Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Teresa Kobylecka,, Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Protokolant Asystent sędziego Liwiusz Hanaj, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 marca 2012r. sprawy ze skargi A.G., J.G. i S.G. na bezczynność Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie egzekucji obowiązków nałożonych decyzją administracyjną oddala skargę.

W dniu 12 stycznia 2012r. J., A. i S. G. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę "na Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego odnośnie niewyegzekwowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Miasta K. od Państwa K. i M. T. (...) wykonania decyzji, tj. pkt 3 i 4 (...) z dnia [...] z terminem jej wykonania 30 sierpnia 1999r." Skarżący wskazali, że kierowane przez nich do organów nadzoru budowlanego liczne prośby, skargi i wnioski nie są w ogóle brane pod uwagę, a przedmiotowa sprawa jest prowadzona jednostronnie dla dobra M. T., który prowadził swoją budowę kosztem nieruchomości skarżących, sprawiając że ich budowa (rozbudowa) nie nadaje się zamieszkiwania. W uzasadnieniu zakwestionowano kontrolę przeprowadzoną po pisemnej interwencji skarżących z dnia 28 listopada 2011r. w dniu 28.12.2011r. przez inspektorów organu II instancji – która nie odniosła się ich zdaniem do: wykonania przez M. i K. T. nakazu określonego w pkt 3 i 4 w/w decyzji, przepisów Prawa Budowlanego, wydanego pozwolenia na budowę i projektu technicznego dla budynku przy ul. T. nr 73, gdzie zaprojektowana jest do wykonania samodzielna ściana szczytowa konstrukcyjna dla budynku inwestorów. Skarżący podnieśli, że Państwo T. nie uzyskali ich zgody oraz odpowiednich pozwoleń na:

- wykonanie nowego tymczasowego rurażu wodociągowo – kanalizacyjnego w tej samej ścianie szczytowej, konstrukcyjnej, cienkiej pojedynczej ich budynku mieszkalnego i w tym samym miejscu, gdzie pozostał w całości dotychczasowy ruraż wodociągowo – kanalizacyjny wraz z rozgałęzieniami bocznymi i wszystkimi urządzeniami sanitarnymi do obsługi budynku Państwa T. (na co nie zwrócono uwagi podczas kontroli),

- na przyklejanie wełny mineralnej w pokoju na piętrze i montowanie rusztu stalowego i rozkuwanie i rozwiercanie i niszczenie ściany szczytowej konstrukcyjnej skarżących (na co organ II instancji zwrócił uwagę w decyzji ostatecznej z dnia 5 sierpnia 1999r.).

Zdaniem skarżących wykonanie instalacji wodociągowo – kanalizacyjnej oraz urządzeń sanitarnych w tym samym miejscu i w tej samej ścianie szczytowej konstrukcyjnej powoduje drganie ścian, odpadanie i spękanie tynku, oddzielenie się ich budowy (rozbudowy) od budynku jednorodzinnego. Powyższe jest wynikiem braku wzniesienia samodzielnej ściany szczytowej konstrukcyjnej zaprojektowanej i zatwierdzonej do realizacji przez Prezydenta Miasta K. dla budynku (rozbudowy) Państwa T. oraz niezastosowania się przez inwestora do zaprojektowanej dylatacji pomiędzy budynkami 71 i 73.

Mając na uwadze powyższe J., A. i S. G. domagają się wykonania w/w decyzji organu I instancji z dnia [...] w całości – to jest wykonania pkt 3 i 4 tego rozstrzygnięcia.

W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wniósł o jej odrzucenie, argumentując że zagadnienie, na jakie zwrócili uwagę skarżący jest obecnie przedmiotem merytorycznego rozpoznania przez NSA. Skarżący wnieśli bowiem skargę kasacyjną od wyroku WSA z dnia 3 października 2011r., sygn. akt II SA/Ke 509/11 oddalającego skargę na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 13.06.2011r. utrzymujące w mocy postanowienie organu I instancji z dnia [...] Ostatnim z wymienionych rozstrzygnięć odmówiono wszczęcia postępowania administracyjnego z wniosku skarżących w sprawie doprowadzenia do wykonania w/w decyzji z dnia [...] ściśle z treścią oraz zgodnie z dosłownym, literalnym brzmieniem pięciu punktów sentencji tej decyzji.

