Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Sygn. akt III SA/Kr 1144/11 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 17 października 2012r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Wołek, Sędziowie WSA Elżbieta Kremer (spr.), WSA Halina Jakubiec, , Protokolant Urszula Bukowiec, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2012r., sprawy ze skargi M. G. – Firma Handlowo – Usługowa A, na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego, z dnia 14 lipca 2011r. nr [...], w przedmiocie kary pieniężnej skargę oddala

Zaskarżoną przez M. G. Firma Handlowo – Usługowa A decyzją z dnia 14 lipca 2011r. znak [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego w pkt I uchylił decyzję Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] 2011 r. , nakładającą na M. G. karę pieniężną w kwocie 28650 złotych i w pkt II orzekł merytorycznie nakładając na M. G. Firma Handlowo – Usługowa A karę pieniężną w wysokości 27150 złotych z tytułu skrócenia tygodniowego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego, skrócenia dziennego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego, przekroczenia maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy przy wykonywaniu przewozu drogowego, przekroczenia maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu przy wykonywaniu przewozu drogowego, wykonywania transportu drogowego pojazdem niezgłoszonym do licencji, wykonywania transportu drogowego lub przewozu na potrzeby własne z naruszeniem warunków dotyczących dokumentacji pracy kierowcy w zakresie: kierowania kierowcy na badania lekarskie i psychologiczne, nieprawidłowego operowanie przełącznikiem cyfrowego — urządzenia rejestrującego umożliwiającym zmianę rodzaju aktywności kierowcy, wykonywania przewozu drogowego z naruszeniem przepisów dotyczących tachografów cyfrowych: wykonywanie przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w cyfrowe urządzenie rejestrujące, które nie zostało poddane kalibracji, naruszenia obowiązku wczytywania wymaganych danych z tachografu cyfrowego.

Podstawę prawną decyzji stanowił art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, póz. 1071 ze zm.), art. 8, art. 11, art. 14, art. 39 lit. j, art. 39 k, art. 39 l, 92 ust. l pkt 8 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, póz. 874 ze zm.) oraz Ip. 10.1, Ip. 10.2, Ip. 10.3, Ip. 10.4, Ip. 12.8, Ip. 12.12, Ip. 12.11, Ip. 1.8 ust.l, Ip. 1.2 załącznika do ustawy o transporcie drogowym, art.4, art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. WE L 102/1 z dnia 11.4.2006 ), art. l lit. f, rozdział VI pkt 2 załącznika IB, art. 14 ust. 2, art. 15 ust. 3, Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. Wspólnot Europejskich nr L 370 z 31.12.1985 str. 8-21, ze zm.) i art. l Decyzji wykonawczej Komisji Europejskiej z dnia 07.06.201 Ir. w sprawie obliczania dziennego czasu prowadzenia pojazdu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady.

Decyzja zapadła w następujących okolicznościach stanu faktycznego:

W okresie od 15.11.2010r. do 19.11.2010r. inspektor transportu drogowego przeprowadził kontrolę w przedsiębiorstwie skarżącego prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą: FIRMA HANDLOWO - USŁUGOWA "A" M. G. z siedzibą w S, M. Z informacji uzyskanych w trakcie postępowania wynikało, że przedsiębiorca nie figuruje w rejestrze wydanych licencji na wykonywanie krajowego transportu rzeczy oraz osób prowadzonego przez Starostę , jak również, nie udzielono przedsiębiorcy zaświadczenia na wykonywanie krajowych przewozów drogowych na potrzeby własne. Wynikło również, że przedsiębiorca posiada uprawnienia do wykonywania międzynarodowego transportu drogowego rzeczy w postaci licencji o nr [...], do której zgłoszonych zostało 64 pojazdy. W okresie objętym kontrolą, a więc od dnia 01.08.2010r. do dnia 31.08.2010r. w przedsiębiorstwie zatrudnionych było 79 pracowników w tym 63 kierowców. Przedsiębiorca dysponował 58 pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony, przeznaczonymi do przewozu rzeczy oraz 6 pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 3,5 tony. Do kontroli pobrano 39 szt. wykresówek, 28 plików z danymi z kart kierowców oraz 22 pliki z danymi

z tachografów cyfrowych. Szczegółową analizę czasu pracy kierowców objęto wszystkich kierowców wykonujących przejazdy wyłącznie pojazdami z tachografami cyfrowymi w okresie od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. W wyniku analizy okazanych do kontroli dokumentów stwierdzono nieprawidłowości, które zostały ujęte

w protokole kontroli nr [...] z dnia [...] 2010r.

Wyniki ujęte w protokole dały podstawę do wydania zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym przez Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego decyzji w dniu [...] 2011 r. Nr [...] nakładającej na M. G. karę pieniężną w wysokości 28 650 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał szczegółowo na następujące stwierdzone naruszenia: wykonywanie transportu drogowego pojazdem niezgłoszonym do licencji (podstawa prawna: art. 5 ust. l, art. 8 ust. l i 3 pkt 8, art. 11 ust. 3, art. 14, art. 92 ust. l pkt 2, 7 i 8, art. 92 ust. 4 ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym, Ip. 1.2 załącznika do w.w. ustawy, kara 8000zł) i wyjaśnił, że zgodnie z art. 14 ww. ustawy przewoźnik drogowy jest obowiązany zgłaszać na piśmie organowi, który udzielił licencji, wszelkie zmiany danych, z art. 8, nie później niż w terminie do 14 dni od dnia ich powstania. Jeżeli zmiany, o których mowa w art. 1, obejmują dane zawarte w licencji, przedsiębiorca jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o zmianę treści licencji.

Natomiast analiza danych cyfrowych przedstawionych przez skarżącego w toku czynności kontrolnych a w szczególności danych cyfrowych pobranych z urządzeń rejestrujących oraz z kart kierowców, wykazała, iż w okresie objętym kontrola tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010. przedsiębiorstwo wykonywało transport drogowy pojazdami, które nie figurowały jako pojazdy zgłoszone do licencji nr [...] w systemie informatycznym BOTMu. Taki stan rzeczy występował w przypadku pojazdu marki MAŃ o nr rej. [...] oraz pojazdu marki MAN o nr rej. [...]. Zgodnie z przedstawionymi do kontroli danymi cyfrowymi pojazdem o nr rej. [...] wykonywany był transport drogowy w dniach: 02.08.2010r; 03.08.2010r; 04.08.2010r; 06.08.2010r; 07.08.2010r; 09.08.2010r; 10.08.2010r; 11.08.2010r; 12.08.2010r; 13.08.2010r; 14.08.2010r; 16.08.2010r; 17.08.2010r; 18.08.2010r; 19.08.2010r; 20.08.2010r; 21.08.2010r; 23.08.2010r; 24.08.2010r; 25.08.2010r; 26.08.2010r; 27.08.2010r; 28.08.2010r; 30.08.2010r; i 31.08.2010r. W ww. dniach przedmiotowy pojazd prowadził kierowca S. A. Zgodnie z przedstawionymi do kontroli danymi cyfrowymi pojazdem o nr rej. [...] wykonywany był transport drogowy w dniach: 16.08.2010r; 19.08.2010r; 23.08.2010r; 24.08.2010r; 25.08.2010r; 26.08.2010r; 27.08.2010r; 30.08.2010r; 31.08.2010r. W wyżej wymienionych dniach pojazd prowadził kierowca B. Z.

