Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska Sędziowie Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) Asesor WSA Agnieszka Miernik Protokolant Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi Ł. K. na decyzję Rektora [...] z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia na studia 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prodziekana Wydziału [...] z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

ISA/Wa 133/08

UZASADNIENIE

Prorektor [...] , działając na podstawie art. 169 ust. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365, ze zm.) i art. 138 § 1 pkt 1 kpa, po rozpatrzeniu odwołania Ł. K., decyzją z dnia [...] października 2007 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Prodziekana Wydziału [...] z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], w przedmiocie odmowy przyjęcia na pierwszy rok studiów stacjonarnych w [...] w roku akademickim 2007/2008.

W uzasadnieniu wydanej decyzji organ stwierdził, że odmowa przyjęcia na I rok studiów podyktowana była tym, że Ł. K. uzyskał w postępowaniu kwalifikacyjnym niewystarczającą liczbę punktów, mniejszą niż niezbędna do jego zakwalifikowania. Prorektor wyjaśnił również, że wobec przedstawionych w złożonym odwołaniu zarzutów związanych z oceną egzaminatorów, przeprowadzone zostało przez niezależnych ekspertów z Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w W. ponowne sprawdzenie przedmiotowych prac egzaminacyjnych. Wynikiem dokonanej weryfikacji było utrzymanie bez zmian całkowitej punktacji sprawdzanych prac egzaminacyjnych.

Na decyzję Prorektora [...] skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył Ł. K.. W jej uzasadnieniu zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie art. 10 § 1 i 3 Kodeksu postępowania administracyjnego polegające na niezapewnieniu mu czynnego udziału w każdym stadium postępowania oraz uniemożliwieniu mu wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów stanowiących podstawę wydanych decyzji. Skarżący podniósł również zarzut naruszenia art. 107 § 1 kpa polegające na wydaniu zaskarżonej decyzji przez niekompetentny organ, czyli Prorektora [...], wobec braku powołania w treści decyzji przez organ na pełnomocnictwo udzielone mu przez właściwy organ. Wskazując na powyższe uchybienia skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na skargę Rektor [...] wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji. Ponadto organ wyjaśnił, że zarządzeniem nr [...] Rektora [...] z dnia [...] września 2005 r. w sprawie określenia zakresów działania prorektorów [...] , Prorektor [...] prof. dr hab. K. W.

ISA/Wa 133/08

został upoważniony do podejmowania decyzji w sprawie odwołań od decyzji komisji rekrutacyjnej o nieprzyjęciu na studia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd bada, czy organ administracji orzekając w sprawie nie naruszył prawa w stopniu mogą-cym mieć wpływ na wynik sprawy. Należy dodać, że zgodnie z treścią art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyj-nymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Przepis ten ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie bowiem skarga została uwzględniona z innych przyczyn niż w niej wskazano.

Przede wszystkim wyjaśnić należy, że decyzje o przyjęciu (odmowie przyjęcia) na studia akademickie są jednolicie uznawane za indywidualne akty administracyjne (por. np. wyroki NSA z dnia 5 maja 1989 r., sygn. akt I SA 251/89, publ. OSP 1991, nr 4, poz. 96 oraz z dnia 16 grudnia 1999 r., sygn. akt I SA 1374/99, nadal aktualne pod rządami ustawy z 2005 r.), do których zgodnie z treścią art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365, ze zm.) stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania ad-ministracyjnego oraz przepisy o zaskarżaniu decyzji do sądu administracyjnego. Spra-wowana zaś przez sądy administracyjne kontrola tych decyzji dotyczy jedynie zgodno-ści z prawem postępowania decyzyjnego uprawnionych organów. Podkreślić należy, że ocena prac egzaminacyjnych należy wyłącznie do osób w tym celu powołanych przez Uczelnię, a ilość uzyskanych punktów, będących wyrazem tej oceny, nie stanowi ele-mentu decyzji administracyjnej. Poza kognicją sądu administracyjnego pozostają zatem podnoszone przez skarżącego zarzuty zmierzające do weryfikacji uzyskanej oceny punktowej.

W rozpatrywanej sprawie przedmiotem oceny Sądu jest decyzja Prorektora [...] utrzymująca w mocy decyzję Prodziekana Wydziału [...] z dnia [...] lipca 2007 r. w przedmiocie odmowy przyjęcia skarżącego na pierwszy rok studiów stacjonarnych w [...] w roku akademickim 2007/2008. Materialnoprawną podstawę tej decyzji

ISA/Wa 133/08

stanowią przepisy ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365, ze zm.).

