Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia Sędziowie : Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Protokolant: Łukasz Poprawski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi M. z siedzibą w G. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] listopada 2003 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa z rejestracji znaku towarowego oddala skargę

[...] kwietnia 1996r. "T." sc. – złożyło do Urzędu Patentowego RP podanie o zarejestrowanie znaku towarowego słownego o fantazyjnym brzmieniu "Mixełko" dla jadalnych olei i tłuszczy, mleka, wyrobów z mleka, serów żółtych, białych i topionych, w klasie 29.

[...] lipca 1996r. wpłynął do Urzędu Patentowego wniosek "M." o umorzenie postępowania na podstawie art. 8 pkt 1 ustawy z 31 stycznia 1985r. o znakach towarowych. W uzasadnieniu wniosku Spółdzielnia wskazała, iż zleciła opracowanie graficznie opakowania na nowy produkt masłopodobny firmie D w W., która przedstawiła propozycję nadania produktom nazwy "Mixełko" oraz projekt opakowania, który po wprowadzeniu zmian został przyjęty do stosowania przez [...].

Na podstawie umowy z dnia [...] marca 1996r. produkcji folii opakowaniowej z nadrukiem "Mixełko" podjęło się R. ze S. [...] rozesłała do firm handlowych i hurtowni w kraju, w tym również do K., ofertę reklamującą nowy produkt. W odpowiedzi na ofertę do [...] przybył m.in. J. P. – dyrektor " T." z K., zapoznając się z produkcją [...].

[...] kwietnia 1996r. firma handlowa "M." s.c. zakupiła w "M." m.in. 1500 kg "Mixełko".

[...] przed rozpoczęciem sprzedaży produktu nie zgłosiła do Urzędu Patentowego znaku towarowego "Mixełko", albowiem stwierdziła, że taki znak słowny został już zgłoszony. W ocenie [...] zgłoszenie to narusza zasady współżycia społecznego, zasady uczciwej konkurencji oraz prawa autorskie twórcy nazwy – pracownika firmy D w W. i "M." w G.

Powyższy wniosek został potraktowany jako sprzeciw, w odpowiedzi na który "T." s.c. złożyli [...] września 1998r. pismo wskazujące, iż znak towarowy "Mixełko" został wyłoniony w ramach konkursu przeprowadzonego w marcu 1996r. wśród pracowników firmy. Konkurs ten został zorganizowany ze względu na zastrzeżenia Wojewódzkich Inspektorów Sanitarnych wobec dotychczasowej nazwy wyrobu masłopochodnego produkowanego na ich zlecenie (w opakowaniach o chronionym na ich rzecz wzorze zdobniczym i graficznym znaku towarowym) pn. "Masełko kremowe". Dalsze wynikłe postępowanie administracyjne wraz z postępowaniem przed NSA zmusiło spółkę do poszukiwania nazwy maksymalnie zbliżonej w warstwie słownej do dotychczasowej. Konkurs został rozpisany [...] marca 1996r. z terminem składania propozycji nazwy do [...] marca 1996r. W toku konkursu spośród 92 propozycji wyłoniono oznaczenie "Mixełko kremowe". Zgłoszeniu do Urzędu Patentowego podlegał wyłącznie człon pierwszy z uwagi na to, iż drugi człon nazwy nie posiada zdolności rejestrowej.

Jednocześnie wskazano, iż jedyna wizyta dyrektora przedsiębiorstwa "T." w "M." miała miejsce [...] czerwca 1996r. w celu rozmowy na temat przyszłości używania oznaczenia "Mixełko", tj. wspólnego i niezależnego (nieodpłatnego) korzystania ze zgłoszonego do rejestracji znaku towarowego. "M." negatywnie odpowiedziała na tę propozycję. W tej sytuacji przedsiębiorstwo podjęło decyzję o wstrzymaniu oznaczenia swojego wyrobu nowym zgłoszonym do rejestracji znakiem "Mixełko" do czasu otrzymania rejestracji.

Zwrócono również uwagę, że znak "Mixełko" nie był przez "M." upowszechniony, nie był też znakiem powszechnie znanym, zaś swój wniosek, kierowany do Urzędu Patentowego Spółdzielnia wystosowała dopiero po wizycie dyr. J. P. z propozycją współpracy.

