Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka, , Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Asesor WSA Dariusz Turek (spr.), Protokolant Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi B. A. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącej B. A. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2007 roku Prezydent [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na wykonanie robót budowlanych Wspólnocie Mieszkaniowej Nieruchomości przy ul. [...] w zakresie przebudowy obiektu na altankę śmietnikową. Decyzję tę wysłano stronom na adresy uzyskane z informacji rejestru gruntów, z którego wynika, iż B.A. – współwłaścicielka działki sąsiedniej, zamieszkała jest w W. przy ul. [...] m [...].

Pismo zostało zwrócone przez pocztę z adnotacją: "brak adresata pod tym adresem".

Pismem z dnia 10 lipca 2007 roku B.A. złożyła odwołanie od w/w decyzji, oświadczając, iż jest stroną w postępowaniu, a została pominięta w jego toku i wyraża stanowczy sprzeciw wobec zmiany przeznaczenia obiektu na altankę śmietnikową z powodu fetoru, jaki może dochodzić z takiej altanki.

Postanowieniem z [...] listopada 2007 roku Wojewoda [...] stwierdził uchybienie terminu do złożenia odwołania. Wskazał, iż prawidłowo ustalono strony postępowania i wysłano decyzję na właściwe adresy stron. Przesyłka zawierająca decyzję została zwrócona ze względu na "nieznajomość lub nieobecność osoby pod tym adresem" (adnotacja poczyniona na kopercie), co należało uznać za doręczenie skuteczne w dniu 20 czerwca 2007 r., zatem termin odwołania upłynął w dniu 4 lipca 2007 roku.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego B.A., działając przez pełnomocnika, wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości, zarzucając mu naruszenie:

– art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych Dz. U. Nr 139 poz. 993 poprzez jego niezastosowanie, a tym samym nieuzyskanie danych adresowych uczestniczki B.A. z ewidencji prowadzonej przez właściwy organ;

– par. 73 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 01.38.454) poprzez przyjęcie, że przepis ten jest źródłem danych adresowych uczestniczki B.A.

W uzasadnieniu podniesiono, iż zaskarżona decyzja została doręczona uczestniczce pod niewłaściwym adresem. Rejestr gruntów nie może być źródłem pozyskiwania adresów stałego pobytu osób wymienionych w tym rejestrze. Adres, pod który nadano przesyłkę jest nieaktualny od ponad 20 lat. Wobec powyższego, terminowi do wniesienia odwołania od decyzji nie uchybiono.

W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie, wskazując, iż w kpa nie wskazano sposobu ustalania adresów i dane uzyskane z rejestru gruntów mogą być miarodajne. Ponadto strona ma obowiązek zgłoszenia zmiany miejsca pobytu, czego nie uczyniła. Organ nie może zatem ponosić odpowiedzialności za skuteczność doręczenia, za którą odpowiada poczta.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej - art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269). Stosownie do art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. powoływany dalej jako "p.p.s.a.") sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Oznacza to, że Sąd, dokonując oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji ma prawo i obowiązek uwzględnić również okoliczności, wprawdzie nie wskazane w skardze jako zarzut, ale mające wpływ na tę ocenę.

W niniejszym postępowaniu decyzję z dnia [...] czerwca 2007 roku, w której Prezydent [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na wykonanie robót budowlanych Wspólnocie Mieszkaniowej Nieruchomości przy ul. [...] w zakresie przebudowy obiektu na altankę śmietnikową wysłano stronom na adresy uzyskane z informacji rejestru gruntów, zgodnie z którym B.A. – zamieszkuje w W. przy ul. [...] m [...]. Przed uprawomocnienia się tej decyzji B.A. złożyła odwołanie wskazując, iż nie zastała jej doręczona w/w decyzja, mimo że jest ona stroną postępowania. W ocenie organu doszło do prawidłowego doręczenia w/w decyzji przez pocztę na adres uzyskany z miarodajnego źródła.

Kwestią zasadniczą w niniejszej sprawie jest zatem ustalenie, czy doszło do prawidłowego doręczenia decyzji z dnia 12 czerwca 2007 r.

Pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu (art. 42 kpa). W toku

postępowania strony mają obowiązek zawiadomić organ o każdej zmianie swego adresu. W razie zaniechania tego obowiązku, doręczenie pisma pod dotychczasowym adresem ma skutek prawny, przy czym obowiązek zawiadomienia o zmianie adresu spoczywa na stronie od chwili wszczęcia postępowania, czyli w jego toku oraz po pouczeniu o skutkach niedopełnienia obowiązku ( art. 9 kpa).

W sprawie niniejszej nie zawiadomiono B.A. o wszczęciu postępowania ani nie pouczono o skutkach niepowiadomienia organu o zmianie adresu. Organ zatem nie mógł powołać się na na skuteczne doręczenie pisma dla adresata na podstawie art. 42 kpa.

W razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 42 kpa (osobiście) i art. 43 kpa (przez osoby, które zobowiązały się do doręczenia pisma adresatowi) stosuje się doręczenie w sposób uregulowany w art. 44 kpa. W przypadku doręczania pisma przez pocztę, przechowuje się pismo przez okres czternastu dni w placówce pocztowej. Zawiadomienie o pozostawieniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w terminie siedmiu dni, licząc od dnia pozostawienia zawiadomienia umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W przypadku niepodjęcia przesyłki w terminie, o którym mowa wyżej, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od daty pierwszego zawiadomienia.

Również i to uregulowanie nie ma zastosowania do niniejszej sprawy, albowiem pismo zawierające przedmiotową decyzję nie było awizowane, lecz po ustaleniu, iż adresat nie mieszka pod podanym adresem, zwrócone do nadawcy.

Reasumując, nie można na podstawie powyższych ustaleń uznać, iż doręczenie decyzji nastąpiło prawidłowo i wywołało skutek prawny, zatem doszło w niniejszej sprawie do naruszenia przepisów postępowania stanowiących o prawidłowym doręczeniu pism, które to naruszenie miało istotny wpływ na wynik sprawy.

Mając na uwadze przedstawioną wyżej argumentację, Sąd administracyjny na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) orzekł jak w sentencji.