Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Jakub Linkowski po rozpoznaniu w dniu 17 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. w W. na pismo Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] maja 2012 r. w przedmiocie informacji o zakończeniu postępowania wyjaśniającego postanawia: 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu kwotę 200 (dwieście) zł uiszczoną tytułem wpisu od skargi.

Z. w W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na pismo Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] maja 2012 r. w przedmiocie informacji o zakończeniu postępowania wyjaśniającego w sprawie wstępnego ustalenia, czy w związku z zasadami dystrybucji pojazdów silnikowych w Polsce przez [...] sp. z o. o. w W. mogło dojść do naruszenia przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. nr 50, poz. 331 ze zm.), zwanej dalej "u. o. k.", uzasadniającego wszczęcie postępowania antymonopolowego, w tym czy sprawa ma charakter antymonopolowy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu, ponieważ zaskarżone pismo nie podlega kontroli sądu administracyjnego.

Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "p. p. s. a.", kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Zaskarżone pismo nie należy do żadnej z form działalności administracji publicznej, o których mowa wyżej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 u. o. k. każdy może zgłosić Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwanym dalej "Prezesem Urzędu", na piśmie zawiadomienie dotyczące podejrzenia stosowania praktyk ograniczających konkurencję. Stosownie zaś do treści art. 86 ust. 4 u. o. k. Prezes Urzędu przekazuje zgłaszającemu zawiadomienie, w terminie określonym w art. 35-37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, informację na piśmie o sposobie rozpatrzenia zawiadomienia wraz z uzasadnieniem.

Jak wskazuje się w doktrynie (por. Krüger J., Komentarz do art. 86 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów) zawiadomienie obliguje Prezesa Urzędu do dokonania oceny wskazanego w piśmie zachowania przedsiębiorcy pod kątem zasadności wszczęcia postępowania antymonopolowego i poinformowania zawiadamiającego o wynikach tej oceny oraz zamierzonych działaniach.

Rozpatrzenie zawiadomienia należy rozumieć przede wszystkim jako dokonanie przez Prezesa Urzędu oceny wskazanego w zawiadomieniu zachowania przedsiębiorcy pod kątem zasadności wszczęcia postępowania antymonopolowego. Prezes Urzędu powinien zatem rozważyć, czy uzasadnione jest podjęcie działań w trybie u. o. k. W przypadku, gdy zawarte w zawiadomieniu informacje są niewystarczające do dokonania takiej oceny i istnieje potrzeba ich uzupełnienia, Prezes Urzędu może wszcząć z urzędu postępowanie wyjaśniające, o którym mowa w art. 48 ust. 2 pkt 1 u. o. k.

Zawiadamiającemu nie przysługuje jednak żaden środek zaskarżenia w stosunku do sposobu rozpatrzenia zawiadomienia przez Prezesa Urzędu. W szczególności informacja o braku podstaw do wszczęcia postępowania antymonopolowego nie może być traktowana jako decyzja o odmowie wszczęcia postępowania. Zawiadomienie jest jedynie środkiem o charakterze sygnalizacyjnym, niewiążącym Prezesa Urzędu, który dysponuje pełną uznaniowością w zakresie wszczynania postępowań. Jedynym obowiązkiem powstającym po stronie Prezesa Urzędu na skutek zgłoszenia zawiadomienia jest przekazanie zgłaszającemu pisemnej informacji o sposobie rozpatrzenia zawiadomienia wraz z uzasadnieniem.

Pismo Prezesa Urzędu, o którym mowa w art. 86 ust. 4 u. o. k. opiniuje jedynie propozycje wszczęcia postępowania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lipca 2011 r., sygn. akt II GSK 1035/11). Należy uznać, iż nie jest ono rozstrzygnięciem władczym, lecz działaniem materialno-technicznym (por. glosa Małgorzaty Sieradzkiej do wyżej wskazanego postanowienia), nie należącym do żadnej z form działania, o której mowa w art. 3 § 2 p. p. s. a.

W związku z powyższym, uznając skargę za niedopuszczalną jako wniesioną w sprawie nie należącej do właściwości sądów administracyjnych, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 w zw. z art. 58 § 3 p. p. s. a., orzekł jak w pkt 1 sentencji postanowienia. Rozstrzygnięcie zawarte w pkt 2 sentencji postanowienia zapadło na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p. p. s. a.