Podkreślono, że oznaczenie "Mixełko" zostało wymyślone i zaprojektowane w sposób niezależny od prac "M." z G.

Decyzją z dnia [...] grudnia 1999r. Urząd Patentowy RP dokonał rejestracji znaku towarowego "Mixełko" na rzecz "A." sp. z o.o. z siedzibą w K. wobec wniesienia w dniu [...] grudnia 1998r. w formie aportu do Spółki A. sp. z o.o. w K. zorganizowanej części przedsiębiorstwa spółki cywilnej pod nazwą "T." s. c.

[...] kwietnia 2002r. do Urzędu Patentowego RP wpłynął wniosek "M." z G. o unieważnienie znaku towarowego "Mixełko" zarejestrowanego pod numerem 116044 z uwagi na niespełnienie przez zgłoszony znak w dacie zgłoszenia ustawowych warunków do jego rejestracji określonych ustawą z dnia 31 stycznia 1985r. o znakach towarowych, tj. art. 8 pkt 1 i 2 tejże ustawy

We wniosku tym przedstawiono etapy powstawania nazwy "Mixełko", tak jak to uczyniono w piśmie z [...] lipca 1996r.

Wskazano, iż w dacie zgłoszenia znaku towarowego, nazwa "Mixełko", jako nazwa wyrobu oraz element oznaczenia usytuowanego na opakowaniu wyrobu, znak towarowy, stanowił już niematerialne dobro majątkowe [...] (art. 551k.c.). Zgłoszenie tej nazwy do Urzędu Patentowego przez osoby nieuprawnione, a później uzyskanie rejestracji, naruszało wówczas i narusza dzisiaj prawa majątkowe [...].

Jako sprzeczny z zasadami współżycia społecznego podano proceder zgłaszania do rejestracji w Urzędzie Patentowym przez A. N. i M. K. nazw serów: Mazowiecki, Zamojski, Salami, Gouda itp.

W ocenie [...] powyższe świadczy o tym, że zgłoszony znak towarowy "Mixełko" był sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.

Swój interes prawny "M." uzasadniła tym, że jest producentem wyrobu masłopodobnego o nazwie "Mixełko", zaś uprawniony z rejestracji wystąpił z roszczeniami z tytułu naruszenia praw do znaku.

W odpowiedzi na wniosek o unieważnienie "A." sp. z o.o. z siedzibą w K. wnosząc o oddalenie wniosku ponownie – jak w odpowiedzi na sprzeciw – przedstawiła genezę powstania nazwy "Mixełko". W jej ocenie całokształt okoliczności sprawy pozwala na wniosek, iż doszło do osiągnięcia tego samego rezultatu przez różne osoby, podejmujące się analogicznego zadania, z tą jednak różnicą, że "T." podjęło starania o uzyskanie prawem przewidzianej ochrony dla swojego znaku.

Zaprzeczono ponownie, aby w okresie luty-marzec w "M." przebywał J. P.

Zwrócono uwagę, iż wnioskodawca nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie tezy, iż zgłoszenie znaku "Mixełko" nastąpiło w wyniku nieuczciwej konkurencji.

Wskazano, iż nie może być mowy o "prowadzonym z premedytacją procederze zgłaszania cudzych znaków towarowych" gdyż nazwy "gouda", "zamojski", "edamski" są nazwami rodzajowymi i nie mogę uzyskać rejestracji na rzecz jakiegokolwiek podmiotu.

Zdaniem uprawnionego z rejestracji znak towarowy "Mixełko" nie narusza praw majątkowych osób trzecich, albowiem prawa na które powołuje się wnioskodawca nie wynikają z żadnych przepisów, zaś ze wskazanego przez wnioskodawcę art. 551 k.c. nie można wywodzić niematerialnego prawa majątkowego do niezarejestrowanego znaku towarowego.

Ustawa o znakach towarowych przyznaje prawa podmiotowe, a więc i roszczenia wynikające z ich naruszeń, w zasadzie jedynie znakom zarejestrowanym oraz znakom powszechnie znanym. Oznaczenie "Mixełko" nie miało charakteru znaku powszechnie znanego.

