Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Krzysztof Dzierzgowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w [...] na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla zaskarżoną interpretacje; II. zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę [...],- zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Sygn. akt I SA/Po [...]

Uzasadnienie

W dniu [...] lutego 2016 r. G. P. złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu uczestników akcji promocyjnych z tytułu rabatu i związanych z tym obowiązków płatnika oraz w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: G. A. sp. z o.o. jest podmiotem świadczącym usługi z zakresu e-commerce. W ramach ww. działalności spółka udostępnia handlową platformę internetową umożliwiającą przeprowadzanie przez podmioty zewnętrzne transakcji sprzedaży i zakupu towarów, usług i praw. W ramach prowadzonej działalności organizowane są różnego rodzaju akcje marketingowe, których celem jest promocja i reklama marki wnioskodawcy przekładająca się na zwiększenie liczby transakcji dokonywanych za pośrednictwem platformy i tym samym zwiększenie przychodów wnioskodawcy. Uczestnicy promocji mogą otrzymywać w ramach organizowanych akcji promocyjnych kupony rabatowe uprawniające do określonych kwotowo zniżek przy dokonaniu zakupu towarów za pośrednictwem platformy. W zależności od regulaminu konkretnej akcji promocyjnej kupony mogą otrzymać zarówno podmioty będące już zarejestrowanymi użytkownikami platformy, jak i osoby dotychczas z niej niekorzystające, które wezmą udział w danej akcji promocyjnej. Ponadto w celu dotarcia do potencjalnych nowych użytkowników platformy, jak i aktywizacji podmiotów już z niej korzystających wnioskodawca może współpracować przy organizacji akcji promocyjno-reklamowych z podmiotami trzecimi, kierując swoją promocję do klientów tych podmiotów. Przykładowo, wnioskodawca może podjąć współpracę z daną siecią handlową polegającą na tym, iż klienci sieci, którzy w okresie promocyjnym dokonają transakcji w tej sieci otrzymają kupony rabatowe do wykorzystania przy zakupie towarów na platformie. Akcje promocyjne mają ograniczony czas obowiązywania, a ich zasady określane są każdorazowo w regulaminie danej akcji promocyjnej. Przykładowo, po spełnieniu warunków wskazanych w regulaminie określonej akcji, użytkownik otrzyma kod rabatowy (kupon) o wartości nie większej niż [...] zł (zwykle [...] zł lub [...] zł) na kolejną transakcję zakupu dokonaną za pośrednictwem platformy u dowolnego sprzedawcy oferującego swoje towary na platformie. Przekazywane przez wnioskodawcę kupony rabatowe są ważne przez określony czas, po upływie którego wygasają i nie mogą zostać przez użytkownika wykorzystane.

We wniosku opisano mechanizm programów promocyjnych:

1) ogłoszenie w środkach masowego przekazu (np. w internecie lub/i telewizji) regulaminu danej akcji;

2) wydanie użytkownikom kuponów po spełnieniu przez nich warunków określonych w regulaminie;

3) finansowanie kuponów przez wnioskodawcę lub przez inny podmiot zaangażowany w daną akcję marketingową;

4) kupony mogą być wykorzystane wyłącznie na zakup towarów na platformie;

5) w momencie zakupu towarów na platformie użytkownik zapłaci cenę towaru wynikającą z oferty sprzedaży, po uwzględnieniu otrzymanego od wnioskodawcy rabatu i tę kwotę przekaże na rachunek sprzedającego;

6) kwota równoważna kwocie przyznanego kuponu rabatowego będzie przekazana na rachunek sprzedającego bezpośrednio przez wnioskodawcę.