Kolejnym stwierdzonym naruszeniem było wykonywanie transportu drogowego lub przewozu na potrzeby własne z naruszeniem warunków dotyczących dokumentacji pracy kierowcy w zakresie - kierowania kierowcy na badania lekarskie lub psychologiczne. Kara pieniężna 7500 zł (podstawa prawna art. 39a, art. 39j, art. 39k, art. 391, art. 39m, art. 92 ust. 1 pkt 2, 7 i art. 92 ust. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym , znak Ip. 1.8.1 załącznika do ustawy) . Organ zacytował wpierw przepisy prawne, stanowiące że zgodnie z art. 39j. ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym kierowca wykonujący przewóz drogowy podlega badaniom lekarskim przeprowadzanym w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy. Badania lekarskie, o których mowa w ust. l, są przeprowadzane do czasu ukończenia przez kierowcę 60 lat - co 5 lat; -po ukończeniu przez kierowcę 60. roku życia - co 30 miesięcy. Zgodnie z art. 39k. ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym kierowca wykonujący przewóz drogowy podlega badaniom psychologicznym przeprowadzanym w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy. Badania psychologiczne, o których mowa w ust. l, są przeprowadzane: -do czasu ukończenia przez kierowcę 60 lat - co 5 lat -po ukończeniu przez kierowcę 60. roku życia - co 30 miesięcy. Zgodnie natomiast z art. 39m ww. ustawy wymagania, o których mowa w art. 39a-3915 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy lub innej osoby osobiście wykonującej przewóz drogowy. Zgodnie z art. 39l ww. ustawy przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy jest obowiązany do kierowania kierowców na badania lekarskie i psychologiczne oraz pokrywania kosztów badań lekarskich i psychologicznych.

Odnośnie tego naruszenia, organ w toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy S. A. stwierdził, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania S. A. na badania lekarskie oraz psychologiczne. Przedsiębiorca przedstawił do kontroli orzeczenie lekarskie wystawione w dniu 18.08.2005r. dla niego, którego termin ważności został określony jako "bezterminowo", co zważywszy na wiek kierowcy oznacza, że orzeczenie to jest ważne na maksymalny możliwy okres tj. na 5 lat, czyli do dnia 18.08.2010r. Przedsiębiorca nie przedstawił do kontroli dokumentów potwierdzających fakt, iż kierowca S. A. posiadał aktualne badania lekarskie w okresie od 18.08.2010r. (kiedy to upłynął termin ważności ww. orzeczenia lekarskiego) do 31.08.2010r. (czyli do końca okresu objętego kontrolą).

Ponadto w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. stwierdzono również brak aktualnych badań psychologicznych S. A. Następnie stwierdzono w przypadku dokumentów kierowcy Z. B., że przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania Z. B. na badania lekarskie oraz psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich/psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. kierowca posiadał aktualne badania lekarskie oraz psychologiczne. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy Y. B. stwierdzono, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania Y. B. na badania lekarskie oraz psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich/psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w od 26.08.2010r. (data podpisania umowy o pracę oraz data rozpoczęcia pracy na stanowisku kierowcy) do 31.08.2010r. (zakończenie okresu objętego kontrolą). W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy K. B. stwierdzono, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania K. B. na badania lekarskie. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich), które potwierdzałyby, iż w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. kierowca posiadał aktualne badania lekarskie. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy K. C. stwierdzono, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania K. C. na badania lekarskie. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich), które potwierdzałyby, iż w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. kierowca posiadał aktualne badania lekarskie. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy G. C. stwierdzono, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania G. C. na badania psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. kierowca posiadał aktualne badania psychologiczne. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy S. G. stwierdzono, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania S. G. na badania lekarskie oraz psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich/psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w okresie od 26.08.2010r. (data podpisania umowy o pracę oraz data rozpoczęcia pracy na stanowisku kierowcy) do 31.08.2010r. (zakończenie okresu objętego kontrolą) kierowca posiadał aktualne badania lekarskie oraz psychologiczne. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy A. I., stwierdzono iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania A. I. na badania lekarskie oraz psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich/psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. kierowca posiadał aktualne badania lekarskie oraz psychologiczne. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy R. K. stwierdzono, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania R. K. na badania psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. kierowca posiadał aktualne badania psychologiczne. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy K. K., iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania K. K. na badania lekarskie oraz psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich/psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. kierowca posiadał aktualne badania lekarskie oraz psychologiczne. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy B. K. stwierdzono, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania B. K. na badania lekarskie. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich), które potwierdzałyby, iż w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. kierowca posiadał aktualne badania lekarskie. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy R. M., iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania R. M. na badania lekarskie oraz psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich/psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. kierowca posiadał aktualne badania lekarskie oraz psychologiczne. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy Y. M. stwierdzono, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania Y. M. na badania lekarskie oraz psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich/psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w okresie od 26.08.2010r. (data podpisania umowy o pracę oraz data rozpoczęcia pracy na stanowisku kierowcy) do 31.08.2010r. (zakończenie okresu objętego kontrolą) kierowca posiadał aktualne badania lekarskie oraz psychologiczne. W toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy M. P. stwierdzono, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania M. P. na badania lekarskie oraz psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń/zaświadczeń lekarskich), które potwierdzałyby, iż w okresie od 01.08.2010r. (rozpoczęcie okresu objętego kontrolą) do 26.08.2010r. (data przeprowadzenia badania lekarskiego potwierdzonego zaświadczeniem lekarskim z dnia 26.08.2010r.) kierowca posiadał aktualnie badania lekarskie. Ponadto przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w okresie od 01.08.2010r. (rozpoczęcie okresu objętego kontrolą) do 17.08.2010r. (data przeprowadzenia badania psychologicznego potwierdzonego orzeczeniem psychologicznym z dnia 17.08.200r.) kierowca posiadał aktualnie badania psychologiczne. Na koniec, w toku analizy przedstawionych do kontroli dokumentów kierowcy W. S. stwierdzono, iż przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku w zakresie skierowania W. S. na badania psychologiczne. Przedsiębiorca nie przedstawił żadnych dokumentów (w postaci orzeczeń psychologicznych), które potwierdzałyby, iż w okresie objętym kontrolą tj. od 01.08.2010r. do 31.08.2010r. kierowca posiadał aktualne badania psychologiczne.

Kolejnym stwierdzonym naruszeniem było skrócenie tygodniowego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego o czas do jednej godziny - 50zł i za każdą rozpoczętą kolejną godzinę – l00zł. Powołaną podstawę prawną stanowił art. 4 lit h i art. 8 pkt. 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85, art. 92 ust. l pkt 2, 7 i art. 92 ust. 4 ustawy o transporcie drogowym i Ip. 10.1 lit. a i b załącznika do ustawy.

Cytując podstawę prawną naruszenia, organ podał, że zgodnie z art. 4 lit h rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 "tygodniowy okres odpoczynku" oznacza tygodniowy okres, w którym kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem i obejmuje "regularny tygodniowy okres odpoczynku" lub "skrócony tygodniowy okres odpoczynku":

* "regularny tygodniowy okres odpoczynku" oznacza odpoczynek trwający, co najmniej 45 godzin,

* "skrócony tygodniowy okres odpoczynku" oznacza odpoczynek trwający krócej niż 45 godziny, który można, na warunkach ustalonych w art. 8 ust. 6, skrócić do nie mniej niż 24 kolejnych godzin. Zgodnie z art. 8 pkt. 6 i 7 ww. rozporządzenia w ciągu dwóch kolejnych tygodni kierowca wykorzystuje, co najmniej:

* dwa regularne tygodniowe okresy odpoczynku, lub

* jeden regularny tygodniowy okres odpoczynku i jeden skrócony tygodniowy okres odpoczynku trwający, co najmniej 24 godziny. Skrócenie to należy jednak skompensować równoważnym odpoczynkiem wykorzystanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia następującego po danym tygodniu. Tygodniowy okres odpoczynku rozpoczyna się nie później niż po zakończeniu sześciu okresów 24 godzinnych licząc od końca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku.