W kolejnym piśmie z dnia [...] listopada 2003r. wnioskodawca wskazał, iż porównanie dat wskazuje, iż nazwa "Mixełko" była w jego posiadaniu przed datą zgłoszenia jej w Urzędzie Patentowym, co wskazuje, iż "T." s.c. przejęło cudzą własność.

Po przeprowadzeniu rozprawy Urząd Patentowy RP decyzją z dnia [...] listopada 2003r. oddalił wniosek o unieważnienie prawa z rejestracji znaku towarowego słownego "Mixełko".

W uzasadnieniu decyzji Urząd Patentowy RP wskazał, iż po stronie wnioskodawcy istnieje interes prawny do żądania prawa z rejestracji znaku towarowego, albowiem przed zgłoszeniem spornego znaku z rejestracji wprowadził on na rynek towar oznaczony tym znakiem.

W ocenie Urzędu Patentowego z dowodów przedstawionych przez strony sporu wynika, że oznaczenia "Mixełko łaciate" i "Mixełko kremowe" powstały niezależnie od siebie, a rejestracja oznaczenia "Mixełko" w Urzędzie Patentowym na rzecz uprawnionej nie naruszyła zasad współżycia społecznego rozumianych tutaj jako dobre obyczaje kupieckie (handlowe), ponieważ wnioskodawca, który pierwszy wprowadził na rynek towar oznaczony słowami "Mixełko łaciate" nie łączy ze zgłaszającym do rejestracji oznaczenie "Mixełko" szczególny stosunek zaufania. Również dowody przedstawione przez strony sporu nie wskazują, że zgłaszający działał w złej wierze.

Art. 7 k.c. stanowi, że jeżeli ustawa uzależnia skutki prawne od dobrej lub złej wiary, domniemywa się istnienie dobrej wiary.

Urząd nie zgodził się z poglądami, iż wcześniejsze zgłoszenie do rejestracji np. oznaczenia "Gouda" dla serów ma świadczyć o tym, iż zgłaszający w obu przypadkach działał w złej wierze. W ocenie Urzędu z powołanego przez wnioskodawcę art. 551 k.c. zawierającego cywilnoprawną definicję przedsiębiorstwa nie można wywodzić niematerialnego prawa majątkowego do niezarejestrowanego znaku towarowego. Uznać zatem należy, że rejestracja znaku "Mixełko" nie naruszyła praw majątkowych wnioskodawcy.

Zdaniem Urzędu Patentowego wyraz "mixełko" nie stanowi dzieła w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zatem nie może wnioskodawca zasadnie twierdzić, że jego majątkowe prawo autorskie do nazwy "Mixełko" zostało naruszone.

Na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniosła "M." z siedzibą w G., zarzucając jej naruszenie prawa procesowego, zasad postępowania i orzekania, niewłaściwą ocenę materiału dowodowego, a mianowicie art. 7, 9, 77, 80, 107 k.p.a. mające istotny wpływ na wydaną decyzję.

W uzasadnieniu skargi wskazała, że kluczowe dowody w sprawie potwierdzają, że firma "T." przed zgłoszeniem w Urzędzie Patentowym RP znaku "Mixełko" wiedziała, że został wprowadzony przez skarżącą nowy produkt o nazwie "Mixełko łaciate".

Zdaniem skarżącej wiarygodność zgłaszającego jest w świetle dowodów wielce wątpliwa, zwłaszcza gdy weźmie się pod uwagę proceder zgłaszania do rejestracji nazw serów "Gouda", "Morski", "Zamojski".

Zastanowienie skarżącego budzi okoliczność, że skoro w konkursie wygrała nazwa "Mixełko kremowe", to dlaczego do Urzędu zgłoszono nazwę "Mixełko" i wg niego bez znaczenia jest okoliczność wypłacenia nagrody. Według skarżącego rejestracja znaków nie może stanowić swoistego wyścigu, w którym wygrywa ten, kto sprytniejszy. Zgłaszający nie przedstawił dowodów, że prowadził rzeczywiste przygotowania do wprowadzenia na rynek produktu o nazwie "Mixełko". Nie przedstawił też dowodów, że wykorzystywał tę nazwę we własnej działalności handlowej.

