Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Żak po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. H. na pismo Wójta Gminy z dnia [...] w przedmiocie budowy przyłącza wodociągowego postanawia: odrzucić skargę.

W dniu 29 maja 2015 r. E. H. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na pismo Wójta Gminy z dnia [...] w przedmiocie budowy przyłącza wodociągowego, które zdaniem skarżącej ma charakter decyzji administracyjnej.

W uzasadnieniu skarżąca wskazała, że w dniu 26 lutego 2015 r. złożyła do Wójta Gminy pięć wniosków o rozstrzygnięcie spraw, udzielenie informacji oraz żądanie przeprowadzenia części sieci wodociągowej na terenie drogi gminnej do działki nr 172/1. W odpowiedzi otrzymała wadliwą "decyzję" z dnia [...]. Pomimo niezachowania wymogów formalnych pismo to jest decyzją administracyjną, ponieważ oznaczono w nim organ, wskazano adresata i rozstrzygnięto o istocie sprawy. Rozstrzygnięcie wywołuje skutki materialnoprawne, ponieważ uniemożliwia przyłączenie się do sieci wodociągowej. Wbrew twierdzeniom organu zawartym w piśmie z dnia 28 maja 2015 r., pismo z dnia 27 kwietnia 2015 r. nie zawierało odpowiedzi na pytania zadane w piśmie z dnia 26 lutego 2015 r.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy wniósł o jej odrzucenie, względnie oddalenie i umorzenie postępowania z uwagi na brak przedmiotu postępowania. W uzasadnieniu wniosku o odrzucenie skargi, organ stwierdził, że wniesienie skargi w niniejszej sprawie jest niedopuszczalne, ponieważ nie dotyczy decyzji administracyjnej, ani innego aktu określonego w art. 3 § 2 pkt 4 Ppsa. Ponadto, skarżąca nie wyczerpała środków zaskarżenia w rozumieniu art. 52 § 1 i 2 Ppsa. Gdyby bowiem potraktować skargę wniesioną w niniejszej sprawie jako skargę na bezczynność, to powinna ona być poprzedzona zażaleniem złożonym w trybie art. 37 Kpa.

Organ wyjaśnił, że w piśmie z dnia [...] udzielił skarżącej szczegółowych informacji dotyczących definicji przyłącza wodociągowego oraz przyłącza kanalizacyjnego. W piśmie tym wskazano, że budowa przyłączy nie jest obowiązkiem gminy lecz osoby ubiegającej się o przyłączenie, stosownie do treści art. 15 ust. 2 Ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Pismo z dnia 27 kwietnia 2015 r. nie było więc decyzją administracyjną, a jedynie odpowiedzią na wniosek o wybudowanie przyłącza wodociągowego przez Gminę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "Ppsa", sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sadu administracyjnego.

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej. Z kolei art. 3 § 2 Ppsa, stanowi, że kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

W orzecznictwie przyjmuje się, że możliwa jest sytuacja, w której pismo organu nosi wszelkie cechy decyzji administracyjnej, o której mowa w art. 104 § 1 Kpa (por. uchwały NSA: z dnia 28 maja 2001 r., sygn. OPK 8/01; z dnia 9 grudnia 2013 r., sygn. I OPS 4/13). Warunkiem takiego zakwalifikowania pisma jest rozstrzygnięcie tym pismem przez organ administracji publicznej, o prawach lub obowiązkach adresata pisma, wynikających z norm prawa administracyjnego (co do zasady materialnego prawa administracyjnego). Za decyzję uznaje się jednostronne rozstrzygnięcie organu o wiążących konsekwencjach obowiązującej normy prawnej dla jednostki, podejmowane w sferze stosunków zewnętrznych, poza systemem organów i podległych im jednostek (por. uchwała NSA z dnia 12 października 1998 r., sygn. OPS 6/98). Chodzi więc o indywidualną sprawę administracyjną, w rozumieniu art. 1 § 1 Kpa oraz załatwienie tej sprawy co do istoty (art. 104 § 1 Kpa).

Za decyzję administracyjną można uznać tylko takie oświadczenie woli organu administracyjnego, które wywiera skutki prawne w sferze stosunku materialnoprawnego, bądź w sferze stosunku administracyjnego procesowego. Skutki materialnoprawne zawierają się w kształtowaniu, zmianie lub wygaśnięciu stosunku administracyjnoprawnego, co z punktu widzenia strony (adresata decyzji) znajduje wyraz w przyznaniu jej uprawnień lub nałożeniu obowiązków, bądź stwierdzeniu istnienia określonego uprawnienia lub obowiązku. Ponadto nie ulega wątpliwości, że decyzja wydawana jest w postępowaniu toczącym się przed danym organem administracji publicznej w indywidualnej sprawie administracyjnej i stanowi jej rozstrzygnięcie. W konsekwencji należy odmówić przymiotu decyzji pismom zawierającym informacje, opinie, stanowiska organów, w sytuacji gdy nie spełniają one wskazanych powyżej wymogów dotyczących tego rodzaju rozstrzygnięć organów administracyjnych. Przyjmuje się także, że pisma tego typu nie maja charakteru innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 Ppsa (por. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz, T. Woś (red.), Warszawa 2005, str. 273 i n.).

Indywidualną sprawą administracyjną w powyższym rozumieniu nie jest sprawa z wniosku o wybudowanie przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego. Wprawdzie zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. z 2015 r., poz. 139 ze zm.), zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy, to z unormowania tego nie można wyprowadzić wniosku, aby na wójcie gminy spoczywał obowiązek wydania jakiegokolwiek aktu administracyjnego w tym zakresie. Ponadto stosownie do art. 15 ust. 2 cyt. ustawy realizację budowy przyłączy do sieci zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci.

W piśmie z dnia [...] organ nie rozstrzygał żadnej sprawy administracyjnej. Wyjaśniał jedynie skarżącej różnice między przyłączem wodociągowym a kanalizacyjnym i przywołał treść art. 15 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. W żadnym miejscu przedmiotowego pisma nie ma autorytatywnego rozstrzygnięcia o przysługujących skarżącej prawach czy nakładanych na nią obowiązkach. Zaskarżone zostało pismo wyjaśniające (informujące), które nie dotyczy uzyskania przez stronę konkretnych uprawnień lub nałożenia konkretnych obowiązków. Jeśli skarżąca uważa, że w niniejszej sprawie obowiązkiem Wójta było wydanie decyzji administracyjnej, to powinna wnieść skargę na bezczynność tego organu. Pismo będące przedmiotem skargi decyzją administracyjną na pewno nie jest.

Ubocznie wskazać należy, że nawet gdyby pismo z dnia [...] było decyzją administracyjną, to skarga do Sądu przysługiwałaby dopiero po wyczerpaniu trybu odwoławczego i przedmiotem skargi byłaby decyzja organu II instancji (art. 52 § 1 Ppsa).

W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 Ppsa orzekł jak w postanowieniu.