drukuj    zapisz    Powrót do listy

6110 Podatek od towarów i usług, Podatek od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej, Uchylono zaskarżoną decyzję, I SA/Łd 361/08 - Wyrok WSA w Łodzi z 2008-08-19, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Łd 361/08 - Wyrok WSA w Łodzi

Data orzeczenia
2008-08-19 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-03-18
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Sędziowie
Bogusław Klimowicz /przewodniczący/
Joanna Tarno
Paweł Kowalski /sprawozdawca/
Symbol z opisem
6110 Podatek od towarów i usług
Hasła tematyczne
Podatek od towarów i usług
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 145 par. 1 pkt 1 lit. c, art. 200, art. 205
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Dz.U. 2005 nr 8 poz 60 art.121, art. 187, art. 240
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - tekst jedn.
Sentencja

Dnia 19 sierpnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędziowie Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.) Sędzia WSA Joanna Tarno Protokolant Asystent sędziego Dominika Trella po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 sierpnia 2008 roku sprawy ze skargi M. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za luty 2003 roku 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz skarżącego kwotę 440,- (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

We wniosku z dnia [....]roku M. D. zwrócił się o wznowienie postępowań podatkowych zakończonych decyzjami ostatecznymi Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia [...] roku nr [...] oraz na podstawie art. 245 § 1 punkt 1 Ordynacji podatkowej wniósł o uchylenie dotychczasowej decyzji w części dotyczącej dostaw paliw od przedsiębiorstwa "A" J.S. poprzez uznanie prawa do odliczenia podatku od towarów i usług wynikającej z faktury wystawionej przez "A" J. S. Skarżący wskazał, że w związku z ujawnieniem nowych i udowodnionych w innych postępowaniach okoliczności faktycznych istniejących w dniu wydania decyzji , a nieznanych organowi, dotyczących pochodzenia paliw płynnych oraz powiązań gospodarczych pomiędzy przedsiębiorcami zaangażowanymi w zakwestionowane transakcje handlowe, mających wpływ na ocenę faktyczną i prawną sprawy, zachodzi konieczność wznowienia postępowania. Przesłanki przemawiające za wznowieniem znajdują się w dokumentach w postaci: protokołu przesłuchania M. T. i J. S. zawartych w aktach sprawy karnej, wydrukach operacji gospodarczych na rachunku bankowym należącym do "A" J. S., protokołach przesłuchania M. T. w charakterze podejrzanego.

Decyzją z dnia [...] roku nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. odmówił uchylenia decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia [...] roku nr [...]. Organ podatkowy stwierdził, że w sprawie M. D. nie zachodzą podstawy do wznowienia postępowania określone w art. 240 § 1 punkt 5 Ordynacji podatkowej. Organ podkreślił, że w świetle całokształtu zebranego materiału, a przede wszystkim zeznań J. S. składanych pod odpowiedzialnością karno-skarbową wynika, że za określoną kwotą pieniędzy podpisywał różne dokumenty w tym deklaracje, również in blanco, poza tym w żaden sposób nie prowadził działalności gospodarczej, a zarejestrowana działalność faktycznie prowadzona była przez W. S. Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że zarówno nowe dowody wskazane przez skarżącego jak i zarzut, ze nie został dostatecznie udowodniony obrót towarem niewiadomego pochodzenia nie dają podstaw do zmiany rozstrzygnięcia decyzji ostatecznej na podstawie art. 240 § 1 punkt 5 Ordynacji podatkowej. Ponadto toczące się postępowanie karne oraz akt oskarżenia przeciwko J. S. i innym w świetle art. 240 § 1 punkt 5 jest nieuzasadnione.

W odwołaniu z dnia [...] roku M. D. wniósł o uchylenie powyższej decyzji. Wskazał na naruszenie art. 181 i art. 187 Ordynacji podatkowej. Skarżący podkreślił, że zeznania J. S. złożone w dniu [...] roku są sprzeczne z zeznaniami podatnika złożonymi na komisariacie Policji w Opocznie z dnia [...] roku i nie potwierdzają tezy zawartej w zaskarżonej decyzji.

Decyzją z dnia [...]roku nr [....] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł., działając na podstawie art. 233 § 1 Ordynacji podatkowej utrzymał w mocy powyższą decyzję. W uzasadnieniu wskazał, że zarzuty dotyczące naruszenia art. 122 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej uznać należy za bezprzedmiotowe, bowiem organy podatkowe na każdym etapie postępowania przestrzegały zasad wynikających z przepisów Ordynacji. Organ odwoławczy stwierdził, że tryb wznowienia postępowania jest trybem nadzwyczajnym, który nie może sprowadzać się do powtórnego merytorycznego rozpatrzenia sprawy w przypadku, gdy nie zachodzi żadna z przesłanek z art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej. Wskazywane przez stronę protokoły przesłuchań J.S. nie stanowią nowych, istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych lub nowych dowodów. J. S. nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, był osobą, która odpłatnie użyczyła swojego nazwiska do zarejestrowania działalności gospodarczej i odpłatnie podpisywała faktury. Organ odwoławczy uznał, że protokoły przesłuchań nie spełniają przesłanek opisanych w treści art. 240 § 1 punkt Ordynacji podatkowej.

W skardze z dnia 15 lutego 2008 roku M. D. wniósł o uchylenie powyższej decyzji, wskazując na naruszenie art. 187 § 1 poprzez nierzetelne zebranie i niewyczerpujące rozpatrzenie całego materiału dowodowego, art. 191, art. 121, art. 122, art. 123 – poprzez nie ustosunkowanie się do istotnych różnic i wzajemnie wykluczających się treści zeznań świadków i nie przeprowadzenie wnioskowanych dowodów oraz art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 Ordynacji podatkowej poprzez niepodanie przyczyn, dla których jednym dowodom organ podatkowy dał wiarę , a innym odmówił wiarygodności lub w ogóle ich nie przeprowadził.

