Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędzia WSA Maciej Kurasz, Protokolant Agata Rogosz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi E. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o. w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od kwietnia do grudnia 2003 r. oraz za okres od stycznia do maja 2004 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz E. K. kwotę 740 zł (słownie: siedemset czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] orzekł o odpowiedzialności podatkowej E. K. (w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako Skarżąca lub Strona) jako członka zarządu spółki z o.o. "I." z siedzibą w W. za zaległości podatkowe tej spółki w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od kwietnia do grudnia 2003 r. i za okres od stycznia do maja 2004 r., w łącznej kwocie 7.552,65 zł oraz za odsetki za zwłokę od tych zaległości podatkowych w wysokości 4.775 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ powołując się na treść art. 107 i art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), dalej powoływana jako "O.p." wskazał, iż Skarżąca pełniła obowiązki członka zarządu spółki z o.o. "I." w okresie kiedy powstały zaległości podatkowe tej spółki objęte niniejszym postępowaniem. Skarżąca została powołana na członka zarządu Spółki Uchwałą nr V Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z dnia 17 lipca 2002r. i funkcję tą pełniła do dnia 21 marca 2006r.

Organ wskazał, że prowadzone w stosunku do spółki postępowanie egzekucyjne okazało się bezskuteczne. W toku przeprowadzonych czynności egzekucyjnych poborca skarbowy ustalił, że spółka nie prowadzi działalności gospodarczej pod dotychczasowym adresem wskazanym przez wierzyciela, tj. w Warszawie przy ul. C. [...] W wyniku dokonanych zajęć wierzytelności w ING Banku Śląskim S.A. uzyskano środki pieniężne w łącznej kwocie 541,03 zł, z których na poczet kosztów egzekucyjnych przekazano 204,21 zł a pozostałą część tj. 211,72 zł wierzycielowi. Zajęcie wierzytelności w Banku PKO S.A. VI O/Warszawa okazało się nieskuteczne, ponieważ bank nie prowadził rachunku dla w/w spółki. Z protokołu sporządzonego z udziałem członków zarządu o stanie majątkowym spółki wynikało natomiast, że spółka nie prowadzi działalności i nie posiada środków transportu. W dniach 11 i 12 października 2005r. dokonano 50-ciu zajęć wierzytelności, w wyniku czego uzyskano środki w kwocie 2.124,50zł, które rozliczono na koszty egzekucyjne w kwocie 1221,80 zł, a kwotę 902,70 zł przekazano wierzycielowi. W wyniku zapytania skierowanego do Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców otrzymano informację, iż spółka nie posiada zarejestrowanych środków transportu.

W dniu 29 marca 2006r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone wobec majątku zobowiązanego, ze względu na fakt, iż w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności pieniężnej nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne.

Postępowanie egzekucyjne prowadzone było także przez Naczelnika Urzędu Skarbowego W. Z akt przesłanych do organu wynika, że w toku egzekucji podjęto próbę zajęcia rachunku bankowego w Banku Śląskim S.A. II O/Warszawa. Bank pismem z dnia 7 kwietnia 2004 r. odpowiedział, że nie dokonał zajęcia rachunku z powodu braku środków. Bezskuteczność egzekucji potwierdził również raport poborcy skarbowego.

W dniu [...] października 2007r. Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone w stosunku do spółki z o.o. "I.".

Postanowieniem z dnia [...] września 2008r Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie odpowiedzialności podatkowej Skarżącej jako członka zarządu za zaległości podatkowe spółki "I." Sp. z o. o. w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od kwietnia do grudnia 2003r. za okres od stycznia do maja 2004 oraz za odsetki za zwłokę od tych zaległości podatkowych i koszty postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu decyzji organu pierwszej instancji wskazano, że pismem z dnia 23 września 2008 r. Skarżąca ustosunkowała się do postanowienia o wszczęciu postępowania w zakresie jej odpowiedzialności za zaległości spółki I. sp. z o. o. w podatku dochodowym od osób fizycznych. Strona potwierdziła fakt wykonywania przez nią funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółki od dnia 17 lipca 2002 r. jednocześnie informując, iż do jej obowiązków należało utrzymywanie kontaktów z partnerem Spółki w Niemczech oraz techniczna opieka nad serwerem AS 400, a także wykonywanie prac związanych z aktualizacją i tworzeniem bazy danych oraz innych czynności przynależnych temu procesowi, tj. tworzenie ogłoszeń reklamowych, merytoryczna obsługa przedstawicieli handlowych. Strona podkreśliła, że była w spółce zatrudniona na podstawie umowy o pracę na stanowisku kierownika redakcji i zakresem jej obowiązków nie były objęte żadne czynności administracyjne, kadrowe ani też księgowe. Skarżąca pismem z dnia 20 marca 2006 r. złożyła rezygnację ze stanowiska Wiceprezesa zarządu Spółki I. sp. z o. o. W roku 2006 Skarżąca kierowała pisma do pozostałych wspólników w/w spółki w celu wyjaśnienia dalszego bytu spółki. Skarżącą ponosiła, że nie otrzymała od spółki całego należnego jej wynagrodzenia za pracę oraz świadectwa pracy a także, że nie wpłacono do ZUS należnych od jej wynagrodzenia składek na ubezpieczenie.

