Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Aneta Ciesielska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi Spółka na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Spółka kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

1. Decyzją z dnia [...] kwietnia 2020 r., nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256, przywoływanej dalej jako: "k.p.a."), art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U.

z 2019 r., poz. 1429 ze zm., przywoływanej dalej jako: "u.d.i.p."), Samorządowe Kolegium Odwoławcze (przywoływane dalej jako: "Organ odwoławczy"), po rozpatrzeniu odwołania V. Sp. z o.o. z siedzibą w S. (przywoływanej dalej jako: "Wnioskodawczyni" lub "Skarżąca"), utrzymało w mocy decyzję Starosty [...] (przywoływanego dalej jako: "Organ pierwszej instancji") z dnia [...] stycznia 2020 r., nr [...] o odmowie udzielenia informacji publicznej przetworzonej na wniosek z dnia [...] lipca 2019 r.

2. W uzasadnieniu ww. decyzji organ przedstawił następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni zwróciła się z wnioskiem do Organu pierwszej instancji o udzielenie informacji publicznej w postaci odpowiedzi na pytanie "czy dla określonych obszarów (w Gminie W. w obrębach L., K., K., S. i G., w Gminie M. w obrębie J.) wydane zostały decyzje o pozwoleniu na budowę budynków mieszkalnych lub o funkcji mieszkalnej, czy w skład których wchodzi funkcja mieszkaniowa, lub innych obiektów objętych pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem, wobec którego organ administracji architektoniczno-budowlanej nie wniósł sprzeciwu, od początku prowadzenia rejestru do chwili obecnej". Zwróciła się także o zanonimizowane kopie decyzji w tym zakresie. Wyjaśniła, że analiza tych informacji jest niezbędna w celu ustalenia szczegółowych warunków lokalizacji i budowy elektrowni wiatrowych w sąsiedztwie istniejącej zabudowy mieszkaniowej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (przywoływanej dalej jako: "u.i.z.e.w.").

Organ pierwszej instancji poinformował Wnioskodawczynię, że nie posiada informacji wynikającej z podanej systematyki. Żądana informacja wymaga przetworzenia, w związku z czym wnioskodawca jest obowiązany wykazać, że uzyskanie informacji publicznej jest szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Odpowiadając na wezwanie, w piśmie z dnia [...] sierpnia 2019 r., Wnioskodawczyni oświadczyła, że zobowiązanie do wykazania szczególnego interesu publicznego w niniejszej sprawie jest nieuzasadnione, ponieważ żądana informacja jest informacją prostą nieprzetworzoną, więc Organ powinien ją udostępnić zgodnie z przepisami.

3. Decyzją z dnia [...] sierpnia 2019 r. Organ pierwszej instancji odmówił Wnioskodawczyni udostępnienia informacji publicznej w zakresie wskazanym w ww. wniosku. Wskazał, że brak jest możliwości zadośćuczynienia żądaniu z uwagi na charakter tej informacji, jako informacji przetworzonej.

4. Wnioskodawczyni złożyła odwołanie od wskazanej decyzji Organu pierwszej instancji, kwestionując błędną kwalifikację żądanej informacji.

5. Decyzją z dnia [...] grudnia 2019 r. Organ odwoławczy, uchylił ww. decyzję Organu pierwszej instancji, uznając, że zarzuty zawarte w odwołaniu zasługują na uwzględnienie. W ponownym postępowaniu, organ powinien dokładnie ustalić o jakiego charakteru informacje zwraca się Wnioskodawczyni i jeśli nie wymagają one przetworzenia to należy je udostępnić. Stanowisko organu o konieczności przetworzenia informacji musi być dokładnie wyjaśnione i uzasadnione. W takim przypadku organ powinien odnieść się do uzasadnienia potrzeby uzyskania informacji zawartego w odwołaniu.

6. Decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r., nr [...] Organ pierwszej instancji odmówił udostępnienia informacji publicznej przetworzonej, ponieważ Wnioskodawczyni nie wykazała, w jakim zakresie żądane informacje mogą w sposób szczególnie istotny służyć interesowi publicznemu. Organ zaznaczył, że nie posiada wyodrębnionych zbiorów informacji dla obszarów, dla których wydane zostały decyzje o pozwoleniu na budowę, od początku prowadzenia rejestru do chwili obecnej. Rejestr w formie elektronicznej prowadzony jest od 2000 r., natomiast w posiadaniu Starostwa znajdują się rejestry wydanych decyzji, ale mają one postać wyłącznie papierową, poza tym zapisy w nich zawarte są skrótowe i nie pozwalają na ustalenie funkcji obiektu na ich podstawie. W ocenie Organu, analiza posiadanych rejestrów w tym aspekcie jest bardzo czasochłonna, wymaga intelektualnego zaangażowania po to, aby zbadać znaczną część rejestrów i akt spraw w celu wybrania tych pozycji, które spełniają kryteria określone przez Wnioskodawczynię. Uzyskanie informacji wiązać się będzie z czynnością absorbującą technicznie i organizacyjnie, wymaga wyłączenia pracownika z bieżących zadań i prowadzi do dezorganizacji bieżącego funkcjonowania Wydziału Architektury i Budownictwa. Wstępnie do przeanalizowania jest 775 wyników, przy czym szacunkowo analiza i przygotowanie jednej sprawy trwałoby około 30 minut. Z uwagi na powyższe Organ odmówił udostępnienia informacji, która miała charakter przetworzony, natomiast Wnioskodawczyni nie wykazała szczególnie ważnego interesu publicznego uzasadniającego jego żądanie.