W ocenie [...] wszystko to świadczy o sposobie prowadzenia działalności gospodarczej, której celem jest pozyskiwanie atrakcyjnych nazw dla zaoferowania ich producentom.

Skarżący zarzucił, iż Urząd nie rozważył szczegółowo kwestii praw autorskich do nazwy "Mixełko", co sprawia, że nie może zasadnie twierdzić, że nie zostały naruszone prawa autorskie skarżącego.

Urząd nie podjął wystarczających kroków ani nie dołożył właściwych starań dla dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, czym naruszył przepisy art. 7, 9, 77 i 80 k.p.a.

W ocenie skarżącego decyzja Urzędu jest niezgodna z art. 107 k.p.a., albowiem nie zostało w niej podane jakim dowodom Urząd odmówił wiarygodności i mocy dowodowej i dlaczego, a jakie uznał za wiarygodne.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy wnosząc o jej oddalenie wskazał, iż skarżąca nie podnosi w skardze takich okoliczności, które wskazywałyby na naruszenie prawa w zaskarżonej decyzji.

W piśmie z [...] marca 2005r. skarżący w odpowiedzi na odpowiedź na skargę podniósł, iż Urząd Patentowy nie dokonał szczegółowej analizy dowodów na okoliczność posiadania przez skarżącego prawa do oznaczenia "Mixełko łaciate" przed datą zgłoszenia do Urzędu znaku towarowego "Mixełko", pomijając dowody skarżącego. Urząd nie wyjaśnił dlaczego prawa majątkowe i osobiste skarżącego, rozumiane na gruncie kodeksu cywilnego art. 23, 43, 55 nie mają zastosowania w tej sprawie, tymczasem rozstrzygnięcie tej kwestii jest najistotniejsze dla podjęcia właściwej decyzji.

Zwrócił nadto uwagę na okoliczność, że w konkursie wygrała nazwa "Masełko kremowe", która nie ma związku z nazwą "Mixełko", a także na złożenie dowodów, że posiada prawo majątkowe do nazwy "Mixełko".

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd administracyjny wykonuje wymiar sprawiedliwości, poddając kontroli decyzje wydane przez organy administracji publicznej pod względem ich zgodności z prawem, badając czy właściwie zastosowano przepisy prawa materialnego oraz przestrzegano przepisów proceduralnych w postępowaniu administracyjnym. Tylko w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa Sąd władny jest wzruszyć zaskarżoną decyzję.

Nie każde wszak naruszenie prawa przez organy administracji publicznej daje Sądowi podstawę do uchylenia zaskarżonej decyzji.

Odnosząc się do zarzutów skargi dotyczących uchybień przepisom postępowania to należy podkreślić, że takie uchybienia mogą prowadzić do uchylenia decyzji tylko wówczas, gdy są na tyle ważkie, że ich naruszenie mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Sprawa niniejsza o unieważnienie prawa z rejestracji znaku towarowego toczyła się przed Urzędem Patentowym w trybie spornym (art. 255 pkt 1 ppkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000r. – Prawo własności przemysłowej – p.w.p.).

Zgodnie z pkt 4 art. 255 p.w.p. Urząd Patentowy rozstrzyga sprawy w trybie postępowania spornego w granicach wniosku i jest związany podstawą prawną wskazaną przez wnioskodawcę. Powyższa zasada w omawianym postępowaniu jest tym bardziej istotna, że ma ono charakter sporny, a więc cechuje je kontradyktoryjność. To strona wszczynająca spór określa w jakim zakresie nie zostały spełnione ustawowe przesłanki do uzyskania rejestracji znaku towarowego i przedkłada dowody na poparcie swojego stanowiska.

Tylko w sprawach nieuregulowanych w ustawie – prawo własności przemysłowej stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania administracyjnego (art. 256 pkt 1 p.w.p.).

Skarżący oparł wniosek o unieważnienie prawa z rejestracji znaku towarowego słownego "Mixełko" na przesłankach wskazanych w art. 8 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985r. o znakach towarowych. Zgodnie z art. 315 pkt 3 p.w.p. ustawowe warunki wymagane do uzyskania prawa z rejestracji ocenia się wg przepisów obowiązujących w dniu zgłoszenia znaku towarowego.