Organ wskazał, że Skarżąca podnosiła, iż nie miała żadnej możliwości realizowania swoich obowiązków jako członka zarządu Spółki a przez to także wiedzy na temat tego czy istnieją przesłanki do ewentualnego zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Prezes zarządu w/w spółki nie informował pozostałych członków zarządu o kondycji finansowej spółki oraz o jej zobowiązania w tym także o zobowiązaniach podatkowych. Skarżąca podniosła, iż członek zarządu spółki ponosi odpowiedzialność tylko za zobowiązania podatkowe powstałe w czasie pełnienia przez niego obowiązków członka zarządu, gdy egzekucja prowadzona przeciwko spółce okazała się bezskuteczna. Przy czym bezskuteczność tą należy rozumieć w ten sposób, że egzekucja prowadzona była do całego majątku Spółki, a wierzyciel wykorzystał wszelkie sposoby egzekucji. Zdaniem Strony postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wydane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego W. w dniu [...] października 2007r. oraz w dniu [...] marca 2006r. przez Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. oparte są wyłącznie na bezskuteczności egzekucji prowadzonej z zastosowaniem jednego środka egzekucyjnego tj. egzekucji z rachunku bankowego i tym samym przesłanka bezskuteczności egzekucji nie została spełniona, gdyż oprócz wierzytelności z rachunków bankowych istniał inny majątek spółki, z którego można było prowadzić egzekucję.

Organ w uzasadnieniu decyzji nie uznał tej argumentacji za zasadną i stwierdził, że Skarżąca zgodnie z treścią art. 208 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000r, Kodeksu spółek handlowych (Dz.U. Nr 94 z 2000r., poz. 1037 ze zm.) w dalszej części uzasadnienia powoływanej jako k.s.h., miała prawo do prowadzenia wszystkich spraw spółki w tym także spraw związanych z rozliczeniami z tytułu podatków. Organ wskazał, że argumentacja Skarżącej świadczy o tym, że Skarżąca wskutek niedbalstwa nie potrafiła zrealizować tych uprawnień. Zdaniem organu w sytuacji, gdy Skarżąca nie była w stanie prowadzić spraw spółki powinna była zrezygnować z funkcji członka zarządu. Organ wskazał, że zgodnie z treścią art. 116 § 2 O.p. podział obowiązków w zakresie prowadzenia spraw spółki dokonany pomiędzy członkami zarządu jest okolicznością, która nie ma znaczenia dla odpowiedzialności, o której mowa w art. 116 § 1 O.p. W ocenie organu Skarżąca bezzasadnie twierdziła, że nie została spełniona przesłanka bezskuteczności egzekucji. Okoliczność, że Skarżąca jest wierzycielem wobec spółki także nie ma znaczenia dal zakresu jej odpowiedzialności wynikającej z przepisów art. 116 O.p.

W odwołaniu z [...] grudnia 2008 r. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz umorzenie postępowania. Zaskarżonej decyzji Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 116 § 2 O.p., przez przyjęcie, że Skarżąca w okresie, kiedy powstały zaległości podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych, których dotyczy zaskarżona decyzja, rzeczywiście pełniła obowiązki wiceprezesa zarządu spółki "I." Sp. z o. o.

Zdaniem Skarżącej odpowiedzialność członków zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o. obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, które powstały w okresie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu. Podniosła, że w okresie pełnienia funkcji członka zarządu Strona nie miała faktycznego wpływu na bieżące sprawy "I." Sp. z o. o. (np. rozliczenia Spółki z Urzędem Skarbowym) poza tymi, które w umowie o pracę (zmienionej aneksem) zostały jej wprost powierzone. Skarżąca nigdy nie zajmowała się sprawami finansowymi Spółki, co za tym idzie nie zajmowała się księgowością i rozliczeniami podatkowymi Spółki. Te sprawy wchodziły w zakres obowiązków innych członków zarządu "I." Sp. z o. o.

