drukuj    zapisz    Powrót do listy

6269 Inne o symbolu podstawowym 626 6391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie ... (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym), Samorząd terytorialny, Rada Miasta, Stwierdzono wydanie uchwały z naruszeniem prawa, II SA/Wa 1188/17 - Wyrok WSA w Warszawie z 2017-11-21, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Wa 1188/17 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2017-11-21 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2017-08-17
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Iwona Dąbrowska /sprawozdawca/
Iwona Maciejuk
Przemysław Szustakiewicz /przewodniczący/
Symbol z opisem
6269 Inne o symbolu podstawowym 626
6391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie ... (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym)
Hasła tematyczne
Samorząd terytorialny
Skarżony organ
Rada Miasta
Treść wyniku
Stwierdzono wydanie uchwały z naruszeniem prawa
Powołane przepisy
Dz.U. 2017 poz 1369 art. 190
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Dz.U. 2013 poz 594 art. 20 ust. 1a i ust. 4, art. 94
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - tekst jednolity.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Iwona Maciejuk, Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2017 r. sprawy ze skargi J. G. na uchwałę Rady [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady [...] nr [...] z dnia [...] stycznia 2015 1. stwierdza, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa; 2. zasądza od Rady [...] na rzecz skarżącego J. G. kwotę 880 zł (słownie: osiemset osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Rada Dzielnicy [...] uchwałą Nr [...] dnia [...] stycznia 2015 r. w sprawie wyboru Zastępcy Burmistrza Dzielnicy [...], na podstawie art. 10 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. z 2002 r. Nr 41 poz. 361, z późn. zm.) oraz § 13 ust. 1 pkt 3 i § 44 ust. 1 Statutu Dzielnicy [...], stanowiącego załącznik nr 1 do uchwały nr LXX/2182/2010 Rady Miasta Stołecznego Warszawy w sprawie nadania statutów dzielnicom miasta stołecznego Warszawy z dnia 14 stycznia 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Maz. z 2010 r. Nr 32, poz. 453, z późn. zm.), uchwaliła, że w wyniku głosowania tajnego na Zastępcę Burmistrza Dzielnicy [...] wybrany został J.G.. W uzasadnieniu podała, iż podjęcie uchwały motywowane jest jedynie chęcią szybkiego rozwiązania problemów sztucznie generowanych przez władze [...].

Rada [...] w pkt 4 uchwały Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. w sprawie stwierdzenia nieważności uchwał Rady Dzielnicy [...], na podstawie § 64 ust. 3 w związku z ust. 1 i § 62 ust. 1 Statutu Dzielnicy [...], w związku z art. 35 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), stwierdziła nieważność uchwały nr [...] Rady Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. w sprawie wyboru Zastępcy Burmistrza Dzielnicy [...], a jej wykonanie powierzyła Prezydentowi [...].

W uzasadnieniu podała że Rada Dzielnicy [...] w dniu [...] stycznia 2015 r. podjęła pięć uchwał, w tym uchwałę nr [...]. Prezydent [...] wskutek przeprowadzonej oceny przedmiotowych uchwał pod względem kryterium zgodności z prawem, wszczął procedurę nadzoru, o której mowa w § 62 ust. 1 i nast. Statutu Dzielnicy [...], a następnie, zgodnie z § 64 ust. 3 Statutu Dzielnicy [...], zarządzeniem nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r., wstrzymał wykonanie ww. uchwał oraz wystąpił do Rady [...] z wnioskiem o stwierdzenie ich nieważności.