7. Wnioskodawczyni wniosła odwołanie od ww. decyzji Organu pierwszej instancji z dnia [...] stycznia 2020 r. Podniosła te same zarzuty jak w poprzednim odwołaniu i podkreśliła, że wniosek w zakresie wydanych decyzji o pozwoleniu na budowę jest uzasadniony i umotywowany wymogami określonymi w ustawie u.i.z.e.w., które zobowiązują Wnioskodawczynię na dalszym etapie procesu inwestycyjnego do wykazania tożsamych do wnioskowanych danych, w których posiadaniu jest obecnie tylko i wyłącznie organ. Zgodnie z uzasadnieniem projektu ww. ustawy inwestor ubiegający się o pozwolenie na budowę elektrowni wiatrowej będzie musiał dołączyć do wniosku informację wskazującą na spełnienie warunków określonych w art. 4 ustawy dotyczącej odległości elektrowni od budynków mieszkalnych oraz projektowaną wysokość elektrowni wiatrowej. Inwestor nie będzie w stanie wykazać tych informacji, bo są w posiadaniu organu. Wnioskodawczyni uważa, że żądana informacja nie ma charakteru informacji przetworzonej, również z zakwestionowanej decyzji tak nie wynika. Czynności, jakich winien dokonać Organ stanowią wyłącznie czynności kancelaryjno-techniczne związane ze sposobem udostępnienia informacji. Z uwagi na fakt, iż rejestr w formie elektronicznej prowadzony od roku 2000, może stanowić ilościowo większość żądanych informacji. Nakład pracy Organu byłby mniejszy, zwłaszcza, że Wnioskodawczyni nie występowała o sporządzenie zestawień, czy też o nadawanie informacjom wyjątkowo szczególnego kształtu. Z tego zatem względu Wnioskodawczyni nie musiała wykazywać szczególnie istotnego interesu prawnego.

8. Powołaną na wstępie decyzją z dnia [...] kwietnia 2020 r. Organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Organu pierwszej instancji z dnia [...] stycznia 2020 r.

W uzasadnieniu decyzji Organ odwoławczy stwierdził, że ustalony stan faktyczny sprawy jest prawidłowy i nie budzi wątpliwości. Przedstawił następnie opisową definicję "informacji publicznej przetworzonej". Wskazał, że w pewnych wypadkach szeroki zakres wniosku wymagający zgromadzenia, przekształcenia (zanonimizowania) i sporządzenia wielu kserokopii określonych dokumentów może wymagać takich działań organizacyjnych i angażowania środków osobowych, które zakłócają normalny tok działania podmiotu zobowiązanego i utrudniają wykonywanie przypisanych mu.

Według Organu odwoławczego, żądanie przez Wnioskodawczynię informacji dotyczącej tak dużej ilości wyselekcjonowanych, zanonimizowanych, skserowanych i przesłanych pozwoleń na budowę w zakresie funkcji mieszkaniowej dla wyznaczonych 6 dużych obrębów wydanych w okresie kilkudziesięciu lat sprawiło, że żądanie rzeczywiście przybrało charakter żądania o udostępnienie informacji przetworzonej. Słusznie Organ pierwszej instancji wezwał Wnioskodawczynię do wykazania, że dostęp do tych informacji jest szczególnie istotny dla interesu publicznego, czego Wnioskodawczyni nie wykazała, poprzestając na stwierdzeniu, że żądana informacja jest informacja prostą, oraz to, że wniosek w zakresie wydanych decyzji o pozwoleniu na budowę jest uzasadniony i umotywowany wymogami określonymi w ustawie u.i.z.e.w.

W ocenie Organu odwoławczego, utworzenie zbioru informacji prostych wymaga takiego nakładu środków i zaangażowania pracowników, które negatywnie wpływa na tok realizacji ustawowych zadań nałożonych na zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, a w szczególności gdy wymaga to analizowania całego zasobu posiadanych dokumentów w celu wybrania tylko tych, których oczekuje Wnioskodawczyni, to jest to informacja przetworzona.

Wstępnie jest kilka tysięcy danych z rejestrów, a następnie przeanalizowanie 775 wyników, co wymaga później dodatkowej pracy polegającej na skopiowaniu każdego dokumentu z osobna, jego anonimizacji zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych skompletowaniu i wysłaniu Wnioskodawczyni. Biorąc pod uwagę również stan osobowy Starostwa, jak każdego urzędu, podział obowiązków na każdy wydział i pracownika z osobna, można wnioskować, że do realizacji wniosku należałoby zatrudnić dodatkowego pracownika.

Zdaniem Organu odwoławczego, trudno dopatrzyć się szczególnego interesu publicznego Wnioskodawczyni wynikającego z u.i.z.e.w. W art. 3 ww. ustawy, ustawodawca wprowadził podstawową zasadę, zgodnie z którą lokalizacja elektrowni wiatrowej może nastąpić wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Jednym z kluczowych skutków ww. ustawy jest określenie dopuszczalnej odległości, w jakiej elektrownie te mogą być budowane względem zabudowy mieszkaniowej (a także zabudowy mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa). Z perspektywy organów gmin będzie miało to istotne znaczenie przy sporządzaniu planów miejscowych - będą musiały być zgodne z tymi wytycznymi. Starosta nie będzie zobowiązany do dokonania ustaleń faktycznych w zakresie zachowania minimalnej odległości planowanej elektrowni wiatrowej od budynków mieszkalnych, gdyż leży to obecnie w gestii Wojewody, a ponadto lokalizacja takich elektrowni ma miejsce wyłącznie w planach miejscowych gminnych, dlatego też podmiot - inwestor nie musi wykazywać spełnienia warunków w art. 4 ww. ustawy.

Jak podniósł Organ odwoławczy, dane wynikające z wniosku oraz pism składanych w trakcie postępowania uniemożliwiają ustalenie charakteru i pozycji podmiotu wnoszącego o dostęp do informacji publicznej przetworzonej i w żaden sposób nie wskazują, ani nawet nie uprawdopodobniają zaistnienia po stronie Wnioskodawczyni własnych, konkretnych możliwości, niedostępnych dla każdego innego posiadacza informacji, wykorzystania wnioskowanych danych dla dobra ogółu poprzez poprawę jakości administracji, ani też dysponowania środkami finansowymi i mieniem publicznym. Organ zobowiązany do udostępnienia informacji, prawidłowo uznał, że żądana informacja jest informacją o charakterze przetworzonym. Brak jest uzasadnienia dla stwierdzenia istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego w udostępnieniu informacji publicznej zawartej we wniosku z dnia [...] lipca 2019 r.