Pismem z dnia 6 marca 2012r. uczestnicy – K. i M. T. wnieśli o oddalenie skargi, argumentując, że roboty budowlane wynikające z decyzji z dnia [...] były wykonywane prawidłowo i zgodnie ze sztuką budowlaną – pod stałą kontrolą inspektorów organu I instancji z uwzględnieniem ich zaleceń i wskazówek. Strony podkreśliły, że nakazane przeróbki zawierały również alternatywne rozwiązania, a obecne ich wykonanie spełnia wszystkie normy prawne, nie rujnuje konstrukcyjnej ściany szczytowej i ma lepszą izolację akustyczną. Ponadto w czasie wizji lokalnych nie stwierdzono zacieków, drgań ściany, przemarzania, a prawidłowość wykonania przedmiotowych robót budowlanych potwierdzają oświadczenia dwóch rzeczoznawców budowlanych.

Postanowieniem, wydanym na rozprawie w dniu 15 marca 2012r., tut. Sąd dopuścił z urzędu dowód z prawomocnego wyroku WSA w Warszawie wraz z uzasadnieniem z dnia 23 września 2010r. sygn. akt VII SA/Wa 1005/10 oraz nieprawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem WSA z dnia 3 października 2011r. o sygn. akt II SA/Ke 509/11.

Jak wynika z uzasadnienia ostatniego z w/w orzeczeń prawomocną decyzją

z dnia [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Miasta K. nakazał K. i M. T. wykonanie do dnia 30 sierpnia 1999r. następujących przeróbek mających na celu doprowadzenie budynku do odpowiedniego stanu, w tym m. in.:

- wykonanie ściany budynku od strony granicy z działką A. i J. G., jako samodzielnej ściany granicznej tak, jak to przewidywało wydane pozwolenie na budowę z dnia [...] tj. w części muru bez przewodów - grubości co najmniej 25 cm oraz w części muru z przewodami kominowymi grubości co najmniej 38 cm licząc od istniejącej ściany wspólnej pomiędzy budynkami nr 71 i 73, która pokrywa się z granicą pomiędzy działkami, ścianę należy wykonać na całej wysokości budynku w ten sposób, że na odcinkach, gdzie grubość istniejącej ściany wspólnej wynosi 25 cm domurować warstwę z cegły pełnej o grubości 12 cm od strony budynku Państwa T., natomiast w pozostałej części, tj. na odcinku gdzie obecnie występują przewody kominowe, po ich likwidacji należy wykonać poza licem ściany odrębny mur grubości 38 cm z kanałami rozmieszczonymi tak, jak w projekcie technicznym stanowiącym załącznik do pozwolenia na budowę z dnia 22 stycznia 1993 r. /w tym miejscu organ wskazał rozwiązanie alternatywne/, (pkt 3),

- umieszczenie rurażu instalacji wodociągowo-kanalizacyjnej wraz z rozgałęzieniami bocznymi poza licem pogrubionej ściany lub ze względów estetycznych w bruzdach, ale nie w kanałach, tak aby w miejscu bruzdy powstała grubość muru 25 cm licząc do linii rozgraniczającej zbliźniaczone budynki tj. osi obecnej ściany wspólnej (pkt 4).

Ze względu na brak woli zobowiązanych do dobrowolnego wykonania decyzji organ I instancji wszczął postępowanie egzekucyjne, w trakcie którego postanowieniem z dnia [...] orzekł o wykonaniu zastępczym nałożonego obowiązku, w rezultacie czego M. T. zobowiązał się do jego wykonania samodzielnie.

Mając na uwadze dalszy brak wykonania obowiązków określonych w decyzji z dnia [...] postanowieniem z dnia [...] organ I instancji wyznaczył nowy termin zastępczego wykonania przeróbek w budynku mieszkalnym. W dniu 17 sierpnia 2009r. K. i M. T. poinformowali o wykonaniu w/w robót budowlanych.

Kierując się treścią pisma P. P. (wyznaczonego do zastępczego wykonania przedmiotowych przeróbek), w którym stwierdzone zostało, że w/w roboty zostały wykonane w pełnym zakresie, a budynek nadaje się do użytkowania, organ I instancji uznał, że decyzja z dnia [...] została wykonana w całości.

Powyższe ustalenia zakwestionowali A., J. oraz S. G., którzy złożyli skargę do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na bezczynność organu I instancji polegającą na niewykonywaniu w/w decyzji z dnia [...]

Postanowieniem z dnia [...], wydanym na podstawie art. 6 § 1a ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego oddalił w/w skargę, uznając, że nałożone obowiązki zostały wykonane. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]

Wyrokiem z dnia 23 września 2010r., sygn. VII SA/Wa 1005/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A., J. oraz S. G. na w/w postanowienie.