Odnosząc się do postawionych w skardze zarzutów Sąd uznał wywody skarżą-cego dotyczące naruszenia przez zaskarżoną decyzję art. 107 § 1 kpa polegającego na wydaniu jej przez niekompetentny organ, czyli Prorektora [...], za nietrafne. Zgodnie bowiem z art. 169 ust. 8 powołanej ustawy decyzje odwoławcze w przedmiocie przyjęcia na studia podejmuje, po rozpatrzeniu wniosku uczelnianej komisji rekrutacyjnej, Rektor uczelni. Do decyzji tych stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego (art. 207 ust. 1). Przepisy kpa przewidują zaś przekazywanie, w formie upoważnienia, gestii organu administracji publicznej pracownikom kierowanej przez organ jednostki organizacyjnej (art. 268a kpa). Upoważniony pracownik, nie zajmując stanowiska organu administracyjnego, pełni w granicach określonych w upoważnieniu funkcję tego organu. Upoważnienie takie nie musi przy tym dotyczyć po-szczególnych spraw, ale może odnosić się ogólnie do określonego rodzaju spraw. Rek-tor [...] w § 1 ust. 4 pkt 5 zarządzenia z dnia [...] września

2005 r. nr [...] w sprawie określenia zakresów działania prorektorów [...] (opublikowanego w Monitorze Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 30 września 2005 r. nr 7, poz. 114) upoważnił prof. dr hab. A. W. Prorektorra do spraw studenckich do podejmowania decyzji w sprawie odwołań od decyzji komisji rekrutacyjnej o nieprzyjęciu na studia. Zaskarżonej decyzji nie można zatem zarzucić naruszenia przepisów o właściwości, określonych w art. 169 ust. 8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym w związku z art. 268a kpa oraz § 1 ust. 4 pkt 5 zarządzenia nr [...] . Zaskarżona decyzja została podjęta na podstawie prawidłowego upoważnienia Rektora [...], a zatem przez organ właściwy w sprawie.

Odnosząc się natomiast do zarzutu naruszenia przez organ II instancji art. 10 § 1 i 3 kpa, polegającego na niezapewnieniu skarżącemu czynnego udziału w każdym sta-dium postępowania rekrutacyjnego, biorąc pod uwagę fakt, że prawidłowość Merto-rycznej oceny wyników postępowania egzaminacyjnego pozostaje poza kognicją Sądu, zwrócić jedynie należy uwagę na utrwalony w orzecznictwie i doktrynie podgląd, że od-powiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego ma zalew-nić minimum procedury, niezbędne dla załatwienia spraw i zachowania uprawnień stro-ny, przy uwzględnieniu specyfiki szkoły wyższej (jej autonomii) i przyjętych w niej zasad komunikowania o rozstrzygnięciach organów uczelni. Odpowiednie stosowanie zezwala na odstępstwa od ścisłego stosowania zasad postępowania administracyjnego określo-

ISA/Wa 133/08

nych w Kodeksu postępowania administracyjnego. Nie pozbawia to jednak strony żą-dania, aby wymagania proceduralne zostały spełnione w pełnym zakresie, jeżeli jest to konieczne dla prawidłowej obrony (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2002 r. sygn. akt I SA 106/02, niepubl.).