"M." z G. zarzuciła, iż w dacie zgłoszenia znaku towarowego, nazwa "Mixełko", jako nazwa wyrobu oraz element oznaczenia usytuowanego na opakowaniu wyrobu, znak towarowy, stanowiła już niematerialne dobro majątkowe [...] (art. 551k.c.). Nadto naruszyła prawa majątkowe spółdzielni zaś znak towarowy "Mixełko" w dacie zgłoszenia był sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.

Powyższe zarzuty i wskazana podstawa prawna zakreśliły ramy postępowania przed Urzędem Patentowym.

W ocenie Sądu Urząd Patentowy we wskazanym zakresie rozpoznał przedmiotową sprawę, nie naruszając przepisów postępowania w sposób, który mógłby mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Urząd w oparciu o dowody przedstawione przez strony wyjaśnił stan faktyczny sprawy, tylko dokonał odmiennych ustaleń w tym zakresie niż chciałby tego skarżący.

Skarżący zarzuca, iż UP nie podjął wystarczających kroków ani starań do dokładnego wyjaśnienia sprawy, jednocześnie nie wskazując w jakim kierunku to dodatkowe wyjaśnianie miałoby zmierzać i co jeszcze konkretnie miałoby być wyjaśnione. W sprawach spornych inicjatywa dowodowa należy do stron i organ nie jest zobligowany do zwracania uwagi stron na potrzebę zgłaszania dalszych dowodów, zwłaszcza gdy jego wiedza w tym zakresie z racji charakteru sprawy jest ograniczona, a strona jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika (tu rzecznika patentowego). Urząd Patentowy w postępowaniu spornym obowiązany jest z urzędu podejmować wszelkie kroki do dokładnego wyjaśnienia sprawy tylko wtedy, gdy znane są mu dowody i okoliczności istotne dla sprawy. Nie jest natomiast zobligowany ich poszukiwać. Dlatego też w ocenie sądu organ nie naruszył zasad wynikających z art. 7 i 9 k.p.a.

W przedmiotowej sprawie Urząd uwzględnił i ocenił cały przedstawiony przez strony materiał dowodowy zgodnie z dyspozycją art. 77 k.p.a. Wprawdzie w uzasadnieniu decyzji zabrakło wskazania jakim dowodom dał wiarę, a jakim nie, wbrew treści art. 107 § 3 k.p.a., lecz uchybienie to nie ma w ocenie Sądu wpływu na wynik sprawy. Zauważyć bowiem należy, że z uzasadnienia decyzji wynika, że Urząd dał wiarę wszystkim dowodom, tylko ocenił je odmiennie od skarżącego i co jest tego konsekwencją, o czym mowa powyżej, ustalił odmienny stan faktyczny od reprezentowanego przez skarżącego.

Dokonując oceny przedstawionych dowodów – w ocenie Sądu - Urząd Patentowy nie naruszył zasady swobodnej oceny dowodów.

Wbrew twierdzeniom skarżącego w sprawie brak jest przekonujących dowodów, iż zgłaszający wiedział, że [...] wprowadza na rynek nowy produkt o nazwie "Mixełko łaciate". Zwrócić uwagę należy, iż strona zmienia wersje jak miałoby do tego dojść. Raz jest to w wyniku wizyty dyr. J. P. na terenie [...], później w kolejnym piśmie poprzez rozesłaną ofertę handlową.