Pismem z dnia 4 lutego 2011r. A., J. oraz S. G., skierowanym do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, wnieśli o wszczęcie postępowania administracyjnego celem doprowadzenia do wykonania całości prawomocnej decyzji z dnia [...] ściśle z jej treścią i doprowadzenie budynku mieszkalnego K. i M. T. do stanu zgodnego z prawem.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 65 § 1 k.p.a., postanowieniem z dnia [...] przekazał w/w wniosek do rozpatrzenia organowi właściwemu – Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego dla Miasta K..

Postanowieniem z dnia [...] organ I instancji odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie doprowadzenia do wykonania decyzji własnej z dnia [...]

Postanowieniem z dnia [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego , po rozpatrzeniu zażalenia A., J. oraz S. G., utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

WSA , oddalając wyrokiem z dnia 3 października 2011r. sygn. akt: II SA/Ke 509/11 skargę A., J. oraz S. G. na powyższe postanowienie, podkreślił, że w niniejszej sprawie postępowanie egzekucyjne w dniu złożenia wniosku z dnia 4 lutego 2011r. było już zakończone, a celem skarżących było faktycznie doprowadzenie do przeprowadzenia takiego postępowania ponownie. Ponadto na podstawie przedmiotowego wniosku nie było podstaw prawnych do wszczęcia jakiegokolwiek innego postępowania administracyjnego. W rezultacie organy obu instancji słusznie uznały, że w niniejszej sprawie ma zastosowanie art. 61a § 1 k.p.a. i prawidłowo orzekły o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., bezczynność organów administracji podlega kontroli sądowej, jeżeli polega ona na braku wydania decyzji administracyjnej, niektórych kategorii postanowień, innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, względnie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach. O bezczynności organu administracji publicznej można mówić wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ bądź nie podjął żadnych czynności w sprawie, bądź wprawdzie podjął je, ale mimo istnienia ustawowego obowiązku – nie wydał w terminie decyzji administracyjnej. Dla zasadności skargi na bezczynność nie ma znaczenia okoliczność, z jakich powodów określony akt nie został podjęty, a w szczególności czy bezczynność została spowodowana zawinioną czy też niezawinioną opieszałością organu.

Mając na uwadze powyższe, jak również kierując się treścią wniesionej

w niniejszej sprawie skargi, w której skarżący zarzucają emu Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego "niewyegzekwowanie przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Miasta K. od Państwa K. i M. T. (...) wykonania decyzji, tj. pkt 3 i 4 (...) z dnia [...] z terminem jej wykonania 30 sierpnia 1999r." stwierdzić trzeba, że przedmiotem wniesionej w niniejszej sprawie skargi jest bezczynność Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we wskazanym powyżej zakresie.

W związku z tak sprecyzowanym żądaniem skargi rolą Sądu było ustalenie, czy na gruncie rozpoznawanej sprawy organ dopuścił się zarzucanej mu bezczynności, czy też nie. Podkreślić przy tym należy, że wojewódzki sąd administracyjny w zakresie swej kognicji – rozpatrując skargę na bezczynność organu – nie posiada uprawnień do dokonywania własnych ustaleń faktycznych w przedmiocie prawidłowości i zakresu wykonania nakazów określonych w ostatecznej decyzji.

W sprawie niniejszej rozstrzygnięciem takim jest decyzja Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Miasta K. z dnia [...], wydana na podstawie art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. nr 89, poz. 414 ze zm.), którą nakazano K. i M. T. wykonanie do dnia 30 sierpnia 1999r. następujących przeróbek mających na celu doprowadzenie należącego do nich budynku mieszkalnego przy ul. T. 73 do odpowiedniego stanu, w tym m. in.:

