Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Statut gminy nie może obejmować materialnych aspektów obywatelskiego prawa do informacji publicznej. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej, ustawodawca inaczej traktuje dostęp do posiedzeń kolegialnych organów władzy pochodzących z powszechnych wyborów. Dostępu tego ustawodawca nie ogranicza - w art. 7 ust. 1 pkt 3 czy też w art. 19 - różnymi uwarunkowaniami, jak to czyni w przypadku informacji publicznej, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 w zw. z art.10 i 11 tej ustawy. W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro istnieje bezpośredni dostęp do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów (w postaci wstępu na nie), to brak podstaw, aby nie udostępniać niezwłocznie materiałów dokumentujących te posiedzenia, w tym dokonywanych nagrań.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant St. sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 września 2009 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie informacji publicznej 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Ozimka z dnia [...], nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego A. S. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 16 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), Burmistrz Ozimka odmówił A. S. udostępnienia informacji publicznej. W uzasadnieniu organ podniósł, że A. S., powołując się przepis art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zwrócił się pismem z dnia 2 kwietnia 2009 r. do Burmistrza Ozimka o przesłanie na jego adres nagrania z sesji Rady Miejskiej w Ozimku, która odbyła się w dniu 30 marca 2009 r., na płycie CD lub DVD. Organ postanowił o odmowie wnioskowanej informacji, wyjaśniając jednocześnie, że obowiązek udostępniania informacji publicznej przez władze publiczne nie dotyczy informacji ogólnodostępnej, bądź informacji publicznej znajdującej się już w posiadaniu wnioskującego o jej udostępnienie. Protokoły posiedzeń Rady Miejskiej są zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej (B.I.P.) zaraz po przyjęciu ich przez Radę, można otrzymać również ich kserokopię i stanowią informację ogólnodostępną. Organ dodał, że protokół z posiedzenia Rady odbytej w dniu 30 marca 2009 r., zostanie przedłożony Radzie Miejskiej na najbliższej sesji, planowanej w dniu 27 kwietnia 2009 r. Ponadto Burmistrz wskazał, że przepisy prawne nie zobowiązują do udostępniania nagrań magnetofonowych, CD bądź DVD. Nagrania przebiegu posiedzenia Rady służą jedynie jako środek techniczny, ułatwiający sporządzanie protokołów i nie stanowią "dokumentacji oficjalnej."

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł A. S., akcentując, że dostępność protokołu sesji Rady Miejskiej w Ozimku pozostaje bez związku z jego wnioskiem, gdyż domagał się udostępnienia nagrania sesji a nie protokołu sesji. Nagranie to, w dniu złożenia wniosku nie było ogólnie dostępne, ani też nie pozostawało w jego posiadaniu, stanowi informację publiczną i podlega udostępnieniu. Dodał, że uprzednio uzyskał nagranie przebiegu posiedzenia Komisji Rewizyjnej Rady Miejskiej w Ozimku, stąd odmowa udostępnienia nagrania przebiegu sesji Rady Miejskiej jest dla niego niezrozumiała. Zdaniem skarżącego, takie zachowanie organu jest nielogiczne.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, po rozpatrzeniu powyższego odwołania, postanowiło uchylić zaskarżona decyzję w całości i umorzyć postępowanie pierwszej instancji. W uzasadnieniu Kolegium wskazało na definicję informacji publicznej z art. 1 ust. 1 ustawy oraz podkreśliło, że każdemu przysługuje prawo dostępu do informacji publicznej (art. 2 ust. 1), zwane dalej "prawem do informacji publicznej." Prawo to obejmuje m.in. uprawnienia do wglądu do dokumentów urzędowych i dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów (art. 3 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 ustawy). Kolegialne organy władzy publicznej pochodzące z powszechnych wyborów sporządzają i udostępniają protokoły lub stenogramy swoich obrad chyba, że sporządzą i udostępnią materiały audiowizualne lub teleinformatyczne rejestrujące w pełni te obrady (art. 19 ustawy). Nawiązując do podania A. S., organ odwoławczy stwierdził, że zawiera ono żądanie udostępnienia informacji publicznej o przebiegu sesji Rady Miejskiej w Ozimku utrwalonej w postaci nagrania, czyli informacje o zdarzeniach, które miały miejsce podczas obrad Rady, a zatem osoba zainteresowana jest uprawniona do zapoznania się z nimi.