Odpoczynek wykorzystywany jako rekompensata za skrócony tygodniowy okres odpoczynku wykorzystuje się łącznie z innym okresem odpoczynku trwającym co najmniej dziewięć godzin.

Wyjaśnił dalej, że analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy K. J., wykazała, iż kierowca po przyjętym okresie rozliczeniowym: 02.08.2010 00:00 - 08.08.2010 23:59 odebrał jedynie 20 godzin i 44 minuty nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 17:54 dnia 07.08.2010r. do godziny 14:37 dnia 08.08.2010r., podczas gdy w niniejszym przypadku kierowca winien był odebrać minimum 24 godzin nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego. Oznacza to, iż kierowca skrócił tygodniowy czas odpoczynku o 3 godziny i 16 minut. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wy druku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków.

Kolejnym naruszeniem było skrócenie dziennego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego o czas do jednej godziny – l00 zł i za każdą rozpoczętą kolejną godzinę - 200zł. Podstawę prawną stanowił art. 4 lit. g, art. 8 ust. l, 2, 3, 4, 5 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85, i art. 92 ust. l pkt 2, 7 i 8 art. 92 ust. 4 ustawy o transporcie drogowym i Ip. 10.2 lit. a i b załącznika do tej ustawy.

Zgodnie z art. 4 lit. g, rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85"dzienny okres odpoczynku" oznacza dzienny okres, w którym kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem i obejmuje "regularny dzienny okres odpoczynku" lub "skrócony dzienny okres odpoczynku" ,"regularny dzienny okres odpoczynku" oznacza nieprzerwany odpoczynek trwający, co najmniej 11 godzin. Alternatywnie, regularny dzienny okres odpoczynku można wykorzystać w dwóch częściach, z których pierwsza musi nieprzerwanie trwa co najmniej 3 godziny a druga, co najmniej 9 godzin, "skrócony dzienny okres odpoczynku" oznacza nieprzerwany odpoczynek trwający, co najmniej 9 godzin, ale krócej niż 11 godzin; Zgodnie z art. 8 pkt 2, 3 i 4 ww. rozporządzenia w każdym 24 godzinnym okresie po upływie poprzedniego dziennego okresu odpoczynku lub tygodniowego okresu odpoczynku kierowca musi wykorzystać kolejny dzienny okres odpoczynku. Jeśli część dziennego okresu odpoczynku zawarta w 24 godzinnym okresie wynosi, co najmniej 9 godzin, ale mniej niż 11 godzin, wówczas ten dzienny okres odpoczynku uznaje się za skrócony dzienny okres odpoczynku. Dzienny okres odpoczynku może zostać przedłużony do rozmiarów regularnego lub skróconego tygodniowego okresu odpoczynku. Kierowca może mieć najwyżej trzy skrócone dzienne okresy odpoczynku pomiędzy dwoma tygodniowymi okresami odpoczynku. Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 2, w ciągu 30 godzin od zakończenia dziennego lub tygodniowego okresu odpoczynku, kierowca należący do kilkuosobowej załogi musi skorzystać z kolejnego dziennego okresu odpoczynku trwającego co najmniej 9 godzin.

Przechodząc do stanu faktycznego sprawy, organ podał, że analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy M. R., wykazała, iż w dniu 02.08.2010r. o godzinie 07:26 rozpoczął się 24-godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego kierowca powinien odebrać minimum 9-godzinny nieprzerwany odpoczynek. W okresie tym kierowca odebrał jedynie 8 godzin i 51 minut nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 22:35 dnia 02.08.2010r. do godziny 07:26 dnia 03.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca skrócił dzienny czas odpoczynku o 9 minut. W niniejszym przypadku dopuszczalnym było odebranie przez kierowcę odpoczynku w wymiarze skróconym do 9 godzin. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy M. R., wykazała, iż w dniu 10.08.2010r. godzinie 07:30 rozpoczął się 24-godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego kierowca powinien odebrać minimum 9-godzinny nieprzerwany odpoczynek. W okresie tym kierowca odebrał jedynie 8 godzin i 53 minuty nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 22:37 dnia 10.08.2010r. do godziny 07:30 dnia 11.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca skrócił dzienny czas odpoczynku o 7 minut. W niniejszym przypadku dopuszczalnym było odebranie przez kierowcę odpoczynku w wymiarze skróconym do 9 godzin. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy M. R., wykazała, iż w dniu 25.08.2010r. o godzinie 05:45 rozpoczął się 24-godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego kierowca powinien odebrać minimum 9-godzinny nieprzerwany odpoczynek. W okresie tym kierowca odebrali jedynie 8 godzin i 58 minut nieprzerwanego odpoczynku, tj. cd godziny 20:47 dnia 25.08.2010r. do godziny 05:45 dnia 26.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca skrócił dzienny cza odpoczynku o 2 minuty. W niniejszym przypadku dopuszczalnym było odebranie przez kierowcę odpoczynku w wymiarze skróconym do 9 godzin. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy K. J., wykazała, iż w dniu 19.08.2010r. o godzinie 07:59 rozpoczął się 24-godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego kierowca powinien odebrać minimum 9-godzinny nieprzerwany odpoczynek. W okresie tym kierowca odebrał jedynie 8 godzin i 9 minut nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 23:50 dnia 19.08.2010r. do godziny 07:59 dnia 20.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca skrócił dzienny czas odpoczynku o 51 minut. W niniejszym przypadku dopuszczalnym było odebranie przez kierowcę odpoczynku w wymiarze skróconym do 9 godzin. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej) uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy S. W., wykazała, iż w dniu 24.08.2010r. o godzinie 11:34 rozpoczął się 24-godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego kierowca powinien odebrać minimum 11-godzinny nieprzerwany odpoczynek. W okresie tym kierowca odebrał

jedynie 9 godzin i 47 minut nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 01:26 dnia 25.08.2010r. do godziny 11:34 dnia 25.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca skrócił dzienny czas odpoczynku o l godzinę i 13 minut. W niniejszym przypadku

koniecznym było odebranie przez kierowcę odpoczynku w wymiarze 11 godzin z uwagi na fakt iż kierowca część trasy pokonał promem. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okażą dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków.

Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy K. J., wykazała, iż w dniu 19.08.2010r. o godzinie 07:59 rozpoczął się 24-godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego kierowca powinien odebrać minimum 9-godzinny nieprzerwany odpoczynek. W okresie tym kierowca odebrał jedynie 8 godzin i 9 minut nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 23:50 dnia 19.08.2010r. do godziny 07:59 dnia 20.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca skrócił dzienny czas odpoczynku o 51 minut. W niniejszym przypadku dopuszczalnym było odebranie przez kierowcę odpoczynku w wymiarze skróconym do 9 godzin. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej) uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków.

Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy B. Z., wykazała, iż w dniu 12.08.2010r. o godzinie 03:47 rozpoczął się 24-godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego kierowca powinien odebrać minimum 9-godzinny nieprzerwany odpoczynek. W okresie tym kierowca odebrał jedynie 8 godzin i 51 minut nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 18:56 dnia 12.08.2010r. do godziny 03:47 dnia 13.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca skrócił dzienny czas odpoczynku o 9 minut. W niniejszym przypadku dopuszczalnym było odebranie przez kierowcę odpoczynku w wymiarze skróconym do 9 godzin. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy B. Z., wykazała, iż w dniu 27.08.2010r. o godzinie 05:16 rozpoczął się 24-godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego kierowca powinien odebrać minimum 9-godzinny nieprzerwany odpoczynek. W okresie tym kierowca odebrał jedynie 8 godzin i 2 minuty nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 14:28 dnia 27.08.2010r. do godziny 22:30 dnia 27.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca skrócił dzienny czas odpoczynku o 58 minut. W niniejszym przypadku dopuszczalnym było odebranie przez kierowcę odpoczynku w wymiarze skróconym do 9 godzin. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków.

Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy W. D., wykazała, iż w dniu 09.08.2010r. o godzinie 05:32 rozpoczął się 24-godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego kierowca powinien odebrać minimum 9-godzinny nieprzerwany odpoczynek. W okresie tym kierowca odebrał jedynie 8 godzin i 46 minut nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 20:46 dnia 09.08.2010r. do godziny 05:32 dnia 10.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca skrócił dzienny czas odpoczynku o 14 minut. W niniejszym przypadku dopuszczalnym było odebranie przez kierowcę odpoczynku w wymiarze skróconym do 9 godzin. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej) uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków.

Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy S. W., wykazała, iż w dniu 05.08.2010r. o godzinie 04:07 rozpoczął się 24-godzinny okres rozliczeniowy, w ciągu którego kierowca powinien odebrać minimum 9-godzinny nieprzerwany odpoczynek. W okresie tym kierowca odebrał jedynie 7 godzin i 19 minut nieprzerwanego odpoczynku, tj. od godziny 20:48 dnia 05.08.2010r. do godziny 04:07 dnia 06.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca skrócił dzienny czas odpoczynku o l godzinę i 41 minut. W niniejszym przypadku dopuszczalnym było odebranie przez kierowcę odpoczynku w wymiarze skróconym do 9 godzin. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm zasad prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków.

Kolejnym naruszeniem był stwierdzenie przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy przy wykonywaniu przewozu drogowego o czas powyżej 15 minut do 30 minut - 150zl, za każde następne rozpoczęte 30 minut - 200zł. Podstawę prawną stanowił art. 4 lit. d, art. 7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 i art. 92 ust. l pkt 2, 7 i 8 art. 92 ust. 4 ustawy o transporcie drogowym, Ip. 10.3 lit. a i b załącznika do ustawy.

Zgodnie z art. 4, lit d, rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 "przerwa" oznacza okres, w którym kierowca nie może prowadzić pojazdu ani wykonywać żadnej innej pracy, wykorzystywany wyłącznie do wypoczynku. Zgodnie z art. 7 ww. rozporządzenia po okresie prowadzenia pojazdu trwającym cztery i pół godziny kierowcy przysługuje ciągła przerwa trwająca, co najmniej czterdzieści pięć minut, chyba, że kierowca rozpoczyna okres odpoczynku. Przerwę tę może zastąpić przerwa długości, co najmniej 15 minut, po której nastąpi przerwa długości, co najmniej 30 minut, rozłożone w czasie w taki sposób, przepisami akapitu pierwszego. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy M. R., wykazała, iż kierowca w dniu 11 sierpień 2010r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy o 56 minut. Kierowca prowadził pojazd przez 5 godzin i 26 minut w okresie od godziny 15:26 do godziny 21:28. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/kartydziennej) uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy M. R., wykazała, iż kierowca w dniu 13 sierpień 2010r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy o 57 minut. Kierowca prowadził pojazd przez 5 godzin i 27 minut w okresie od godziny 16:37 do

godziny 22:20. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy

M. R., wykazała, iż kierowca w dniu 26 sierpień 2010r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy o 24 minuty . Kierowca prowadził pojazd przez 4 godziny i 54 minuty w okresie od godziny 13:14 do

godziny 18:49. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy A. S., wykazała, iż kierowca w dniu 19 sierpień 2010r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy o l godzinę i 33 minuty . Kierowca prowadził pojazd przez 6 godzin i 3 minuty w okresie od godziny 04:58 do godziny 12:22. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy A. S., wykazała, iż kierowca w dniu 24 sierpień 2010r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy o 21 minut . Kierowca prowadził pojazd przez 4 godziny i 51 minut w okresie od godziny 15:41 do godziny 20:44. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy I. A., wykazała, iż kierowca w dniu 06 sierpień 2010r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy o 23 minuty. Kierowca prowadził pojazd przez 4 godziny i 53 minuty w okresie od godziny 10:16 do godziny 18.00. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał

dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. Analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy I. A., wykazała, iż kierowca w dniu 23 sierpień 2010r. przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez wymaganej przerwy o 3 godziny i 47 minut . Kierowca prowadził pojazd przez 8 godzin i 17 minut w okresie od godziny 12:58 do godziny 22:17. W okresie tym kierowca odebrał tylko dwie przerwy minimum 15-minutowe: 15:10-15:45; 17:55-18:20, jednakże przerwy takie nie czynią zadość przepisom rozporządzenia 561/2006. Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wydruku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków.

Następnym stwierdzonym naruszeniem było przekroczenie maksymalnego dziennego okresu prowadzenia pojazdu przy wykonywaniu przewozu drogowego o czas powyżej 15 minut do jednej godziny 150 zł i za każda następną rozpoczętą godzinę 200 zł. Podstawa prawna to art. 4 lit. k rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98 jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 i art. 92 ust. 1 pkt 2,7 i 8, 92 ust. 4 ustawy o transporcie drogowym i lp 10.4 lit. a i b załącznika do tej ustawy. Zgodnie z art. 4 lit k. rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 "dzienny czas prowadzenia pojazdu" oznacza łączny czas prowadzenia pojazdu od zakończenia jednego dziennego okresu odpoczynku do rozpoczęcia następnego dziennego okresu odpoczynku lub pomiędzy dziennym okresem odpoczynku tygodniowym okresem odpoczynku. Zgodnie z art. 6 ust. l ww. rozporządzenia. Dzienny czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 9 godzin. Jednakże dzienny czas prowadzenia Dojazdu może zostać przedłużony do nie więcej niż 10 godzin nie częściej niż dwa razy w tygodniu. Organ sprecyzował, iż chodzi tutaj o wymagany okres dziennego odpoczynku, co najmniej 9 godzinny.

Organ wyjaśnił, że analiza danych cyfrowych pobranych z karty kierowcy

M. G., wykazała, iż dzienny "okres prowadzenia pojazdu" (okres pomiędzy każdymi dwoma okresami dziennego odpoczynku lub między okresem dziennego i tygodniowego odpoczynku) rozpoczął się w dniu 19.08.2010r. o godzinie 09:48,

a zakończył w dniu 20.08.2010r. o godzinie 23:37. W okresie tym kierowca prowadził pojazd łącznie przez 17 godzin i 39 minut, tj.: od godziny 09:48 dnia 19.08.2010r. do godziny 10:04 dnia 19.08.2010r.; od godziny 11:22 dnia 19.08.2010r. do godziny

11:23 dnia 19.08.2010r.; od godziny 11:38 dnia 19.08.2010r. do godziny 12:03 dnia 19.08.2010r.; od godziny 12:21 dnia 19.08.2010r. do godziny 13:53 dnia 19.08.2010r.; od godziny 14:00 dnia 19.08.2010r. do godziny 14:15 dnia 19.08.2010r.; od godziny 16:25 dnia 19.08.2010r. do godziny 16:33 dnia

19.08.2010r.; od godziny 16:36 dnia 19.08.2010r. do godziny 19:15 dnia 19.08.2010r.; od godziny 20:03 dnia 19.08.2010r. do godziny 22:51 dnia 19.08.2010r.; od godziny 00:24 dnia 20.08.2010r. do godziny 00:29 dnia 20.08.2010r.; od godziny 04:43 dnia 20.08.2010r. do godziny 04:55 dnia 20.08.2010r.; od godziny 11:51 dnia 20.08.2010r. do godziny 12:20 dnia

20.08.2010r.; od godziny 12:29 dnia 20.08.2010r. do godziny 12:31 dnia 20.08.2010r.; od godziny 13:17 dnia 20.08.2010r. do godziny 15:13 dnia 20.08.2010r.; od godziny 16:00 dnia 20.08.2010r. do godziny 20:20 dnia 20.08.2010r.; od godziny 21:06 dnia 20.08.2010r. do godziny 23:37 dnia 20.08.2010r. Oznacza to, iż kierowca przekroczył dzienny czas prowadzenia pojazdu o 7 godzin i 39 minut. W niniejszym przypadku dopuszczalnym było prowadzenie przez kierowcę pojazdu w wymiarze l0 godzin . Przedsiębiorca podczas kontroli nie okazał dokumentu (wykresówki/wy druku/karty dziennej), uzasadniającego odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia, wymaganych przerw lub odpoczynków.