W ocenie Rady [...] przedmiotowe uchwały naruszają kryterium zgodności z prawem, o którym mowa w § 62 ust. 1 Statutu Dzielnicy [...]. Rada [...] wskazała, iż działając na wniosek grupy radnych [...], na podstawie § 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy, Przewodniczący Rady Dzielnicy [...] zwołał [...] sesję nadzwyczajną Rady Dzielnicy na dzień [...] stycznia 2015 r. Pierwotny porządek obrad sesji nadzwyczajnej zgodnie z wnioskiem grupy radnych oraz zawiadomieniem Przewodniczącego obejmował: 1. Otwarcie obrad; 2. Informację Zarządu Dzielnicy [...] na temat wydłużenia godzin funkcjonowania Urzędu Dzielnicy; 3. Zamknięcie obrad. W trakcie sesji jeden z radnych złożył wniosek o rozszerzenie porządku obrad o uchwałę dotyczącą wygaśnięcia mandatu radnego J.G., a następnie po przeprowadzonym głosowaniu nad tym punktem, wniósł o rozszerzenie porządku obrad o inne projekty uchwał, w tym projekt uchwały w sprawie wyboru Zastępcy Burmistrza Dzielnicy [...]. Rada Dzielnicy [...] zrealizowała kolejne punkty zmienionego porządku obrad podejmując m.in. uchwałę nr [...] w sprawie wyboru Zastępcy Burmistrza Dzielnicy [...].

Rada [...] podniosła, że w świetle przepisów Statutu Dzielnicy, Rada Dzielnicy obraduje na sesjach zwoływanych przez przewodniczącego w miarę potrzeby, nie rzadziej jednak niż raz na kwartał (§ 19 ust. 1 i § 22 ust. 1 Statutu). Sesje są podstawową formą pracy rady dzielnicy, tylko na niej mogą być podejmowane wiążące rozstrzygnięcia oraz wyrażone stanowiska i opinie tego organu. Statut Dzielnicy przewiduje także możliwość zwołania tzw. sesji nadzwyczajnej. Stosownie do § 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy, Przewodniczący obowiązany jest na wniosek Prezydenta m.st. [...], Zarządu Dzielnicy lub co najmniej 1/4 ustawowego składu Rady Dzielnicy, zwołać sesję na dzień przypadający w ciągu 7 dni od dnia złożenia tego wniosku, który winien zawierać porządek obrad sesji wraz z projektami uchwał.

Rada [...] podkreśliła, że sesje nadzwyczajne zwołuje się poza sesjami ustalonymi w planie pracy rady w przypadkach szczególnych, w których zachodzi potrzeba załatwienia sprawy wynikłej niespodziewanie, a przy tym niecierpiącej zwłoki. Pilność załatwiania konkretnej sprawy sprawia, że rozstrzygnięcia nie można odłożyć do kolejnej sesji zwyczajnej. Z powyższym koreluje pogląd, że nie jest dopuszczalne rozstrzyganie w trybie nadzwyczajnym spraw, które mogą być załatwiane w ramach sesji zwyczajnej. Specyficzny charakter sesji nadzwyczajnej wpływa również na kwestie związane z ustaleniem jej porządku obrad. Przyjmuje się bowiem, iż poza otwarciem i zamknięciem sesji oraz zatwierdzeniem jej porządku, może zawierać tylko te sprawy, z powodu których sesję nadzwyczajną zwołano. Nie oznacza to niedopuszczalności zmiany porządku obrad, jednakże w świetle orzecznictwa powinna ona bezwzględnie dotyczyć tej samej materii, tego samego zakresu spraw, co wcześniej zgłoszony i ściśle określony "przedmiot obrad". Ponadto przyjęcie pełnej dowolności w zmianie porządku obrad i wykroczenie poza ramy wcześniej zgłoszonej i ściśle określonej materii prowadzi w rezultacie do tego, że podstawową formą pracy rady dzielnicy staje się sesja nadzwyczajna.