9. V. Spółka z o.o. z siedzibą w S., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ze skargą na ww. decyzję Organu odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2020 r., wnosząc o jej uchylenie i uchylenie poprzedzającej ją decyzji Organu pierwszej instancji z dnia [...] stycznia 2020 r. Ponadto Skarżąca wniosła o zasądzenie kosztów postępowania wg norm przepisanych.

Wydanej decyzji Skarżąca zarzuciła naruszenie:

a) przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy:

- art. 7, art. 77 § 1, art. 80 k.p.a., polegające na niewyczerpującym zebraniu i rozpatrzeniu całego materiału dowodowego i przyjęciu, iż Skarżąca planuje uzyskać informację publiczną przetworzoną, podczas gdy wnioskowana informacja publiczna stanowiła informację publiczną prostą (nieprzetworzoną), które to uznanie wnioskowanej informacji za informację przetworzoną skutkowało analizą spełnienia przez Skarżącą przesłanki określonej przez art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. w postaci "szczególnie istotnego interesu publicznego",

- art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., poprzez utrzymanie w mocy wadliwej decyzji Organu pierwszej instancji,

b) przepisów prawa materialnego:

- art. 2 u.d.i.p., poprzez odmowę udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej;

- art. 14 ust. 2 u.d.i.p., poprzez jego niezastosowanie w przedmiotowym stanie faktycznym skutkujące odmową udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej, podczas gdy Organ pierwszej instancji winien był - w przypadku braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem Skarżącej - wskazać w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być jej udostępniona niezwłocznie;

- art. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., poprzez przyjęcie, że wnioskowana informacja publiczna ma charakter informacji przetworzonej;

- art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., poprzez błędne przyjęcie, że Skarżąca nie wykazała szczególnego interesu publicznego w otrzymaniu wnioskowanej informacji, do czego - zdaniem Organów obu instancji - była zobowiązana.

W uzasadnieniu skargi, Skarżąca wskazała, że zarówno Organ pierwszej

oraz Organ drugiej instancji błędnie rozpatrywały zakres złożonego wniosku, nie dążąc do jego sprecyzowania, nieprawidłowo i niewystarczająco wnikliwie ustaliły zakres, pracochłonność i czasochłonność czynności, jakie muszą zostać podjęte przez Organ pierwszej instancji ażeby sprostać wnioskowi Skarżącej o udostępnienie informacji publicznej.

Skarżąca podkreślała, że we wniosku o udostępnienie informacji publicznej wnosiła przede wszystkim o potwierdzenie informacji, czy dla określonych obszarów znajdujących się w granicach administracyjnych powiatu [...] w gminie W. oraz w gminie M. wydane zostały decyzje o pozwoleniu na budowę budynków mieszkalnych lub budynków o funkcji mieszanej, w skład których chodzi funkcja mieszkaniowa, lub innych obiektów objętych pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem, wobec którego organ administracji architektoniczno-budowlanej nie wniósł sprzeciwu, od początku prowadzenia rejestru do chwili obecnej. W przypadku gdyby ww. decyzje zostały wydane, Skarżąca wnosiła o przekazanie zanonimizowanych kopii w celu ich analizy - za pośrednictwem poczty elektronicznej lub przesłanie ich na adres Skarżącej.

Argumentowała, że w momencie złożenia przedmiotowego wniosku nie dysponowała żadną wiedzą nt. sposobu prowadzenia rejestrów wydanych decyzji o pozwoleniu na budowę, dlatego wnioskowała o potwierdzenie informacji nt. wydanych pozwoleń na budowę we wskazanych lokalizacjach, a w przypadku wydania takich decyzji - także o udostępnienie ich kopii w jednej z dwóch form, bardziej dogodnej dla Organu pierwszej instancji - w wersji elektronicznej lub w wersji papierowej. Organ uznając, że wnioskowana informacja stanowi informację przetworzoną, w całości odmówił Skarżącej udostępnienia wnioskowanych informacji, nie podając przy tym żadnych innych alternatywnych możliwości udostępnienia jej informacji publicznych.

Skarżąca wskazała na art. 14 ust. 1 i 2 u.d.i.p. i podniosła, że określiła, w jaki sposób i w jakiej formie chciałaby otrzymać żądane informacje, ale nie znaczyło to, że forma i sposób wskazany we wniosku stanowią dla Skarżącej wyłączną i jedyną satysfakcjonującą ją formę udostępnienia. Możliwe jest doręczenie na wskazany adres, wysłanie pocztą elektroniczną, wysłanie przy pomocy ePUAP czy odebranie na miejscu w siedzibie podmiotu zobowiązanego lub wgląd do dokumentów na miejscu w Organie. Organ pierwszej instancji nie chcąc czy nie mogąc udostępnić informacji publicznej, nie zaproponował Skarżącej innych możliwości jej udostępnienia, naruszając art. 14 ust. 2 u.d.i.p. Skarżąca nie miała możliwości zmodyfikowania czy dookreślenia złożonego wniosku co do oczekiwanej formy czy też sposobu udostępnienia zawnioskowanych informacji publicznych. W efekcie tego, Skarżąca nie mogła uzyskać wglądu nawet do rejestrów będących w posiadaniu Organu, celem samodzielnego wyodrębnienia.

Według Skarżącej, w zaskarżonej decyzji w dalszym ciągu trudno doszukiwać się umotywowanego uzasadnienia faktycznego dla uznania żądanej przez Skarżącą informacji za informację przetworzoną, jak i uzasadnienia prawnego. Organ odwoławczy dał wiarę argumentom Organu pierwszej instancji, które w głównej mierze opierały się na przeszacowanych danych co do czasu niezbędnego do sprostania wnioskowi Skarżącej. W konsekwencji Organ odwoławczy orzekł odmiennie niż w uprzednio wydanej decyzji. Podniosła przy tym, za orzecznictwem sądowoadministracyjnym, że charakter techniczny systemu informatycznego nie powinien przesądzać o charakterze wnioskowanej informacji, która dotyczy szeregu informacji prostych. Informatyzacja sprzyja poszerzeniu zakresu informacji prostych. W przypadku, gdy wnioskowane informacje znajdują się w zasobach informacyjnych podmiotu, to operacja ich wewnętrznego pozyskania nie jest na tyle czasochłonna i pracochłonna, aby uznać, że dochodzi do wyprodukowania informacji przetworzonej. Jest to wyłącznie informacja prosta, nawet jeżeli liczba składających się na nią elementów jest znaczna (wyrok NSA z dnia 6 października 2011 r., sygn. akt OSK 1199/11). Czasochłonność oraz trudności organizacyjno-techniczne lub biurowe, jakie wiążą się z przygotowaniem informacji publicznej, nie mogą zwalniać obowiązanych podmiotów z tego obowiązku, a tym samym kwestie te nie mogą ograniczać prawa do uzyskania informacji publicznej.