Uprawniony kategorycznie zaprzecza, aby jego dyrektor był w okresie luty-marzec 1996r. w [...] i aby otrzymał ofertę handlową [...] z reklamą nowego wyrobu, zaś skarżący na tę okoliczność nie przedstawia żadnych dowodów. Także z faktu, iż [...] kwietnia 1996r. doszło do zakupu 1500 kg "Mixełka łaciatego" przez firmę z K. nie można wywieść wniosku, że "T." zapoznało się z tym produktem i już [...] kwietnia 1996r. opracowało wniosek do Urzędu Patentowego. Rodzi się bowiem pytanie, skąd miałby być taki pośpiech i dlaczego uprawniony miałby nielegalnie chcieć zawłaszczyć cudzy znak towarowy. Brak na to przekonywującego wytłumaczenia. Nie jest nim praktyka zgłaszania do rejestracji znanych nazw serów, gdyż nazwy te są w powszechnym użyciu i dokonując zgłoszeń nie doszło do zawłaszczenia cudzych znaków towarowych.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego zasadny jest, zdaniem Sądu, wniosek Urzędu, iż sporna nazwa powstała dwukrotnie niezależnie od siebie. Ta konstatacja wskazuje, że Urząd uwzględnił i ocenił dowody zgłoszone przez obie strony. Niezasadny jest zatem zarzut skarżącego, że dowody przedstawione przez niego nie mają w sprawie znaczenia. Ocena dowodów uprawnionego ze znaku dokonana przez Urząd jest swobodna, ale nie dowolna. Brak jest bowiem przesłanek, aby nie dać wiary oświadczeniom pracowników uprawnionego, nawet jeżeli powstały one na użytek tej sprawy. Jest bowiem oczywiste, że gdy nie ma sporu, tego typu dokumenty są zbędne. Nie można natomiast uznać, iż na użytek sprawy powstały inne dokumentu, tj. zarządzenie z 1 marca 1996r., uchwała Zarządu z 1 lipca 1999r., arkusz wypłaty nagrody, a to one uwiarygodniają złożone oświadczenia.

Również wskazane przez uczestnika postępowania powody rozpisania konkursu i posiadanie przez niego zarejestrowanego znaku "masełko kremowe" - zakwestionowanego przez Wojewódzkich Inspektorów Sanitarnych jako niewłaściwego dla mieszaniny masła i oleju, których to okoliczności skarżący nie podważył, pozwalają na uznanie, iż danie wiary przez Urząd tym dowodom było uzasadnione.

Wbrew zarzutom skarżącego Urząd trafnie przyjął, iż działania podmiotu zgłaszającego w innych sprawach nie można przenosić na zachowanie w sprawie niniejszej.

Przy badaniu zgodności zgłoszonego znaku z zasadami współżycia społecznego należy brać pod uwagę w zasadzie wyłącznie elementy treściowe, a jedynie wyjątkowo inne okoliczności. Poza elementami treściowymi znaku należy uwzględnić również element zachowania się zgłaszającego i odmówić rejestracji, gdy zgłoszenie znaku jest w swoim całokształcie nieuczciwe (tak Ryszard Skubisz – Prawo znaków towarowych, Wydawnictwo Prawnicze 1997).

Zgłaszając do Urzędu Patentowego w celu rejestracji nazwy serów będących nazwami rodzajowymi, ogólnodostępnymi zgłaszający nie podejmował próby zawłaszczenia cudzych znaków. Jego działanie, jako niezgodne z obowiązującym prawem może budzić zastrzeżenia, których jednak nie można przenosić na inne czynności podejmowane w celu rejestracji innych znaków, do których ma prawo. Nie można bowiem uznać, że wobec powstałego sporu, co do tego komu przysługuje prawo do nazwy "Mixełko", jego zachowanie było w całokształcie nieuczciwe.

W ocenie sądu obowiązujące domniemanie dobrej wiary, w tej konkretnej sprawie nie zostało przez skarżącego skutecznie obalone. Wbrew twierdzeniom skarżącego w konkursie wygrała nie nazwa "masełko kremowe", a "miksełko (mixełko) kremowe" (– na liście płac jest mowa o konkursie ogłoszonym na nazwę zastępczą dla wyrobu "masełko kremowe") i fakt wypłacenia nagrody, mimo odmiennej oceny skarżącego, ma znaczenie w sprawie. Wskazuje bowiem na odbycie konkursu, którego przeprowadzeniu [...] zaprzecza, poddając w wątpliwość złożone dowody. Tymczasem wszystkie te dowody, w tym i lista płac z datą sprzed wniosku o unieważnienie, analizowane wspólnie wskazują na zorganizowanie konkursu.

