Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge – Lissowska po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2015 r., sygn. akt II SA/Wa 2095/14 o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Proboszcza Parafii Rzymskokatolickiej pod wezwaniem [...] w K. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] września 2014 r., nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie.

Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu wniosku Proboszcza Parafii Rzymskokatolickiej pod wezwaniem [...] w K., wstrzymał wykonania zaskarżonej przez niego decyzji Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] września 2014 r. Decyzją tą organ nakazał stronie skarżącej przywrócenie stanu zgodnego z prawem poprzez uaktualnienie danych osobowych P.M., polegające na naniesieniu w księdze chrztów adnotacji o treści zgodnej z żądaniem zawartym w "oświadczeniu woli" z dnia 1 sierpnia 2013 r. o wystąpieniu z Kościoła Katolickiego. Uzasadniając wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji, Proboszcz stwierdził, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje wyrządzenie znacznej szkody oraz trudne do odwrócenia skutki, dojdzie bowiem do nieuprawnionej fizycznej ingerencji w księgę ochrzczonych. Przedmiotowy dokument, zgodnie z kan. 535 Kodeksu Prawa Kanonicznego, jest księgą parafialną, dokumentem niezbędnym do wykonywania statutowych zadań Kościoła, w której zawarte są dane stwierdzające fakty, potwierdzone przez właściwą władzę kościelną. Księga ochrzczonych, prowadzona w formie papierowej, posiada ograniczoną liczbę rubryk, jednak brak jest rubryki przewidzianej do dokonania adnotacji o wystąpieniu z Kościoła Katolickiego. Brak jest również jakiejkolwiek innej księgi, która potwierdzałaby fakt przynależności do Kościoła Katolickiego lub jej braku. Wprowadzenie zmiany w księdze ochrzczonych będzie możliwe wyłącznie po uzyskaniu prawomocnego wyroku, który potwierdzi zgodność z prawem państwowym i kościelnym decyzji GIODO i w związku z tym dodatkowy wpis (np. na marginesie księgi) będzie miał charakter trwały. Usunięcie wpisu w księdze chrzcielnej zgodnie z wydaną decyzją organu, spowoduje konieczność ponownego przepisanie księgi w celu usunięcia wpisu niezgodnego z prawem.

Zdaniem Sądu wskazane we wniosku okoliczności można uznać było za przesłankę wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, w myśl art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako "P.p.s.a.". Sąd wskazał, że usunięcie z księgi chrztów naniesionej zgodnie z decyzją Generalnego Inspektora Danych Osobowych, adnotacji o wystąpieniu z Kościoła Katolickiego w razie uchylenia zaskarżonej decyzji organu jest możliwe jedynie przez przepisanie całej księgi, niedopuszczalne jest bowiem dokonywanie w tego rodzaju dokumentach skreśleń. Przepisanie księgi ochrzczonych wymagałoby znacznego nakładu sił i środków. Nie można także wykluczyć, że z powodu obiektywnych przyczyn np. śmierci osób podpisujących się w przedmiotowej księdze jej odtworzenie będzie niemożliwe.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł P.M., domagając się jego uchylenia. Postanowieniu zarzucono bezcelowość, błędną wykładnię prawa oraz przekroczenie uprawnień sądu I instancji. Do zażalenia strona załączyła pismo z Kurii Biskupiej Archidiecezji Warmińskiej, w której poinformowano ją między innymi o skutkach złożonego oświadczenia o wystąpieniu z Kościoła.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako "P.p.s.a.", stanowi, iż wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji możliwe jest wówczas, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Przyznanie stronie skarżącej ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi odstępstwo od ogólnej reguły, wyrażonej w art. 61 § 1 P.p.s.a., zgodnie z którą wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Przesłanki, jakimi powinien kierować się sąd przy rozstrzyganiu wniosku o wstrzymanie wykonania w sposób wyczerpujący zostały określone w art. 61 § 3 P.p.s.a., w myśl którego są nimi: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wykazanie istnienia tych przesłanek - jednej z nich lub obu - spoczywa na stronie.

W niniejszej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wstrzymał wykonanie decyzji Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia 23 września 2014 r. nakazującej Parafii Rzymskokatolickiej pod wezwaniem św. Marcina w Kołobrzegu naniesienia w księdze chrztów adnotacji o wystąpieniu P.M. z Kościoła Katolickiego. Wstrzymanie wykonania tej decyzji – zdaniem Sądu – uzasadnione było tym, iż w księgach parafialnych, takich jak księga ochrzczonych, nie ma możliwości nanoszenia poprawek i skreśleń, a ewentualne usunięcie naniesionej adnotacji będzie możliwe jedynie poprzez przepisanie całej księgi. Stanowisko to, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, jest całkowicie słuszne.

Jak zauważył to Sąd I instancji umieszczenie adnotacji o wystąpieniu P.M. z Kościoła Świętego skutkowałaby tym, że usunięcie tego dodatkowego wpisu – w razie ewentualnego uwzględnienia skargi – nie byłoby możliwe bez całkowitego przepisania księgi ochrzczonych, w której nie wolno dokonywać skreśleń. Konieczność takiego przepisania całej księgi bez wątpienia wiązałaby się z ogromnym nakładem pracy, a mogłaby się wręcz okazać niemożliwa z uwagi na niemożność skontaktowania się z częścią osób, których wpisy znajdują się w księdze. Tym samym uznać trzeba, że w sprawie niewątpliwie mamy do czynienia z trudnymi do odwrócenia skutkami wykonania zaskarżonej decyzji. Negatywna ocena działania Sądu, jaką wyraził żalący się, w żadnym razie nie może być uznana za podstawę uchylenia postanowienia, bowiem nie narusza ono prawa.

Mając na uwadze powyższe i uznając zaskarżone postanowienie za wydane zgodnie z prawem, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.