![]() |
Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych
|
drukuj zapisz |
6329 Inne o symbolu podstawowym 632, Pomoc społeczna Odrzucenie skargi, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, Oddalono skargę, II SA/Łd 1114/07 - Wyrok WSA w Łodzi z 2008-05-19, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA
II SA/Łd 1114/07 - Wyrok WSA w Łodzi
|
|
|||
|
2007-12-27 | |||
|
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi | |||
|
Barbara Rymaszewska /przewodniczący/ Czesława Nowak-Kolczyńska Grzegorz Szkudlarek /sprawozdawca/ |
|||
|
6329 Inne o symbolu podstawowym 632 | |||
|
Pomoc społeczna Odrzucenie skargi |
|||
|
Samorządowe Kolegium Odwoławcze | |||
|
Oddalono skargę | |||
|
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 151, art. 46 par. 1 pkt 4, art. 58 par. 1 pkt 3 Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Dz.U. 2006 nr 139 poz 992 art. 24 ust. 1, 2 Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych - tekst jednolity. |
|||
Sentencja
Dnia 19 maja 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rymaszewska, Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska, Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek (spr.), Protokolant specjalista Lidia Porczyńska, po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2008 roku na rozprawie sprawy ze skargi B. S.-W. i W. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego 1. oddala skargę B. S.-W. 2. odrzuca skargę W. W. |
||||
Uzasadnienie
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...] roku, Nr [...], po rozpatrzeniu odwołania B. S. – W., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] roku, Nr [...]. Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, organ I instancji decyzją z dnia [...] roku przyznał zasiłek rodzinny na dzieci – W. W. i N. W. w wysokości po 64 zł miesięcznie na okres od dnia 1 do 31 sierpnia 2007 roku. W motywach rozstrzygnięcia organ wskazał, że spełnione zostały kryteria do przyznania wnioskowanych świadczeń. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 4, art. 5 ust. 1, art. 6 i art. 23 ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2006 roku Nr 139, poz. 992 ze zm.) oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 roku w sprawie wysokości dochodu rodziny albo dochodu osoby uczącej się stanowiących podstawę ubiegania się o zasiłek rodzinny oraz wysokości świadczeń rodzinnych (Dz. U. Nr 130, poz. 903). W odwołaniu od powyższej decyzji B. S. – W. wskazała, iż wnioskowała o przyznanie świadczenia w postaci zasiłku rodzinnego na okres od 1 lutego do 31 sierpnia 2007 roku, tymczasem organ przyznał tylko świadczenie na miesiąc sierpień 2007 roku. Jak wskazała strona, gromadzenie dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku trwało kilka miesięcy, za które teraz organ nie chce wypłacić świadczenia. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] roku utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W motywach organ opisał dotychczasowy przebieg postępowania wskazując, że rodzina odwołującej się składa się z czterech osób, a miesięczny dochód na osobę w rodzinie w roku 2005 wyniósł 296,56 zł, co potwierdzają dokumenty załączone do akt administracyjnych. Tymczasem ustawowe kryterium dochodowe wynosi 504 zł na osobę w rodzinie. W tej sytuacji, zdaniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego, organ zasadnie przyznał stronie zasiłek rodzinny na dzieci w kwocie po 64 zł na każde dziecko. Ustosunkowując się do zarzutów odwołania organ wyjaśnił, iż zgodnie z treścią art. 24 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, prawo do świadczeń ustala się począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami. Strona złożyła wniosek w dniu 16 sierpnia 2007 roku. W konkluzji organ odwoławczy wskazał, że organ I instancji prawidłowo orzekł o przyznaniu wnioskowanego świadczenia, a zgromadzony w aktach materiał dowodowy jest kompletny. W skardze do sądu administracyjnego B. S. – W. i W. W. wskazali, iż wnosili o przyznanie wnioskowanego świadczenia na okres od 1 lutego do dnia 31 sierpnia 2007 roku, tymczasem organ przyznał świadczenie tylko na miesiąc sierpień 2007 roku, zaniechając uzasadnienia swojej decyzji w zakresie odmowy przyznania świadczenia w pozostałym zakresie. W konkluzji wnieśli o zrewidowanie sprawy przez sąd i wydanie wiążącej decyzji. W odpowiedzi na skargę strona przeciwna wniosła o jej oddalenie. Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z treścią art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sądy administracyjne sprawują w zakresie swojej właściwości kontrolę działalności administracji publicznej. Oznacza to, iż Sąd bada legalność zaskarżonego rozstrzygnięcia pod kątem jego zgodności z prawem materialnym określającym prawa i obowiązki stron oraz prawem procesowym regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej. Stosownie do uregulowania art. 151 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w razie nieuwzględnienia skargi, Sąd skargę oddala. W stanie faktycznym sprawy skarżący wystąpili w dniu 16 sierpnia 207 roku z wnioskiem o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego na małoletnie dzieci – W. W. i N. W. na okres od dnia 1 lutego do dnia 31 sierpnia 2007 roku. Organ I instancji przyznał zasiłek rodzinny na małoletnie dzieci skarżących w wysokości po 64 zł na okres od 1 do 31 sierpnia 2007 roku. Organ odwoławczy, po rozpatrzeniu odwołania, utrzymał w mocy rozstrzygnięcie I instancji. Z dokumentów załączonych do akt administracyjnych i treści skargi wynika, że zasadniczy spór w sprawie sprowadza się do ustalenia początkowej daty, od której organy powinny przyznać zasiłek rodzinny na małoletnie dzieci skarżących. Podstawę prawną rozstrzygnięcia w sprawie stanowiły przepisy ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2006 roku Nr 139, poz. 992 ze zm.), a w szczególności przepis art. 24 w/w ustawy. Przepis art. 24 ust. 1 w/w ustawy stanowi bowiem, iż prawo do świadczeń rodzinnych ustala się na okres zasiłkowy, z wyjątkiem wymienionych świadczeń. Prawo do świadczeń rodzinnych ustala się, począwszy od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami, do końca okresu zasiłkowego (art. 24 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych). Reasumując, dla ustalenia początkowej daty, od której przysługiwało stronie świadczenie, decydujące znaczenie ma data wystąpienia przez stronę z wnioskiem. Bezsprzecznie z dokumentów załączonych do akt administracyjnych wynika, że skarżący wystąpili z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia rodzinnego w postaci zasiłku rodzinnego w dniu 16 sierpnia 2007 roku. W tej sytuacji, zdaniem Sądu, organy administracji prawidłowo ustaliły prawo do rzeczonego świadczenia na okres miesiąca sierpnia 2007 roku. Tym samym żądanie strony zawarte we wniosku, jak i skardze, sprowadzające się do przyznania świadczenia na okres od 1 lutego 2007 roku nie mogło być uwzględnione przez organ. Przepis art. 24 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, określa bowiem moment, od jakiego ustala się prawo do świadczeń rodzinnych stanowiąc, że jest nim miesiąc (od miesiąca), w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami. Zasada ta dotyczy wszystkich świadczeń rodzinnych przewidzianych ustawą (por. np. wyrok NSA z dnia 15 listopada 2006 roku, I OSK 639/06, Lex Nr 320053 i inne). Strona w toku postępowania przed organami wskazywała, że przepisy prawa dopuszczają możliwość przyznania świadczenia za okres 3 lat wstecz. Owszem możliwość taka została przewidziana w ustawie o świadczeniach rodzinnych, w szczególności w art. 31 w/w ustawy. Tym niemniej dopuszczalność przyznania świadczeniach w warunkach określonych w tym przepisie obwarowana została uznaniem, że odmowa przyznania świadczeń rodzinnych lub ustalenie ich wysokości były następstwem błędu podmiotu realizującego zadania w zakresie świadczeń rodzinnych. W stanie faktycznym sprawy taka sytuacja nie zaistniała. Konkludując, Sąd uznał działanie organów administracji w sprawie za zgodne z regulacją prawa materialnego. Skład orzekający nie dopatrzył się naruszenia przepisów procedury w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy. Wobec tego, na podstawie art. 151 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł o oddaleniu skargi B. S. – W. W odniesieniu do skargi W. W. należy wskazać, że zarządzeniem Sędziego 13 lutego 2008 roku wezwano skarżącego do uzupełnienia braku skargi, poprzez jej podpisanie. Zarządzenia powyższe uznano za doręczone z dniem 13 marca 2008 roku, zatem termin do jego wykonania ekspirował z dniem 20 marca 2008 roku. Pomimo upływu terminu strona nie podpisała skargi. W tej sytuacji skarga W. W., na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podlega odrzuceniu. W tej sytuacji Sąd orzekł jak w punkcie drugim wyroku. K.O. |