- wykonanie ściany budynku od strony granicy z działką A. i J. G., jako samodzielnej ściany granicznej tak, jak to przewidywało wydane pozwolenie na budowę z dnia [...] tj. w części muru bez przewodów - grubości co najmniej 25 cm oraz w części muru z przewodami kominowymi grubości co najmniej 38 cm licząc od istniejącej ściany wspólnej pomiędzy budynkami nr 71 i 73, która pokrywa się z granicą pomiędzy działkami, ścianę należy wykonać na całej wysokości budynku w ten sposób, że na odcinkach, gdzie grubość istniejącej ściany wspólnej wynosi 25 cm domurować warstwę z cegły pełnej o grubości 12 cm od strony budynku Państwa T., natomiast w pozostałej części, tj. na odcinku gdzie obecnie występują przewody kominowe, po ich likwidacji należy wykonać poza licem ściany odrębny mur grubości 38 cm z kanałami rozmieszczonymi tak, jak w projekcie technicznym stanowiącym załącznik do pozwolenia na budowę z dnia [...]; organ wskazał również rozwiązanie alternatywne polegające na wymurowaniu na tym odcinku poza licem istniejącej ściany odrębnego trzonu wentylacyjno - spalinowego z pustaków wentylacyjnych i spalinowych obudowanych cegłą grubości 6,5 cm o ilości przewodów zgodnie z w/w projektem technicznym, zakończonych kominem wyprowadzonym ponad dach budynku (pkt 3);

- umieszczenie rurażu instalacji wodociągowo-kanalizacyjnej wraz z rozgałęzieniami bocznymi poza licem pogrubionej ściany lub ze względów estetycznych w bruzdach, ale nie w kanałach, tak aby w miejscu bruzdy powstała grubość muru 25 cm licząc do linii rozgraniczającej zbliźniaczone budynki tj. osi obecnej ściany wspólnej (pkt 4).

Z analizy akt administracyjnych, odpowiedzi na skargę oraz dopuszczonych jako dowody wyroków WSA w Warszawie z dnia 23 września 2010r. sygn. akt VII SA/Wa 1005/10 oraz WSA z dnia 3 października 2011r. sygn. akt II SA/Ke 509/11 wraz z uzasadnieniami wynika, że wbrew twierdzeniom skarżących organ podejmował działania prawem przewidziane w wyniku których stwierdził, że obowiązki nałożone na zobowiązanych w pkt 3 i 4 w/w decyzji z dnia 26 maja 1999r, zostały wykonane.

Potwierdzeniem tych ustaleń jest notatka urzędowa z dnia 22 grudnia 2009r. sporządzona przez starszego inspektora nadzoru budowlanego mgr inż. J.S. oraz notatka służbowa z dnia 15 grudnia 2009r., sporządzona przez P. P. z Biura A. . Wskazania również wymaga, że skarga A., J. i S. G. na bezczynność organu I instancji – u podstaw której legło zakwestionowanie ustaleń zawartych w w/w notatkach urzędowych – została oddalona postanowieniem Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ II instancji stwierdził, że obowiązki zostały wykonane tak jak to określono w decyzji oraz że "wszystkie cele techniczno-budowlane zawarte w rozstrzygnięciu tej decyzji, a mające na celu zlikwidowanie drgań i hałasu wywoływanych przez piony wod.-kan. znajdujące się we wspólnej ścianie budynku zostały osiągnięte". Postanowienie to zostało utrzymane w mocy przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...], a prawomocnym wyrokiem z dnia 23 września 2010r. w sprawie VII SA/Wa 1005/10 WSA w Warszawie oddalił skargę na ostatnie z w/w rozstrzygnięć. W uzasadnieniu Sąd podkreślił, że organ I instancji nie pozostawał w bezczynności, o której mowa w art. 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. Postępowanie egzekucyjne w administracji, a materiał dowodowy potwierdził, "że na skutek prowadzonych w 2009r. robót budowlanych, z których ostatnie prowadzone były 15 grudnia 2009r., doszło do wykonania w/w decyzji z [...] w całości".

Skarżący, w dalszym ciągu kwestionując brak wykonania decyzji z dnia [...], wnieśli do Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego pismo z dnia 4 lutego 2011r., domagając się m. in. wszczęcia postępowania administracyjnego celem doprowadzenia budynku mieszkalnego K. i M. T. do stanu zgodnego z prawem.

