Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Broda, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, Sędzia WSA Maria Taniewska - Banacka (spr.), Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z ewidencji instruktorów nauki jazdy oddala skargę.

Wnioskiem z dnia 5 lipca 2015 r. J. S. zwrócił się o wpis do ewidencji instruktorów nauki jazdy prowadzonej przez Starostę [...]. Do wniosku dołączył komplet dokumentów, w tym oświadczenie z dnia 30 czerwca 2016 r., iż nie był prawomocnie skazany za przestępstwa wymienione w art. 33 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (obecnie t.j.: Dz. U. 2016, poz. 627 z późn.zm.). Oświadczenie to zostało złożone po pouczeniu o odpowiedzialności karnej z art. 233 Kodeksu karnego i opatrzone podpisem J. S.

Decyzją Starosty [...] z dnia [...] r. znak: [...] J. S. został wpisany do ewidencji instruktorów nauki jazdy pod numerem [...].

W dniu [...] r. organ I instancji, w celu weryfikacji złożonego oświadczenia dot. niekaralności w zakresie przestępstw, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, wystąpił do Krajowego Rejestru Karnego.

Otrzymana odpowiedź z Krajowego Rejestru Karnego, zawierająca informacje o prawomocnym skazaniu J. S. za przestępstwa, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, stanowiła podstawę do wszczęcia postępowania z urzędu w przedmiocie skreślenia J. S. z ewidencji instruktorów nauki jazdy prowadzonej przez Starostę [...], o czym zawiadomiono stronę pismem z dnia [...] r.

Pismem z dnia [...] r. strona została poinformowana o zakończeniu postępowania dowodowego i możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów, przed wydaniem decyzji.

Strona nie skorzystała z tego prawa.

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] działając na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 przywołanej wyżej ustawy o kierujących pojazdami Starosta [...] skreślił J. S. z prowadzonej przez organ ten ewidencji instruktorów nauki jazdy, uzasadniając swoją decyzję uzyskaniem informacji, iż strona została prawomocnie skazana za przestępstwa, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o kierujących pojazdami.

Odwołanie od tej decyzji złożył J. S. W odwołaniu zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 46 ust. 1 pkt 2 i art. 33 ust. 1 ustawy o kierujących pojazdami poprzez błędną interpretację odpowiedzi udzielonej przez Krajowy Rejestr Karny co doprowadziło do przyjęcia błędnej podstawy do skreślenia z listy instruktorów nauki jazdy. Podniósł także, iż organ nie uwzględnił treści wyroku Sądu Rejonowego w M. zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego wskazując, że wskutek tejże zmiany nie orzeczono wobec niego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej. Wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji Starosty [...] i umorzenie postępowania w sprawie.

Po rozpoznaniu wniesionego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. decyzją z dnia [...] r. nr [...] utrzymało zaskarżoną doń decyzję pierwszoinstancyjną w mocy. W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami określa wymagania, jakie musi spełnić osoba, aby została wpisana do ewidencji instruktorów, prowadzonej przez starostę właściwego ze względu na miejsce ich zamieszkania. Jednym z licznych wymogów jest, aby osoba ubiegająca się o wpis do ewidencji instruktorów, nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za:

przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji,

przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej,

przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów,

prowadzenie pojazdu w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie po użyciu innego podobnie działającego środka,

przestępstwo umyślne przeciwko życiu i zdrowiu,

przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności.

Obowiązek spełniania wymogów określonych w powyższym przepisie nie dotyczy tylko okresu ubiegania się o wpis do ewidencji, ale całego okresu pozostawania w ww. ewidencji.

W przypadku niespełniania przez instruktora co najmniej jednego z wymagań określonych w art. 33 ust. 1 pkt 1 -8 starosta skreśla instruktora z ewidencji instruktorów, co następuje w drodze decyzji administracyjnej (art. 46 ust. 1 i 4 ustawy o kierujących pojazdami).

Przesłanką wszczęcia postępowania w przedmiotowej sprawie była informacja uzyskana z Krajowego Rejestru Karnego w postaci kartoteki karnej J. S., w której ujawniono prawomocne orzeczenia dotyczące jego osoby z roku 2013 i 2014 wraz z podaniem kwalifikacji prawnej czynu oraz podstawy prawnej orzeczonych kar. Z informacji tej wynika, iż J. S. został prawomocnie skazany za przestępstwa z art. 271 § 1, art. 272 Kodeksu karnego. Przestępstwa opisane w ww. przepisach zgrupowane są w rozdziale XXXIV Kodeksu karnego zatytułowanym "Przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów".

Zatem z treści dokumentu, jakim jest "Informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego" z dnia [...] r. Starosta powziął wiarygodną informację, iż J. S. został prawomocnie skazany za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów. Wypełnia to hipotezę normy prawnej zawartej w art. 46 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o kierujących pojazdami i nakłada na starostę obowiązek skreślenia osoby z prowadzonej przez starostę ewidencji instruktorów. J. S. nie spełnia bowiem warunku niekaralności za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów.

