Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 kwietnia 2021 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "R." w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za usunięcie drzew bez wymaganego zezwolenia oddala skargę.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] Prezydent Miasta B. (dalej: "Prezydent") wymierzył, na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 1 ust. 2 i 3, art. 89 ust. 1, 3, 4 i 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. 2020, poz. 55 ze zm.; dalej: "u.o.p."), Spółdzielni Mieszkaniowej "R." z siedzibą w B. (dalej: "SM"), administracyjną karę pieniężną za usunięcie bez wymaganego zezwolenia 4 sztuk drzew, w tym 1 z gatunku czeremcha zwyczajna (oznaczonego nr 2), 2 z gatunku klon zwyczajny (oznaczonych nr 3 i 4) oraz 1 z gatunku klon jesionolistny (oznaczonego nr 6), z nieruchomości nr [...] położonej w obrębie A. przy ul. [...] w B., w kwocie 12.813 zł (pkt 1) oraz umorzył postępowanie w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie 2 sztuk drzew, w tym 1 z gatunku czeremcha zwyczajna (oznaczona nr 1) i 1 z gatunku klon jesionolistny (oznaczonego nr 5) z ww. nieruchomości (pkt 2).

Wedle stanu faktycznego opisanego w uzasadnieniu ww. decyzji, w trakcie oględzin działki nr [...], położonej w obrębie A. przy ul. [...] w B., przeprowadzonych dnia [...] czerwca 2020 r., przez pracowników Urzędu Miejskiego w B., ustalono, że osoby działające na zlecenie SM dokonały wycięcia dwóch drzew rosnących przy zachodniej granicy działki. W związku z tym, że nie zachowały się kłody przeprowadzono pomiary najmniejszych średnic pni pozostałych na gruncie oraz ich obwodów na wysokości 5 cm nad gruntem (ścięcie nastąpiło nieco powyżej tej wysokości). Stwierdzono wówczas, że wycięto jedną czeremchę, której obwód pnia na wysokości 5 cm wynosił 68 cm, a średnice świeżo ściętych pni wynosiły: 11 cm, 10 cm i 12 cm. Nie dokonano pomiaru średnicy czwartego pnia czeremchy ponieważ został on wycięty w okresie wcześniejszym. Ustalono, ze ścięta czeremcha była zdrowym drzewem. Ponadto stwierdzono wycięcie jednego klonu zwyczajnego, który był pozbawiony kory i obumarły, obwód jego pnia na wysokości 5 cm wynosił 72 cm, zaś najmniejsza średnica wynosiła 13 cm. Na usunięcie tych drzew SM nie posiadała wymaganego zezwolenia. W oparciu o te ustalenia, dnia [...] czerwca 2020 r. Prezydent wszczął z urzędu przedmiotowe postępowanie, do udziału w którym dopuszczono w dniu [...] lipca 2020 r. Fundację I. w B. (dalej: "Fundacja"). W dniu [...] lipca 2020 r. przeprowadzono wizję lokalną na działce, w której uczestniczyli przedstawiciele organu i SM oraz pełnomocnik Fundacji. Ustalono wówczas, że brak jest na gruncie zarówno kłód jak i pniaków po usuniętych drzewach, a teren został wyrównany. Przedstawiciele SM wskazali, że w dniach [...] czerwca 2020 r. doszło do usunięcia 6 drzew, w tym: 2 drzew z gatunku czeremcha zwyczajna, dwóch klonów zwyczajnych, 1 suchego drzewa, którego gatunku nie wskazano oraz 1 drzewa, którego gatunku nie wskazano, a które rozwidlało się na wysokości około 80 cm na dwa pnie. Kłody ani pnie po usuniętych drzewach nie zachowały się. Wedle oświadczenia złożonego przez przedstawiciela SM, wszystkie wycięte drzewa nie wymagały zezwolenia na usunięcie, na co wskazywały obwody ich pni, zmierzone przed wycinką. Dowodu potwierdzającego dokonanie pomiarów drzew przed wycinką nie złożono. Wedle oświadczenia pełnomocnika Fundacji, przed wycinką drzew, w dniu [...] czerwca 2020 r., wezwany na miejsce inspektor z Departamentu Ochrony Środowiska Urzędu Miejskiego w B. ustalił w obecności świadków (przedstawicieli SM i jej pracowników oraz mieszkańców osiedla), które drzewa wymagają uzyskania zezwolenia na ich usunięcie, jednakże mimo tego, Pracownicy SM dokonali w dniu [...] czerwca 2020 r. nielegalnej wycinki pozostałych drzew. Fundacja złożyła do akt dokumentację zdjęciową oraz filmową wskazującą na stan przed wycinką z dnia [...] czerwca 2020 r. oraz w dniu wycinki [...] czerwca 2020 r., a także pismo z dnia [...] lipca 2020 r. opisujące chronologię zdarzeń związanych z wycinką, potwierdzoną oświadczeniem mieszkańców osiedla.