Biorąc powyższe pod uwagę Rada [...] stwierdziła, iż uchwały podjęte przez Radę Dzielnicy [...] podczas sesji [...] z dnia [...] stycznia 2015 r., w tym uchwała nr [...], zostały podjęte z naruszeniem omówionych zasad. Niewątpliwie bowiem rozszerzony porządek obrad nie dotyczył sprawy obiektywnie pilnej, wymagającej zwołania sesji nadzwyczajnej. Nie zaistniała realna i obiektywna przyczyna uzasadniająca wprowadzenie na sesję uchwał dotyczących odwołania Burmistrza Dzielnicy, a następnie powołanie zarządu w identycznym składzie jak przed odwołaniem. W chwili procedowania nad uchwałami Zarząd Dzielnicy funkcjonował, a odwołanie Burmistrza i następnie jego powołanie bez konkretnej przyczyny, nie uzasadniało procedowania w tym przedmiocie podczas sesji nadzwyczajnej.

W piśmie z dnia [...] sierpnia 2015 r. J.G. powołując się na art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wezwał Radę [...] do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie uchwały nr [...] Rady [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. w zakresie stwierdzenia nieważności uchwały nr [...] Rad Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. w sprawie wyboru Zastępcy Burmistrza Dzielnicy [...].

Wobec braku odpowiedzi na powyższe wezwanie, J.G. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę nr [...] Rady [...] w zakresie stwierdzenia nieważności uchwały nr [...] Rady Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2015 r., zarzucając jej naruszenie art. 20 ust. 4 w zw. z ust. 1a ustawy o samorządzie gminnym oraz § 23 ust. 3 i 4 Statutu Dzielnicy [...], w konsekwencji bezpodstawne zastosowanie rozstrzygnięcia nadzorczego na podstawie § 64 ust. 3 w zw. z ust. 1 i § 62 ust. 1 Statutu Dzielnicy [...], względem zgodnych z prawem uchwał Rady Dzielnicy [...], co stanowi naruszenie prawa materialnego.

Wskazując na powyższe uchybienie wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały we wskazanym zakresie, dopuszczenie załączonych dowodów i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu podał, iż bezpodstawne jest stwierdzenie organu, jakoby nie było dopuszczalne rozszerzenie porządku obrad sesji nadzwyczajnych, podczas gdy możliwość taką expressis verbis przewiduje art. 20 ust. 4 w zw. z ust. 1a ustawy o samorządzie gminnym oraz § 23 ust. 3 i 4 Statutu Dzielnicy [...]. Zarówno literalne brzmienie samego przepisu art. 20 ustawy o samorządzie gminnym, ugruntowane stanowisko doktryny, jak również orzecznictwo, dopuszczają – za zgodą wnioskodawców – możliwość dokonywania przez radę modyfikacji w porządku obrad także tzw. sesji nadzwyczajnej. Skarżący podniósł także kontekst polityczny działań organów [...], a nadto stwierdził, że poprzez działanie Rady [...] w sposób oczywisty został naruszony jego interes prawny jako osoby bezpodstawnie pozbawionej funkcji Zastępcy Burmistrza Dzielnicy [...].

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie na rzecz [...] kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko faktyczne i prawne. Ponadto podniósł, że Rada Dzielnicy może wprowadzić zmiany w porządku obrad na sesji nadzwyczajnej bezwzględną większością ustawowego składu rady pod warunkiem, że wcześniej zgodę na to wyrazi wnioskodawca zwołania sesji. Zgoda wnioskodawcy na zmianę porządku obrad powinna być wyraźnie wyartykułowana i odnotowana w protokole. Tymczasem w przedmiotowej sprawie brak jest do chwili obecnej protokołu z sesji Rady Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2015 r., co uniemożliwia zweryfikowanie zgodności z prawem podjętych na niej uchwał.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 1831/15 oddalił skargę J.G. na uchwałę Rady [...] z dnia [...] sierpnia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Dzielnicy [...] Nr [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. w sprawie wyboru Zastępcy Burmistrza Dzielnicy [...].

