Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant sekr. sąd. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi T. R. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] października 2010 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Głównego Geodety Kraju na rzecz skarżącego T. R. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] Główny Geodeta Kraju, po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy T. R., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art 127 § 3 kpa, art. 46 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poź. 1287 ze zm.; dalej: Ustawa) oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 16 lipca 2001 r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, ewidencjonowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych, a także ogólnych warunków umów o udostępnianie tych baz (Dz. U. Nr 78, poz. 837; dalej: Rozporządzenie) utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] października 2010 r. nr [...] udzielającą upomnienia T. R., posiadającemu świadectwo uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii nr [...].

W uzasadnieniu decyzji z dnia [...] lutego 2011 r. organ przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] wystąpił na podstawie art. 46 ust. 2 Ustawy do Głównego Geodety Kraju z wnioskiem z dnia 28 lipca 2010 r. o zastosowanie wobec T. R. jednej z kar dyscyplinarnych, o których mowa w w art. 46 ust. 1 Ustawy.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że w związku ze skargą R. i H. K. na wykonane przez T. R. czynności geodezyjne podczas postępowania rozgraniczeniowego pomiędzy działkami nr [...] położonymi w G., przeprowadzone zostało postępowanie mające na celu wyjaśnienie zarzutów podnoszonych przez skarżących oraz ustalenie czy T. R. wykonał prace geodezyjne z należytą starannością i zgodnie z obowiązującymi przepisami, a także obowiązującymi w geodezji i kartografii standardami technicznymi.

W toku postępowania wyjaśniającego ustalono, iż T. R. dnia [...] sierpnia 2007 r. zgłosił w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w O. pracę geodezyjną polegającą na rozgraniczeniu działek nr [...]. Opracowany operat techniczny nie został przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. W toku kontroli dnia [...] grudnia 2007 r. stwierdzono wady i nieprawidłowości powstałej dokumentacji, zatem zwrócono ją T. R. do poprawienia i uzupełnienia.

W wyniku ponownej kontroli dokumentacji dnia [...] stycznia 2008 r. stwierdzono, że ujawnione wcześniej błędy nie zostały usunięte i ponownie zwrócono dokumentację. Dnia [...] kwietnia 2008 r. T. R. złożył oświadczenie o rezygnacji z wykonania przedmiotowego rozgraniczenia.

W 2009 r. T. R. zgłosił w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w O. pracę geodezyjną polegającą na rozgraniczeniu działek nr [...].

Z pisma Starosty Powiatu O. nr [...] z dnia [...] kwietnia 2010 r. wynika, iż T. R. pismem z dnia [...] lutego 2010 r. poinformował, iż w oparciu o art. 34 ust. 1 Ustawy dokumentacja techniczna z omawianego rozgraniczenia została przekazana bezpośrednio do Wójta Gminy K., z pominięciem przekazania wykonanej pracy geodezyjnej do kontroli przez starostę.

T. R. dnia [...] sierpnia 2010 r. złożył pisemne wyjaśnienia, w których podtrzymał swoje stanowisko odnośnie prawidłowości złożenia prac bezpośrednio do Wójta Gminy K.

Decyzją z dnia [...] października 2010 r. nr [...] Główny Geodeta Kraju udzielił upomnienia T. R.

T. R. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, podtrzymując wcześniejsze stanowisko i ponownie podnosząc, że swoim postępowaniem nie naruszył przepisów Ustawy.

Rozpoznając wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, organ stwierdził że T. R. był kilkukrotnie pouczany o obowiązku przekazania do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego materiałów powstałych w wyniku prac geodezyjnych i kartograficznych.