Uczestnik – spółka A. sp. z o.o. wskazał dlaczego z nazwy została wyeliminowana nazwa – kremowe. Nie posiada ona bowiem zdolności rejestrowej, co spowodowało, iż do rejestracji zgłoszono znak słowny "Mixełko".

W skardze "M." podnosi, iż rejestracja znaków nie może stanowić swoistego wyścigu, w którym wygra ten, który sprytniejszy. Tymczasem zgodnie z paremią łacińską pierwszy w czasie jest pierwszy w prawie. Celem rejestracji znaku towarowego jest przecież zabezpieczenie przez uprawnionego wyłączności używania znaku towarowego i dlatego też uczestnik wystąpił do Urzędu Patentowego ze stosownym wnioskiem. Nazwa "Mixełko" nie podlegała ochronie jako znak powszechnie znany, dlatego nie zaistniała sprzeczność z zasadami współżycia. Jak wskazuje prof. R. Skubisz w powołanym wcześniej komentarzu, sprzeczność z zasadami współżycia społecznego należy stwierdzić m.in. w razie zgłoszenia do rejestracji niezarejestrowanego znaku towarowego, który jest używany przez osobę, którą łączy ze zgłaszającym szczególny stosunek zaufania. Dowody zgromadzone w sprawie nie wskazują, aby między stronami niniejszego postępowania taki stosunek istniał.

W toku postępowania administracyjnego skarżący nie negował okoliczności, iż uczestnik posiada prawo do znaku "Masełko kremowe", która to nazwa została zakwestionowana przez uprawnione służby do oznaczania produkowanego na zlecenie "T." wyrobu masłopodobnego. Nigdy też nie wskazywał, aby wyrób z nową nazwą nie był wprowadzony na rynek, nawet w sytuacji, gdy uprawniony podniósł, iż wobec istniejącego sporu – do czasu rejestracji znaku – wstrzyma się z oznaczaniem wyrobu nowym, zgłoszonym do rejestracji znakiem.

Urząd Patentowy przyjął więc zasadnie, że zgłoszenie i rejestracja znaku jest przygotowaniem do jego używania, a nie celem samym w sobie.

Problem czy znak jest wykorzystywany czy też nie jest istotny w sprawie o uznanie za wygasłe prawa z rejestracji znaku towarowego.

Zwrócić uwagę należy, że gdy zgłaszający wobec istniejącego sporu wstrzymał się z używaniem spornej nazwy, to skarżący cały czas, także po rejestracji znaku, nazwę tę wykorzystywał. Takiego zachowania nie można uznać za zgodne z zasadami współżycia społecznego.

Z wnioskiem o unieważnienie wystąpił dopiero po kilku latach, gdy wobec wieloletniego używania zastrzeżonego znaku uprawniony z tego znaku wystąpił do [...] z roszczeniami z tytułu naruszenia praw do znaku.

Zgodnie z art. 8 pkt 2 ustawy o znakach towarowych wyłączone z rejestracji są te znaki, których używanie stanowiłoby akt naruszenia prawa osobistego i majątkowego osoby trzeciej. We wniosku o unieważnienie skarżący wskazał, że w dacie rejestracji nazwa "Mixełko" stanowiła już jej niematerialne dobro majątkowe (art. 551 k.c.) i zgłoszenie oraz rejestracja naruszyły jej prawa majątkowe, nie precyzując o jakie prawa majątkowe chodzi.

Dopiero w piśmie złożonym na terminie rozprawy wskazała, że prawa autorskie do nazwy "Mixełko" należą do innego podmiotu.

Zgodnie ze wskazaną wcześniej zasadą w postępowaniu spornym Urząd Patentowy rozstrzyga sprawę w granicach wniosku. Granice to określają twierdzenia stron.

W ocenie sądu uznać należy, iż Urząd rozpoznał sprawę w granicach zakreślonych przez skarżącego.

Urząd uznał, że nazwa "Mixełko" nie stanowi dzieła i dlatego nie można uznać, że w wyniku rejestracji znaku zostały naruszone jego majątkowe prawa autorskie. Wobec takiej konstatacji zbędne były dalsze rozważania o naruszeniu tych praw.