Odnosząc się do wniosku strony zawartego w odwołaniu, a dotyczącego dopuszczenia jako dowodu odpisu wyroku Sądu Okręgowego w C. z dnia [...] r., Kolegium nie widzi takiej potrzeby. Zgodnie bowiem z art. 78 § 1 k.p.a. żądanie strony dotyczące przeprowadzenia dowodu należy uwzględnić, jeżeli przedmiotem dowodu jest okoliczność mająca znaczenie dla sprawy. W myśl art. 78 § 2 k.p.a. organ może nie uwzględnić żądania, jeżeli żądanie to dotyczy okoliczności już stwierdzonych innymi dowodami. W niniejszej sprawie stan faktyczny sprawy - prawomocne skazanie J. S. za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów - został ustalony bezspornie na podstawie "Informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego" z dnia [...] r.

Pismem z dnia 10 marca 2016 r. J. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na ww. decyzję Kolegium domagając się jej uchylenia, a także uchylenia poprzedzającej ją decyzji pierwszoinstancyjnej oraz o umorzenie postępowania. Wniósł nadto o przeprowadzenie dowodu z treści wyroku Sądu Okręgowego w C. z dnia [...] r., sygn. akt [...] co do kwestii zmiany przez Sąd Okręgowy w C. wyroku Sądu Rejonowego w M. w zakresie pkt 8 poprzez uchylenie rozstrzygnięcia zawartego w pkt 8 wyroku Sądu Rejonowego w M. - celem wykazania, że nie orzeczono wobec niego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej w charakterze instruktora nauki jazdy.

Zaskarżonej decyzji zarzucił:

naruszenie art. 46 ust. 1, pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami poprzez błędne przyjęcie, że istnieją podstawy do skreślenia go z ewidencji instruktorów nauki jazdy,

naruszenie art. 33 ust. 1 tejże ustawy poprzez błędną interpretację odpowiedzi udzielonej przez Krajowy Rejestr Karny, a w konsekwencji błędne przyjęcie, że powyższa informacja daje podstawę do wydania zaskarżonej decyzji,

naruszenie art. 78 § 1 i 2 k.p.a. poprzez błędną interpretację treści ww. przepisu albowiem wniosek zawarty w odwołaniu z dnia 4 stycznia 2016 r. od decyzji Starosty [...] o dopuszczenie dowodu z wyroku Sądu Okręgowego w C. z dnia [...] r., wydanego w sprawie [...], dotyczył okoliczności mającej znaczenie dla sprawy, a jednocześnie okoliczność ta nie była stwierdzona innymi dowodami,

nieuwzględnienie treści wyroku Sądu Rejonowego w M., z dnia [...] r., sygn. akt [...] zmienionego ww. wyrokiem Sądu Okręgowego w C. w ten sposób, że uchylono rozstrzygnięcie zawarte w pkt 8 zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego, co w konsekwencji doprowadziło do błędnego przyjęcia, że istnieją podstawy do skreślenia skarżącego z ewidencji instruktorów nauki jazdy,

nieuwzględnienie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania, w tym przede wszystkim co do możliwości wykonywania przez niego zawodu instruktora nauki jazdy.

W uzasadnieniu wskazał m.in., iż wyrokiem Sądu Rejonowego w M. z dnia [...] r., wydanym w sprawie [...] został skazany za cyt. "drobne przestępstwa", a w pkt 8 ww. wyroku Sąd Rejonowy w M. orzekł wobec niego zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej. Jednakże na skutek odwołania Sąd Okręgowy w C. zmienił zaskarżony wyrok uchylając rozstrzygnięcie zawarte w pkt 8 zaskarżonego wyroku w przedmiocie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej związanej ze szkoleniem kierowców. W konsekwencji powyższego zakaz objęty pkt 8 wyroku Sądu Rejonowego w M. został uchylony, a to oznacza, zdaniem skarżącego, że brak jest podstaw do skreślenia go z ewidencji instruktorów nauki jazdy.

W odpowiedzi na skargę organ II instancji wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumenty, które zawarł był w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

W myśl art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j.: Dz. U. 2014, poz. 1647) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym zgodnie z § 2 tegoż artykułu kontrola, o której mowa, jest sprawowana pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sąd rozpoznaje sprawę rozstrzygniętą w zaskarżonej decyzji ostatecznej bądź w postanowieniu z punktu widzenia legalności, tj. zgodności z prawem całego toku postępowania administracyjnego i prawidłowości zastosowania przepisów prawa materialnego. Stosownie zaś do treści art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. 2016, poz. 718 z późn. zm. zwanej dalej: p.p.s.a.) sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz wskazaną podstawą prawną.