Następnym stwierdzonym naruszeniem było wykonywanie przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w cyfrowe urządzenie rejestrujące, które nie zostało poddane kalibracji - lOOOzł. Za podstawę prawną wskazano art. załącznik IB dział I, lit. f do rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 z dnia 20 grudnia I985r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. WE L370.8 z 31.12.1985 P.0008 - 0021 ze zm.), Załącznik IB dział VIpkt 4 ww. rozporządzenia i art. 92 ust. l pkt 2, 7 i 8 art. 92 ust. 4 o transporcie drogowym i Ip. 12.2. załącznika do w.w ustawy.

Organ podał, że w wyniku analizy danych cyfrowych pobranych z urządzenia rejestrującego (tachografu) marki Siemens AG, nr seryjny [...], zainstalowanego w pojeździe o nr rej. [...], nr [...] stwierdzono, iż tachograf ten nie został poddany wymaganej kalibracji. Zgodnie z pobranymi danymi cyfrowymi ostatnia kalibracja przedmiotowego urządzenia rejestrującego miała miejsce w dniu 24.09.2007r. a co za tym idzie kolejna powinna być przeprowadzona najpóźniej do dnia 24.09.2009r.Zgodnie z załącznikiem IB, rozdział VI pkt. 4 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. WE L370.8 z 31.12.1985 P.0008 - 0021 ze zm.) Przeglądy okresowe urządzeń zainstalowanych w pojazdach przeprowadza się po każdej naprawie urządzenia, lub po jakiejkolwiek zmianie współczynnika charakterystycznego pojazdu lub skutecznego obwodu tocznego opon, lub gdy czas UTC urządzenia różni się od czasu UTC o więcej niż 20 minut, lub przy zmianie numeru VRN i przynajmniej raz w okresie dwóch lat (24 miesięcy) od ostatniej kontroli. Przeglądy okresowe obejmuj ą następujące kontrole:

* czy urządzenie rejestrujące działa prawidłowo, włącznie z funkcją gromadzenia danych na kartach do tachografów,

* czy jest zachowana zgodność z wymaganiami rozdziału III pkt 2.1 i 2.2 co do maksymalnych tolerancji przy instalacji,

* czy urządzenie rejestrujące opatrzone jest znakiem homologacji typu,

* czy zamocowana jest tabliczka instalacyjna,

* czy plomby na urządzeniu i na innych częściach instalacji są nienaruszone,

* sprawdzenie rozmiaru opon i wyznaczenie faktycznego obwodu tocznegokół.

W ramach przeglądu okresowego wykonuje się kalibrację. Organ wskazał tu, że w okresie objętym kontrolą pojazdem nr rej. [...] w którym zainstalowany był tachograf wykonywane były przewozy krajowe. Od 16.08.2010r. przejazdy wykonywał D. T.

Kolejnym naruszeniem było nieprawidłowe operowanie przełącznikiem cyfrowego urządzenia rejestrującego umożliwiającym zmianę rodzaju aktywności kierowcy - za każdy dzień - lOOzł. (maksymalnie lOOOzł.), a podstawą prawną art.15 ust. 3 i 4 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. WE L370.8 z 31.12.1985 P.0008 - 0021 ze zm.) iart. 92 ust. l pkt 2, 7 i 8 art. 92 ust. 4 o transporcie drogowym i Ip. 12.8. załącznika do w.w ustawy.

Organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym Kierowcy zapewniają zgodność czasu zapisywanego na wykresówce z oficjalnym czasem kraju rejestracji pojazdu, obsługują przełączniki umożliwiające osobną i wyraźną rejestrację następujących okresów: pod symbolem "kierownicy" : czas prowadzenia pojazdu; pod symbolem "młoteczków" : wszystkie inne okresy pracy; pod symbolem "koperty": okresy gotowości oraz okresy dyspozycyjności, a mianowicie: czas oczekiwania, tzn. okres, w którym kierowcy pozostają na stanowisku pracy tylko w celu odebrania informacji i rozpoczęcia bądź wznowienia jazdy lub wykonywania innej pracy, czas spędzony obok kierowcy prowadzącego pojazd w trakcie ruchu pojazdu, czas spędzony w kuszetce w trakcie ruchu pojazdu; pod symbolem "łóżeczka" : przerwy w pracy i okresy dziennego odpoczynku. "inna praca" oznacza wszelkie czynności inne niż prowadzenie pojazdu, zgodnie z definicją z art. 3 lit. a) dyrektywy 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego , a także wszelkie prace wykonywane dla tego samego lub innego pracodawcy w sektorze transportowym lub poza nim.

Tymczasem analiza danych cyfrowych popranych z karty kierowcy S. W. wykazała i w dniu 30.08.2010r. kierowca nieprawidłowo operował przełącznikiem cyfrowego urządzenia rejestrującego umożliwiającym zmianę rodzaju aktywności kierowcy. Kierowca po zakończeniu jazdy dziennej przełączył selektor w pozycję inna praca zamiast wymaganego odpoczynku. Na skutek tego w czasie kiedy kierowca odbierał odpoczynek dzienny na jego karcie rejestrowana była inna praca, a co za tym idzie wygenerowane zostały naruszenia w postaci krócenia odpoczynku dziennego. Mając na uwadze powyższe, na korzyść przedsiębiorcy uznano, iż w czasie kiedy na karcie kierowcy zarejestrowana jest inna praca (pomiędzy godziną 20: l O dnia 30.08.2010r. a 08:34 dnia 31.08.2010r.) kierowca faktycznie odbierał odpoczynek dzienny, a jedynie źle przełączył selektor w tachografie.

Kolejnym naruszeniem było naruszenie obowiązku wczytywania wymaganych danych z tachografu cyfrowego - 5OOzl. Podstawą prawną art. 14 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. WE L370.8 z 31.12.1985 P.0008- 0021 ze zm.), §3 pkt l i §4 pkt l rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 23 sierpnia 2007 r. w sprawie częstotliwości pobierania danych z tachografów cyfrowych i kar (Dz. U. z 2007r. Nr 159, poz. 1128), załącznik IB rozdział I lit. s 2 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3821/85 z dnia 20 grudnia J 985r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w (Dz. Urz. WE L370.8 z 31.12.1985 P.0008- 0021 ze zm.) i art. 92 ust. l pkt 2, 7 i 8 art. 92 ust. 4 ustawy o transporcie drogowym oraz na podstawie Ip. 12.11 załącznika do tej ustawy.

W wyniku przedstawionych do kontroli danych cyfrowych z urządzeń rejestrujących zainstalowanych w pojazdach, którymi wykonywany był przewóz drogowy w miesiącu sierpniu 2010r. na rzecz przedsiębiorstwa M. G. FIRMA HANDLOWO-USŁUGOWA "A", stwierdzono, iż przedsiębiorstwo naruszyło obowiązek wczytywania wymaganych danych z tachografów cyfrowych zainstalowanych w pojazdach o następujących numerach rejestracyjnych:

1. [...] - przedsiębiorca przedstawił do kontroli dane cyfrowe począwszy od dnia 24.08.2010r. podczas gdy kontrolą objęty był okres od 01.08.2010r. do 31.08.2010r.