Organ dodał, że na zasadzie art. 11b ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), jawność działania organów gminy obejmuje w szczególności prawo obywateli do uzyskiwania informacji, wstępu na sesje rady gminy i posiedzenia jej komisji, a także dostępu do dokumentów wynikających z wykonywania zadań publicznych, w tym protokołów posiedzeń organów gminy i komisji rady gminy. Zasady dostępu do dokumentów i korzystania z nich określa statut gminy. Kolegium podkreśliło, że w myśl § 35 załącznika nr 8 "Regulamin pracy Rady Miejskiej w Ozimku" do Statutu Gminy Ozimek, z każdej sesji Rady sporządza się odrębny protokół, który stanowi urzędowe potwierdzenie przebiegu obrad. Na następnej sesji radni mogą zgłaszać uwagi i poprawki do protokołu. Protokół z obrad sesji wymaga zatwierdzenia na kolejnej sesji. Ponadto Statut ten przewiduje utrwalanie przebiegu sesji Rady Miejskiej wyłącznie w formie protokołu. Kolegium stwierdziło, że stosowanie dostępnych obecnie metod zapisu dźwięku lub obrazu w celu udokumentowania obrad Rady jest dopuszczalne w świetle ustawy, ale nie jest obowiązkowe - art. 19 ustawy. W tej sprawie organ przyjął, że nagranie przebiegu posiedzenia "to środek techniczny ułatwiający sporządzenie protokołu," nie stanowi ono jednak oficjalnej dokumentacji. W ocenie Kolegium, skoro takie nagranie ma charakter wyłącznie pomocniczy przy spisywaniu protokołu posiedzenia, to nie stanowi ono dokumentu, nie istnieje obowiązek przechowywania tego nagrania, a organ nie jest zobowiązany do udostępniania nagrań na wniosek dotyczący informacji publicznej.

Organ odwoławczy podniósł, że istotna dla sprawy sesja Rady została przeprowadzona 30 marca 2009 r., wniosek o udostępnienie nagrania obrad wpłynął do Urzędu Miasta Ozimka 9 kwietnia 2009 r., a decyzja Burmistrza Ozimka została podjęta 17 kwietnia 2009 r. W dniu wydania decyzji Burmistrza, protokół sesji oczekiwał na zatwierdzenie przez Radę i nie został jeszcze opublikowany w Biuletynie. Natomiast nagrania przebiegu sesji Rady nie są publikowane. Informacja publiczna, która nie została udostępniona w B.I.P. jest udostępniana na wniosek, bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku (art. 10 ust. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy). W świetle powyższych przepisów, w ocenie Kolegium, o ile w tamtym czasie nagranie to jeszcze istniało, Burmistrz obowiązany był do udostępnienia. Kolegium stwierdziło, że stan faktyczny sprawy, w dniu orzekania przez organ odwoławczy jest inny. Protokół sesji Rady z dnia 30 marca 2009 r., został przyjęty na sesji Rady w dniu 27 kwietnia 2009 r. i opublikowany w B.I.P. dnia 5 maja 2009 r. Rozpatrując przedmiotową sprawę w dniu 18 maja 2009 r. Kolegium uznało, że wskutek upływu czasu informacja publiczna o przebiegu sesji Rady z dnia 30 marca 2009 r. stała się informacją ogólnodostępną. Wobec powyższego Kolegium przyjęło, że skoro treść protokołu sesji Rady została ujawniona w B.I.P., to informacja o przebiegu sesji Rady należy do kategorii informacji publicznej ogólnodostępnej i taka informacja nie podlega udostępnieniu na wniosek (art. 10 ustawy). Zatem nagranie przebiegu sesji, sporządzone wyłącznie w celu przygotowania protokołu, nie podlega obowiązkowi udostępnienia. Kolegium dodało, że w "zaistniałej sytuacji", postępowanie w sprawie o udzielenie informacji publicznej na wniosek A. S. stało się bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 105 § 1 K.p.a. i podlega umorzeniu.