Sąd stwierdził, że o ile przedmiotem sesji zwyczajnej jest rozpatrzenie i rozstrzygnięcie bieżących spraw Dzielnicy, określonych każdorazowo w porządku obrad, o tyle przedmiotem sesji nadzwyczajnej są sprawy pilne, które nie mogą być załatwione w trybie sesji zwyczajnej. Sąd nie zgodził się jednakże ze stanowiskiem organu, iż nie jest dopuszczalne rozstrzygnięcie w trybie nadzwyczajnym spraw, które mogą być załatwione w ramach sesji zwyczajnej. Za nieuprawniony Sąd uznał także pogląd Rady [...], iż zmiana porządku obrad na sesji nadzwyczajnej powinna bezwzględnie dotyczyć tej samej materii, tego samego zakresu spraw, co wcześniej zgłoszony i ściśle określony "przedmiot obrad", oraz, że nie jest dopuszczalne rozszerzenie porządku obrad sesji nadzwyczajnej o sprawy nie będące przedmiotem wcześniejszego w wniosku o zwołanie takiej sesji. Sąd wskazał, że ani ustawa o samorządzie gminnym, ani też Statut Dzielnicy [...], takiego ograniczenia nie zawierają.

Sąd wskazał, że zgodnie z art. 20 ust. 1a i ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym oraz § 22 ust. 4 i § 23 ust. 3 i ust. 4 Statutu Dzielnicy [...], porządek obrad nadzwyczajnej sesji Rady Dzielnicy [...] może być zmieniony za zgodą podmiotu, który wniósł o zwołanie tej nadzwyczajnej sesji. W związku z tym uznał, że sam fakt, że rozszerzono porządek obrad nadzwyczajnej sesji Rady Dzielnicy [...] w dniu [...] stycznia 2015 r. nie stanowi podstawy do stwierdzenia nieważności uchwał, podjętych na tej sesji w wyniku rozszerzenia porządku obrad.

W ocenie Sądu pierwszej instancji, zaszła jednak inna przyczyna stwierdzenia nieważności tych uchwał, która została wskazana w odpowiedzi na skargę. Sąd stwierdził, że zgoda wnioskodawcy na zmianę porządku obrad nadzwyczajnej sesji Rady Dzielnicy [...] musi być wyraźnie wyartykułowana i odnotowana w protokole. W przypadku, gdy o zwołanie takiej sesji wystąpiła grupa radnych, to zgoda musi być udzielona przez wszystkich radnych z tej grupy. Dalej przytoczył § 33 Statutu Dzielnicy [...], w którym uregulowano postępowanie z protokołem z sesji Rady Dzielnicy, stwierdzając, że protokół z sesji, która odbyła się [...] stycznia 2015 r., nie został dotąd podpisany. Brak jest, jak wskazał, "w szczególności potwierdzenia, iż przez wnioskodawców zwołania przedmiotowej sesji, została wyrażona zgoda na rozszerzenie porządku obrad". W związku z tym Sąd stwierdził, że okoliczność ta uzasadnia przyjęcie, iż doszło do naruszenia przepisów Statutu Dzielnicy [...], regulujących procedurę podejmowania uchwał. W tej sytuacji, zdaniem Sądu, zaskarżona uchwała Rady [...], mimo błędnego uzasadnienia, odpowiada prawu.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 24 maja 2017 r. sygn. akt II OSK 1536/16 w punkcie pierwszym uchylił wymieniony wyżej wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sadowi Administracyjnemu w Warszawie, w punkcie drugim zasądził zwrot kosztów postępowania kasacyjnego.