Wobec stwierdzenia przez Organ pierwszej instancji, że nie posiada wyodrębnionych zbiorów informacji dla obszarów określonych we wniosku, Skarżąca podniosła, że we wniosku każdorazowo zostaje skonkretyzowanie żądanie wnioskodawcy poprzez podane kryterium i każdorazowo organ winien dokonać wyodrębnienia informacji z całości posiadanych przez siebie zbiorów. Wskazuje się równie, że "nie jest przetworzeniem informacji sięganie przez podmiot zobowiązany do materiałów archiwalnych", a także że "przetworzenie polega na dodaniu zmian w jej treści a nie na odjęciu z jakiegoś dokumentu elementów niezwiązanych z jego treścią" (Krystyna Kurek w "Definicja informacji przetworzonej. Postulaty de lege ferenda". Opublik: PPP 2016/12/65-81, za: LEX el.).

Skarżąca podtrzymała wcześniej przedstawione stanowisko, że informacji przetworzonej nie można też utożsamiać z czynnością wytworzenia nowej informacji, jak zrobiły to Organy w przedmiotowym stanie faktycznym. Skarżąca we wniosku wskazała przecież jedynie dwa kryteria: lokalizację oraz funkcję mieszkaniową lub mieszaną, w skład wchodzi funkcja mieszkaniowa. Kolejne czynności, jakich powinien dokonać Organ pierwszej instancji stanowią wyłącznie czynności kancelaryjno-techniczne związane ze sposobem udostępnienia informacji.

W przypuszczeniu Wnioskodawczyni, 20 lat prowadzenia rejestru w formie elektronicznej może stanowić ilościowo zdecydowaną większość informacji, o jakie wnosiła. Głównym problemem Organu jest sięgnięcie do materiałów źródłowych, a także wyodrębnienie decyzji o pozwoleniu na budowę dla inwestycji o funkcji mieszkaniowej, mieszanej lub podobnej, powiązane z ew. koniecznością sporządzenia kopii ażeby nadać formę udostępnienia informacji. Skarżąca nie wnosiła o sporządzenie analiz, zestawień czy też o nadawanie informacjom wyjątkowo szczególnego kształtu, które mogą generować dodatkowe czynności i pracę po stronie Organu. Szczegółowa analiza, o której mówi Organ, nie wydaje się też tak czasochłonna, ani pracochłonna.

Jak podniosła Skarżąca, na co dzień nieustannie próbuje zwiększać wydajność pracy, wręcz usprawniać jej optymalizację, poprzez organizację odpowiadającą oczekiwanej efektywności, wprowadzać rozwiązania ułatwiające przekazywanie informacji, poza tym nieustannie dokonuje przejścia z dokumentacji papierowej na elektroniczną. Wobec tego wszystkiego trudno jej pojąć, że Organ pierwszej instancji ma ta tak wielką trudność w dysponowaniu danymi (decyzjami), które przecież sam w większości wydał.

Argumentowała, że wstępnie podana przez Organ pierwszej instancji ilość wyników koniecznych do przeanalizowania (775) nie jest możliwa do zweryfikowania przez Skarżącą, jednak podane wielkości wydają się przejaskrawione na potrzeby uzasadnienia odmowy informacji publicznej. Organ, który na co dzień zajmuje się wydawaniem decyzji o pozwoleniu na budowę i ma do czynienia z nieustanną analizą danych w dużo szerszym zakresie niż wnioskowane, jak również w dużo bardziej skomplikowanych stanach faktycznych i prawnych, a także również samodzielnie dokonuje ustaleń faktycznych poprzedzających wydanie tych decyzji, winien wiedzieć, że określenie funkcji i rodzaju zabudowy nie jest informacją zakodowaną ani ukrytą w wydanych przez Organ decyzjach, lecz informacją, która znajduje się w osnowie każdej decyzji udzielającej pozwolenia na budowę.

Skarżąca uważa, że Organ pierwszej instancji nie wziął pod uwagę wszystkich możliwości uproszczenia procesu wyszukiwania informacji celem sprostania Jej wnioskowi (jak np. wyszukiwanie spośród ww. kategorii obiektów budowlanych), a wyłącznie skupił się na wyliczeniu wszystkich możliwych w tym przeszkód czy organizacyjnych trudności. Organ nie udzielił informacji jakie są wszystkie możliwe filtrowania w posiadanym przez niego systemie elektronicznym, ani też nie udzielił informacji nt. wszystkich możliwych narzędzi znajdujących się w jego posiadaniu.

Zdaniem Skarżącej, przedstawione w decyzji Organu pierwszej instancji czynności jakie muszą zostać podjęte w celu załatwienia Jej wniosku, nie dowodzą stanowiska Organu, lecz dowodzą, że w odpowiedzi na wniosek Skarżącej, powinno nastąpić proste przekazanie pewnej liczby danych figurujących w posiadanych przez Starostwo Powiatowe ewidencjach. Kryterium obszerności złożonego wniosku nie może być to kryterium wyłącznie przesądzające o odmowie udostępnienia informacji publicznej. Skarżąca bowiem mogłaby wystąpić do Organu z wieloma wnioskami o udostępnienie informacji publicznych, z których każdy jednostkowy wniosek o udostępnienie informacji publicznej obejmowałby swoim zakresem dużo węższy zakres informacji niż wniosek złożony przez Skarżącą.