Na podstawie wyżej opisanego materiału dowodowego organ ustalił, że doszło do usunięcia 6 sztuk drzew, które oznaczono nr 1-6, ustalając ich położenie na mapie. W związku z tym, że organ nie dysponował pomiarami drzew oznaczonych nr 1, 3, 5 i 6 (pnie drzew oznaczonych nr 2 i 4 zostały zmierzone podczas oględzin

w dniu [...] czerwca 2020 r.), zlecono biegłemu z zakresu dendrologii dokonanie oceny gatunku każdego z nich oraz oszacowanie minimalnej średnicy pnia w miejscu ścięcia – na podstawie zgromadzonej w aktach sprawy dokumentacji zdjęciowej

i filmowej. Sporządzona i uzupełniona przez biegłego ekspertyza została dopuszczona jako dowód w sprawie. Na jej podstawie organ ustalił, że usunięte drzewa należały do gatunków: czeremcha zwyczajna (nr 1), klon zwyczajny (nr 3), klon jesionolistny (nr 5 i 6). Oszacowanie średnicy pnia ściętego drzewa nr 1 nie było możliwe, z uwagi na niewystarczającą jakość zdjęć oraz zbyt słabo wyraziste punkty odniesienia, natomiast najmniejsze oszacowane średnice pozostałych drzew

w miejscu ścięcia wynoszą: 13 cm i 14 cm dla drzewa dwupniowego (nr 3), 16,9 cm dla drzewa nr 5 oraz 36,5 cm dla drzewa nr 6. Ponadto organ ustalił, że w lipcu 2020 r. doszło do podziału działki nr [...] na m.in. działkę nr [...], na której znajdowały się usunięte drzewa.

Prezydent ustalił, że odpowiedzialność za usunięcie drzew ponosi SM, bowiem ich wycinka została przeprowadzona przez pracowników SM, co nie stanowiło okoliczności spornej. Kwestią wymagającą wyjaśnienia było jedynie ustalenie, czy usunięcie wyżej opisanych drzew wymagało zezwolenia zgodnie z art. 83 ust. 1 u.o.p., zaś przeprowadzone postepowanie wykazało, że było ono konieczne w odniesieniu do drzew nr 2, 3, 4 i 6, których obwody pni przekraczały 50 cm, co wykluczało możliwość udzielenia zwolnienia z obowiązku uzyskania zezwolenia na ich usunięcie, na podstawie art. 83f ust. 1 pkt 3 lit. c. u.o.p. Organ wskazał przy tym w odniesieniu do drzewa nr 3, które na wysokości około 50-80 cm rozwidlało się na dwa pnie, które ścięto nad rozwidleniem, że suma przeliczonych obwodów tych pni przekracza 50 cm, zaś obwód drzewa nr 6 o średnicy pnia 37 cm w miejscu ścięcia, (które miało miejsce tuż nad gruntem) wynosi 116 cm. Obmiar drzew nr 2 i 4 przyjęto wedle danych ustalonych w trakcie oględzin przeprowadzonych w dniu 18 czerwca 2020 r.: obwód pnia drzewa nr 2 przy gruncie wynosił 68 cm, zaś drzewa nr 4 - 72 cm. W konsekwencji organ wymierzył SM karę pieniężną za usunięcie ww. drzew bez zezwolenia wymaganego art. 83 ust. 1 u.o.p., którą obliczono w odniesieniu do każdego z usuniętych drzew, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 1 i art. 89 ust. 1, 3, 4 i 6 u.o.p. oraz wedle przepisów rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 lipca