Za nietrafne Naczelny Sąd Administracyjny uznał stanowisko Sądu pierwszej instancji, zgodnie z którym brak protokołu z sesji sporządzonego zgodnie z wymogami prawa wyklucza możliwość wykazania przy pomocy innych dowodów, że na tej sesji radni złożyli oświadczenia dotyczące zgody na zmianę porządku obrad.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, skoro w § 33 ust. 2 Statutu Dzielnicy [...] wskazuje się, jakie dokumenty powinny stanowić załączniki do protokołu z sesji rady dzielnicy, to w razie niepodpisania protokołu i niepoddania go procedurze określonej w § 33 ust. 3, 4, 5 i 6 powołanego Statutu, te dokumenty mogą być wykorzystane w celu ustalenia istotnych faktów, mających miejsce na sesji rady dzielnicy. W tym celu może być wykorzystany także zapis obrad na nośniku elektronicznym wymieniony w § 33 ust. 2 pkt 1 Statutu Dzielnicy [...], gdyż z treści tego przepisu wynika, że został on zrównany ze stenogramem obrad. Wskazane dokumenty i nośnik elektroniczny powinny być uznane za część akt sprawy, na podstawie których orzeka sąd administracyjny oraz dokumenty, z których ten sąd może przeprowadzić niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości dowody uzupełniające w rozumieniu art. 106 § 3 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, skoro w rozpoznawanej sprawie istotne było, czy grupa radnych, na wniosek których zwołano sesję Rady Dzielnicy [...] trybie art. 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy [...], wyraziła zgodę na zmianę porządku obrad tej sesji, i kwestia ta była pomiędzy stronami przedmiotem sporu, to wszystkie dokumenty oraz nośnik elektroniczny zawierający zapis obrad, mogące wyjaśnić, czy taka zgoda została wyrażona powinny być przez Sąd pierwszej instancji dopuszczone jako dowód. Dowody te powinny być przeprowadzone na rozprawie przed Sądem pierwszej instancji z zapewnieniem stronom postępowania możliwości odniesienia się do nich i ocenione przez Sąd pierwszej instancji z uwzględnieniem wszystkich okoliczności.

Przy ocenie przeprowadzonych dowodów w celu ustalenia, czy grupa radnych, na wniosek których zwołano sesję Rady Dzielnicy [...] w trybie art. 22 ust. 4 Statutu, wyraziła zgodę na zmianę porządku obrad tej sesji Sąd pierwszej instancji powinien też uwzględnić stanowisko Rady [...] i Prezydenta [...] w sprawach dotyczących innych uchwał podjętych na tej samej sesji (uchwał nr [...] i nr [...]), w których nie podnoszono zarzutu, że zostały one podjęte na sesji, której porządek obrad został ustalony z naruszeniem § 23 ust. 4 Statutu Dzielnicy [...].

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że jest oczywiste, iż podjęcie uchwały, mimo braku zgody grupy radnych, na wniosek których zwołano sesję Rady Dzielnicy [...] w trybie art. 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy [...], na zmianę porządku obrad stanowi naruszenie § 23 ust. 4 tego Statutu, uzasadniające podjęcie zaskarżonej uchwały. W związku z tym, skoro w odpowiedzi na skargę podniesiono, że takiej zgody nie było, to dopuszczalne było w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji, z zachowaniem praw wszystkich stron, wyjaśnienie jedynie okoliczności faktycznej, czyli tego, czy twierdzenie co do faktów zawarte w odpowiedzi na skargę jest zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie stanowi to wykroczenia poza granice sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że ponownie rozpoznając sprawę Sąd pierwszej instancji powinien także wyjaśnić, w przypadku, gdy uzna, że skarga podlega uwzględnieniu, okoliczności związane z treścią rozstrzygnięcia, mianowicie tego, czy powinno się stwierdzić nieważność zaskarżonej uchwały, czy też, że została ona wydana z naruszeniem prawa.