Następnie Skarżąca podniosła, że w toku toczącego się postępowania podkreślała wielokrotnie, że złożony przez nią wniosek w zakresie informacji nt. wydanych decyzji o pozwoleniu na budowę jest uzasadniony i umotywowany wymogami określonymi w ustawie o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. Wymogi te obowiązują Skarżącą na każdym etapie procesu inwestycyjnego o wykazanie tożsamych do wnioskowanych danych, w których posiadaniu jest obecnie tylko i wyłącznie Organ pierwszej instancji. Obowiązujące przepisy prawa wymagają lub też będą wymagać od Organu pierwszej instancji zaangażowania w badaniu informacji we wnioskowanym lub zbieżnym do wnioskowanego zakresie w postępowaniu administracyjnym udzielającym pozwolenia na budowę. W zakresie konieczności badania spełnienia przez Skarżącą przesłanek wynikających z u.i.z.e.w., Organ nie wziął pod uwagę wszystkich obowiązujących przepisów prawa, stanu faktycznego, jak i nie są mu znane wyzwania, z którymi mierzy się Skarżąca w toku prowadzonej działalności. Wskazując na brzmienie art. 15 ust. 2 i 3 u.i.z.e.w. argumentowała, że dla gminy W. został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, dopuszczający lokalizację elektrowni wiatrowych, jak również określający ich maksymalną wysokość, ale - z uwagi na uchwalenie go w roku 2016 - nie wskazuje on (nie uwzględnia) obszaru odległości 10H, zgodnie z u.i.z.e.w. Dlatego też, Skarżąca jest obowiązana w toku procesu inwestycyjnego do samodzielnej analizy wymaganych ustawowych odległości od budynków mieszkalnych.

Posiadanie zbiorów w archiwum organu jest równoznaczne z tym, że wyłącznie Organ pierwszej instancji dysponuje lub - po podjęciu dodatkowych czynności w postaci sięgnięcia do archiwum i rejestrów - może dysponować informacjami w powyższym zakresie. Ponadto Skarżąca wskazała na praktykę organów, które już w toku postępowania o wydanie decyzji środowiskowej wymagają przedłożenia dowodów pozwalających na weryfikację spełnienia minimalnych odległości elektrowni wiatrowych od budynku mieszkalnego.

Skarżąca podkreśliła, za obawą wyrażoną przez judykaturę, że "pochopne uznanie informacji publicznej za przetworzoną prowadzić może do niedopuszczalnego i bezzasadnego ograniczania obywatelskiego prawa do uzyskania informacji publicznej, o którym mowa zarówno w art. 61 Konstytucji RP, jak i w ustawie o dostępie do informacji publicznej". Skarżąca w pełni zgodziła się z wcześniejszym stwierdzeniem Organu odwoławczego, że "trudności wewnętrzne Organu, w tym problemy kadrowe oraz organizacyjne nie mogą obciążać podmiotu czyniącego użytek ze swojego prawa do informacji publicznej, gwarantowanego konstytucyjnie".

Zdaniem Skarżącej, nawet gdyby uznać, że wnioskowane informacje stanowiły informacje przetworzone, z czym się w zupełności nie zgadza, to Skarżąca spełnia przesłankę szczególnego interesu publicznego. Przedmiotowe informacje i ich uzyskanie ma realne znaczenie dla poprawy efektywności energetycznej państwa. Skarżąca planuje posadowienie elektrowni wiatrowych, ażeby w przyszłości wytwarzać energię elektryczną w instalacjach odnawialnych źródeł energii. Na etapie planowania lokalizacji elektrowni wiatrowych niezbędne jest jednak uzyskanie informacji o zabudowie mieszkalnej, celem uczynienia zadość wymogom określonym w u.i.w.e.w. W przyszłości Skarżąca planuje wytwarzać energię elektryczną, po uprzednim uzyskaniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej, co niewątpliwie mieści się w zakresie interesu publicznego. Pozyskanie wnioskowanych informacji i ich upublicznienie leży zatem w interesie nie tylko Skarżącej, ale także innych obywateli. Nawet komercyjna inwestycja polegająca na wytwarzaniu energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii może służyć wykonywaniu zadań publicznych zgodnych z kierunkami polityki energetycznej państwa. Niesporna w judykaturze jest kwestia zaliczenia przedsiębiorstw energetycznych do kategorii podmiotów wykonujących "zadania publiczne", które to pojęcie użyte zostało w art. 4 u.d.i.p.

10. W odpowiedzi na skargę Organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:

Skarga okazała się zasadna.

11. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2167) kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź innych aktów, wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., przywoływanej dalej jako: "p.p.s.a."), sprawowana jest przez sądy administracyjne w oparciu o kryterium zgodności z prawem.

Sądowa kontrola zaskarżonej decyzji według wskazanego wyżej kryterium wykazała, że narusza ona prawo w stopniu powodującym konieczność uwzględniania skargi.

12. Należy nakreślić ramy prawne sprawy, której przedmiotem objęta jest decyzja odmawiająca udostępnienia informacji publicznej.

Konstytucyjnie gwarantowane prawo do informacji publicznej (art. 61 Konstytucji RP), realizuje ustawa z dnia 6 marca 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1429 ze zm., przywoływana dalej jako "u.d.i.p.").

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 6 u.d.i.p., informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 ustawy.

Niesporne jest w sprawie, że informacja, której udzielenia domagała się Skarżąca, jest informacją publiczną w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a ww. ustawy, skoro wnioskowała o udostępnienie informacji, sformułowanej, poprzez pytanie czy dla określonych obszarów Gminy W., wydane zostały akty administracyjne - decyzje o pozwoleniu na budowę budynków mieszkalnych lub o funkcji mieszanej, w skład których wchodzi funkcja mieszkaniowa, lub innych obiektów objętych pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem, wobec którego organ administracji architektoniczno- budowlanej nie wniósł sprzeciwu, od początku prowadzenia rejestru do chwili obecnej.

Starosta będący organem samorządu terytorialnego jest podmiotem, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., zobowiązanym do udostępniania posiadanych danych mających charakter informacji publicznej.

13. W sprawie sporna pozostaje natomiast kwestia charakteru żądanej informacji, uznanej przez orzekające Organy obu instancji za informację przetworzoną oraz kwestia wykazania przez Skarżącą szczególnego interesu publicznego w żądaniu udostępnienia wnioskowanej informacji.

Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego. Ogólną zasadą jest prawo do dostępu do informacji publicznej. Jednakże powyższy przepis wprowadza ograniczenie w przypadku, gdy wnioskodawca domaga się informacji przetworzonej.

W ocenie Sądu ww. przepis, skutkujący odmową udostępnienia Skarżącej ww. informacji publicznej został zastosowany przez Organy obu instancji w sposób wadliwy.

W ślad za poglądami judykatury (por. wyrok NSA z dnia 21 października

2016 r., sygn. akt I OSK 412/15, opubl. w internetowej bazie - orzeczenia.nsa.gov.pl), które skład orzekający przyjmuje za własne, wyjaśnić należy, że pojęcie "informacji publicznej przetworzonej" jest pojęciem nieostrym i nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane. Analiza dotychczasowego orzecznictwa sądowego daje podstawę

do odkodowania swojego rodzaju opisowej definicji tego pojęcia stanowiącej wynik wykładni art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. Informacja publiczna przetworzona to zatem taka informacja publiczna, która:

- w chwili złożenia wniosku w zasadzie nie istnieje w kształcie objętym wnioskiem,

a niezbędnym podstawowym warunkiem jej wytworzenia jest przeprowadzenie przez podmiot zobowiązany pewnych czynności analitycznych, organizacyjnych

i intelektualnych w oparciu o posiadane informacje proste (por. wyrok NSA z dnia 30 września 2015 r., I OSK 1746/14);

- jest wynikiem ponadstandardowego nakładu pracy podmiotu zobowiązanego wymagającej użycia dodatkowych sił i środków oraz zaangażowania intelektualnego w stosunku do posiadanych przez niego danych i wyodrębniana w związku z żądaniem wnioskodawcy oraz na podstawie kryteriów przez niego wskazanych; jest to zatem informacja przygotowywana "specjalnie" dla wnioskodawcy wedle wskazanych przez niego kryteriów (por. wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., I OSK 89/13, LEX nr 1368968; por. też wyrok NSA z dnia 17 października 2006 r., I OSK 1347/05, LEX nr 281369) na podstawie pierwotnego zasobu danych (por. wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2012 r., I OSK 2149/12; wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., I OSK 89/13; wyrok NSA z dnia 3 października 2014 r., I OSK 747/14);

- jest wynikiem działań wykraczających poza zakres działań mieszczących się w ramach podstawowych kompetencji organu – "przy rozstrzyganiu tego typu spraw należy mieć na uwadze, iż ograniczenie wprowadzone przepisem art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., w zakresie udzielania informacji publicznej przetworzonej ma zapobiegać sytuacjom, w których działania organu skupiać się będą nie na funkcjonowaniu w ramach przypisanych kompetencji, lecz na czynnościach związanych z udzielaniem informacji publicznej" (wyroki NSA z dnia 5 września 2013 r. I OSK 953/13, I OSK 866/13, I OSK 865/13); "proces powstawania informacji (przetworzonej) skupia podmiot zobowiązany do udzielenia informacji publicznej na jej wytworzeniu dla wnioskodawcy, odrywając go od przypisanych mu kompetencji i zadań, toteż ustawodawca zdecydował, że proces wytworzenia nowej informacji w oparciu o posiadane dokumenty obwarowany będzie koniecznością wykazania, że jej udostępnienie jest szczególnie istotne dla interesu publicznego" (por. wyrok NSA z dnia 9 października 2010 r., I OSK 1737/12);

- może być jakościowo nową informacją, nieistniejącą dotychczas w przyjętej ostatecznie treści i postaci, chociaż jej źródłem są materiały znajdujące się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego (por. wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2016 r., I OSK 2658/14; wyrok NSA z dnia 5 stycznia 2016 r., I OSK 33/15);

- nie musi być wyłącznie wytworzoną rodzajowo nową informacją – "informacja przetworzona obejmuje dane publiczne, które co do zasady wymagają dokonania stosownych analiz, obliczeń, zestawień statystycznych, ekspertyz, połączonych z zaangażowaniem w ich pozyskanie określonych środków osobowych i finansowych organu, innych niż te wykorzystywane w bieżącej działalności. Uzyskanie żądanych przez wnioskodawcę informacji wiązać się zatem musi z potrzebą ich odpowiedniego przetworzenia, co nie zawsze należy utożsamiać z wytworzeniem rodzajowo nowej informacji. Przetworzenie może bowiem polegać np. na wydobyciu poszczególnych informacji cząstkowych z posiadanych przez organ zbiorów dokumentów (które to zbiory mogą być prowadzone w sposób uniemożliwiający proste udostępnienie gromadzonych w nich danych) i odpowiednim ich przygotowaniu na potrzeby wnioskodawcy. Tym samym również suma informacji prostych, w zależności od wiążącej się z ich pozyskaniem wysokości nakładów, jakie musi ponieść organ, czasochłonności, liczby zaangażowanych pracowników – może być traktowana jako informacja przetworzona" (zob. np. wyrok NSA z dnia 5 marca 2015 r., I OSK 863/14; wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2015 r., I OSK 1645/14; wyrok NSA z dnia 9 sierpnia 2011 r., I OSK 977/11);

- której przygotowanie jest zdeterminowane szerokim zakresem (przedmiotowym, podmiotowym, czasowym) wniosku, wymagającym zgromadzenia i przekształcenia (zanonimizowania i usunięcia danych objętych tajemnicą prawnie chronioną) znacznej ilości dokumentów – "informacja przetworzona w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej to nie tylko taka, która powstaje w wyniku poddania posiadanych informacji analizie albo syntezie i wytworzenia w taki właśnie sposób nowej jakościowo informacji (...); w pewnych wypadkach szeroki zakres wniosku, wymagający zgromadzenia i przekształcenia (zanonimizowania i usunięcia danych objętych tajemnicą prawnie chronioną) wielu dokumentów, może wymagać takich działań organizacyjnych i angażowania środków osobowych, które zakłócają normalny tok działania podmiotu zobowiązanego i utrudniają wykonywanie przypisanych mu zadań. Informacja wytworzona w ten sposób, pomimo że składa się z wielu informacji prostych będących w posiadaniu organu, powinna być uznana za informację przetworzoną, bowiem powstały w wyniku wskazanych wyżej działań zbiór nie istniał w chwili wystąpienia z żądaniem o udostępnienie informacji publicznej" (zob. np. wyroki NSA: z dnia 2 października 2014 r., I OSK 140/14; z dnia 21 września 2012 r., I OSK 1477/12, LEX nr 1264566; z dnia 9 sierpnia 2011 r., I OSK 792/11, LEX nr 1094536; z dnia 8 czerwca 2011 r., I OSK 426/11, LEX nr 1135982; z dnia 17 października 2006 r., I OSK 1347/05, LEX nr 281369).

