Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Winiarski, , , po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulgi płatniczej- umorzenie zaległości podatkowej postanawia: przyznać radcy prawnemu M. K. wynagrodzenie za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w kwocie [...] zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt groszy);

Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2007r. Sąd przyznał skarżącemu prawo pomocy m.in. poprzez ustanowienie dla niego radcy prawnego. Okręgowa Izba Radców Prawnych w K. na pełnomocnika dla skarżącego wyznaczyła radcę prawnego M. K., który w dniu 18 marca 2008 r. złożył w Sądzie stosowne pełnomocnictwo. W dniu 28 kwietnia 2008r. do Sądu wpłynęło pismo procesowe pełnomocnika skarżącego, w którym zawarto wniosek o przyznanie od Skarbu Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Pełnomocnik złożył nadto oświadczenie, że czynności wykonane w ramach udzielonej skarżącemu pomocy prawnej nie zostały opłacone ani w całości ani w części.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. Zasady te określone zostały szczegółowo w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 15 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawki minimalnej oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego. Wysokość stawek minimalnych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi wskazana została w § 14 ust. 2 rozporządzenia.

W myśl § 14 ust. 2 pkt 1 w sprawie (w pierwszej instancji), której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna stawkę minimalną oblicza się na podstawie § 6 rozporządzenia. Natomiast w innych sprawach (za wyjątkiem spraw ze skarg na decyzje lub postanowienia Urzędu Patentowego) stawka minimalna wynosi 240 zł (§ 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia).

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie nie była należność pieniężna lecz rozstrzygnięcie organu podatkowego w przedmiocie ulgi płatniczej w postaci umorzenia zaległości podatkowej. Sprawa została więc zaliczona do kategorii określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia, dla której przewidziano stawkę minimalną w wysokości 240 zł.

Ustalając wysokość wynagrodzenia pełnomocnika należało również wziąć pod uwagę treść przepisu § 2 ust. 3 rozporządzenia, który nakazuje aby w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, sąd podwyższał opłatę za czynności radcy prawnego o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tej opłacie.

Kierując się zatem treścią przywołanych przepisów przyznano pełnomocnikowi skarżącego wynagrodzenie w kwocie [...] zł, które zostało powiększone o 22 % stawkę podatku od towarów i usług.