozwalający na dokonanie przez wnioskodawcę samodzielnej interpretacji i oceny.

Informacja przetworzona jest więc jakościowo nową informacją, powstałą w wyniku czynności technicznych i określonego działania intelektualnego na zbiorze informacji prostych, już znajdujących się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, przygotowaną specjalnie dla wnioskodawcy według wskazanych przez niego kryteriów. (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2005 r. sygn. IV SAB/Wr 47/05; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 kwietnia 2013 r. sygn. I OSK 89/13; dostępne w centralnej bazie orzeczeń sądów administracyjnych na stronie - https://orzeczenia.nsa.gov.pl).

O ile dostęp do informacji publicznej prostej ma właściwie nieograniczony charakter, to udostępnienie informacji publicznej przetworzonej wymaga wykazania po stronie wnioskodawcy, że uzyskanie tej informacji jest szczególnie istotne dla interesu publicznego. Odmowa udzielenia przetworzonej informacji publicznej następuje, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, w formie decyzji.

W świetle powyższego podzielić należy stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zarówno zaskarżonej decyzji z dnia 6 lutego 2018 roku, jak i poprzedzającej ją decyzji z dnia 20 lipca 2017 roku, zgodnie z którym w sprzeczności z zasadą dostępu do informacji publicznej pozostaje kwalifikowanie informacji publicznej jako informacji przetworzonej tylko z uwagi na fakt, że jest ona przygotowywana dla wnioskującego podmiotu wyłącznie poprzez czynności polegające na odnalezieniu odpowiednich dokumentów, ich skopiowaniu i anonimizacji, nawet jeżeli są one czasochłonne i wymagają zwiększonego nakładu środków osobowych. Czynności te bowiem nie mają charakteru intelektualnego, twórczego, a stanowią proste czynności kancelaryjno – biurowe o charakterze technicznym.

W niniejszym postępowaniu poza sporem pomiędzy stronami pozostawało, że dochodzona przez skarżącego od organu informacja, miała charakter informacji publicznej, do której udostępnienia był zobowiązany Prezes Samorządowego Kolegium Odwoławczego.

Spór dotyczył natomiast kwalifikacji żądanej przez skarżącego informacji, którą organ uważał za posiadającą przymiot informacji przetworzonej, a tym samym wymagającej dla jej udostępnienia spełnienia przesłanki szczególnej istotności dla interesu publicznego, której wnioskodawca nie wykazał.

W ocenie Sądu powołane stanowisko organu nie zasługiwało na uwzględnienie.

Z treści uzasadnienia decyzji odmawiających udostępnienia informacji publicznej wynikało, że zaistnienie przymiotu informacji publicznej przetworzonej w sprawie organ wywodził z faktu, że realizacja wniosku o udzielenie informacji – to jest jej przygotowanie i udostępnienie – nastąpiłaby kosztem bieżącej działalności Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Zauważono, że organ boryka się z problemami kadrowymi. Realizacja wniosku wiązałaby się zaś z koniecznością zgromadzenia, częściowo już zarchiwizowanych, akt siedemdziesięciu pięciu zakończonych postępowań z okresu wskazanego przez skarżącego, a następnie ich przekształcenia – zanonimizowania i udostępnienia w formie elektronicznej. Angażowałoby to działania organizacyjne i środki osobowe w sposób zakłócający normalny tok pracy organu.

Analiza zaś treści wniosku skarżącego prowadzi do konstatacji, że przedmiotem żądania jest informacja publiczna prosta. Wniesiono bowiem o udostępnienie informacji polegającej na wydaniu w formie elektronicznej decyzji i postanowień pochodzących od Samorządowego Kolegium Odwoławczego jako organu II instancji z lat 2014- 2015, w sprawach z zakresu dostępu do informacji publicznej.