Skargę na powyższą decyzję złożył A. S., wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji, przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów sądowych. W uzasadnieniu skargi zarzucił organom błędną interpretację przepisów ustawy. Zaakcentował, że w jego ocenie należy przyjąć, iż przebieg posiedzenia Rady Miejskiej w Ozimku (jako działalność organów samorządu terytorialnego), który został utrwalony w formie nagrania, stanowi informacje wytworzoną przez władzę publiczną. Uznał, że organ odwoławczy błędnie przyjął, że nagrywanie przebiegu posiedzenia Rady służy jedynie jako środek techniczny ułatwiający sporządzenie protokołu i nagraniu temu nie można przypisać przymiotu dokumentu. W ocenie skarżącego, interpretacja ta jest niewłaściwa i "niczym nieuzasadniona." Za informację publiczną należy uznać, każdą informację wytworzoną przez władzę publiczną bez znaczenia, w jakim celu i przez kogo została wytworzona. W tej sprawie, nagranie z posiedzenia Rady zostało sporządzone w konkretnym celu, tj. ułatwienie sporządzenia protokołu. Wobec powyższego, skoro treść protokołu jest pochodną treści nagrania, to implikuje to stwierdzenie, iż zarówno jeden jak i drugi dokument stanowi informację publiczną. Tym samym informacja powinna zostać udostępniona na wniosek, a ponadto nagranie posiedzenia Rady nie jest ogólnie dostępne. W niniejszej sprawie, informację publiczną stanowi treść nagrania. Nagranie z kolei jest wykorzystywane do sporządzenia protokołu, którego to obowiązek udostępniania nałożył na gminę ustawodawca (art. 11 b ustawy o samorządzie gminnym). Skarżący dodał, że wymienione dwie formy udostępnienia informacji (nagranie i protokół) różnią się znacznie od siebie, głównie w przedmiocie jakości przekazanych informacji. Znacznie dogodniejszym sposobem jest nagranie, gdyż w tym wypadku informacja jest relatywnie odzwierciedlana. "Nie można natomiast tego do końca powiedzieć o protokole, gdzie zawsze to w trakcie jego sporządzania mogą "wkraść" się pomyłki." Nagranie natomiast odzwierciedla wydarzenie będące informacją publiczną w całości, stąd nie ma podstaw, aby odmawiać jej udostępnienia.

W odpowiedzi na skargę, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu wniosło o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Ustosunkowując się do zarzutów skargi, Kolegium zaakcentowało, ze dokumentem urzędowym odzwierciedlającym zdarzenie, które miały miejsce podczas sesji Rady jest protokół, a jego treść jest ogólnie dostępna, poprzez B.I.P. Nagranie natomiast nie stanowi oficjalnej formy dokumentowania posiedzenia Rady.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz.1269 ze zm.), sądy administracyjne kontrolują działalność administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, iż w postępowaniu sądowym nie mogą być brane pod uwagę argumenty natury słusznościowej czy celowościowej. Badana jest legalność decyzji, czyli jej zgodność z przepisami prawa i prawidłowość przyjętej przez organ procedury, która doprowadziła do wydania zaskarżonej decyzji.

Dokonując pod tym kątem oceny stanu faktycznego i prawnego niniejszej sprawy Sąd uznał, że skargę należy uwzględnić.

Przedmiotem rozpoznania była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...], wydana na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 K.p.a. Decyzją tą Kolegium postanowiło: uchylić zaskarżoną decyzję Burmistrza Ozimka z dnia [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej i umorzyć postępowanie pierwszej instancji.

Rozważania rozpocząć należy od wskazania, że postępowanie administracyjne w tej sprawie zastało wszczęte na wniosek strony. A. S., powołując się na przepis art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz.1198 ze zm.), zwrócił się do Burmistrza Ozimka o przesłanie nagrania z sesji Rady Miejskiej w Ozimku, w postaci płyty CD lub DVD. Organy orzekające w sprawie zgodnie przyjęły, że żądanie nagrania przebiegu posiedzenia rady służą jedynie jako środek techniczny ułatwiający sporządzenie protokółu, nagranie nie stanowi "dokumentacji oficjalnej", a ponadto przepisy prawne nie zobowiązują do udostępniania nagrań. Zaakcentowano, że w świetle załącznika do Statutu Gminy – Regulaminu pracy Rady Miejskiej w Ozimku, z każdej sesji sporządza się odrębny protokół, który stanowi urzędowe potwierdzenie przebiegu obrad, przy czym radni mogą zgłaszać uwagi i poprawki do niego a następnie protokół ten jest zatwierdzany na następnej sesji. Po zatwierdzeniu podlega ogłoszeniu i wówczas stanowi informację ogólnodostępną.