Skarżąca wskazywała, że w związku z liczbą osób tworzących zarząd (3), a także w związku z faktem, że zgodnie z umową spółki do jej reprezentowania wystarczały oświadczenia wyłącznie prezesa zarządu lub dwóch członków zarządu łącznie lub jednego członka zarządu wraz z prokurentem, Skarżąca nie uczestniczyła w bieżącym zarządzaniu Spółką, gdyż było to zbędne. Strona wierzyła, że pozostałe osoby wchodzące w skład zarządu Spółki należycie wywiązują się ze swoich obowiązków. Z czasem, gdy pojawiły się sygnały świadczące o nieprawidłowościach w zarządzaniu Spółką tj. w czasie, gdy faktycznie przeniesiono siedzibę Spółki na ul. M. w W., Skarżąca próbowała podejmować czynności wyjaśniające sytuację formalnoprawną "I." Sp. z o. o., jednak jej działania nie spotkały się z żadnym odzewem ze strony prezesa zarządu Spółki A. P., który przejął faktyczny zarząd spółką.

W tych okolicznościach zdaniem skarżącej nie można uznać jej za członka zarządu pełniącego obowiązki w okresie, w którym powstały zaległości podatkowe spółki tj. członka zarządu wskazanego w art. 116 § 2 O.p. W ocenie skarżącej osoby, które nie miały faktycznej możliwości wykonywania funkcji członka zarządu spółki nie mogą ponosić odpowiedzialności za zobowiązania spółki na podstawie art. 116 § 2 O.p. Na poparcie tej tezy skarżącą powołała wyrok NSA z dnia 18 listopada 2005 r., sygn. akt I FSK 257/2005.

Dyrektor Izby Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] maja 2009 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji organu drugiej instancji stwierdzono, że organ pierwszej instancji prawidłowo wykazał, iż Strona, w okresie powstania zaległości, za które orzeczono odpowiedzialność zaskarżoną decyzją, pełniła funkcję członka zarządu "I." sp. z o. o. Organ dodał, że w złożonym odwołaniu Skarżąca nie kwestionuje faktu, iż w dniu 17 lipca 2002 r. została powołana na członka zarządu Spółki oraz tego, iż funkcję tą przestała pełnić w dniu 21 marca 2006 r.

Organ drugiej instancji w uzasadnieniu zgodził się z argumentacją zawartą w decyzji organu pierwszej instancji i nie podzielił stanowiska Strony odnośnie zwolnienia jej z odpowiedzialności, z racji niezajmowania się sprawami finansowymi spółki. Organ powołując się na treść art. 201 § 1 oraz art. 208 k.s.h., wskazał, że każdy członek zarządu ma obowiązek posiadania elementarnej wiedzy o najważniejszych sprawach spółki, w tym - w szczególności - o jej kondycji finansowej. Organ powołując się na treść art. 116 O.p. dodał, że charakter prawny funkcji członka zarządu (nawet w przypadku, gdy funkcja ta jest wykonywana w ramach stosunku pracy) oznacza nie tylko obowiązek wykonywania czynności zarządzających (obowiązek wykonywania powierzonych zadań), oznacza też zwiększony zakres odpowiedzialności, w tym odpowiedzialność za skutki działań kierowanej spółki, a więc i skutki działań osób w tej spółce zatrudnionych. Jest to zakres odpowiedzialności wykraczający poza zakres charakterystyczny dla stosunku pracy, gdzie pracownik odpowiada jedynie za skutki swoich działań i to w ograniczonym zakresie, a nie skutki działań podmiotu, w którym jest zatrudniony. Dlatego też twierdzenia Strony, że nie zajmował się finansami spółki pozostają przy orzekaniu o jego odpowiedzialności bez znaczenia.

Na decyzję organu drugiej instancji Skarżąca wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnioskując, o uchylenie zaskarżonej decyzji, o zwrot kosztów postępowania zgodnie z właściwymi przepisami a także o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu skargi, przeciwko zaskarżonej decyzji podniesiono takie same zarzuty jakie podniesiono w odwołaniu do decyzji organu pierwszej instancji.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w W. podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.

Na rozprawie w dniu 12 stycznia pełnomocnik Skarżącej rozszerzył zarzuty skargi o zarzut naruszenia art. 107 w związku z art. 116 i art. 133 § 1 O.p. przez braku w zaskarżonej decyzji oraz w decyzji organu pierwszej instancji rozstrzygnięcia o solidarnej odpowiedzialności skarżącej za zaległości podatkowe spółki z o.o. "I." razem z pozostałymi członkami zarządu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

skarga zasługiwała na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie organy podatkowe orzekły o odpowiedzialności Skarżącej jako członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o. Odpowiedzialność ta została ustalona na podstawie art. 116 § 1 O.p. , który stanowi "Za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, spółki akcyjnej lub spółki akcyjnej w organizacji odpowiadają solidarnie całym swoim majątkiem członkowie jej zarządu, jeżeli egzekucja z majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna, a członek zarządu:

1) nie wykazał, że:

a) we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe) albo

b) niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości (postępowania układowego) nastąpiło bez jego winy,

2) nie wskazuje mienia spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części."