2. [...] - przedsiębiorca przedstawił do kontroli dane cyfrowe począwszy od dnia 08.09.2010r. podczas gdy kontrolą objęty był okres od 01.08.2010r. do 31.08.2010r.

3. [...] - przedsiębiorca przedstawił do kontroli dane cyfrowe począwszy od dnia 29.09.2010r. podczas gdy kontrolą objęty był okres od 01.08.2010r. do 31.08.2010r.

4. [...] - przedsiębiorca przedstawił do kontroli dane

cyfrowe począwszy od dnia 31.08.2010r. podczas gdy

kontrolą objęty był okres od 01.08.2010r. do 31.08.2010r.

5. [...] - przedsiębiorca przedstawił do kontroli dane

cyfrowe począwszy od dnia 15.08.2010r. podczas gdy

kontrolą objęty był okres od 01.08.2010r. do 31.08.2010r.

6. [...] - przedsiębiorca przedstawił do kontroli dane

cyfrowe począwszy od dnia 03.08.2010r. podczas gdy

kontrolą objęty był okres od 01.08.2010r. do 31.08.2010r.

7. [...] - przedsiębiorca przedstawił do kontroli dane

cyfrowe począwszy od dnia 10.08.2010r. podczas gdy

kontrolą objęty był okres od 01.08.2010r. do 31.08.2010r.

8. [...] - przedsiębiorca nie przedstawił do kontroli

żadnych danych cyfrowych z tego pojazdu.

9. [...] - przedsiębiorca nie przedstawił do kontroli

żadnych danych cyfrowych z tego pojazdu.

Organ wskazał, iż ww. pojazdami wykonywane były przejazdy w miesiącu sierpniu, co ustalono na podstawie analizy danych cyfrowych z kart kierowców. Obowiązek wczytywania danych z tachografu cyfrowego, nakłada na przedsiębiorcę rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 23 sierpnia 2007 r. w sprawie częstotliwości pobierania danych z tachografów cyfrowych i kar (Dz. U. z 2007r. Nr 159, póz. 1128). Zgodnie z §3. l.ww. rozporządzenia "dane z tachografu cyfrowego podmiot pobiera:

1) co najmniej raz na 3 miesiące;

2) natychmiast:

a) przed trwałym bądź okresowym przekazaniem pojazdu

innemu podmiotowi,

b) w sytuacji wadliwego funkcjonowania bądź uszkodzenia tachografu cyfrowego, umożliwiających jednakże pobranie zarejestrowanych w nim danych,

c) w przypadku wycofania pojazdu z tachografem cyfrowym z użytkowania;

3) w oznaczonym terminie - w przypadku żądania przez uprawnione organy administracji publicznej lub uprawnione podmioty."

Przedstawione powyżej częstotliwości pobierania danych cyfrowych z urządzenia rejestrującego oraz z karty kierowcy wynikają ze stanu prawnego na dzień kontroli. Od dnia 01.12.2010r. na podstawie rozporządzenia z dnia 5 listopada 2010r. ( Dz. U. z 2010r., Nr 215, poz. 1410) zmieniającego rozporządzenie w sprawie częstotliwości pobierania danych z tachografów cyfrowych i kart kierowców oraz warunków przechowywania tych danych, dane z tachografu cyfrowego powinny być pobierane co najmniej raz na 90 dni, natomiast dane z karty kierowcy co najmniej raz na 28 dni.

Następnie organ wyjaśnił, że zgodnie z ustawą o czasie pracy kierowców z dnia 16.04.2004r (Dz. U. Nr 92 poz. 879 ze zm.) oraz rozporządzeniem Rady (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 3821/85 z dnia 20.12.1985r.: przedsiębiorca posiadający licencję lub wykonujący przewóz na potrzeby własne ma obowiązek zapoznania kierowców w zakresie obsługi pojazdu oraz przestrzegania norm dotyczących czasu pracy kierowców. Powyższe przepisy tak normują czas pracy kierowców, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo podczas wykonywanego przejazdu. Wszelkie odstępstwa od tych norm mogą wpłynąć niekorzystnie na stan psychofizyczny kierowcy przez to na pogorszenie bezpieczeństwa podczas wykonywanego przewozu w tym na bezpieczeństwo kierowcy, pojazdu, przewożonego ładunku lub osób oraz innych użytkowników drogi.

W ramach argumentów natury ogólnej organ podniósł, że za działalność przedsiębiorstwa zawsze ponosi odpowiedzialność osoba, która je prowadzi - z podmiotowego punktu widzenia - przedsiębiorca i jego organy. To na nich spoczywa ciężar odpowiedzialności za ewentualne skutki działań osób, którymi w wykonywaniu działalności gospodarczej się posługują i to niezależnie od charakteru stosunku prawnego łączącego przedsiębiorcę z taką osobą. Reguła ta obowiązuje tak na gruncie prawa cywilnego, jak administracyjnego.

Odpowiedzialność przedsiębiorcy oparta jest na zasadzie ryzyka, a zatem zawsze ponosi on odpowiedzialność za ewentualne skutki działań osób (w tym kierowcy), którymi w wykonywaniu działalności gospodarczej się posługuje. To przedsiębiorstwo czerpie korzyści i ponosi ryzyko w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Organ zaznaczył też, iż zgodnie z art. 10 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. W sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 przedsiębiorstwo transportowe organizuje pracę kierowców, w taki sposób, aby kierowcy ci mogli przestrzegać przepisów rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 oraz przepisów rozdziału I] Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006r. Przedsiębiorstwo transportowe wydaje odpowiednie polecenia kierowcy i przeprowadza regularne kontrole przestrzegania przepisów rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 oraz przepisów rozdziału II Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. Przedsiębiorstwo transportowe odpowiada za naruszenia przepisów, których dopuszczają się kierowcy tego przedsiębiorstwa, nawet, jeśli naruszenie takie miało miejsce na terytorium innego Państw* Członkowskiego lub w państwie trzecim. Przedsiębiorstwa, spedytorzy, nadawcy ładunku, organizatorzy wycieczek, główni wykonawcy podwykonawcy oraz agencje zatrudniania kierowców zapewnią, aby uzgodnione umownie harmonogramy transportu były zgodne z przepisami niniejszego rozporządzenia. Przedsiębiorca winien dokonywać częstych kontroli czasu pracy i uprawnień kierowców wykonujących przewozy osób, powinien organizować prace kierowców w taki sposób, aby nie dochodziło do w/w naruszeń, strona ponosi odpowiedzialność za dobór osób, którymi się posługuje.

Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego zważył podsumowując, iż w przedmiotowym stanie faktycznym zachodzą przesłanki do uznania, iż kontrola w przedsiębiorstwie wykazała naruszenia przepisów ustawy o transporcie drogowym poprzez naruszenie przepisów ustawy o czasie pracy kierowców oraz wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych. Powyższe wynika z materiału dowodowego, a w szczególności z protokołu kontroli nr [...] z dnia [...] 2010r. oraz dokumentów okazanych podczas kontroli w przedsiębiorstwie, których kopie stanowią materiał dowodowy w sprawie. Zgodnie z art. 92 ust l i 2 ustawy o transporcie drogowym, kto wykonuje transport drogowy lub przewozy na potrzeby własne naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy podlega karze pieniężnej w wysokości od 50zł. do IS.OOOzł. Suma kar pieniężnych nałożonych podczas jednej kontroli nie może przekroczyć kwoty: 15.000 złotych - w odniesieniu do kontroli drogowej; 30.000 złotych - w odniesieniu do kontroli w przedsiębiorstwie. Konsekwencją tego rozwiązania jest treść odpowiedniej do naruszenia liczby porządkowej załącznika do w/w ustawy, który wskazaną w danej liczbie porządkowej karą pieniężną sankcjonuje dany rodzaj naruszenia. Wykazane naruszenia w odniesieniu do odpowiedniej liczby porządkowej załącznika do ustawy o transporcie drogowym stanowią w sumie kwotę 28650,- zł.