W świetle powyższego, w pierwszej kolejności należało ocenić, czy żądane nagranie sesji rady miejskiej stanowi informację publiczną. Pojęcie informacji publicznej ustawodawca zawarł w art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Na zasadzie przywołanych przepisów, informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, a w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6 tej ustawy. Przy czym art. 6 tej ustawy konkretyzuje przedmiot informacji publicznej w sposób przykładowy, ale nie tworzy zamkniętego katalogu źródeł i rodzajów informacji. Z uwagi na sformułowania tych przepisów, informację publiczną stanowi wszystko, co wiąże się bezpośrednio z funkcjonowaniem i trybem działania podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Do kręgu tych podmiotów niewątpliwie należą organy gminy - art. 4 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Organem gminy jest rada gminy, zatem przebieg sesji rady stanowi informację publiczną i każdy ma prawo dostępu do takiej informacji - art. 2 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 61 Konstytucji RP, prawo do informacji jest publicznym prawem obywatela, realizowanym na zasadach skonkretyzowanych w ustawie o dostępie do informacji publicznej. Stąd prawo do informacji jest zasadą, a wyjątki od niego mogą być interpretowane wyłącznie ściśle (zob. wyrok NSA z 7 marca 2003 r., II SA 3572/02 – LEX nr 144641).

Odnotować również trzeba, że na zasadzie art. 11b ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), działalność organów gminy jest jawna, a więc także i rady gminy jest jawna. Z kolei art. 7 ustawy o dostępie do informacji publicznej określa sposoby udostępniania informacji, wśród których wymienia się wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów (art. 3 ust. 1 pkt 3 tej ustawy) i udostępnianie materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych dokumentujących te posiedzenia. Skoro w powyższym przepisie jest mowa o prawie "dostępu" oznacza to obowiązek udostępnienia wszelkich materiałów dokumentujących sesje rady gminy, w tym nagrań CD bądź DVD, o ile w ten sposób dokumentuje się także posiedzenia.

Mając na uwadze przywolane regulacje prawne, skarżący zasadnie podnosił, że naruszone zostały przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej, poprzez odmowę udostępnienia jemu nagrań posiedzenia sesji rady. W rozpatrywanej sprawie oznacza to obowiązek Burmistrza Ozimka udostępnienia wszelkich materiałów dokumentujących sesję rady gminy, w tym również nagrań sesji, za wyjątkiem tajności obrad. Kwestie dostępu do informacji i jawność posiedzeń organów gminy zostały rozstrzygnięte w ustawie o samorządzie gminnym, natomiast definicję informacji publicznej zawiera ustawa o dostępie do informacji publicznej. Statut gminy nie stanowi zatem o zakresie przedmiotowym informacji publicznej lecz określa zasady dostępu do dokumentów i korzystania z nich (art. 11b ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym). Przywołany przepis stanowi umocowanie wyłącznie do określenia w statucie aspektów proceduralnych, wskazujących na ogólne reguły czy techniczne możliwości zapoznania się z treścią informacji publicznej, i to w taki sposób, aby urzeczywistniały obywatelskie prawo do informacji publicznej.