Przytoczony przepis ma charakter normy materialnoprawnej regulującej zakres odpowiedzialności członków zarządu za zaległości podatkowe spółek w nim wymienionych. Wydanie decyzji podatkowej na podstawie powołanego przepisu oznacza skonkretyzowanie uregulowań zawartych w tym przepisie na gruncie konkretnego stanu faktycznego w stosunku do indywidualnie określonego podmiotu. W wyniku wydania decyzji o odpowiedzialności podatkowej na podstawie art. 116 § 1 O.p. powinno dojść do stworzenia konkretnego indywidualnego rozstrzygnięcia, które ustali odpowiedzialność podatkową adresata decyzji w sposób wskazany w tym przepisie.

Z tego względu należało stwierdzić, że decyzja wydana na podstawie art. 116 § 1 O.p. powinna ustalać solidarną odpowiedzialność adresata decyzji za zobowiązania podatkowe spółki wraz z innymi członkami zarządu tej spółki w zakresie przedmiotowym wskazanym w art. 116 § 2 O.p. (zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, które powstały w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu). Szczegółowe i kompleksowe rozważania w zakresie solidarnego charakteru odpowiedzialności podatkowej na podstawie art. 116 § 1 O.p. zawarte zostały w uchwale NSA z dnia 9 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 4/08, publ. ONSAiWSA 2009/3/47.

W zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji nie zawarto rozstrzygnięcia o solidarnej odpowiedzialności Skarżącej za zaległości podatkowe spółki z o.o. "I.", pomimo że Skarżąca w okresie, którego dotyczy decyzja nie była jedynym członkiem zarządu i jak wynika z akt sprawy w stosunku do innych członków zarządu tej spółki było prowadzone postępowanie w sprawie ich odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki ( kserokopie decyzji i postanowienia o wszczęciu postępowania bez numeru, znajdujące się w aktach administracyjnych przed kartą 25 tych akt).

Wskazany brak w zakresie rozstrzygnięcia zawartego w decyzji stanowił naruszenie art. 116 § 1 O.p. który miał wpływ na wynik sprawy.

Zawarte w skardze twierdzenia Skarżącej, według których w okresie, którego dotyczy zaskarżona decyzja, nie pełniła ona faktycznie funkcji członka zarządu spółki z o.o. "I.", nie mogły zostać uznane za argumenty uzasadniające uwzględnienie skargi. W ocenie Sądu twierdzenia te nie mają potwierdzenia w dowodach znajdujących się w aktach sprawy. Skarżąca swoje przekonanie o tym, że nie pełniła faktycznie funkcji członka zarządu opiera na stwierdzeniu, że w spółce "I." zajmowała się wyłącznie utrzymywanie kontaktów z partnerem Spółki w Niemczech oraz techniczną opieką nad serwerem AS 400, a także wykonywaniem prac związanych z aktualizacją i tworzeniem bazy danych oraz innych czynności przynależnych temu procesowi, tj. tworzenie ogłoszeń reklamowych, merytoryczna obsługa przedstawicieli handlowych. Skarżąca twierdziła, że sprawami rozliczeń podatkowych w spółce zajmował się A.P. będący członkiem zarządu spółki. W ocenie Sądu twierdzenia te nie mogły być uznane za zasadne. Skarżąca jako członek zarządu spółki z o.o. "I." na podstawie art. 208 § 2 k.s.h. miała prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. W sytuacji, gdyby nie mogła wykonywać tego prawa z winy innych członków zarządu lub innych osób powinna była o tym zawiadomić wspólników lub ewentualnie zrezygnować z pełnienia funkcji członka zarządu. Natomiast, w sytuacji gdy Skarżąca zgodziła się na ograniczenie zakresu jej uprawnień i obowiązków jako członka zarządu tylko do w/w czynności wskazanych w umowie o pracę nie może twierdzić, że nie pełniła funkcji członka zarządu. W rozważanej sytuacji, uznając twierdzenia Skarżącej za prawdziwe należało stwierdzić, że Skarżącej w umowie o pracę przydzielono określone obowiązki, jednakże umowa ta nie mogła mieć wpływu na jej uprawnienia jako członka zarządu określone w art. 208 § 2-4 k.s.h., gdyż znajdująca się w aktach sprawy umowa spółki (karta 6 akt administracyjnych) nie przewidywała takiej możliwości (art. 208 § 1 k.s.h.)