2017 r. w sprawie wysokości stawek opłat za usunięcie drzew i krzewów (Dz.U. 2017, poz. 1330; dalej: "rozporządzenie MŚ"), przy czym w odniesieniu do drzew wielopniowych na wysokości 130 cm - nr 2 i 3, ich obwody zostały obliczone wedle art. 85 ust. 2 pkt 1 u.o.p., a z racji braku możliwości ustalenia obwodów pni ww. drzew na wysokości 130 cm, również na podstawie art. 89 ust. 4 u.o.p. Względem drzew nr 3 i 6 organ podwyższył karę pieniężną o 50% na podstawie art. 89 ust. 3 u.o.p. W odniesieniu zaś do drzewa nr 4, które było obumarłe z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości, obwód jego pnia pomniejszono o 10% na zasadzie art. 89 ust. 4 u.o.p., a kara za jego usunięcie została zmniejszona o 50% na podstawie art. 89 ust. 6 u.o.p.

W odniesieniu do drzew nr 1 i 5 stwierdzono, że obwody ich pni na wysokości 5 cm nie przekraczają 50 cm, co nie wymagało uzyskania zezwolenia na ich usunięcie, stosownie do art. 83f ust. 1 pkt 3 lit. c u.o.p., a zatem postępowanie w tym zakresie podlegało umorzeniu na zasadzie art. 105 § 1 k.p.a.

Decyzją z dnia [...] lutego 2021 r. nr 408.15/F-2/8/21 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy ww. decyzję, od której odwołanie złożyła SM. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy opisał stan faktyczny sprawy, powołał przepisy leżące u podstaw rozstrzygnięcia oraz poczynił ustalenia zbieżne

z ustaleniami organu I instancji. Wskazał przy tym, że kara pieniężna za delikty administracyjne, a więc także za usunięcie drzewa bez zezwolenia, jest niezależna od winy sprawcy, dlatego organ ma obowiązek wymierzyć ją w ustawowej wysokości bez względu na motywy. W ocenie Kolegium podnoszone w odwołaniu zarzuty kwestionujące sposób wyliczenia przez biegłego obwodów usuniętych pni drzew stanowią polemikę z ustaleniami biegłego, bowiem nie zostały poparte żadnymi dowodami. Skarżąca nie przedstawiła kontr-opinii opracowanej przez innego biegłego, która kwestionowałaby powyższe ustalenia faktyczne wynikające

z zebranego w tej sprawie materiału dowodowego, a w szczególności z opinii biegłego sporządzonej w sprawie, która mogła stanowić wiarygodne źródło dowodowe, bowiem jest kompletna, logiczna, spójna i koresponduje z pozostałym materiałem dowodowym, a wnioski w niej zawarte są spójne oraz zostały prawidłowo uzasadnione.

Skargę na ww. decyzję wywiodła do sądu administracyjnego SM, zaskarżając decyzję w całości oraz zarzucając jej naruszenie:

– art. 77 § 1 k.p.a. w zw. z art. 80 k.p.a. przez dokonanie błędnej oceny dowodu z opinii biegłego z zakresu dendrologii, w szczególności przez nie uwzględnienie zastrzeżeń sformułowanych przez biegłego w końcowych wnioskach opinii, co do braku możliwości uwzględnienia możliwych błędów systemowych oraz pomiarowych, ze względu na nieznany dystans obiektu fotografowanego w stosunku do kąta ogniskowej obiektywu, którym zostały wykonane zdjęcia wykorzystane w ekspertyzie;

– art. 7 w zw. z art. 77 § 1 w zw. z art. 80 k.p.a. przez zignorowanie zasygnalizowanych przez biegłego zastrzeżeń, co do możliwości zaistnienia błędów systemowych i pomiarowych w dostarczonej dokumentacji fotograficznej będącej podstawą opinii i zaniechanie zebrania materiału dowodowego, który pozwoliłby na ustalenie, czy obrobione cyfrowo zdjęcia mogły posłużyć biegłemu do sporządzenia opinii metodą w niej wskazaną;

– art. 88 w zw. z art. 89 u.o.p. przez ich bezzasadne zastosowanie

i wymierzenie stronie skarżącej administracyjnej kary pieniężnej.

Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi II instancji.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie wyjaśnić należy, że zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II sądu z dnia 8 kwietnia 2021 r., skarga została skierowana do rozpoznania w dniu

20 kwietnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym, na podstawie art. 15zzs4 ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych

z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020, poz. 1842 ze zm.; dalej: "ustawa COVID") w zw. z § 1 pkt 1 i 2 oraz § 3 zarządzenia nr 39 Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2020 r. w sprawie odwołania rozpraw oraz wdrożenia w Naczelnym Sądzie Administracyjnym działań profilaktycznych służących przeciwdziałaniu potencjalnemu zagrożeniu zakażenia wirusem SARS-CoV-2 w związku z objęciem Miasta Stołecznego Warszawy obszarem czerwonym, wydanego na podstawie art. 34 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2176). Art. 15zzs4 ust. 3 ustawy COVID stanowi, że przewodniczący może zarządzić przeprowadzenie posiedzenia niejawnego, jeżeli uzna rozpoznanie sprawy za konieczne, a przeprowadzenie wymaganej przez ustawę rozprawy mogłoby wywołać nadmierne zagrożenie dla zdrowia osób w niej uczestniczących i nie można przeprowadzić jej na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu

i dźwięku. Na posiedzeniu niejawnym w tych sprawach sąd orzeka w składzie trzech sędziów.

Przedmiotem kontroli dokonywanej przez Sąd w niniejszej sprawie, z punktu widzenia kryterium legalności jest decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej za usuniecie bez wymaganego zezwolenia czterech sztuk drzew, określonych co do gatunku i oznaczonych dla potrzeb niniejszego postępowania nr 2, 3, 4 i 6 oraz

o umorzeniu postępowania w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie dwóch sztuk drzew, określonych co do gatunku i oznaczonych nr 1 i 5.

Podstawę prawną wydanej decyzji stanowiły przepisy art. 88 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i 3 oraz art. 89 ust. 1, 3, 4 i 6 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2020 r., poz. 55 ze zm., dalej: "u.o.p."), art. 105 § 1 k.p.a., a także przepisy Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 lipca 2017 r. w sprawie wysokości stawek opłat za usunięcie drzew i krzewów (Dz. U. z 2017 r., poz. 1330, dalej: "rozporządzenie MŚ").

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 1 u.o.p., administracyjną karę pieniężną wymierza się za usunięcie drzewa lub krzewu bez wymaganego zezwolenia. Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 2 u.o.p. kara ta nakładana jest na posiadacza nieruchomości, albo właściciela urządzeń, o których mowa w art. 49 par. 1 k.c. albo na inny podmiot, jeżeli działał bez zgody posiadacza nieruchomości. W tym miejscu przypomnieć należy, że generalny obowiązek uzyskania zezwolenia statuuje art. 83 ust. 1 u.o.p. Zgodnie z tym przepisem, obowiązek uzyskania zezwolenia spoczywa na posiadaczu nieruchomości, z której ma być usunięte drzewo lub krzew. Zazwyczaj będzie nim właściciel nieruchomości, który jest zarazem jej posiadaczem samoistnym.

Usunięcie zatem drzewa bez wymaganego wyżej zezwolenia skutkuje nałożeniem obligatoryjnej pieniężnej kary administracyjnej. Oznacza to, że jednym

z warunków wymierzenia kary za usunięcie drzewa jest istnienie aktualnego obowiązku uzyskania zezwolenia na jego usunięcie. Jeśli bowiem takiego obowiązku nie ma, to na podstawie art. 88 ust. 1 u.o.p. nie można wymierzyć administracyjnej kary pieniężnej. Stanowi o tym art. 88 ust. 10 u.o.p., zgodnie z którym, przepisu ust. 1 nie stosuje się do drzew i krzewów, o których mowa w art. 83f ust. 1 pkt 1-3 i 3b-15. Z powyższego wynika, że obowiązek wymierzenia kary jest sprzężony

z obowiązkiem uzyskania zezwolenia na usunięcie drzewa, a odstępstwa w tym zakresie mogą wynikać wyłącznie z wyjątków ustanowionych w przepisach, interpretowanych ściśle.