Nadto wnioskodawca podkreślił, że rabaty przyznawane przez wnioskodawcę na dokonywanie zakupów za pośrednictwem platformy są dostępne dla nieograniczonego grona użytkowników spełniających warunki korzystania z określonych akcji promocyjnych na takich samych zasadach, a użytkownikami są osoby niebędące pracownikami wnioskodawcy i niepozostające z wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

We wniosku zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko wnioskodawcy, że rabaty, które są przyznawane użytkownikom w ramach akcji promocyjnych organizowanych lub współorganizowanych przez wnioskodawcę nie stanowią przychodu dla uczestników akcji promocyjnych, a tym samym na wnioskodawcy nie ciężą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z przyznanymi rabatami (niezależnie od faktu, czy użytkownik z przyznanego rabatu ostatecznie skorzystał czy też nie)?

2. W razie gdyby stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym po stronie uczestników otrzymujących od wnioskodawcy kupony rabatowe nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (niezależnie od faktu, czy użytkownik z przyznanego rabatu ostatecznie skorzystał czy też nie), zostało uznane za nieprawidłowe, wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, czy w przedstawionym stanie faktycznym spełnione są warunki z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. Z 2012 r. Poz. 361, ze zm.) -dalej: ustawa u.p.d.o.f. i czy tym samym do rabatów udzielonych użytkownikom w związku z promocją i reklamą wnioskodawcy, z których użytkownicy ci skorzystają, zastosowanie znajdzie zwolnienie przedmiotowe wskazane w ww. przepisie?

Zdaniem wnioskodawcy prawidłowe jest jego stanowisko, zgodnie z którym przyznanie kuponów rabatowych (czyli udzielenie rabatu) osobom dokonującym zakupów za pośrednictwem platformy oraz ich realizacja przez te osoby nie stanowi dla tych osób przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wnioskodawca zaznaczył, że gdyby zdaniem organu wartość rabatów przyznanych przez wnioskodawcę i zrealizowanych przez użytkowników miała stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych dla podmiotów otrzymujących kupony rabatowe, zastosowanie powinno znaleźć zwolnienia określone w art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f., a tym samym wartość kuponów rabatowych powinna być wolna od podatku dochodowego, jeżeli limit kwotowy zwolnienia nie zostanie przekroczony.

W wydanej w dniu [...] maja 2016 r. interpretacji indywidualnej nr [...] [...] Minister Finansów działający przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w P. uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe zarówno w zakresie przychodu uczestników akcji promocyjnych z tytułu rabatu i związanych z tym obowiązków płatnika, jak i zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 a u.p.d.o.f.

Organ wskazał, że u.p.d.o.f. nie definiuje pojęcia rabatu, zatem dokonując wykładni przepisów należy przyjąć znaczenie słownikowe, że jest to obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę. Organ zwrócił uwagę, że kupony rabatowe uczestnicy będą otrzymywać od wnioskodawcy, a nie od sprzedawców oferujących swoje towary. Zatem wnioskodawca nie jest stroną transakcji kupna – sprzedaży, nie działa też ani w imieniu ani na rzecz sprzedawców. Działanie wnioskodawcy sprowadza się do nagradzania użytkowników platformy internetowej za korzystanie z tej platformy. Sprzedawcy otrzymają cenę wynikającą z oferty sprzedaży, tym samym w ocenie organu nie zachodzi upust ceny. Tym samym organ uznał, że kwoty równoważne kwocie przyznanego kuponu rabatowego nie stanowią obojętny podatkowo rabat udzielony przez sprzedawcę kupującemu. Zdaniem Ministra Finansów w sytuacji wykorzystania przez użytkowników przyznanego w ramach akcji promocyjnych organizowanych lub współorganizowanych przez wnioskodawcę kuponu rabatowego, jego wartość stanowić będzie dla uczestników akcji promocyjnych nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej przychód z innych źródeł, a dla uczestników realizujących kupon rabatowy w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - przychód z tej działalności. W konsekwencji na wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki płatnika w stosunku do osób nieprowadzących działalności gospodarczej, określone odpowiednio w art. 42a u.p.d. o.f. W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą na wnioskodawcy nie będą ciążyć żadne obowiązki płatnika w związku z realizacją przez te osoby przyznanego im kuponu rabatowego. Natomiast samo uzyskanie przez użytkowników przyznanego w ramach akcji promocyjnych organizowanych lub współorganizowanych przez wnioskodawcę kuponu rabatowego nie powoduje po ich stronie przysporzenia majątku mającego konkretny wymiar finansowy. Tym samym po stronie tych użytkowników nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie organu zastosowanie w sprawie nie znajdzie przepis art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f. Zwolnienie określone w ww. przepisie ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe lub promocyjne. Aby zwolnienie mogło mieć zastosowanie, to świadczenie musi być przekazane za nic. Natomiast z wniosku wynika, że zadanie osób biorących udział w promocji w efekcie sprowadza się do zwiększenia ilości dokonanych przez nich zakupów na portalu spółki oraz pozyskania nowych klientów. Spółka oczekuje zwiększenia zainteresowania swoją ofertą, a tym samym wzrostu klientów na swoje usługi. Tym samym zdaniem organu wskazanych świadczeń nie można uznać za nieodpłatne świadczenie pieniężne.