W ocenie Sądu stanowisko Urzędu jest zasadne.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. prawo autorskie i prawa pokrewne (Dz.U. z 2000r. Nr 53 poz. 154) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór), który stanowi dobro niematerialne.

Aby można było mówić o autorskim prawie majątkowym to należy uznać, że ma się do czynienia z utworem w wyżej wskazanym znaczeniu. Według powyższej definicji utwór powinien zawierać w sobie łącznie następujące cechy:

a. powinien stanowić rezultat pracy człowieka,

b. powinien być przedmiotem działalności twórczej,

c. powinien posiadać indywidualny charakter.

W ocenie Sądu nazwa "Mixełko" nie stanowi utworu i dlatego nie może ona korzystać z ochrony wynikającej z ustawy prawo autorskie i prawa pokrewne.

W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się bowiem, że brak indywidualnego charakteru nie pozwala uznać pojedynczych słów za utwór chroniony prawem autorskim. I nie zmienia tego fakt, że chodzić może o słowa nieznane, o fantazyjnym brzmieniu, neologizmy (tak np. System prawa prywatnego, Tom 13, "Prawo autorskie" pod redakcją Janusza Barty C.H. Beck, Instytut Nauk Prawnych PAN, Warszawa 2003).

Skoro "Mixełko" nie jest utworem i nie korzysta z wyżej wskazanej ochrony, to nie można uznać, że poprzez rejestrację zostały naruszone majątkowe prawa autorskie, jako że prawo takie nikomu nie przysługuje.

Urząd uznał, iż z definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 551 k.c. nie można wywodzić niematerialnego prawa majątkowego do niezarejestrowanego znaku towarowego. Zgodnie bowiem z art. 551 k.c. w skład przedsiębiorstwa wchodzą znaki towarowe, lecz muszą to być znaki korzystające z ochrony, czyli zarejestrowane. W skład ten natomiast nie wchodzą nazwy wyrobów wytwarzanych przez to przedsiębiorstwo. Znak "Mixełko" nie został przez [...] nawet zgłoszony do rejestracji, a zatem nie stanowi on elementu przedsiębiorstwa i nie jest niematerialnym dobrem majątkowym.

Urząd Patentowy działając w granicach wniosku nie rozstrzygał zastosowania w sprawie art. 23, 43 i 55 k.c., albowiem wniosek nie wskazywał na naruszenie dóbr ujętych w tych przepisach. Wskazać należy, że skarżący czyniąc zarzut nierozpoznania sprawy w tym zakresie nie precyzuje jakie jego dobra osobiste zostały przez rejestrację znaku "Mixełko" naruszone.

Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z 14 listopada 1986r. sygn. akt I CR 295/86 (OSNCP 2/88 poz. 40) "Dobra osobiste osób prawnych to wartości niemajątkowe, dzięki którym osoba prawna może funkcjonować zgodnie ze swym zakresem działań". W doktrynie i judykaturze przyjmuje się, że osób prawnych mogą dotyczyć dobra osobiste m.in. cześć, nazwa (forma) osoby prawnej, tajemnica korespondencji.

Biorąc powyższe pod uwagę uznać należy, że nazwa "Mixełko" będąc używana przez [...] do oznaczenia jej wyrobu, lecz nie korzystając z ochrony prawnej nie stanowiła dobra osobistego, gdyż nie są nim produkty i ich nazwy wytwarzane w danym przedsiębiorstwie.

Także wskazując, iż Urząd Patentowy nie rozważył dóbr majątkowych wskazanych w art. 55 k.c., skarżący nie podał o jakie naruszenie praw majątkowych chodzi.

Nie można zatem ustosunkować się do tego zarzutu, abstrahując już od tego, iż ta okoliczność nie była podnoszona we wniosku o unieważnienie.

Zauważyć jednak należy, że to skarżący cały czas czerpie korzyści (pożytki) z używania znaku "Mixełko", gdyż do chwili obecnej nie zaprzestał opatrywania nazwą "Mixełko łaciate" swoich wyrobów.

Mając wszystkie powyższe względy na uwadze i uznając, że naruszenie przepisów postępowania nie miało istotnego wpływu na wynik sprawy Sąd na zasadzie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi orzekł, jak na wstępie.