Wyjątki od obowiązku uzyskania zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów określa art. 83f u.o.p. i uściśla on w ust. 1 pkt 1 - 3b, że przepisów art. 83 ust. 1 nie stosuje się do: 1) krzewu albo krzewów rosnących w skupisku, o powierzchni do

25 m2; 2) krzewów na terenach pokrytych roślinnością pełniącą funkcje ozdobne, urządzoną pod względem rozmieszczenia i doboru gatunków posadzonych roślin,

z wyłączeniem krzewów w pasie drogowym drogi publicznej, na terenie nieruchomości lub jej części wpisanej do rejestru zabytków oraz na terenach zieleni; 3) drzew, których obwód pnia na wysokości 5 cm nie przekracza: a) 80 cm -

w przypadku topoli, wierzb, klonu jesionolistnego oraz klonu srebrzystego, b) 65 cm - w przypadku kasztanowca zwyczajnego, robinii akacjowej oraz platanu klonolistnego, c) 50 cm - w przypadku pozostałych gatunków drzew; 3a) drzew lub krzewów, które rosną na nieruchomościach stanowiących własność osób fizycznych i są usuwane na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej; 3b) drzew lub krzewów usuwanych w celu przywrócenia gruntów nieużytkowanych do użytkowania rolniczego.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że w sprawie bezspornym jest, że usunięte drzewa w ilości sześciu sztuk (dla potrzeb postępowania oznaczone numerami od 1 do 6), rosły na terenie nieruchomości położonej przy ul. [...] w B., nr geod. [...] (w dniu wycinki nr [...]). Bezsprzecznie także, to skarżąca dokonała wycinki wszystkich sześciu drzew z ww. nieruchomości. Do wycinki doszło w dniach [...] czerwca 2020 r. Jak wynika z materiału dowodowego usunięte drzewa to: czeremcha zwyczajna - dwie sztuki (ozn. nr 1 i 2), klon zwyczajny - dwie sztuki (ozn. nr 3 i 4) i klon jesionolistny dwie sztuki (ozn. nr 5 i 6). Powyższe okoliczności nie budzą wątpliwości Sądu, znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, nie są też kwestionowane przez strony postępowania, w tym samą skarżącą.

Istota sporu sprowadza się natomiast do ustalenia czy usunięcie każdego

z ww. drzew wymagało uzyskania przez skarżącą zezwolenia, zgodnie z art. 83 ust. 1 u.o.p. W ocenie organów takiego zezwolenia nie wymagało jedynie usunięcie drzew oznaczonych w postępowaniu nr 1 i 5, stąd też postępowanie w tym zakresie należało umorzyć, w stosunku zaś do pozostałych drzew oznaczonych nr 2, 3, 4 i 6 nie znaleziono powodów do zwolnienia z uzyskania stosownego zezwolenia. Podstawą takiego stanowiska były ustalenia organów w zakresie średnicy obwodu pnia każdego ze ściętych drzew. Zdaniem natomiast skarżącego zgromadzony

w sprawie materiał dowodowy, w szczególności opinia biegłego dendrologa nie były wystarczające do określenia w sposób nie budzący wątpliwości obwodu pni ściętych drzew, a w konsekwencji wyprowadzenia na tej podstawie poglądu o ich usunięciu bez uzyskania wymaganego prawem zezwolenia.

Rozpoznając powyższy spór, Sąd podzielił stanowisko zaprezentowane w tej sprawie przez organy. Wbrew bowiem zarzutom skargi, w kontrolowanej sprawie organy obu instancji w sposób wyczerpujący ustaliły istotne okoliczności sprawy

i właściwie oceniły cały zebrany materiał dowodowy.

Jak wynika z akt sprawy, w dniu [...] czerwca 2020 r. organ przeprowadził oględziny opisanej na wstępie nieruchomości, podczas których stwierdził, że osoby działające na zlecenie skarżącej dokonały wycięcia dwóch drzew rosnących na tej działce. Ustalono, że usunięte drzewa, to: czeremcha oraz klon zwyczajny. Organ dokonał pomiarów ściętych drzew, wskazując przy tym, że klon zwyczajny był pozbawiony kory i obumarły. Na usunięcie drzew skarżąca nie miała zezwolenia. Podczas kolejnych oględzin dokonanych w dniu [...] czerwca 2020 r. organ nie stwierdził już żadnych drzew oraz ich pni na nieruchomości. Skarżąca podczas wizji lokalnej w dniu [...] lipca 2020 r. potwierdziła wycinkę ww. drzew, dokonaną na jej zlecenie w dniach [...] czerwca 2020 r. Skarżąca wskazała, że wycinka wszystkich drzew nie wymagała uzyskania zgody na ich wycięcie, jednakże na poparcie tych twierdzeń nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających dokonanie pomiarów drzew (k. 3-6, k. 33-34).