Oceniając prawidłowość wydania w niniejszej sprawie decyzji administracyjnych, Sąd nie będąc związany granicami skargi, po dokonaniu analizy akt administracyjnych, stanął na stanowisku, że wydane one zostały z naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego. Artykuł 169 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym stanowi, że w przypadku gdy wstęp na studia nie jest wolny, rekrutację przeprowadzają komisje rekrutacyjne powołane przez kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej lub inny organ wskazany w statucie. Komisje rekrutacyjne podejmują decyzje w sprawach przy-jęcia na studia. Oznacza to, że decyzję o nieprzyjęciu na studia podejmują nie dziekani wydziałów, lecz komisje rekrutacyjne, które nie są organami uczelni, ale organami, któ-rym ustawodawca powierzył wydawanie określonych decyzji. Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2007 r., jak wynika z treści osnowy, organ II instancji utrzymał w mocy decyzję Komisji Rekrutacyjnej Wydziału [...] odmawiającą przyjęcia skarżącego na I roku studiów. Jednak w nadesłanych przez organ aktach administracyjnych brak jest takiej decyzji wydanej w tej dacie przez Komisję Rekrutacyjną Wydziału [...]. W aktach administracyjnych sprawy znajduje się jedynie podpisana za zgodność kserokopia "Decyzji o nieprzyjęciu na studia" nr [...] z dnia [...] lipca 2007 r., skierowanej do skarżącego (k-57 akt adm.). Na nadesłanej kserokopii dokumentu nie ma śladów by dokument ten posiadał jakąkolwiek pieczęć nagłówkową, zaś ze znajdującego się na nim nadruku wynika jedynie, że pochodzi on z "Wydziału [...]", a więc nie jest to dokument wydany przez Komisję Rekrutacyjną. Ponadto w miejscu, w którym powinien, zgodnie z nadrukiem, widnieć podpis przewodniczącego komisji rekrutacyjnej, znajduje się jedynie podpis i pieczątka imienna o treści "Prodziekan [...]". W aktach sprawy brak jest natomiast jakiegokolwiek dokumentu, z którego wynikałby skład (i data powołania) komisji rekrutacyjnej, którą zgodnie z § 5 ust. 2 uchwały Senatu [...] nr [...] z dnia [...] maja 2006 r. w sprawie ogólnych zasad i trybu postępowania rekrutacyjnego na I roku studiów w [...] na rok akademicki 2007/2008 (publ. Monitor Uniwersytetu Warszawskiego z dnia 30 września 2005 r. nr 6C, poz. 87), do dnia 10 maja 2007 r. powinien powołać kierownik jednostki rekrutującej. Brak jest także dokumentu, z którego wynikałoby

ISA/Wa 133/08

kto (kierownik jednostki rekrutującej czy wskazany przez niego nauczyciel akademicki), zgodnie z treścią § 6 przywołanej uchwały nr [...], był przewodniczącym komisji rekru-tacyjnym. W tej sprawie sam nadruk widniejący na znajdującej się w aktach administra-cyjnych kserokopii standardowego druku zatytułowanego "Decyzja o nieprzyjęciu na studia" nie może stanowić takiego dowodu. Podkreślić przy tym należy, że zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z dnia 4 kwietnia 2004 r. sygn. akt I OSK 42/07, niepubl.), którego poglądy Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela, nie można uznać by Prodziekan Wydziału posiadał i mógł posiadać upoważ-nienie do wydawania lub tylko podpisywania decyzji Komisji Rekrutacyjnej w przedmio-cie odmowy przyjęcia na studia. Taka możliwość nie wynika ani z treści ustawy ani od-powiedniej uchwały Senatu [...]. Podkreślić należy, że w uchwale Senatu [...] nr [...] z dnia [...] maja 2006 r. w sprawie ogólnych zasad i trybu postępowania rekrutacyjnego na I roku studiów w [...] na rok akademicki 2007/2008 przyjęto, że do zadań komisji rekrutacyjnej należy podejmowanie decyzji o przyjęciu lub nieprzyjęciu kandydata na studia oraz zawiadomienie pisemne kandydatów o podjętej decyzji (§ 8 ust. 1 pkt 3 uchwały). Zgodnie z treścią § 8 ust. 2 tej uchwały Komisja Rekrutacyjna może upoważnić swego przewodniczącego do podejmowania w jej imieniu wyłącznie decyzji o przyjęciu kandydatów na studia. Takich uprawnień nie posiada jednak w przypadku decyzji o odmowie przyjęcia na studia, a taką właśnie jest decyzja z dnia [...] lipca 2007 r. Decyzja o odmowie przyjęcia na studia musi być podjęta przez Komisję Rekrutacyjną. Natomiast w rozpatrywanej sprawie w nadesłanych Sądowi aktach administracyjnych nie ma decyzji Komisji Rekrutacyjnej z dnia [...] lipca 2007 r. o odmowie przyjęcia skarżącego na studia spełniającej podane wyżej wymagania. Organ odwoławczy akceptując zaś taki stan i utrzymując w mocy decyzję pierwszoinstancyjną, której brak w aktach sprawy, naruszył przepisy prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na rozstrzygniecie.