W dniu [...] czerwca 2016 r. wnioskodawca wezwał organ do usunięcia naruszenia prawa.

Minister Finansów działający przez upoważnionego Dyrektora Izby Skarbowej w P. podtrzymał stanowisko prezentowane w wydanej interpretacji.

W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na indywidualna interpretację prawa podatkowego z dnia [...] lipca 2016 r. G. A. sp. z o.o. wniosła o jej uchylenie. Zaskarżonej interpretacji zarzuciła naruszenie:

1) art. 11 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 11 ust. 2a pkt 1-4 oraz ust. 2b w zw. z art. 20 ust. 1 i art. 42a u.p.d.o.f. poprzez błędną wykładnię polegającą na niewłaściwym uznaniu, iż wykorzystanie przez uczestników akcji promocyjnych kuponów rabatowych otrzymanych od spółki stanowi przychód podatkowy (przychód z innych źródeł), podczas gdy wykorzystanie kuponów rabatowych nie stanowi przychodu (stanowi rabat), a w konsekwencji błędne uznanie, iż po stronie skarżącej powstają obowiązki płatnika, w tym obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C;

2) art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f poprzez błędną wykładnię prowadzącą do niewłaściwej oceny co do zastosowania polegającą na uznaniu, iż wymóg spełnienia przez uczestników akcji promocyjnych warunków określonych w regulaminie akcji promocyjnej powoduje, że wydawane przez skarżącą kupony rabatowe nie stanowią świadczeń nieodpłatnych, a co za tym idzie uznanie, iż zwolnienie określone w tym przepisie nie znajduje zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym;

3) przepisów postępowania, w sposób mogący mieć istotny wpływ na wynik sprawy tj. art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm., dalej: O.p.) poprzez sporządzenie uzasadnienia interpretacji w sposób wadliwy, tj. niezawarcie w nim uzasadnienia stanowiska organu odnoszącego się do spełnienia przez skarżącą wszystkich przesłanek zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.

Zdaniem spółki kwoty równoważne przyznanego i wykorzystanego kuponu rabatowego stanowi rabat rozumiany jako obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę. Przez rabat należy zatem rozumieć każdy przypadek, w którym ustalona pierwotnie cena towaru lub usługi ulega zmniejszeniu, co prowadzi efektywnie do obniżenia poziomu odpłatności za towar lub usługę, ponoszonej ostatecznie przez nabywcę. W sytuacji skorzystania przez sprzedającego z konstrukcji rabatu, obniża on cenę sprzedawanego towaru/usługi, co prowadzi do tego, iż konsument nabywając taki towar/usługę nabywa go po niższej cenie.