Zgodnie z § 7 ust 1 Rozporządzenia dokumentacja powstała w wyniku rozgraniczenia nieruchomości podlega przekazaniu do zasobu geodezyjno- kartograficznego w formie i zakresie przewidzianym w standardach technicznych. W ocenie organu § 13 Rozporządzenia ustanawia zamknięty katalog rodzajów prac nie podlegających zgłoszeniu i materiałów nie podlegających przekazaniu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. W szczególności art. 34 ust. 1 ustawy nie upoważnia do przekazania materiałów do właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta z pominięciem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Zwrócono uwagę, iż stosownie do art. 42 ust. 3 Ustawy osoby wykonujące samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii są obowiązane wykonywać swoje zadania z należytą starannością zgodnie z zasadami współczesnej wiedzy technicznej i obowiązującymi przepisami prawa. W ocenie organu T. R. nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 12 Ustawy i § 7 ust. 1 Rozporządzenia.

Zdaniem organu, T. R. oświadczył o rezygnacji z dokonania rozgraniczenia i przekazał dokumentację bezpośrednio do Wójta Gminy K. w celu uniknięcia ponownej odmowy przyjęcia dokumentacji do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz jej zwrotu. W ocenie organu te okoliczności przesądzają o winie umyślnej T. R.

Odnosząc się do przedstawionego przez T. R. pisma Głównego Geodety Kraju nr [...] wskazującego, że art. 34 ust. 1 Ustawy jednoznacznie określa gdzie ma zostać przekazana dokumentacja w razie zajścia przesłanek w nim zawartych, organ zważył że T. R. dokonuje nieuprawnionej jego nadinterpretacji, ponieważ z pisma nie wynika, aby przekazanie dokumentacji nastąpiło z pominięciem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Organ odniósł się również do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 maja 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 432/10, podnosząc iż powołane przez stronę stwierdzenie sądu, że przyjęcie do zasobu geodezyjnego i kartograficznego dokumentacji sporządzonej przez geodetę w postępowaniu administracyjnym nie jest koniecznym warunkiem umorzenia postępowania, o którym mowa w art. 34 ust 1 Ustawy nie potwierdza jej stanowiska, albowiem nie sposób przyjąć iż sąd w ten sposób stwierdził brak obowiązku przekazania dokumentacji do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Konkludując, organ stwierdził że jakkolwiek można stwierdzić jednoznacznie, że T. R. celowo bezprawnie przekazał dokumentację bezpośrednio do Wójta Gminy K. w celu uniknięcia poddania jej kontroli organu administracji geodezyjnej i kartograficznej (właściwego starosty), to niewielka waga przewinienia oraz brak wcześniejszych uchybień dyscyplinarnych uzasadniają zastosowanie kary najmniej dotkliwej, tj. udzielenia upomnienia.

Decyzję z dnia [...] lutego 2011 r. T. R. zaskarżył w całości, zarzucając: -naruszenie art. 12 w zw. z art. 34 Ustawy poprzez przyjęcie, że wykonawca prac geodezyjnych i kartograficznych jest obowiązany po wykonaniu prac przekazać powstałe materiały lub informacje o tych materiałach do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego także w sytuacji unormowanej w art. 34, gdy nie doszło do zawarcia ugody, ani nie ma podstaw do wydania decyzji, o której mowa w art. 33 ust. 1 i właściwy wójt umarza postępowanie administracyjne oraz przekazuje sprawę z urzędu do rozpatrzenia sądowi,

-naruszenie § 7 i § 13 Rozporządzenia poprzez przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie uprawniony geodeta naruszył przepisy rozporządzenia w zakresie obowiązku przekazania dokumentacji do zasobu,

-naruszenie art. 46 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 42 ust. 3 Ustawy poprzez przyjęcie, że uprawniony geodeta ze swojej winy wykonał zadanie bez należytej staranności oraz niezgodnie z zasadami współczesnej wiedzy technicznej i obowiązującymi przepisami prawa, czym naruszył art. 42 ust. 3 ustawy co skutkowało wymierzeniem kary wymienionej w art. 46 ust. 1 ustawy.

W skardze wniesiono o uchylenie decyzji z dnia [...] lutego 2011 r. i utrzymanej nią w mocy decyzji z dnia [...] października 2010 r. w całości oraz zasądzenie od organu kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu skargi rozwinięto podniesione zarzuty.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej, przy czym w świetle przepisu § 2 powołanego artykułu, kontrola ta jest sprawowana pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Ponadto, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak, związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: ppsa).