W celu ustalenia średnicy drzew, oceny gatunku każdego z nich oraz oszacowania minimalnej średnicy pnia w miejscu ścięcia, zlecono przeprowadzenie opinii biegłemu z zakresu dendrologii. Przedmiotem opinii objęto drzewa ozn. nr 1, 3, 5, 6. Skorzystanie z dowodu w postaci opinii biegłego podyktowane było brakiem pomiarów ww. ściętych drzew i miało na celu wyjaśnienia wątpliwości wymagających wiadomości specjalnych. Do zlecenia dołączono dokumentację zdjęciową oraz filmową uzyskaną od uczestnika postępowania, a także mapę z lokalizacją ściętych drzew. Drzewa oznaczone nr 2 i 4 nie były objęte zakresem zleconej opinii, albowiem organ dysponował ich pomiarem. Pnie ww. drzew zostały bowiem zmierzone podczas oględzin nieruchomości dokonanych w dniu 18 czerwca 2020 r. Ustalenia w tym zakresie nie budziły wątpliwości organu. Z pomiarów tych wynikało, że czeremcha zwyczajna, ozn. nr 2 miała przy gruncie obwód pnia 68 cm, natomiast klon zwyczajny, ozn. nr 4, miał na tej wysokości obwód pnia 72 cm.

W oparciu o tak zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym przedłożoną w dniu [...] września 2020 r. opinię dendrologiczną organ ustalił, że bez wymaganego prawem zezwolenia usunięto drzewa ozn. nr 2, 3, 4 i 6, wobec zaś pozostałych drzew ozn. nr 1 i 5 brak było podstaw do żądania uzyskania zezwolenia na ich usunięcie.

W odniesieniu do drzew ozn. nr 2 i 4 organ powołał się na pomiary drzew dokonane podczas oględzin w dniu [...] czerwca 2020 r., wskazując że obwody ww. drzew przekraczały 50 cm (czeremcha zwyczajna, ozn. nr 2 – miała obwód pnia 68 cm, natomiast klon zwyczajny, ozn. nr 4 – 72 cm). W przypadku drzewa ozn. nr 3 (klon zwyczajny) i ozn. 6 (klonu jesionolistnego) oparto się o wnioski zawarte w opinii dendrologicznej. Jak wynikało z ustaleń biegłego, drzewo ozn. nr 3 rozwidlało się na dwa pnie na wysokości około 50-80 cm. Pnie ścięto tuż nad rozwidleniem. Średnice pni wynosiły 13 cm i 14 cm. Sumując przeliczone obwody tych pni (przy gruncie na wysokości 5 cm, oba pnie drzewa były zrośnięte tworząc jeden pień) ustalono, że przekraczają one wartość 50 cm. Średnicę zaś drzewa ozn. nr 6, biegły oszacował

w miejscu ścięcia na 36,5 cm, po uzupełnieniu zaś ekspertyzy na 37,5 cm.

W związku z powyższym organ przyjął najmniejszy pomiar 36,5 cm, który zaokrąglono do 37 cm. Ustalono, że drzewo ścięto tuż nad gruntem. W związku

z powyższym uznano, że jest to pomiar dokonany na wysokości około 5 cm nad gruntem. Mając na uwadze wskazaną wyżej średnicę drzewa, obwód pnia tego drzewa ustalono na 116 cm.

W tych uwarunkowaniach nie budzi wątpliwości stanowisko organu, że we wszystkich tych przypadkach nie było możliwe uzyskania zwolnienia na usunięcie ww. drzew w oparciu o art. 83f ust. 1 pkt 3 lit. a i c u.o.p., skoro ich średnica przekraczała ustawową normę wynoszącą w przypadku drzew ozn. nr 2, 3 i 4 – 50 cm, zaś w przypadku drzewa ozn. nr 6 - 80 cm.