W ocenie skarżącej w przypadku udzielenia rabatu nie mamy do czynienia z przychodem w rozumieniu u.p.d.o.f. po stronie kupującego. Kupujący nie otrzymuje bowiem żadnego świadczenia ani nie nabywa usługi bądź towaru przy częściowej odpłatności. Płacąc ustaloną przez sprzedającego cenę (uwzględniającą rabat) kupujący nie uzyskuje więc żadnej materialnej korzyści, która powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Takie stanowisko potwierdzają przepisy art. 11 ust. 2a i 2b u.p.d.o.f. wskazujące na sposób ustalenia wartości przychodu z tytułu nieodpłatnych bądź częściowo odpłatnych świadczeń. Skoro przepisy te wskazują, że wartość świadczenia ustala się według cen stosowanych w odniesieniu do innych odbiorców bądź cen rynkowych, to nie można uznać, iż w wyniku udzielenia rabatu powstaje po stronie kupującego przychód. Zwrócono uwagę, że we wniosku wskazano, że akcje promocyjne są skierowane do potencjalnie nieograniczonego kręgu osób, a więc cena po rabacie dotyczy wszystkich odbiorców i jest ceną rynkową.

Zdaniem skarżącej stanowisko organu jest niespójne. Z jednej strony organ wskazuje, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r., poz. 915) "ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar bądź usługę". W dalszej części uzasadnienia wskazuje natomiast, że do obniżki ceny (rabatu) nie dochodzi w sytuacji opisanej we wniosku o interpretację, ponieważ "sprzedający otrzyma za towary cenę wynikającą z oferty sprzedaży, zatem nie zachodzi w tej sytuacji upust ceny". Skarżąca zauważa, że w świetle powołanej przez organ definicji ceny, z którą spółka się zgadza, kupujący nabędzie towar za cenę obniżoną (uwzględniającą rabat). Dla ustalenia skutków dla kupującego bez znaczenia pozostaje, czy rabat jest finansowany przez sprzedającego (obniżeniem marży bądź stratą) czy przez inny podmiot w celach promocyjnych.

W odniesieniu do możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f., skarżąca wskazała, że w celu zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f. niezbędne jest spełnienie następujących przesłanek:

- świadczenie przekazywane jest nieodpłatnie,

- przekazanie świadczenia ma związek z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,

- wartość świadczenia przekazywanego jednorazowo nie przekracza kwoty [...]zł,

- między świadczeniodawcą i obdarowanym nie istnieje stosunek cywilnoprawny lub umowa o pracę.

Skarżąca nie zgadza się ze stanowiskiem organu, że świadczenie nie ma charakteru nieodpłatnego. Organ argumentuje fakt braku spełnienia przesłanki nieodpłatności świadczenia w zdarzeniu przyszłym tym, iż: "kupon rabatowy o określonej wartości kwotowej przekazywany jest użytkownikom po spełnieniu warunków określonych w regulaminie, m.in. zakupu w okresie promocyjnym towarów na platformie, zakup towarów u innego podmiotu zaangażowanego w akcję marketingowa." Zdaniem spółki spełnienie warunków określonych w regulaminie samo w sobie nie jest świadczeniem na rzecz spółki. Błędne jest stanowisko organu, że świadczeniem ekwiwalentnym jest nabycie w okresie promocyjnym towarów na platformie, ponieważ niektóre akcje promocyjne zakładają, iż kupon rabatowy zostaje przyznany podmiotom, które dokonały już nabycia towarów. Nabycie następuje na standardowych warunkach, tj. podmiot dokonujący nabycia dokonuje świadczenia (zapłat) regularnej ceny na rzecz sprzedającego, który wykonuje swoje świadczenie wydając towar nabywcy. W ocenie skarżącej nie sposób uznać, aby w tej transakcji podmiot kupujący dokonywał jakiegokolwiek (w szczególności ekwiwalentnego w stosunku do kuponu rabatowego), dodatkowego świadczenia na rzecz spółki. Spółka nie jest stroną transakcji kupna-sprzedaży dokonywanych za pośrednictwem platformy. Tym samym, zdaniem skarżącej, nie można uznać, że transakcja zawarta za pośrednictwem platformy pomiędzy dwoma niezależnymi od spółki podmiotami, która jest warunkiem wstępnym przystąpienia do udziału w promocji organizowanej przez spółkę, przesądza o braku możliwości uznania tego świadczenia za świadczenie nieodpłatne.