Przeprowadzone w określonych wyżej ramach badanie zgodności z prawem zaskarżonej decyzji wykazało, że nie jest ona dotknięta uchybieniami uzasadniającymi jej wzruszenie, w pełni odpowiada obowiązującemu prawu, a tym samym przedmiotowa skarga, zdaniem składu orzekającego, nie może zostać uwzględniona.

Przystępując do szczegółowych rozważań należy w pierwszej kolejności wskazać, podobnie jak uczyniły to w uzasadnieniach zaskarżonych decyzji obydwa orzekające w sprawie organy, iż art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami określa wymagania, jakie musi spełnić osoba, aby została wpisana do ewidencji instruktorów, prowadzonej przez starostę właściwego ze względu na miejsce ich zamieszkania. Jednym z licznych wymogów jest, aby osoba ubiegająca się o wpis do ewidencji instruktorów, nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów (art. 33 ust. 1 pkt 8 lit. c/ ww. ustawy)

Obowiązek spełniania wymogów określonych w powyższym przepisie nie dotyczy tylko okresu ubiegania się o wpis do ewidencji, ale całego okresu pozostawania w ww. ewidencji.

Obowiązek czuwania nad umiejętnościami, sumiennością i należytym wykonywaniem obowiązków instruktora został powierzony staroście, który w przypadku m.in. niespełniania przez instruktora co najmniej jednego z wymagań określonych w art. 33 ust. 1 pkt 1 -8 skreśla instruktora z ewidencji instruktorów, co następuje w drodze decyzji administracyjnej (art. 46 ust. 1 i 4 ustawy o kierujących pojazdami).

Przenosząc powyższą regulację na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że okolicznością bezsporną jest, iż w dniu 30 czerwca 2015 r. J. S., ubiegający się o wpis do ewidencji instruktorów, podpisał, pod rygorem odpowiedzialności karnej, oświadczenie, iż nie był prawomocnie skazany za wyliczone w oświadczeniu przestępstwa, w tym za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów.

Jak jednak wynika z pozyskanej przez Starostę [...] informacji z Krajowego Rejestru Karnego w rzeczywistości J. S. w latach 2013-2014 parokrotnie prawomocnymi wyrokami skazywany był za przestępstwa z art. 270 Kodeksu karnego, które to przestępstwo należy, stosownie do systematyki ww. kodeksu, do przestępstw przeciwko wiarygodności dokumentów. Wśród szeregu wymierzających mu kary prawomocnych wyroków figuruje m.in. wskazany w skardze wyrok Sądu Rejonowego w M. z dnia [...] r. sygn. akt [...] orzekający, jak wynika z ww. informacji z Krajowego Rejestru Karnego, karę pozbawienia wolności i grzywnę za przestępstwa m.in. z art. 270 k.k..

Ujawnienie wskazanych faktów, podanych w informacji uzyskanej z Krajowego Rejestru Karnego w postaci kartoteki karnej J. S., z której wynika prawomocne skazanie za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, obligowało Starostę [...] do wszczęcia przedmiotowego postępowania i skreślenia skarżącego z ewidencji instruktorów nauki jazdy. Poprawnie zatem Kolegium zaskarżoną doń decyzję pierwszoinstancyjną utrzymało w mocy, klarownie wykazując w uzasadnieniu oparte na analizie stanu faktycznego i prawnego motywy przyjętego rozstrzygnięcia.

Bez znaczenia prawnego są natomiast sformułowane w skardze wywody i wnioski dotyczące wyroku Sądu Rejonowego w M. z dnia [...] r. sygn. akt [...] i podnoszony przez skarżącego fakt uchylenia przez sąd II instancji punktu orzekającego karę zakazu prowadzenia działalności gospodarczej. Jak to bowiem wskazano powyżej przesłanką obligującą organ do skreślenia skarżącego z ewidencji instruktorów nie był orzeczony przez Sąd Rejonowy w M. zakaz prowadzenia działalności gospodarczej lecz prawomocne skazanie skarżącego za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów. Te zaś okoliczności wynikają niezbicie z informacji z Krajowego Rejestru Karnego. W konsekwencji fakt uchylenia sformułowanego w wyroku pierwszoinstancyjnym zakazu prowadzenia działalności gospodarczej nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

W konsekwencji zarzuty skargi odnośnie naruszenia, zdaniem skarżącego, przepisów ustawy o kierujących pojazdami i przepisów proceduralnych poprzez nieuwzględnienie faktu uchylenia przez Sąd Okręgowy ww. zakazu, nie znajdują oparcia w obowiązującym stanie prawnym i nie mogą zostać uwzględnione. Wbrew nadto zarzutowi skargi uzasadnienie zaskarżonej decyzji w pełni wyjaśnia, czyniąc to klarownie i przywołując odnośne normy, z jakich przyczyn wniosek skarżącego o dopuszczenie dowodów z wyroków karnych nie został pozytywnie załatwiony.

W konsekwencji przedstawionych wyżej wywodów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach nie uwzględnił skargi uznając ją za niezasadną i na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.