W stosunku natomiast do drzewa ozn. nr 1 (czeremchy zwyczajnej) organ przyjął pomiar z oględzin przedwstępnych, ustalony na 49 cm. Organ wyjaśnił, że powodem takiego stanowiska był niedostateczny materiał dowodowy (niewystarczającą jakość materiału fotograficznego, zbyt słabo wyraziste punkty odniesienia). Natomiast w stosunku do drzewa ozn. nr 5 (klon jesionolistny) ze względu na brak możliwości dokonania pomiaru zarówno obwodu, jak i średnicy pnia drzewa, organ oparł się na danych ustalonych na podstawie informacji zebranych

w toku postępowania administracyjnego. W tym przypadku informacje te stanowiły zdjęcia świeżo ściętego drzewa dostarczone przez uczestnika postępowania z dnia wycinki, tj. [...] czerwca 2020 r. oraz oszacowana przez biegłego na ich podstawie najmniejsza średnica pnia drzewa w miejscu ścięcia. Ponieważ średnica pnia wyniosła 16,9 cm, przeliczony z tej wartości obwód pnia wyniósł 53 cm. Ustalono, że oszacowanie średnicy i przeliczonego obwodu miało miejsce mniej więcej na wysokości 5 cm. Na tej podstawie przyjęto, że przedmiotowe drzewo miało obwód pnia 53 cm na wysokości mniej więcej 5 cm.

W tym stanie rzeczy podzielić należy pogląd organów, że ww. drzewa mogły być usunięte bez zezwolenia właściwego organu. W przypadku czeremchy zwyczajnej jej średnica nie przekraczała bowiem ustawowej normy wynoszącej – 50 cm, a w przypadku klonu jesionolistnego – 80 cm (art. 83 f ust. 1 pkt 3 lit. a i c u.o.p).

Z uwagi na powyższe zgodzić się należy ze stanowiskiem organów, że

w konkretnym przypadku spełnione zostały wszystkie przesłanki dające podstawę do wymierzenia skarżącej administracyjnej kary pieniężnej za usunięcie bez wymaganego zezwolenia 4 sztuk drzew, rosnących na opisanej na wstępie nieruchomości. Wymierzona w tej sprawie kara pieniężna w wysokości 12.813,00 została przy tym prawidłowo ustalona w odniesieniu do każdego z drzew, na podstawie reguł wynikających z art. 89 ust. 1, 3, 4 i 6 u.o.p. Z kolei wysokość stawek opłat dla poszczególnych rodzajów lub gatunków drzew w zależności od obwodu pnia została trafnie zastosowana w oparciu o załącznik nr 1 do wskazanego na wstępie rozporządzenia MŚ. W odniesieniu do drzew wielopniowych na wysokości 130 cm - nr 2 i 3 - ich obwody zostały obliczone wedle art. 85 ust. 2 pkt 1 u.o.p.,

a z racji braku możliwości ustalenia obwodów pni ww. drzew na wysokości 130 cm, również na podstawie art. 89 ust. 4 u.o.p. Względem drzew ozn. nr 3 i 6 organ podwyższył karę pieniężną o 50% na podstawie art. 89 ust. 3 u.o.p. W stosunku zaś do drzewa ozn. nr 4, które było obumarłe z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości, obwód jego pnia pomniejszono o 10% na zasadzie art. 89 ust. 4 u.o.p., a kara za jego usunięcie została zmniejszona o 50% na podstawie art. 89 ust. 6 u.o.p.

Konsekwencją zaś ustaleń dokonanych względem pozostałych dwóch drzew ozn. nr 1 i 5, było stwierdzenie o braku podstaw do wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za ich usunięcie. Powyższe okoliczności stanowią o umorzeniu przeprowadzonego postępowania w części tych dwóch drzew, gdyż stało się ono bezprzedmiotowe (art. 105 § 1 k.p.a.), co trafnie wywiodły organy.

Z uwagi na powyższe uznać należy, że organy obu instancji nie naruszyły przepisów prawa materialnego.

Odnosząc się natomiast do zarzutów skargi, stwierdzić należy, że nie zasługują one na uwzględnienie. Przed wszystkim zauważyć należy, że podnoszone w skardze argumenty kwestionujące sposób wyliczenia przez biegłego obwodów usuniętych pni drzew były też już przedmiotem oceny w postępowaniu administracyjnym i jak trafnie podnosi organ odwoławczy stanowią w zasadzie polemikę z ustaleniami biegłego, albowiem nie zostały poparte żadnymi dowodami. Sąd ocenę tę w pełni podziela. Wbrew twierdzeniom skarżącej przedłożona przez biegłego opinia dendrologiczna odpowiada prawu. Zawiera ona określenie metody wyliczenia średnicy pni usuniętych drzew, jest spójna i koresponduje z pozostałym, zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Wnioski zawarte w opinii są logiczne