W odwołaniu M. G. wniósł o uchylenie decyzji organu I instancji i umorzenie postępowania administracyjnego. Odwołujący zarzucił decyzji organu I instancji naruszenie przepisów postępowania administracyjnego oraz art. 92 ustawy o transporcie drogowym. Uważał, iż w przedmiotowej sprawie powinien zostać zastosowany art. 92a ust. 4 ustawy o transporcie drogowym, w stosunku do naruszenia polegającego na nieprawidłowym operowanie przełącznikiem cyfrowego urządzenia rejestrującego umożliwiającym zmianę rodzaju aktywności kierowcy. Ponadto odwołujący wskazał, iż nie naruszył przepisów dotyczących wykonywania transportu drogowego lub przewozu na potrzeby własne z naruszeniem warunków dotyczących dokumentacji pracy kierowcy w zakresie: kierowania kierowcy na badania lekarskie i psychologiczne, gdyż niektórzy kierowcy nie wykonywali przewozu. Odnośnie braku wczytywania wymaganych danych z tachografu cyfrowego przedsiębiorca poinformował, iż we wrześniu 2010 r., doszło do awarii komputera, przez co zostały utracone niektóre dane.

Główny Inspektor Transportu Drogowego po rozpoznaniu odwołania wydał opisaną na wstępie decyzję, zmieniając decyzję w zakresie naruszenia polegającego na wykonywaniu transportu drogowego lub przewozu na potrzeby własne z naruszeniem warunków dotyczących dokumentacji pracy kierowcy, zauważając, że w stosunku do kierowców V. B., S. G. i V. M. nie można mówić o naruszeniu z w.w tytułu z uwagi na fakt, że ci kierowcy zostali zatrudnieni od 26.08.23010r., przy czym nie wykonywali żadnych przewozów drogowych. Tymczasem literalne brzmienie lp 1.8 ust. 1 załącznika do ustawy o transporcie drogowym stanowi, że kara jest nakładana za wykonywanie transportu drogowego lub przewozu na potrzeby własne. Kara wynosi zatem 6000 zł a nie , jak wskazał organ pierwszej instancji 7 500 zł.

W skardze na w.w decyzje M. G., w której skarży decyzję w części nakładającej karę pieniężna ponad 8000 zł zarzucił decyzji rażące naruszenie prawa materialnego tj. art. 92 a ustawy o transporcie drogowym poprzez jego błędną wykładnię, interpretację i nałożenie kary pieniężnej w sytuacji gdy stwierdzone naruszenia zostały popełnione przez kierowców na co pracodawca nie miał żadnego wpływu, naruszenie przepisów postępowania mogące mieć wpływ na wynik sprawy i nienależyte wyjaśnienie sprawy.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Wojewódzki Sąd Administracyjny zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia

30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270) sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej, a stosownie do przepisu art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Jednocześnie

w oparciu o art. 134 § 1 ustawy p.p.s.a Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami oraz powołaną podstawą prawną.

W ramach tak określonej kognicji Sąd bada czy przy wydaniu zaskarżonego aktu administracyjnego nie naruszono przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania. Wojewódzki Sąd Administracyjny badając, czy zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem bierze pod uwagę stan prawny obowiązujący w chwili wydania zaskarżonej decyzji.

Na podstawie § 1 Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 kwietnia 2011r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego ( Dz.U.2011.89.506) właściwym w sprawie jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zaskarżona decyzja została wydana na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001r. o transporcie drogowym, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji, czyli na dzień 14 lipca 2011r. Stąd też podstawą kontroli zaskarżonej decyzji jak również przedmiotem wykładni i orzecznictwa sądowego jest stan prawny obowiązujący na dzień 14 lipca 2011r., a więc dzień w którym zakończone zostało postępowanie administracyjne, a wydana decyzja uzyskała przymiot ostateczności. Ten stan prawny uległ zmianie z dniem 1 stycznia 2012r., a więc z datą wejścia w życie ustawy z dnia 16 września 2011r. zmieniającej ustawę o transporcie drogowym (Dz.U. nr 244. poz.1454 ). Zgodnie z art. 92 ustawy w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji ust 1. Kto wykonuje przewóz drogowy lub inne czynności związane z tym przewozem, naruszając obowiązki lub warunki wynikające z przepisów ustawy lub przepisów:

1) o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych,

1a) (201) o publicznym transporcie zbiorowym;

2) o czasie pracy kierowców,

3) o odpadach,

4) o ochronie zwierząt,

5) o ruchu drogowym oraz w zakresie ochrony środowiska, okresowych ograniczeń ruchu pojazdów na drogach lub zakazu ruchu niektórych ich rodzajów,

6) o bezpieczeństwie żywności i żywienia,

7) wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych,

8) wspólnotowych dotyczących przewozów drogowych

- podlega karze pieniężnej w wysokości od 50 złotych do 15.000 złotych.

2. Suma kar pieniężnych nałożonych podczas jednej kontroli nie może przekroczyć kwoty:

1) 15.000 złotych - w odniesieniu do kontroli drogowej;

2) 30.000 złotych - w odniesieniu do kontroli w przedsiębiorstwie.

W rozpoznawanej sprawie po przeprowadzonej kontroli w przedsiębiorstwie, za naruszenie różnych przepisów, została wymierzona karę pieniężna w wysokości 27150 złotych. Podkreślić należy, że Kontrola drogowa (lub kontrola w przedsiębiorstwie), w wyniku której stwierdzono naruszenie różnych przepisów prawa regulujących transport drogowy, powoduje wszczęcie jednej sprawy administracyjnej zapoczątkowanej omawianą kontrolą. Przedmiotem tej sprawy jest nałożenie kary pieniężnej za naruszenia prawa stwierdzone w wyniku przeprowadzonej kontroli. Zatem sprawa jest jedna, a naruszeń prawa badanych w toku tej sprawy może być wiele. W wyniku rozpoznania sprawy zgodnie z art. 92 ust. 1 i ust. 2 u.t.d., nałożona zostaje jedna kara pieniężna, którą wylicza się, co do zasady, poprzez zsumowanie kar za poszczególne naruszenia. Ta jedna kara pieniężna nie wynika jednak z prostego zsumowania kar za poszczególne naruszenia, bowiem jej górna granica jest zawsze ograniczona do kwoty określonej w ustawie Oznacza to, że niezależnie od ilości uchybień oraz wysokości kar za poszczególne uchybienia, kara orzeczona w wyniku jednej kontroli ma określoną górną granicę i nie może przekroczyć kwoty określonej w ustawie. Nie chodzi więc o wiele spraw i wiele pojedynczych kar, tylko o jedną sprawę spowodowaną niekorzystnym dla strony wynikiem kontroli oraz jedną karę za wszystkie stwierdzone uchybienia ( wyrok NSA z dnia 11 maja 2010, II GSK 583/09 ). Na tle tego stanu prawnego bezsporną jest zasada, że odpowiedzialność za naruszenie obowiązków lub warunków wynikających z przepisów ustawy, a związanych z przewozem drogowym ponosi przedsiębiorca, czyli osoba prowadząca działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu przewozu drogowego. Ta odpowiedzialność przedsiębiorcy w formie kary pieniężnej ma miejsce również wówczas gdy naruszenia obowiązków lub warunków dokonała osoba, którą posługuje się przedsiębiorca przy wykonywaniu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, niezależnie od charakteru tytułu prawnego jaki łączy te osoby. Ustawodawca dopuścił możliwość wyłączenia tej odpowiedzialności na zasadach określonych w art.92a ust.4 . Jak wynika z przepisu art. 92a ust.1, regulacja ta ma zastosowanie w przypadku gdy podczas kontroli drogowej zostaną stwierdzone naruszenia. Natomiast przepis art.92a ust.4 ustawy stanowił, że postępowania administracyjnego wobec przedsiębiorcy lub podmiotu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 3 ( podmioty nie będące przedsiębiorcami ), nie wszczyna się, jeżeli okoliczności sprawy i dowody jednoznacznie wskazują, że podmiot wykonujący przewóz nie miał wpływu na powstanie naruszenia.