Jednocześnie Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że rozstrzygnięte już przez Sąd pierwszej instancji zostało, iż wskazane w uzasadnieniu zaskarżonej uchwały powody jej podjęcia okazały się niezasadne. Z tym stanowiskiem NSA się zgodził, gdyż przyjęte przez Radę [...] stanowisko co do tego, że sesja Rady Dzielnicy [...] zwołana w trybie § 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy [...] ma charakter nadzwyczajny z uwagi na to, że dotyczy spraw niespodziewanych i niecierpiących zwłoki, co powoduje ograniczenia w możliwości zmiany jej porządku obrad, jest pozbawione podstaw prawnych. W szczególności z § 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy [...] wynika, że "nadzwyczajność" sesji zwoływanych w tym trybie wynika wyłącznie z tego, że są one zwoływane z inicjatywy innego podmiotu niż Przewodniczący Rady Dzielnicy. Przepis ten, ani żaden inny nie dają podstawy do przyjęcia, że są one zwoływane tylko w sprawach niespodziewanych i niecierpiących zwłoki. Ponadto w § 23 ust. 4 Statutu Dzielnicy [...] dopuszczono możliwość zmiany porządku obrad sesji zwołanych w trybie § 22 ust. 4 tego Statutu na takich samych zasadach, jak każdej innej sesji, a więc na wniosek radnego lub Zarządu Dzielnicy bezwzględną większością ustawowego składu Rady Dzielnicy (§ 23 ust. 3 Statutu), z tym jedynie wyjątkiem, że wymagana jest zgoda wnioskodawcy zwołania takiej sesji. Zmiana porządku obrad żadnej sesji nie jest więc uzależniona od tego, w jakim celu została ona zwołana.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ponownie rozpoznający niniejszą sprawę, rozstrzygniętą poprzednio wyrokiem z dnia 10 marca 2016 r., na rozprawie w dniu 21 listopada 2017 r. przeprowadził z urzędu, na podstawie art. 106 § 3 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dowód uzupełniający z protokołu nr [...] z [...] sesji Rady Dzielnicy [...], w dniu [...] stycznia 2015 r., która odbyła się w siedzibie Urzędu dzielnicy [...], podpisanego przez Przewodniczącego i dwóch Wiceprzewodniczących Rady Dzielnicy [...], stenogramu z [...] sesji Rady Dzielnicy [...] w dniu [...] stycznia 2015 r. wraz z nośnikiem elektronicznym, które załączone były do skargi kasacyjnej. Sąd nie uwzględnił wniosku skarżącego o przeprowadzenie uzupełniającego dowodu z odpisu postanowienia Sądu Rejonowego dla [...] w [...] z dnia [...] listopada 2015 r. w sprawie o sygn. akt [...], albowiem przeprowadzenie tego dowodu nie było niezbędne do wyjaśnienia jakichkolwiek wątpliwości w tej sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 190 zdanie pierwsze ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.), Sąd, któremu sprawa została przekazana związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd administracyjny.

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uchwała Rady [...] Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. stwierdzająca nieważność uchwały nr [...] Rady Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. w sprawie wyboru Zastępcy Burmistrza Dzielnicy [...] wydana została z istotnym naruszeniem prawa, tj. § 62 ust. 1 Statutu Dzielnicy [...], albowiem błędnie w procedurze nadzoru stwierdzone zostało, że uchwała nr [...] Rady Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. narusza kryterium zgodności z prawem.

Sąd poprzednio rozpatrujący już niniejszą sprawę stwierdził, a Naczelny Sąd Administracyjny pogląd ten podzielił, że powody, dla których podjęta została uchwała stwierdzająca nieważność uchwały nr [...] Rady Dzielnicy [...], okazały się niezasadne. Także Sąd obecnie rozpatrujący niniejszą sprawę prezentuje pogląd, zgodnie z którym dopuszczalna była zmiana porządku obrad sesji nadzwyczajnej w zakresie, którego dotyczy niniejsza sprawa. Z § 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy [...] wynika, że nadzwyczajność sesji zwoływanych w tym trybie wynika wyłącznie z tego, że są one zwoływane z inicjatywy innego podmiotu niż Przewodniczący Rady Dzielnicy. Przepis ten, ani żaden inny nie dają podstawy do przyjęcia, że są one zwoływane tylko w sprawach niespodziewanych i niecierpiących zwłoki.