Realizacja wniosku winna zatem polegać na odszukaniu powołanych orzeczeń przez organ, w tym w ramach prowadzonej archiwizacji, a następnie sporządzeniu ich kopii, anonimizacji i w efekcie przygotowaniu ich wersji elektronicznej (tzw. skanu). Czynności te powinny zaś dotyczyć – zgodnie ze wskazaniem organu – siedemdziesięciu pięciu dokumentów. W tej optyce należy wykluczyć, by wymienione czynności wymagały dokonania przez organ odpowiednich analiz, obliczeń, zestawień, czy wyciągów, a zatem działania intelektualnego na zbiorze informacji prostych, prowadzonego do przekształcenia zbioru tych informacji w nową jakościowo informację przetworzoną.

Stanowiska tego nie wyklucza trudność organizacyjna w dokonaniu przez organ czynności techniczno – administracyjnych związanych z realizacją wniosku skarżącego. Słusznie bowiem zauważano, że trudności wewnętrzne organu, w tym problemy kadrowe oraz organizacyjne, nie mogą obciążać podmiotu czyniącego użytek ze swojego prawa do informacji publicznej, gwarantowanego konstytucyjnie.

Jak w tym zakresie zauważa orzecznictwo administracyjnosądowe, przepisy określające tryb dostępu do informacji publicznej powinny być interpretowane w taki sposób, aby gwarantować obywatelom oraz innym osobom i jednostkom szerokie uprawnienia w tym zakresie, a wszelkie wyjątki winny być rozumiane wąsko (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 lipca 2011 r. sygn. I OSK 678/11, dostępny w centralnej bazie orzeczeń sądów administracyjnych na stronie - https://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Ponadto Sąd nie uznał za zasadną argumentacji, by sygnalizowane przez organ czynności związane z realizacją wniosku skarżącego, miały stanowić tak poważne obciążenie organizacyjne dla organu, że doprowadziłyby do zakłóceń w jego pracy. Za przesadzone uznać należy, by takie skutki odnieść miało sporządzenie siedemdziesięciu pięciu elektronicznych kopii orzeczeń, po ich właściwym odnalezieniu i zanonimizowaniu. Dodatkowo zbiór omawianych wyroków i postanowień organu jest zbiorem zamkniętym, o ustalonym składzie, czego dowodzi informacja nadesłana skarżącemu pismem z dnia 20 listopada 2015 roku, w której wskazano ilość podjętych przez organ w okresie objętym wnioskiem rozstrzygnięć, wraz z ich oznaczeniem i datą załatwienia sprawy.

Ponownie zatem Sąd zauważa, że nie jest przetwarzaniem informacji wysiłek intelektualny przy zbieraniu danych, polegający tylko na odszukiwaniu ich w określonych rejestrach i dokonaniu podstawowych działań arytmetycznych. Takie czynności organu, jak np. selekcja dokumentów, są zwykłymi zabiegami związanymi z rozpatrywaniem wniosku o udzielenie informacji publicznej i nie noszą cech przetwarzania informacji. W wyniku ich stosowania nie powstaje bowiem żadna nowa informacja. (tak wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2014 r. sygn. VIII SA/Wa 571/14, dostępny w centralnej bazie orzeczeń sądów administracyjnych na stronie - https://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Reasumując, z przedstawionych względów zarzuty skargi w większości uznano za zasadne. Ustalając zaś, że dochodzona wnioskiem informacja nie stanowiła informacji publicznej przetworzonej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy, nie analizowano zarzutu z pkt III skargi, dotyczącego spełnienia w sprawie również przesłanki szczególnej istotności wniosku dla interesu publicznego – jako warunku udzielenia informacji przetworzonej. Żądana informacja publiczna stanowiła informację prostą, skutkiem czego wnioskodawca nie był zobowiązany do wykazania tej przesłanki szczególnej.

Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c w związku z art. 135 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 20 lipca 2017 roku nr [..].

Rozpoznając ponownie sprawę, organ obowiązany będzie uwzględnić powyższe rozważania Sądu, w szczególności co do rozumienia pojęcia informacji przetworzonej w kontekście informacji żądanych w niniejszej sprawie.

Na podstawie art. 200 p.p.s.a. Sąd zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej Stowarzyszenia A. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, na którą składa się wpis sądowy.



Powered by SoftProdukt