Powyższe zasady odpowiedzialności znalazły swoje odzwierciedlenie i akceptację w orzecznictwie sądowym. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 lipca 2011r. II GSK 716/10 sformułował następujący pogląd "Za działalność przedsiębiorstwa wykonującego transport drogowy zawsze ponosi odpowiedzialność to przedsiębiorstwo i na nim spoczywa ciężar odpowiedzialności za ewentualne skutki działań osób, którymi w wykonywaniu działalności gospodarczej się posługuje i to niezależnie od charakteru stosunku prawnego łączącego przedsiębiorcę z taką osobą. Odpowiedzialność przedsiębiorcy prowadzącego usługi w zakresie transportu drogowego za czyny osób wykonujących transport drogowy w jego imieniu nie jest odpowiedzialnością absolutną za cudze czyny. Istnieje możliwość zwolnienia przedsiębiorstwa z odpowiedzialności za działania osób, którymi się posługuje w wykonywaniu działalności, jeżeli zostaną wykazane okoliczności wymienione w art. 92a ust. 4 i art. 93 ust. 7 u.t.d.

Podstawowe zarzuty podniesione w skardze dotyczą naruszenia art. 92a ust.4 ustawy, zdaniem skarżącego postępowanie wobec przedsiębiorcy nie powinno być wszczęte, albowiem nie miał wpływu na powstanie stwierdzonych uchybień, a także naruszenie art. 7, art. 77, 80 kpa poprzez m.innymi nie wyjaśnienie podnoszonych okoliczności o uszkodzeniu dysku twardego i płyty głównej komputera, co spowodowało utratę części danych. Podniesione zarzuty są niezasadne, przede wszystkim należy stwierdzić, że wyniki przeprowadzonej w dniach 15 do 19 listopada 2010r. kontroli w przedsiębiorstwie zostały zawarte w protokole kontroli do którego został dołączony wykaz dokumentów wykorzystanych w czasie kontroli ( k.1276 -1304 ). Protokół ten podpisany został przez B. T. osobę upoważnioną do reprezentowania w czasie kontroli skarżącego. Do protokołu kontroli nie zostały wniesione żadne zastrzeżenia, tym samym ustalenia poczynione w czasie kontroli, stwierdzone naruszenia przepisów, jak również uwagi i zalecenia pokontrolne nie były przez kontrolowanego kwestionowane. Jak wynika z protokołu kontroli i wykazu dokumentów stanowiących załącznik do protokołu, kwestia uszkodzonego dysku twardego i płyty głównej komputera nie była wówczas podnoszona, jak również nie była podnoszona w czasie całego postępowania przed organem I instancji tj do wydania decyzji w dniu [...] 2011r. Dopiero w odwołaniu od decyzji skarżący powołuje się na fakt uszkodzenia komputera i do odwołania dołącza pismo z daty 22 grudnia 2010r. podpisane przez Firmę Handlowo Usługową J. K. w którym stwierdzono, że w dniu 13 września miała miejsce awaria komputera w firmie skarżącego. W wyniku awarii uszkodzeniu uległy płyta główna i dysk twardy, a w związku z tym było możliwe odzyskanie tylko części danych, reszta danych została utracona (k. 1392 ). Powyższe okoliczności dobitnie wskazują , że zarzut dotyczący nieuwzględnienia faktu uszkodzenia komputera jest bezprzedmiotowy.

Niezasadny jest również zarzut dotyczący naruszenia art.92a ust.4 ustawy, poprzez niezastosowanie tego przepisu w rozpoznawanej sprawie. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że regulacja zawarta w przepisie art. 92a ustawy miała zastosowanie tylko do kontroli drogowej, a nie do kontroli w przedsiębiorstwie, co jednoznacznie wynika z treści ust.1 art. 92 a, która jest następująca " W przypadku gdy podczas kontroli drogowej zostaną stwierdzone naruszenia: "Powoływany art.92 a ust.4 ustawy ma również zastosowanie tylko w tych przypadkach gdy była przeprowadzana kontrola drogowa, a nie kontrola w przedsiębiorstwie. Tym samym podnoszone zarzuty dotyczące niezastosowania art. 92a ust. 4 ustawy są bezprzedmiotowe.

Tym samym tylko na marginesie sprawy, odnosząc się do przesłanek z art.92a ust.4 można stwierdzić, że w dyspozycji tego przepisu nie mieszczą się sytuacje, które są wynikiem zachowania kierowcy, ale które bezpośrednio wynikają z braku właściwych rozwiązań organizacyjnych w zakresie dyscyplinowania osób wykonujących na rzecz przedsiębiorcy usługi kierowania pojazdem. Także kwestie właściwego doboru pracowników (ryzyko osobowe) nie mieści się w zakresie regulacji art. 92a ust. 4. Rzeczą przedsiębiorcy jest właściwy dobór osób współpracujących. Przy zachowaniu należytej staranności, właściwego systemu motywacyjnego, szkoleniowego, czy innego rodzaju środków dyscyplinujących nie dochodziłoby do naruszeń przepisów ustawy o transporcie drogowym. Wymieniony przepis wyraźnie statuuje odpowiedzialność obiektywną. Nie wystarczy zatem wykazanie braku winy, lecz wymagane jest pozytywnie udowodnione podjęcie wszystkich niezbędnych środków w celu zapobieżenia powstaniu naruszenia prawa przy czym okoliczności objęte hipotezą przepisów art. 92a ust. 4 powinien udowodnić przedsiębiorca, gdyż to on wywodzi skutki prawne wynikające z tych przepisów, które zwalniają go od odpowiedzialności za wykroczenie kierowcy pojazdu. ( wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 września 2010r., LEX nr 759573 ). Podobnie w wyroku WSA w Warszawie z dnia 16 czerwca 2010r. sygn. VIII SA/Wa 197/10 ) w którym przyjęto: 1.Zarówno w art. 92a ust. 4 oraz art. 93 ust. 7 u.t.d. chodzi tylko i wyłącznie o zdarzenia nieoczekiwane i nadzwyczajne, a nie związane z doborem pracowników. 2. Nie wystarczy wykazanie braku winy, lecz wymagane jest pozytywnie udowodnione podjęcie wszystkich niezbędnych środków w celu zapobieżenia powstaniu naruszenia prawa. Do uwolnienia się od odpowiedzialności administracyjnoprawnej nie wystarcza wykazanie zastosowania wszystkich normalnych, rutynowych środków zabezpieczających, jeżeli sytuacja wymagała dodatkowych. Powyższe uwagi dotyczące wykładni art. 92a ust. 4 ustawy mają tylko charakter uzupełniający wyjaśniający, zważywszy, że zgodnie z hipotezą normy zawartej w przepisie art. 92a ma ona zastosowanie tylko w czasie kontroli drogowych, a nie w czasie kontroli w przedsiębiorstwie jak to miało miejsce w rozpoznawanej sprawie.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że zaskarżona decyzja wydana została zgodnie z prawem, a podnoszone w skardze zarzuty nie zasługiwały na uwzględnienie. W takich okolicznościach Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę oddalił.