W § 23 ust. 4 Statutu Dzielnicy [...] dopuszczono możliwość zmiany porządku obrad sesji zwołanych w trybie § 22 ust. 4 tego Statutu na takich samych zasadach, jak każdej innej sesji, a więc na wniosek radnego lub Zarządu Dzielnicy bezwzględną większością ustawowego składu Rady Dzielnicy (§ 23 ust. 3 Statutu), z tym jedynie wyjątkiem, że wymagana jest zgoda wnioskodawcy zwołania takiej sesji. Zmiana porządku obrad żadnej sesji nie jest więc uzależniona od tego, w jakim celu została ona zwołana. Stąd też Sąd rozpoznający obecnie niniejszą sprawę za nieuprawniony uznał pogląd Rady [...], że zmiana porządku obrad sesji nadzwyczajnej powinna bezwzględnie dotyczyć tej samej materii, tego samego zakresu spraw, co wcześniej zgłoszony i ściśle określony "przedmiot obrad".

Ustawa o samorządzie gminnym w art. 20 ust. 1a stanowi, iż rada gminy może wprowadzić zmiany w porządku bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady. Zgodnie zaś z ust. 4 ww. przepisu, do zmiany porządku obrad sesji zwołanej w trybie określonym w ust. 3 (na wniosek wójta lub co najmniej 1/4 ustawowego składu rady gminy), stosuje się przepis 1a, z tym, że dodatkowo wymagana jest zgoda wnioskodawcy. Podobnie kwestie te zostały uregulowane w Statucie Dzielnicy [...] w § 22 ust. 4 oraz w § 23 ust. 3 i 4.

Rada Dzielnicy, na wniosek radnego lub Zarządu Dzielnicy, może wprowadzić zmiany w porządku obrad bezwzględną większością głosów ustawowego składu Rady Dzielnicy (ust. 3). Do zmiany porządku obrad sesji zwołanej w trybie § 22 ust. 4 stosuje się ust. 3, z tym, że dodatkowo wymagana jest zgoda wnioskodawcy zwołania takiej sesji. Samo zatem rozszerzenie porządku obrad nadzwyczajnej sesji w dniu [...] stycznia 2015 r. nie stanowiło podstawy do stwierdzenia nieważności uchwały nr [...] Rady Dzielnicy [...].

Odnosząc się natomiast do podniesionej w odpowiedzi na skargę dodatkowej argumentacji organu, która miałaby w ocenie Rady [...] przemawiać za prawidłowością stwierdzenia nieważności uchwały nr [...] Rady Dzielnicy [...], także w tym zakresie Sąd rozpoznający niniejszą sprawę nie uznał jej za trafną. Sąd, kierując się wskazaniami Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartymi w wyroku z dnia 24 maja 2017 r. sygn. akt II OSK 1536/16 przeprowadził z urzędu na rozprawie w dniu 21 listopada 2017 r. dowód uzupełniający z protokołu nr [...] z [...] sesji Rady Dzielnicy [...] w dniu [...] stycznia 2015 r., która odbyła się w siedzibie Urzędu Dzielnicy [...], stenogramu z [...] sesji Rady Dzielnicy [...] w dniu [...] stycznia 2015 r. wraz z nośnikiem elektronicznym. Sąd przeprowadził te dowody uzupełniające, albowiem pomimo kwestionowania ich przez pełnomocnika organu na rozprawie, ich treść nie została podważona.