Ponadto Sąd stwierdził, że w aktach sprawy brak jest podstawowych dokument-tów niezbędnych do oceny prawidłowości przeprowadzonego w rozpatrywanej sprawie postępowania rekrutacyjnego, czyli (poza już wymienionymi wyżej dokumentami doty-czącymi powołania Komisji Rekrutacyjnej i wyznaczenia jej przewodniczącego) brak jest uchwał Komisji Rekrutacyjnej oraz Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej, które zgodnie z § 7 ust. 1 uchwały nr [...] powinny były zapaść w niniejszej sprawie. Brak jest także pod-pisanych przez przewodniczących protokołów z odpowiednich posiedzeń Komisji Re-krutacyjnej oraz Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej (§ 7 ust. 2 uchwały nr [...]), z których

I SA/Wa 133/08

wynikałoby przyjęcie przez te organ w niniejszej sprawie odpowiednich uchwał oraz do-kumentowałyby one zachowanie wynikającego z § 7 ust. 1 uchwały nr [...] właściwego trybu i sposobu ich podjęcia. Brak jest również opinii Komisji Rekrutacyjnej dotyczącej zasadności zarzutów postawionych w złożonym przez skarżącego odwołaniu, koniecz-ność wydania której wnika z treści § 8 ust 1 pkt 4 uchwały nr [...]. Ponadto w aktach sprawy brak jest zarządzenia Rektora Uczelni o powołaniu Uczelnianej Komisji Rekru-tacyjnej i jej składzie, brak jest również wniosku Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej, któ-ry to dokument zgodnie z treścią § 33 ust. 5 uchwały nr [...] jest niezbędny do rozpa-trzenia złożonego odwołania i podjęcia przez Rektora ostatecznej decyzji. Wszystkie te braki dodatkowo uniemożliwiają Sądowi dokonanie oceny prawidłowości przeprowa-dzonego postępowania. Podkreślić należy, że zgodnie z treścią art. 133 § 1 zd. 1 usta-wy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) Sąd wydaje wyrok po zamknięciu rozprawy na pod-stawie akt sprawy. Przygotowanie akt sprawy i ich przesłanie jest podstawowym obo-wiązkiem organu (art. 54 § 2 powołanej ustawy). W świetle tych przepisów nie można przyjąć, zdaniem Sądu, że to dopiero sąd administracyjny ma prowadzić uzupełniające postępowanie dowodowe w celu ustalenia, jakich dokumentów brakuje w nadesłanych przez organ aktach sprawy. Sąd administracyjny ma prawo do przyjęcia oceny, że zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa nadesłane przez organ akta administra-cyjne sprawy są pod względem formalnym kompletne (wyrok Naczelnego Sądu Admini-stracyjnego w Warszawie z dnia 14 września 2006 r. sygn. akt I OSK 493/06).

Pomocną Sądowi w tej sprawie nie mogła być niestety także sama treść zaskar-żonej decyzji. Sąd podziela utrwalony w orzecznictwie i w doktrynie pogląd, że decyzja organów uczelni, w kontekście wyrażonej w art. 77 ust. 5 Konstytucji RP zasady auto-nomii szkół wyższych, nie musi spełniać tak surowych kryteriów jak decyzja organu ad-ministracji publicznej. Dokonując jednak analizy tego zagadnienia Sąd uznał, że odpo-wiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego (o którym mowa w art. 207 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym), jak już była o tym wcześniej mowa, polega na zachowaniu przez organ minimum procedury administracyjnej, niezbędnej do załatwienia spraw i zagwarantowania ustawowych uprawnień strony (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 listopada 2000 r. sy-gn. SK 19/99 OTK nr 7, poz. 258). W rozpatrywanej sprawie cała treść zaskarżonej de-cyzji, poza podaniem podstawy prawnej i pouczenia, sprowadza się do przytoczenia wniosków przekazanych przez powołanych ekspertów z Okręgowej Komisji Egzamina

I SA/Wa 133/08

cyjnej. Decyzja ta nie zawiera w ogóle stanowiska organu co do oceny przedstawionych opinii (nawet w minimalnym zakresie). Nie ma także jakiegokolwiek, choćby jednozdaniowego, odniesienia się organu do zarzutów postawionych przez skarżącego w złożonym odwołaniu. W tej sytuacji, biorąc pod uwagę istotne dla sprawy braki w materiale dowodowym oraz najogólniej rzecz ujmując zbytnią zwięzłość i lakoniczność, a także istotne braki w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, Sąd stanął na stanowisku, że zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem art. 77 i art. 107 § 3 kpa.

Przy ponownym rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy organ w pierwszej kolejności uzupełni akta sprawy o brakujące istotne dla jej rozstrzygnięcia dokumenty dotyczące przebiegu postępowania i dopiero w oparciu o tak zgromadzony materiał dowodowy wyda decyzję zawierającą zgodnie z treścią art. 107 § 1 i § 3 kpa nie tylko przedstawienie dotychczasowego stanu sprawy, ale także uzasadnienie prawne zajętego stanowiska.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c oraz art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administra-cyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) orzekł jak w sentencji.