14. Uwzględniając ww. rozumienie i przedstawione kryteria kwalifikujące Sąd podziela stanowisko zaskarżonej decyzji, że żądana przez Skarżącą informacja ma charakter informacji przetworzonej. Abstrahując od dywagacji na temat możliwości elektronicznej ewidencji spraw zakończonych w sposób, którym zainteresowana jest Skarżąca oraz ilości zarejestrowanych tam spraw w stosunku do ilości papierowej (organ zakłada do przeglądnięcia 775 pozycji), można założyć, że przygotowanie formy zanonimizowanej decyzji administracyjnych (usunięcia danych objętych tajemnicą chronionych na przestrzeni 30 lat) w ilości możliwych kilkuset stron tekstu, będzie wymagać takich działań organizacyjnych Organu oraz zaangażowania środków osobowych, które będą zakłócać normalny tok Jego funkcjonowania i utrudniać będą wykonywanie przypisanych mu zadań. Wpływu na ww. ocenę Sądu, nie może mieć argumentacja Skarżącej o możliwych sposobach zapoznania się z żądaną informacją, jak np. drogą elektroniczną lub w siedzibie Organu oraz formą udostępnienia tej informacji. Udostępnienie żądanej informacji publicznej wymagać bowiem będzie i tak uprzedniego wyselekcjonowania decyzji z akt spraw postępowań prowadzonych przez Organ w przedmiocie pozwolenia na budowę, sporządzenia nowej służącej tylko dla potrzeb Skarżącej informacji publicznej w postaci wykazu aktów administracyjnych, a także dokonania szczegółowej analizy całości wyselekcjonowanej dokumentacji pod kątem zakazów odnoszących się do udzielania informacji, przewidzianych w art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p., a następnie usunięcia danych chronionych prawem. Należy uwzględnić, że w celu wyselekcjonowania żądanej informacji, konieczna będzie też analiza ewidencji papierowej ww. spraw prowadzonych przed 2000 r. Sumując dotychczasowe uwagi, bez wątpienia w celu zadośćuczynienia żądaniu Skarżącej, konieczne będą działania polegające na zgromadzeniu i przekształceniu znacznej ilości dokumentów papierowych, często wielostronnych, na nowy nośnik (papierowy lub elektroniczny), pozbawiony danych objętych ochroną. Takie działania powodujące wyodrębnienie informacji i stworzenie zbioru, pomimo że odnoszą się do wielu informacji prostych, będących w posiadaniu Organu, należy traktować jako informację przetworzoną. W takiej bowiem formie informacja publiczna, jakiej żąda tego Skarżąca, ww. zbiór dotychczas nie istniał. Nie chodzi przy tym tylko o wykonanie przez pracownika Organu prostych czynności technicznych związanych z kopiowaniem dokumentów. Specyfika decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę jest tego rodzaju, że zawierają one z uwagi na wielość stron postępowań w tego rodzaju sprawach (a co za tym idzie wielość danych adresowych i innych) ponadstandardową ilość danych wymagających anonimizacji i usunięcia ze względu na prawną ochronę. Oznacza to, że Sąd nie podziela zarzutów skargi, kwestionujących odmowę udostępnienia informacji publicznej z uwagi na przyjętą przez Organy obu instancji kwalifikację informacji objętych wnioskiem Skarżącej.

15. Trafne okazały się natomiast zarzuty skargi, podważające stanowisko Organów obu instancji, że Skarżąca nie wykazała w sprawie szczególnego interesu publicznego

w żądaniu informacji publicznej (przetworzonej), której się domaga.

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. przyjmuje się, że prawo do uzyskania informacji publicznej przetworzonej ma jedynie taki wnioskodawca, który jest w stanie wykazać w chwili składania wniosku swoje indywidualne, realne i konkretne możliwości wykorzystania dla dobra ogółu informacji publicznej, której przygotowania się domaga, tj. uczynienia z niej użytku dla dobra ogółu w taki sposób, który nie jest dostępny dla każdego posiadacza informacji publicznej. Dla uzyskania szczególnego interesu publicznego niezbędne jest więc wskazanie, że działanie organów i innych podmiotów realizujących zadania publiczne wywołało lub będzie wywoływać skutki potencjalnie wobec dużego kręgu adresatów.

W ocenie Sądu, Organy niezasadnie przyjęły, że ww. kryterium Spółka nie spełnia żądając wnioskowanej informacji publicznej.

Niesporne jest, że Skarżąca jest Przedsiębiorstwem prowadzącym działalność w zakresie wytwarzania, przesyłania, dystrybucji, handlu energią elektryczną. Możliwe jest pozyskiwanie elektrycznej za pomocą elektrowni wiatrowych, Spółka powołała się na problematykę napotykaną procesie administracyjnym w zakresie położenia elektrowni wiatrowych względem zabudowy mieszkaniowej (ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach elektrowni wiatrowych – Dz. U. z 2019 r., poz. 654). Nie mogą zasługiwać na aprobatę wywody Organu odwoławczego przedstawione na gruncie ww. ustawy, negujące istnienie po stronie Skarżącej szczególnego interesu publicznego w pozyskaniu wnioskowanej informacji publicznej. Nie ma znaczenia, że aktualnie organem właściwym w sprawie pozwolenia na budowę elektrowni wiatrowych jest wojewoda. Bez względu bowiem na właściwość organu do rozpoznania sprawy, Skarżąca chce pozyskać podstawowe informacje, będące w zasobach organu, które są jej potrzebne, aby uzyskać pozytywne pozwolenie na lokalizację, budowę elektrowni wiatrowych, z uwagi na wymagane u.i.z.e.w. odległości w zakresie posadowienia inwestycji w stosunku do zabudowy mieszkaniowej. Nie powinno przy tym budzić wątpliwości, że z uwagi na problematykę, to Organ pierwszej instancji jest w pierwszej kolejności dysponentem informacji żądanej przez Skarżącą