i spójne oraz prawidłowo uzasadnione. W tym miejscu zauważyć należy, że biegły szczegółowo wyjaśnił wybór przyjętej metody szacowania obwodu w odniesieniu do każdego z opiniowanych drzew. Biegły, a za nim organy uwzględniły przy tym wady załączonej do zlecenia dokumentacji zdjęciowej, wskazując że nie w każdym przypadku mogła być bezkrytycznie przyjęta przy formułowaniu ocen. Biegły nie wypowiadał się natomiast na temat fachowości wykonanych zdjęć (technik obróbek cyfrowych zdjęć), a jedynie ich przydatności przy sporządzaniu opinii, wskazując że z uwagi na ich słabą jakość nie zawsze mogła być w pełni wykorzystana w sprawie (tak było w przypadku drzewa ozn. nr 1). Powyższe nie stało jednak na przeszkodzie w ustaleniu w sposób nie budzący wątpliwości pomiaru pozostałych ściętych drzew przy wykorzystaniu odpowiedniej metodyki badania, co też biegły w swojej opinii wyjaśnił i dokładnie opisał. Po zastosowaniu odpowiedniej metody badania, dokonaniu poprawek i uzupełnieniu ekspertyzy biegły oszacował opiniowane drzewa. Zauważyć również należy, że przy sporządzaniu opinii biegły wykorzystał dołączoną do zlecenia dokumentację, w tym mapę lokalizującą położenie każdego z wyciętych drzew, a także pomiary ściętych drzew ozn. nr. 2 i 4 dokonane w dniu [...] czerwca 2020 r. przez pracownika organu.

Co więcej, sporządzona opinia dendrologiczna jak każdy dowód podlegał ocenie organu administracyjnego, zgodnie z przepisami k.p.a. Jak trafnie wskazały organy, przy ocenie dowodu z opinii biegłego organ administracji publicznej nie może ograniczyć się do powołania się jedynie na konkluzję zawartą w opinii biegłego, lecz obowiązany jest sprawdzić, na jakich przesłankach biegły tę konkluzję oparł

i skontrolować prawidłowość tego rozumowania. W ocenie Sądu czynności te

w niniejszej sprawie zostały przez organy obu instancji wykonane i doprowadziły do uznania, że będąca przedmiotem oceny opinia biegłego jest kompletna. Odzwierciedleniem tej oceny są szczegółowe uzasadnienia obu decyzji.

Podniesione zatem przez skarżącą zarzuty naruszenia prawa procesowego nie mogły zostać uwzględnione. Jeszcze raz podnieść należy, że wszelkie istotne okoliczności mające znaczenie dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, zostały ustalone przez organy w oparciu o wyczerpujący materiał dowodowy, który został właściwie oceniony i nie pozostawia żadnych wątpliwości. Wyrazem tego są zaś pisemne motywy zapadłych rozstrzygnięć, w pełni oddające rzeczywisty stan rzeczy

i zawierające przekonywującą argumentację, a więc w tym zakresie odpowiadające warunkom opisanym w art. 107 § 3 k.p.a. Podkreślić przy tym należy, że zasada prawdy obiektywnej i obowiązek wyczerpującego zebrania przez organ materiału dowodowego, nie oznaczają nieograniczonego obowiązku poszukiwania przez organ materiałów dowodowych mających potwierdzić okoliczności korzystne dla strony skarżącej, czy też wydania rozstrzygnięcia zgodnego z jej żądaniem, jeżeli zgromadzony i wystarczający do wydania rozstrzygnięcia materiał dowodowy, przemawia za przyjęciem okoliczności przeciwnych. Podniesione przez skarżącą zarzuty stanowią w istocie polemikę, z prawidłowymi ustaleniami organów. Ta zaś - jako nieznajdująca oparcia w przepisach prawa, a przy tym pozbawiona mocy przekonywania wobec braku jej odzwierciedlenia w aktach sprawy, nie mogła doprowadzić do wniosków odmiennych, aniżeli te przedstawione w niniejszym uzasadnieniu. Podkreślić przy tym należy, że ani niezadowolenie strony z zapadłego rozstrzygnięcia, ani też subiektywne jej przekonanie o wadliwości zaskarżonego aktu prawnego, co więcej nie poparte żadnymi argumentami lub dowodami, nie mogą same w sobie stanowić podstawy uwzględnienia skargi.

W tym stanie rzeczy Sąd uznając skargę za nieuzasadnioną, na podstawie

art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) orzekł, jak w sentencji wyroku.