Sąd, badając legalność zaskarżonej decyzji w oparciu o wyżej powołane kryteria, doszedł do przekonania, iż skarga T. R. zasługuje na uwzględnienie, albowiem organ w toku postępowania administracyjnego naruszył przepisy prawa materialnego, w tym w szczególności art. 34 ust. 1 Ustawy. Zdaniem Sądu przepis ten jednoznacznie stanowi, że w sytuacji gdy nie dojdzie do zawarcia ugody i nie ma podstaw do wydania decyzji o rozgraniczeniu, upoważniony geodeta całość dokumentacji przekazuje właściwemu wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) bezpośrednio, z pominięciem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że skarżący przekazując dokumentację w sprawie rozgraniczenia bezpośrednio do Wójta Gminy K. trafnie zinterpretował i zastosował przepisy Ustawy. Sąd w niniejszej sprawie podziela pogląd tutejszego Sądu wyrażony w powołanym w skardze wyroku z dnia 26 stycznia 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 2087/10, oddalającym skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O., utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy K. umarzającą postępowanie administracyjne w przedmiotowej sprawie rozgraniczenia między działkami nr [...].

W powołanym wyroku Sąd stwierdził, iż obowiązek włączenia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego dokumentacji technicznej sporządzonej przez geodetę w postępowaniu administracyjnym o rozgraniczenie istnieje w sytuacji, gdy wójt rozstrzyga o rozgraniczeniu w drodze decyzji. Wymóg ten wynika wprost z art. 33 ust. 2 pkt 2 Ustawy. Natomiast warunku takiego ustawodawca nie przewidział w razie umorzenia postępowania i przekazania sprawy z urzędu do rozpatrzenia sądowi. Dalej Sąd dodał, że wręcz nieracjonalne byłoby włączenie dokumentacji technicznej sporządzonej w postępowaniu administracyjnym do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego przed przekazaniem sprawy do rozpoznania sądowi, jako że postępowanie sądowe stanowi kontynuację postępowania administracyjnego odnośnie rozgraniczenia.

Nie można się również zgodzić ze stanowiskiem organu, jakoby obowiązek przekazania dokumentacji do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego wynikał z § 13 Rozporządzenia, który zawiera zamknięty katalog rodzajów prac nie podlegających zgłoszeniu i materiałów nie podlegających przekazaniu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Zdaniem Sądu przepis art. 34 Ustawy określa tryb postępowania w razie niemożności dokonania rozgraniczenia na drodze postępowania administracyjnego i kreuje samoistną przesłankę odstąpienia od przekazywania dokumentacji do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia pozostaje okoliczność wcześniejszej odmowy przyjęcia dokumentacji w przedmiotowej sprawie do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w sytuacji, gdy skarżący ostatecznie prawidłowo zastosował przepisy Ustawy.

W końcu za nietrafny należy uznać zarzut organu, iż skarżący dokonał nadinterpretacji pisma z dnia [...] listopada 2009 r. W piśmie tym Główny Geodeta Kraju na pytanie skarżącego "gdzie geodeta wykonujący rozgraniczenie przekazuje dokumentację geodezyjną gdy nie dochodzi do ugody stron" nie wysuwając żadnych wątpliwości odnośnie pytania odpowiedział, że wynika to jednoznacznie z treści art. 34 Ustawy. W art. 34 Ustawy mowa jest zaś wyłącznie o właściwym wójcie, burmistrzu lub prezydencie miasta, toteż wniosku wysnutego przez skarżącego na podstawie tego pisma nie można uznać za nieuprawniony.

Rozpatrując sprawę ponownie, organ weźmie pod uwagę powyższe rozważania dotyczące obowiązku przekazywania dokumentacji geodezyjnej w sytuacji, o której mowa w art. 34 ust. 1 Ustawy.

Z powyższych względów na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a orzeczono jak w sentencji. Na podstawie art. 152 ppsa orzeczono o niewykonywaniu zaskarżonej decyzji do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku. O zwrocie kosztów postępowania orzeczono na podstawie art. 200 ppsa i § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).