Także lokalizacja inwestycji w oparciu o miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego nie powoduje zwolnienia Organu pierwszej instancji z udzielenia wnioskowanej informacji publicznej. Plany miejscowe nie muszą zawierać szczegółowych informacji na temat zastanej w danym miejscu zabudowy legalnej, określają sposoby wykorzystania terenów zgodnie z przeznaczeniem przewidzianym w danym miejscu, jednakże każdorazowo wymagana będzie ocena możliwości inwestycyjnych pod kątem konkretnej lokalizacji inwestycji.

Zdaniem Sądu, należy także wskazać na określone w art. 3 pkt 16 ustawy

z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2020 r., poz. 833 ze zm.) pojęcie "bezpieczeństwa energetycznego państwa", jako stanu gospodarki umożliwiającego pokrycie bieżącego i perspektywicznego zapotrzebowania odbiorców na paliwa i energię w sposób technicznie i ekonomicznie uzasadniony, przy minimalizacji oddziaływania sektora energii na środowisko i warunki życia społecznego.

Nie można też pominąć znaczenia w sprawie przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2020 r., poz. 261 ze zm.), która określa zasady kształtowania polityki energetycznej państwa, zasady i warunki zaopatrzenia i użytkowania paliw i energii, w tym ciepła, oraz działalności przedsiębiorstw energetycznych, a także określa organy właściwe w sprawach gospodarki paliwami i energią. Celem ustawy jest tworzenie warunków do zrównoważonego rozwoju kraju, zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, oszczędnego i racjonalnego użytkowania paliw i energii, rozwoju konkurencji, przeciwdziałania negatywnym skutkom naturalnych monopoli, uwzględniania wymogów ochrony środowiska, zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych oraz równoważenia interesów przedsiębiorstw energetycznych i odbiorców paliw i energii. stawa stanowi efekt implementacji do krajowego porządku prawnego:

1) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z 23.4.2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającej i w następstwie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz.Urz. UE L Nr 140, s. 16);

2) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z 25.10.2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.Urz. UE L Nr 315, s. 1);

3) dyrektywy Rady 2013/18/UE z 13.5.2013 r. dostosowującej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, w związku z przystąpieniem Republiki Chorwacji (Dz.Urz. UE L Nr 158, s. 230).

Wskazana ustawa krajowa stanowi podstawowy akt prawny regulujący funkcjonowanie sektora energii odnawialnej w Polsce, a także jeden z instrumentów (legislacyjnych) wspierania energetyki niekonwencjonalnej, pod którym to pojęciem kryją się regulacje prawne wspomagające rozwój i wykorzystanie niekonwencjonalnych sposobów uzyskiwania energii elektrycznej, ciepła i paliw gazowych, które są wspierane przez władzę publiczną (T. Długosz, M. Swora, A. Walaszek-Pyzioł, T. Włudyka, A. Żurawik, w: System Prawa Administracyjnego. T. 8B, Publiczne prawo gospodarcze. Warszawa 2018, s. 262–263). Jednym z założeń implementacji ww. dyrektyw jest, zrealizowanie przez kraje unijne celu ogólnego - celu publicznego, zakładającego 20% udział energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energii brutto we Wspólnocie w 2020 r. Odnawialne źródła energii mają stanowić istotny udział w bilansie energetycznym poszczególnych gmin, regionów. Mogą przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego w regionach, a zwłaszcza do poprawy zaopatrzenia w energię na terenach o słabo rozwiniętej infrastrukturze technicznej.

Ujmując łącznie powyższe wywody Sąd uważa, że charakter działalności Skarżącej Spółki oraz powoływane przez nią cele inwestycyjne oraz wynikające

z przepisów prawa obowiązki jakie musi spełnić inwestor elektrowni wiatrowych

w obszarze, w którym znajduje się zabudowa mieszkaniowa, informacje które Skarżąca zamierza uzyskać, nie dotyczą wyłącznie Jej interesu, lecz działa Ona także w interesie publicznym, a informacja, o której chce się dowiedzieć, ma szczególne znaczenie. Informacja ta będzie bardzo istotna dla dużego kręgu potencjalnych odbiorców energii elektrycznej, a jej uzyskanie powinno przyczynić się do bardzo ważnych dla Państwa działań w zakresie bezpieczeństwa energetycznego kraju.

15. Podsumowując, zdaniem Sądu, w sprawie niniejszej Wnioskodawczyni wykazała, iż spełnia przesłanki określone w art. 3 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy. Organy orzekające w przedmiotowej sprawie zastosowały powołany przepis wadliwie uznając, iż daje on podstawę do odmowy udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej przetworzonej. W tym wypadku naruszenie przepisu prawa materialnego ma istotny wpływ na końcowe rozstrzygnięcie sprawy, a co za tym idzie powoduje konieczność uchylenia zaskarżonej jak i utrzymanej nią w mocy decyzji Organu pierwszej instancji.

16. Ponownie rozpatrujący sprawę Organ winien uwzględnić poczynione przez Sąd ustalenia, wskazujące, że w sprawie mamy do czynienia z "informacją publiczną przetworzoną", a Skarżąca wykazała, że posiada szczególny interes publiczny

w uzyskaniu wnioskowanej informacji. Kwestia sposobu i formy udostępnienia żądanej informacji, pozostaje do ustalenia przez Organ ze Skarżącą.

17. Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a w zw.

z art. 135 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł

jak w pkt I sentencji wyroku. O kosztach postępowania Sąd orzekł, w pkt II sentencji wyroku, na podstawie art. 200, art. 205 § 2 w zw. z art. 209 tej ustawy.