Dokonanie przez członków zarządu spółki z o.o. podziału miedzy nich uprawnień do prowadzenia poszczególnych spraw spółki, przekraczających zakres zwykłego zarządu, jakimi będą się oni zajmować w ramach pełnienia funkcji członka zarządu, zgodnie z treścią art. 208 § 3 k.s.h. wymaga uchwały zarządu. Podział ten odbywa się przy udziale wszystkich członków zarządu, zatem następuje on w wyniku realizacji przez nich ich uprawnień jako członków zarządu. Dlatego w ocenie Sądu następstwa działań i zaniechań członka zarządu w zakresie określonego rodzaju spraw objętych tą uchwałą obciążają wszystkich członków zarządu. W oparciu o tę konstatację należało stwierdzić, że nawet jeżeli w stanie faktycznym występującym w niniejszej sprawie doszłoby do powierzenia prowadzenia spraw związanych z rozliczeniami podatkowymi jednemu członkowi zarządu to nie zwalniałoby to pozostałych członków zarządu od odpowiedzialności ustanowionej w art. 116 § 1 O.p. Niezależnie od powyższych rozważań należało wskazać, że w rozpoznanej sprawie Skarżąca nie przedstawiła dowodu potwierdzającego powierzenie rozliczeń podatkowych spółki z o.o. "I." A.P..

Sąd uznał, że w toku postępowania Skarżąca nie przedstawiła dowodów potwierdzających pozbawienie jej możliwości prowadzenia spraw spółki, w okresie, którego dotyczyła zaskarżona decyzja. Za dowody na tę okoliczność nie mogły być uznane pisma kierowane przez Skarżącą w roku 2006 do pełnomocnika wspólników spółki z o.o. "I." oraz do prezesa zarządu tej spółki A. P. w celu rozwiązania umowy o pracę o i odwołania Skarżącej z funkcji członka zarządu, wniosek do ZUS o podanie wysokości składek wpłaconych na ubezpieczenie społeczne Skarżącej, wniosek do Urzędu Skarbowego W. o informacje na temat zaległości podatkowych spółki, skarga do Państwowej Inspekcji Pracy oraz pozew o wydanie świadectwa pracy. Z dokumentów tych wynika, że Skarżąca w roku 2006 podjęła działania w celu wyjaśnienia sytuacji spółki a także w celu zaprzestania pełnienia w tej spółce funkcji członka zarządu. Jednakże dokumenty te, zdaniem Sądu, nie zawierają jakichkolwiek informacji, świadczących o tym, że w latach 2003-2004 skarżąca faktycznie nie mogła wykonywać uprawnień członka zarządu spółki z o.o. "I.".

W takiej sytuacji organy podatkowe opierając się na treści uchwały wspólników spółki z o.o. "I." z dnia 17 lipca 2002 r. (karta 6 akt administracyjnych) i odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego (karta 8 akt administracyjnych) zasadnie przyjęły, że Skarżąca pełniła faktycznie funkcje członka zarządu spółki z o.o. "I.". Zdaniem Sądu treść tych dokumentów oraz treść umowy spółki była wystarczającym dowodem pełnienia przez Skarżącą funkcji członka zarządu ponoszącego na podstawie art. 116 § 1 O.p. odpowiedzialność za zaległości podatkowe w/w spółki, powstałe w latach 2003-2004.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że zarzut naruszenia zaskarżoną decyzją art. 116 § 2 O.p. był niezasadny.

Bezzasadne były podnoszone na rozprawie twierdzenia pełnomocnika Skarżącej, że Skarżącą wskazała mienie, z którego mogła być prowadzona egzekucja przeciwko spółce. W aktach sprawy brak jest dowodów potwierdzających to twierdzenie.

Organy prowadząc ponownie postępowanie powinny uwzględnić stanowisko Sądu wyrażone w niniejszym wyroku w zakresie treści rozstrzygnięcia jakie powinna zawierać decyzja wydana na podstawie art. 116 § 1 O.p. a także stanowisko wyrażone w uchwale NSA z dnia 9 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 4/08, publ. ONSAiWSA 2009/3/47.

Mając na względzie występujące w niniejszej sprawie, w decyzjach organów obydwu instancji naruszenie art. 116 § 1 O.p., Sąd na podstawie art. 135, art. 145 § 1 pkt 1 lit. a), art. 152 i art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji wyroku.