O niepoprawności stanowiska organu, zdaniem skarżącej, świadczy także nieodróżnianie celu organizowanej przez skarżącą akcji promocyjnej od warunków uzyskania kuponów rabatowych. Spółka podniosła, że w orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, iż o ekwiwalentności określonego świadczenia (jego odpłatności) można mówić tylko wtedy, gdy uczestnik promocji jest zobowiązany wobec jej organizatora do określonego działania lub zaniechania. W zdarzeniu przyszłym opisanym przez skarżącą nie występuje ekwiwalentne świadczenie uczestników promocji, gdyż ci nie są zobowiązani do jakiegokolwiek działania lub zaniechania na rzecz spółki. Uzyskanie przez nich świadczenia w postaci kuponu rabatowego uzależnione jest wyłącznie od spełnienia określonych w regulaminie warunków. Tym samym skarżąca wskazała, że świadczenia przyznawane w ramach omawianego zdarzenia przyszłego są świadczeniami przyznawanymi uczestnikom akcji promocyjnych nieodpłatnie, a zatem mieszczą się w zakresie zwolnienia przedmiotowego zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej interpretacji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z art. 57a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U z 2016 poz. 718, ze zm. dalej ustawa p.p.s.a.) skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może zostać oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego; jednocześnie sąd administracyjny pozostaje związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W zakresie kontroli skarg na indywidualną interpretację podatkową wyłączone zostało stosowanie art. 134 § 1 ustawy p.p.s.a. Oznacza to, że w tych sprawach sąd nie może z własnej inicjatywy, orzekając w granicach danej sprawy, wyjść poza zarzuty i wnioski skargi oraz powołaną podstawę prawną.

W skardze G. A. sp. z o.o. w pierwszej kolejności zarzuciła organowi naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 11 ust. 1, art. 20 ust. 1, art. 42 a u.p.d.o.f. poprzez błędną ich wykładnię, tym samym wskazane przepisy stanowią podstawę w postępowaniu sądowym badania zgodności z prawem zaskarżonej interpretacji.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym strona wskazała, że w ramach akcji promocyjnej i reklamy marki spółki użytkownicy platformy internetowej mogą otrzymać kupony rabatowe (o wartości nie większej niż [...] zł) uprawniające do określonej kwoto zniżki przy zakupie towarów i usług.

W wydanej interpretacji organ uznał, że skoro G. A. sp. z o.o. nie jest stroną transakcji kupna-sprzedaży ani nie działa w imieniu i na rzecz sprzedawców towarów, a sprzedający otrzyma za towary cenę wynikającą z oferty sprzedaży, to w opisanej sytuacji nie można mówić o rabacie. Tym samym zdaniem organu nie można uznać, że kwoty równoważne kwocie przyznanego i zrealizowanego kuponu rabatowego przekazane przez wnioskodawcę na rachunek sprzedającego towary lub usługi za pośrednictwem platformy stanowią obojętny podatkowo rabat. Dla użytkowników (kupujących) nieprowadzących działalności gospodarczej wartość wykorzystanego kuponu rabatowego będzie przychodem z innych źródeł, a dla użytkowników prowadzących działalność gospodarczą będzie przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Sądu zarzuty skargi są zasadne.