Postanowieniem z dnia [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Miasta K., po rozpoznaniu w/w wniosku A., J. oraz S. G., odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie doprowadzenia do wykonania w/w decyzji z dnia [...] Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem organu II instancji z dnia [...], na które wnioskodawcy złożyli skargę do WSA . Sąd, oddalając skargę, stwierdził, że "niemożliwym było wszczęcie postępowania zgodnie z żądaniem skarżących. Postępowanie egzekucyjne dotyczące wykonania decyzji z dnia [...] zostało bowiem zakończone, organ egzekucyjny (i wierzyciel zarazem) uznał, że obowiązki nałożone tą decyzją zostały zrealizowane, zaś skarżący wyczerpali prawne możliwości zakwestionowania tego stanowiska, składając wcześniej skargę w trybie art. 6 § 1a (ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz. U. z 2002r. nr 110 poz. 968 ze zm.), rozpoznaną opisanymi już wyżej postanowieniami ŚWINB z dnia [...], a następnie GINB z dnia [...] Oba organy uznały wówczas, że decyzja z dnia [...] została wykonana w całości, a z uwagi na fakt, że skarżący nie wskazują we wniosku z dnia 4 lutego 2011r. żadnych nowych okoliczności, podnosząc wciąż zarzuty negujące stanowisko organu egzekucyjnego co do wykonania decyzji, bezprzedmiotowym byłoby wszczęcie na nowo jakiegokolwiek postępowania administracyjnego, o jakim mowa w art. 61 kpa, bądź też postępowania egzekucyjnego."

Dodatkowo podkreślić należy, że Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego , mając na uwadze pismo J., A. i S. G. z dnia 28.11.2011r., przeprowadził w dniu 28.12.2011r. kontrolę w budynku przy ul. T. 73 (K-II-11). W jej trakcie zostały potwierdzone poczynione uprzednio ustalenia organu I instancji, w szczególności, że wykonana jest nowa instalacja wodna i kanalizacyjna poza licem ściany wspólnej, przewody wod.-kan. zostały zaizolowane pianką poliuretanową, zaizolowane zostały także przejścia przez strop przewodów, w ścianie widoczne były zaślepione wyloty starej i z całą pewnością nieczynnej instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej. Stwierdzono również, że wykonany został odrębny trzon kominowy usytuowany w odległości ok. 74 cm od wspólnej ściany, w którym to trzonie umieszczone zostały kanały spalinowe i wentylacyjne obsługujące pomieszczenia budynku Państwa T. W ścianie wspólnej nie stwierdzono jakichkolwiek czynnych wlotów do przewodów wentylacyjnych, a widoczne stare wloty są całkowicie zaślepione. Na parterze i piętrze w pokojach na odcinku gdzie wcześniej grubość ściany wspólnej zmniejszała się do 25 cm zostało wykonane obłożenie warstwą wełny mineralnej na stelażu wykończone płytami gipsowo - kartonowymi.

W rezultacie – jak wskazano w odpowiedzi na skargę – wykonane roboty są wystarczające do uznania, że z technicznego punktu widzenia osiągnięte zostały wszystkie cele, a mianowicie likwidacja występujących drgań i hałasów we wspólnej ścianie spowodowanych pracą instalacji wod.-kan., które legły u podstaw wydania decyzji z dnia [...]

W tym miejscu wskazać należy, że bezczynność wierzyciela polega na tym, że nie podejmuje on działań zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych wobec zobowiązanego. Wierzyciel jest bezczynny, jeżeli w razie stwierdzenia uchylania się zobowiązanego od wykonania obowiązku nie wzywa go do wykonania obowiązku, i w razie bezskuteczności tego upomnienia nie sporządza tytułu wykonawczego i nie składa wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 czerwca 2006r. sygn. akt: VII SA/Wa 146/06, LEX nr 214061). Natomiast zasadniczą kwestią dla ustalenia, że istnieje obowiązek podjęcia przez wierzyciela czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych, jest uprzednie stwierdzenie, że ma miejsce uchylanie się przez zobowiązanego od wykonania obowiązku (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 listopada 2011r. sygn. akt: I SA/Gd 873/11, LEX nr 1101162).

Podkreślenia wymaga, że skarżący poza kategorycznym podtrzymywaniem stanowiska, że obowiązki nakazane decyzją z [...] nie zostały przez zobowiązanych wykonane – nie dostarczyli żadnych innych argumentów pozwalających na uznanie skargi za uzasadnioną. W konsekwencji powyższych okoliczności skoro z akt sprawy nie wynika aby, wbrew ustaleniom organu, roboty budowlane nakazane pkt 3 i 4 decyzji z dnia [...] nie zostały wykonane - to brak było podstaw, by w oparciu o pismo skarżących z dnia 28 listopada 2011r. podejmować czynności zmierzające do zastosowania środków egzekucyjnych. Wbrew zarzutom skargi nie można zatem zarzucić emu Wojewódzkiemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego bezczynności.

Skoro zatem podniesione w skardze zarzuty nie mogły odnieść zamierzonego skutku, a jednocześnie brak jest okoliczności, które z urzędu należałoby wziąć pod uwagę, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 151 ustawy p.p.s.a.