Uzupełniający materiał dowodowy jednoznacznie stanowi, że grupa radnych, na wniosek których zwołano nadzwyczajną sesję Rady Dzielnicy [...] w dniu [...] stycznia 2015 r. w trybie art. 22 ust. 4 Statutu Dzielnicy [...], wyraziła zgodę na zmianę porządku obrad tej sesji. Z materiału dowodowego wynika, że każdy z tych radnych był pytany o zgodę i zgodę taką każdy z nich wyraził (strona 4-5 stenogramu z sesji, strona 2-3 protokołu z sesji). Tym samym w ocenie Sądu, brak jest podstaw do przyjęcia, że zmiana porządku obrad sesji nadzwyczajnej dokonana została z naruszeniem art. 20 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym (odpowiednio § 23 ust. 4 Statutu Dzielnicy [...]). Nadto, spełniony został w tej sprawie warunek określony w § 23 ust. 3 Statutu Dzielnicy, albowiem zmiana porządku obrad sesji nadzwyczajnej wprowadzona została bezwzględną większością głosów ustawowego składu Rady Dzielnicy (art. 20 ust. 1a ustawy o samorządzie gminnym). Potwierdza to uzupełniający materiał dowodowy (strona 5 stenogramu z sesji, strona 3 protokołu z sesji). Podniesiona w odpowiedzi na skargę okoliczność, że brak było protokołu z sesji Rady Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2015 r., nie stanowi sama w sobie podstawy do stwierdzenia niezgodności z prawem podjętej uchwały. Brak możliwości weryfikacji uchwały na podstawie protokołu, na co w odpowiedzi na skargę powołał się organ, nie stanowi o tym, że z tej wyłącznie przyczyny uchwała Rady Dzielnicy podjęta została z naruszeniem prawa. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 maja 2017 r. sygn. akt II OSK 1536/16 stwierdził jednoznacznie, że skoro w § 33 ust. 2 Statutu Dzielnicy [...] wskazuje się, jakie dokumenty powinny stanowić załączniki do protokołu z sesji rady dzielnicy, to w razie niepodpisania protokołu i niepoddania go procedurze określonej w § 33 ust. 3, 4, 5 i 6 powołanego Statutu, te dokumenty mogą być wykorzystane w celu ustalenia istotnych faktów, mających miejsce na sesji rady dzielnicy. W tym celu może być wykorzystany także zapis obrad na nośniku elektronicznym wymieniony w § 33 ust. 2 pkt 1 Statutu Dzielnicy [...], gdyż z treści tego przepisu wynika, że został on zrównany ze stenogramem obrad.

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z § 62 ust. 1 zawartym w rozdziale VII Statutu Dzielnicy [...], działalność organów Dzielnicy podlega nadzorowi na podstawie kryteriów: zgodności z prawem, celowości, rzetelności i gospodarności. Stosownie zaś do § 64 ust. 1 Statutu naruszenie rzez uchwałę Rady Dzielnicy któregokolwiek z kryteriów wymienionych w § 62 ust. 1 stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności takiej uchwały.

W sprawie tej - wbrew twierdzeniom organu - brak było podstaw do uznania przez Radę [...], iż doszło do istotnego naruszenia prawa skutkującego koniecznością stwierdzenia nieważności uchwały nr [...] Rady Dzielnicy [...].

W sprawie niniejszej Sąd nie stwierdził nieważności zaskarżonej uchwały, albowiem od dnia jej podjęcia upłynął jeden rok (art. 94 ustawy o samorządzie gminnym). Z tego względu Sąd stwierdził, że uchwała Rady [...] Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2015 r. stwierdzająca nieważność uchwały nr [...] Rady Dzielnicy [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. w sprawie wyboru Zastępcy Burmistrza Dzielnicy [...] wydana została z naruszeniem prawa.

Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 147 § 1 P.p.s.a., orzekł, jak w punkcie 1 wyroku. O kosztach postępowania sądowego, jak w punkcie 2 wyroku, Sąd orzekł na podstawie art. 200 P.p.s.a. Do kosztów tych Sąd zaliczył uiszczony przez skarżącego w tej sprawie wpis sądowy od skargi i opłatę kancelaryjną w łącznej wysokości 400 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 480 zł (§ 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. poz. 1804, z późn.zm.).



Powered by SoftProdukt