W odpowiedzi na skargę z dnia [...] roku Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wznowienie postępowania jest uzasadnione, gdy po wydaniu ostatecznej decyzji podatkowej wyjdą na jaw nowe okoliczności faktyczne lub dowody. Możliwość wznowienia postępowania w tym przypadku ustanawia gwarancję pełnej realizacji zasady prawdy obiektywnej w postępowaniu podatkowym. Zgodnie z treścią art. 240 § 1 punkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), piątą przesłanką do wznowienia postępowania podatkowego jest wyjście na jaw istotnych dla sprawy nowych okoliczności faktycznych lub nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji nieznanych organowi, który wydał decyzję. Powyższy zapis wskazuje, że aby można było mówić o zaistnieniu tej przesłanki, muszą łącznie wystąpić następujące okoliczności:

1) muszą wyjść na jaw nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody,

2) nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody powinny istnieć w dniu wydania decyzji,

3) nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nie mogą być znane organowi, który wydał decyzję.

Powyższe okoliczności lub dowody muszą być istotne dla sprawy, czyli mogą mieć wpływ na odmienne rozstrzygnięcie, więc wywołują konieczność uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej w całości lub w części (por. wyrok NSA z dnia 1 października 2003 roku, III SA 2923/01, Biuletyn Skarbowy 2004, nr 3, s. 22).

Pod pojęciem nowych okoliczności faktycznych lub nowych dowodów należy rozumieć zarówno okoliczności lub dowody nowo odkryte, jak również po raz pierwszy zgłoszone przez stronę. Okoliczności faktyczne lub dowody dla sprawy istotne to te, które dotyczą przedmiotu sprawy i mają znaczenie prawne, a więc mają w konsekwencji wpływ na zmianę treści decyzji w kwestiach zasadniczych (por. wyrok NSA z dnia 23 maja 2003 roku, III SA 2484/01, niepubl.).

W rozpoznawanej sprawie znaczenie ma przesłanka nowych dowodów przedstawionych przez stronę skarżącą.

Wskazać również należy na art. 187 Ordynacji podatkowej (Dz. U z 2005 roku, Nr 8, poz. 60 ze zm.), który konkretyzuje i rozwija zasadę prawdy obiektywnej obowiązującej w postępowaniu administracyjnym, w ten sposób, że formułuje regułę przeprowadzania postępowania dowodowego, nazwaną zasadą zupełności. Materiał dowodowy jest zupełny jeśli zebrano i rozpatrzono wszystkie dowody, przeprowadzono wnioski dowodowe, a udowodniony stan faktyczny stanowi pełną , spójną i logiczną całość. Pominięcie dowodu może nasuwać wątpliwości co do zgodności z rzeczywistością ustalonego stanu faktycznego oraz może wzbudzić wątpliwości co do trafności oceny innych dowodów.

W niniejszej sprawie strona powołuje się na szereg dowodów wskazanych we wniosku z dnia 18 lipca 2007 roku m.in. na protokoły przesłuchań M. T. i J. S. zawarte w aktach sprawy karnej prowadzonej przed Sądem Rejonowym w R. sygn. akt [...]wydruki operacji gospodarczych z rachunku bankowego należącego do "A" J. S., informacji "C" SA oraz spółek zależnych z siedzibą w Polsce dotyczących operacji handlowych z "A" J. S., protokole przesłuchania M. T. w charakterze podejrzanego sygn. [...]z dnia [...] roku oraz [...] roku. Obowiązkiem organu podatkowego jest zapoznanie się z dowodami wskazanymi przez stronę i dopiero na tej podstawie stwierdzenie czy zachodzą podstawy do wznowienia postępowania. Przy rozpoznawaniu wniosku o wznowienie postępowania M. D. organ podatkowy naruszył zasady dotyczące gromadzenia materiału w postępowaniu dowodowym, bowiem nawet nie zapoznał się z ich treścią. Stwierdził jedynie, że nowe okoliczności faktyczne i nowe dowody mogą stanowić podstawę wznowienia postępowania, o ile są dla sprawy istotne, natomiast wskazywane przez stronę protokoły przesłuchań J. S. nie stanowią nowych, istotnych dla sprawy okoliczności faktycznych, istniejących w dniu wydania decyzji nieznanych organowi. Należy podkreślić, że Dyrektor Izby Skarbowej nawet się z nimi nie zapoznał, więc nie mógł na tej podstawie ocenić czy zachodzą podstawy do wznowienia postępowania.

Rozpoznając przedmiotowy wniosek o wznowienie postępowania organ podatkowy naruszył podstawą zasadę obowiązującą w postępowaniu administracyjnym opisaną w treści art. 121 Ordynacji podatkowej – zaufania do organów podatkowych. W sytuacji kiedy strona skarżąca przedstawia nowe dowody i wskazuje, gdzie one się znajdują organ podatkowy nie może, jak to uczyniono w niniejszej sprawie, stwierdzić, że świetle art. 240 § 1 punkt 5 są one nieuzasadnione, opierając się jedynie na dotychczas zgromadzonych. Organy podatkowe moją obowiązek rozważenia wszystkich zgłoszonych żądań strony.

Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 145 § 1 punkt 1 litera c ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi uchylił zaskarżoną decyzję. O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 i art. 205 powołanej ustawy oraz § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 grudnia 2003 roku w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz szczegółowych zasad ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej przez doradcę podatkowego z urzędu (Dz. U. Nr 212, poz. 2075).

D.T.



Powered by SoftProdukt