Bez wątpienia na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązuje zasada powszechności opodatkowania wynikająca z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f. Przepis ten stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zasada ta oznacza, że wszelkie dochody podatnika podlegają opodatkowaniu, chyba że przepisy prawa wskazują na wyłączenie, zwolnienie bądź zaniechanie opodatkowania określonego dochodu. Jednakże o obowiązku podatkowym można mówić wyłącznie w sytuacji, gdy prawo przewiduje powinność określonego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawach (art. 4 O.p.). W związku z powyższym o obowiązku podatkowym w podatku dochodowym od osób fizycznych można mówić wyłącznie w sytuacji, gdy podatnik uzyskał przychód zdefiniowany w ustawie podatkowej. Tymczasem organ w wydanej interpretacji analizując opisane zdarzenie przyszłe nie odniósł się w ogóle do definicji przychodu z ustawy podatkowej, a taka analiza powinna stanowić punkt wyjścia przy dokonywaniu interpretacji prawa, skoro pytanie wnioskodawcy dotyczyło wątpliwości, czy otrzymanie kuponu rabatowego lub jego realizacja może stanowić źródło powstania przychodu dla podatnika podatku dochodowego.

Definicję przychodu znajdujemy w art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., który stanowi, że przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze lub wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Organ w wydanej interpretacji stwierdził wprost, że nie można uznać za nieodpłatne świadczenie wskazanych we wniosku świadczeń pieniężnych przekazywanych użytkownikom platformy, ponieważ nieodpłatne świadczenie nie wiąże się z żadnym zobowiązaniem wzajemnym, a z wniosku wynika, że kupon rabatowy o określonej wartości kwotowej przekazywany jest użytkownikom po spełnieniu warunków określonych w regulaminie. Zatem nie ma sporu między stronami, że otrzymanie kuponu rabatowego nie można zakwalifikować do nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń.

W związku z powyższym zarzuty skargi w zakresie naruszenia art. 11 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 i art. 42 a u.p.d.o.f. należy odnieść do pierwszej części definicji przychodu jako otrzymanych lub postawionych do dyspozycji pieniędzy i wartości pieniężnych. Na gruncie powołanej ustawy należy rozważyć zatem, czy w opisanym przez wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym użytkownik platformy uzyska przychód zdefiniowany przez ustawę jako otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne. Określenie "otrzymane pieniądze i wartości pieniężne" na gruncie języka polskiego oznacza nic innego aniżeli pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Natomiast "postawione do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, z których podatnik ma prawo swobodnie korzystać.

Zdaniem Sądu, zarówno otrzymanie kuponu rabatowego, który uprawnia do zakupu towaru lub usługi po cenie uwzględniającej przyznany rabat, jak i wykorzystanie kuponu przy zakupie towaru lub usługi nie mieści się w ww. zakresie pojęciowym przychodu . Wykorzystanie kuponu rabatowego przy zakupie towaru lub usługi za pośrednictwem platformy internetowej nie powoduje powstania przychodu po stronie kupującego, ponieważ realizując kupon rabatowy, podatnik (kupujący) nie otrzymuje pieniędzy ani wartości pieniężnych, dokonuje zakupu towaru lub usług po cenie uwzględniającej przyznany rabat. W związku z powyższym w ocenie Sądu, mając na uwadze definicję określoną w art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., zakup towaru po cenie obniżonej (uwzględniającej wartość kuponu rabatowego) nie mieści się w definicji przychodu, bez względu na to, kto udziela rabatu, tym samym na wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z tym błędne jest stanowisko organu, że w sytuacji wykorzystania przez użytkownika platformy internetowej kuponu rabatowego, jego wartość będzie stanowić przychód z innych źródeł dla osób nieprowadzących działalność gospodarczą, a dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą przychód z tej działalności.

Wobec uznania, że w opisanym zdarzeniu przyszłym otrzymanie kuponu rabatowego i jego realizacja poprzez zakup towaru lub usługi po cenie obniżonej o wartość rabatu nie powoduje powstania przychodu, pozostałe zarzuty skargi są nieuzasadnione.

Ponownie rozpoznając wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji prawa, organ winien uwzględnić przedstawioną wyżej ocenę prawną.

W związku z powyższym na podstawie art. 146 § 1 i art. 200, 205 § 2 i p.p.s.a.orzeczono jak w sentencji wyroku.