Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Ewa Pisula – Dąbrowska (sprawozdawca) Sędzia WSA – Janusz Walawski Sędzia WSA – Andrzej Góraj Protokolant – specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 maja 2015 r. sprawy ze skargi K. P. na postanowienie Komisarza Wyborczego w P. z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego – oddala skargę –

Komisarz Wyborczy w [...] postanowieniem z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] stwierdził wygaśnięcie mandatu radnego Rady Miejskiej w [...], K.D., wybranego w okręgu wyborczym nr [...] z listy [...], oznaczonej skrótem nazwy Komitetu wyborczego KWW [...], z powodu braku posiadania biernego prawa wyborczego w dniu wyborów. Jako podstawę prawną wskazał art. 383 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz. U. Nr 21 poz. 112 z późn. zm.).

W motywach uzasadnienia organ wskazał, że radny figuruje w Krajowym Rejestrze Karnym, jako skazany prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego.

Wyjaśnił, że zgodnie z art. 11 § 2 pkt 1 Kodeksu wyborczego, radny nie posiadał biernego prawa wybieralności w dniu wyborów, stąd konieczność stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego.

Powyższe postanowienie stało się przedmiotem skargi K.P. do tutejszego Sądu.

Kwestionując prawidłowość zaskarżonego postanowienia, podniósł naruszenie art. 11 § 2 Kodeksu wyborczego wskazując, że norma ta odnosi się do osób – sprawców ukaranych za przestępstwo umyślne karą pozbawienia wolności. Twierdził, że przepis ten nie obejmuje sprawców, których sąd poddaje próbie i zawiesza wykonanie kary.

Skarżący podkreślił, że w wyroku, wydanym na podstawie art. 158 § 1 k.k., Sąd nie ustalił, że przestępstwo popełnione było z winy umyślnej. Podniósł, że nie czuje się przestępcą kryminalnym, nadto że Sąd nie uznał go za zdemoralizowanego przestępcę.

W odpowiedzi na skargę Komisarz Wyborczy w [...] wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując stanowisko, iż z uwagi na skazanie skarżącego na karę pozbawienia wolności nie posiadał on prawa wybieralności.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Stan faktyczny w rozpoznawanej sprawie nie budzi wątpliwości. W sprawie bezsporne jest, że skarżący K.P. wyrokiem Sądu Rejonowego w [...],[...] Wydział karny z dnia [...] maja 2012 r., sygn. akt [...], skazany został za popełnienie czynu z art. 158 § 1 k.k. Powyższy wyrok został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] października 2012 r., sygn. akt [...].

Przepis art. 158 § 1 k.k. stanowi, że kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Przestępstwo to można popełnić umyślnie i jako takie jest ścigane z oskarżenia publicznego. Stosownie do art. 11 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy (Dz. U. z 2011 r., Nr 21 poz. 112 ze zm.), nie ma prawa wybieralności w wyborach osoba skazana prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe.

Zgodnie zaś z art. 383 § 1 pkt 2 Kodeksu wyborczego, wygaśnięcie mandatu następuje w przypadku utraty prawa wybieralności lub nieposiadania go w dniu wyborów.

W rozpoznawanej sprawie nie budzi wątpliwości, że na podstawie powyższych przepisów zaistniała obligatoryjna przesłanka wygaszenia K.P. mandatu radnego Rady Miejskiej w [...].

Odnosząc się do zarzutu skargi, że popełnione przestępstwo nie miało charakteru umyślnego, a zatem nie mieści się w normie art. 11 § 2 pkt 1 Kodeksu wyborczego, stwierdzić należy, iż zarzut ten nie zasługiwał na uwzględnienie.

Zgodnie z Komentarzem do Kodeksu karnego, Giezek Jacek, stan prawny na dzień 1 marca 2014 r., Komentarz lex 2014, przestępstwo udziału w bójce lub pobiciu w typie podstawowym (art. 158 § 1 k.k.) może być popełnione tylko umyślnie, w zamiarze bezpośrednim lub ewentualnym, sprawca musi bowiem chcieć lub co najmniej godzić się na to, że uczestniczy w zajściu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo uszczerbek na zdrowiu nie mniejszy niż określony w art. 157 § 1.

Podobnie Magdalena Budyń-Kulik, Komentarz do art. 158 k.k. stan prawny na dzień 1 stycznia 2013 r., lex 2013 r. pkt 6 Komentarza, która stwierdza, że "strona podmiotowa tego przestępstwa polega na umyślności".

Analogicznie charakter tego przestępstwa określa inny komentator kodeksu karnego Andrzej Marek, stan prawny na dzień 1 marca 2010 r. (pkt 5), który stwierdza, że "określony w art. 158 § 1 k.k. udział w bójce lub pobiciu jest przestępstwem umyślnym, które wymaga zamiaru bezpośredniego co do samego uczestnictwa w zajściu (...)".

Andrzej Zoll w komentarzu do art. 158 § 1 k.k. (pkt 27) Komentarz Zakamycze 2006 r., stwierdza, że przestępstwo określone w art. 158 § 1 może być popełnione tylko umyślnie. Sprawca bierze umyślnie udział w bójce lub pobiciu ze świadomością, że bójka lub pobicie zagraża bezpośrednio życiu lub w powyższym stopniu zdrowiu człowieka i tego chce lub przynajmniej się na to godzi.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż podniesiony w skardze zarzut "braku umyślności" czynu, za który skarżący został skazany, nie był zasadny. Skoro skarżący w dacie wyboru na radnego był osobą skazaną za przestępstwo umyślne (art. 11 § 1 pkt 5 k.w.), to znaczy, że nie miał biernego prawa wyborczego. Zasadnie zatem Komisarz Wyborczy w [...] orzekł o wygaśnięciu mandatu radnego.

Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), orzekł jak w sentencji.