Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Sędzia NSA Paweł Janicki po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków skargi w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego A G. K. spółki jawnej w A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ustalającej prawidłową wysokość podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów postanawia: odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków skargi.

W dniu 9 maja 2008 r. A spółka jawna w K. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ustalającej prawidłową wysokość podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów.

Zarządzeniami z dnia 9 czerwca 2008 r. skarżąca spółka została wezwana do uzupełnienia braków skargi tj. do złożenia dokumentu wykazującego umocowanie do jej reprezentowania przez G.K. (aktualnego odpisu z KRS) oraz do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie do uzupełnienia powyższych braków skargi doręczono stronie w dniu 20 czerwca 2008 r.

Wpis od skargi został uiszczony w terminie, natomiast pomimo upływu zakreślonego terminu strona nie nadesłała aktualnego odpisu z KRS.

W dniu 4 lipca 2008 r. strona skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, do którego załączyła aktualny odpis z KRS potwierdzający umocowanie do jej reprezentowania przez G.K. W uzasadnieniu wniosku strona podniosła, iż uchybienie terminowi do uzupełnienia braków formalnych skargi spowodowane było dużą ilością skarg wniesionych przez spółkę do WSA w Łodzi, co, na skutek znacznej ilości wezwań otrzymywanych z sądu, spowodowało istotne trudności organizacyjne. Ponadto do zaistniałej sytuacji przyczyniły się osobiste problemy wspólnika uprawnionego do reprezentacji spółki (G.K.), który w związku z chorobą żony w ciągu ostatnich tygodni rzadko bywał w spółce. Konieczność przeprowadzenia przez żonę badań, niepewność ich wyników i związany z nimi stres, a także podeszły wiek oraz zły stan zdrowia G.K. sprawił, iż nie mógł on w sposób bezpośredni kontrolować bieżącej działalności przedsiębiorstwa. Dodatkowo został on poinformowany przez pracowników spółki wyłącznie o konieczności uiszczenia wpisu od skargi, natomiast nikt nie poinformował go o obowiązku złożenia odpisu z KRS. Z wezwaniem sądu do uzupełnienia braków formalnych skargi zapoznał się przypadkiem dopiero w dniu 3 lipca 2008 r. podczas przeglądania wezwań. W ocenie spółki powyższe okoliczności świadczyły o tym, iż uchybienie terminu do uzupełnienia braków formalnych nastąpiło bez jej winy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. nr 153, poz. 1270 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

Przywrócenie terminu uzależnione jest jednak od kumulatywnego wystąpienia czterech przesłanek określonych w art. 87 § 1-4 p.p.s.a. Sąd postanowi o przywróceniu terminu gdy strona: (1) złoży wniosek o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, (2) uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, (3) wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wniesie za pośrednictwem organu, którego działanie jest przedmiotem skargi, (4) równocześnie z wnioskiem o przywrócenie terminu dokona czynności, której nie dokonała w terminie. Ponadto zgodnie z art. 86 § 2 p.p.s.a. przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeśli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego.

Przywrócenia terminu może domagać się strona, która przyznaje, iż nie dokonała czynności w terminie i jest w stanie uprawdopodobnić, że stało się tak bez jej winy ze względu na wystąpienie okoliczności od niej niezależnych, którym, pomimo dołożenia należytej staranności, nie była w stanie przeciwdziałać (por. postanowienie NSA z 25 maja 2004 r., FZ 63/04, system informatyczny LexPolonica).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy w pierwszej kolejności stwierdzić należy, iż wniosek skarżącej spółki nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem strona nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu.

Przede wszystkim nie można dać wiary, iż G.K., wspólnik spółki uprawniony do jej reprezentacji, powziął wiadomość o konieczności nadesłania do sądu aktualnego odpisu z KRS dopiero w dniu 3 lipca 2008 roku, tj. po upływie terminu wyznaczonego do uzupełnienia tego braku. Ze znajdującego się w aktach sprawy zwrotnego potwierdzenia odbioru wezwania do usunięcia przedmiotowego braku skargi wynika bowiem jednoznacznie, iż G.K. odebrał to wezwanie osobiście. Miał zatem pełną możliwość zapoznania się z jego treścią i w konsekwencji – mógł sam uzupełnić braki skargi lub zlecić ich uzupełnienie innym wspólnikom, bądź pracownikom spółki. Osoba umocowana do prowadzenia spraw spółki, która po odebraniu wezwania z sądu nie podejmuje żadnych działań zapewniających wykonanie wezwania, dopuszcza się, zdaniem sądu, oczywistego i zawinionego zaniedbania. W niniejszej sprawie brak należytej staranności wymienionego wyżej wspólnika jest tym bardziej niezrozumiały, jeśli wziąć pod uwagę, iż doręczone w tej samej dacie i tej samej osobie wezwanie do uiszczenia wpisu zostało wykonane w terminie. Strona skarżąca nie wskazała żadnych przyczyn, dla których, w tożsamych okolicznościach faktycznych, z jednej strony była w stanie uzupełnić brak fiskalny skargi i z drugiej – nie miała możliwości uzupełnienia braku formalnego.

Na uznanie sądu nie zasługują także wyjaśnienia strony odnoszące się do trudności organizacyjnych związanych z nadmiarem pism sądowych adresowanych do spółki. Należy bowiem podkreślić, iż strona skarżąca inicjując postępowania sądowe powinna dochować szczególnej staranności w zakresie prowadzenia własnych spraw i należycie dbać o swoje interesy. Nieodpowiednia organizacja spółki, która w czasie choroby, czy też innych zdarzeń losowych, dotyczących osoby uprawnionej do jej reprezentacji, uniemożliwia prowadzenie bieżących spraw spółki nie jest okolicznością usprawiedliwiającą uchybienie terminowi wyznaczonemu do uzupełnienia braków skargi.

Przyczynami uzasadniającymi przywrócenie terminu nie mogą być również zły stan zdrowia G.K. oraz choroba jego żony. Pomijając już fakt, że strona nie wskazała konkretnie jakie to dolegliwości miały uniemożliwić ww. wspólnikowi prowadzenie spraw spółki, ani też dlaczego choroba żony tego wspólnika miała wyłączać możliwość jego działania w interesie strony i dbania o sprawy spółki, wskazać należy, że nie było żadnych przeszkód, aby wymagany aktualny odpis z KRS został nadesłany przez któregokolwiek z pozostałych wspólników lub pracowników spółki.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.

P.Pij.