Dlatego też, brak było podstaw prawnych do odmowy udostępnienia nagrań sesji poprzez tłumaczenie, że służy ono jako środek techniczny, ułatwiający sporządzenie protokółu, natomiast dokumentem urzędowym potwierdzającym przebieg sesji jest protokół posiedzenia. Skarżący we wniosku żądał udostępnienia informacji publicznej - nagrania sesji a nie protokółu. Bezpodstawne jest powoływanie się na statut gminy, który wskazuje na protokół, jako dokument "stanowiący urzędowe potwierdzenie przebiegu obrad". Zauważyć należy, że protokół ten, zgodnie ze statutem, wymaga zatwierdzenia na następnej sesji, a zatem do czasu jego zatwierdzenia obywatele pozbawieni zostaliby prawa do uzyskania informacji o działalności organu władzy publicznej. Statut gminy nie może obejmować materialnych aspektów obywatelskiego prawa do informacji publicznej. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej, ustawodawca inaczej traktuje dostęp do posiedzeń kolegialnych organów władzy pochodzących z powszechnych wyborów. Dostępu tego ustawodawca nie ogranicza - w art. 7 ust. 1 pkt 3 czy też w art. 19 - różnymi uwarunkowaniami, jak to czyni w przypadku informacji publicznej, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 w zw. z art.10 i 11 tej ustawy. W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro istnieje bezpośredni dostęp do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów (w postaci wstępu na nie), to brak podstaw, aby nie udostępniać niezwłocznie materiałów dokumentujących te posiedzenia, w tym dokonywanych nagrań. Dodać trzeba, że przywołane wyżej przepisy art. 10 i 11 ustawy dotyczą innych kategorii informacji publicznej, tj. informacji, które nie zostały udostępnione w B.I.P., ani nie wyłożone, wywieszone lub zainstalowane w miejscach ogólnie dostępnych. Chodzi zatem w tych przypadkach o informacje pochodzące od organów władzy, ale innego rodzaju niż materiały dokumentujące posiedzenia organów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy.

W rozpoznawanej sprawie bezsporną okolicznością jest fakt, że w dacie żądania, nagranie sesji rady istniało i było w posiadaniu organu, od którego wnioskodawca żądał udostępnienia nagrania, a zatem organ był zobowiązany do jego udostępnienia, bez względu na to, jakiemu celowi nagranie to służy.

Nagranie posiedzenia sesji rady jest niewątpliwie materiałem odzwierciedlającym przebieg sesji i dokonanych czynności rady, a zatem świadczy o działalności kolegialnego organu. Na zasadzie art. 1 ust. 1 ustawy należy przyjąć, że materiały i dokumenty tworzone podczas posiedzenia kolegialnego organu władzy publicznej stanowią informację o sprawach publicznych. Nagranie posiedzenia sesji rady, na płycie CD lub DVD, dotyczy sfery faktów, stanowi zatem informację publiczną. Nie stanowi usprawiedliwienia dla odmowy udzielenia informacji publicznej, określony w statucie gminy aspekt proceduralny, w postaci konieczności sporządzenia protokółu z każdej sesji, wnoszenia przez radnych uwag do niego oraz wymóg zatwierdzenia protokółu na następnej sesji. Skoro wnioskodawca nie otrzymał żądanej informacji i nie ma także innego trybu dostępu do nagrania, to na etapie postępowania odwoławczego nie zachodzi okoliczność uzasadniająca uchylenia decyzji odmownej organu pierwszej instancji i umorzenia postępowania z tego powodu, że w dacie orzekania przez organ drugiej instancję, został ogłoszony protokół z sesji rady w B.I.P., tzn. że funkcjonuje w obiegu publicznym. W świetle przedstawionego stanu prawnego i faktycznego, brak było podstaw do zastosowania przez organ odwoławczy przepisu art. 105 § 1 K.p.a., na który powoływał się organ w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Zauważyć ponadto należy, że oba organy orzekające, wydając swoje rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, wbrew treści art. 7 K.p.a. nie podjęły wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stany faktycznego oraz załatwienia sprawy mając m. in. na względzie słuszny interes obywatela. Wbrew treści art. 77 K.p.a. nie zebrały w sposób wyczerpujący i nie rozpatrzyły całego materiału dowodowego.

Reasumując, podkreślić należy, że prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji publicznej, zawierającej aktualną wiedzę o sprawach publicznych a organ administracji publicznej jest zobowiązany do udostępniania źródeł informacji publicznej, bowiem informacją jest nie tylko prawo do informacji przetworzonej, ale także prawo wglądu do dokumentów i dostępu do materiałów z posiedzeń kolegialnych organów władzy, będących w ich posiadaniu (art. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej). Prawo do informacji publicznej realizuje się także poprzez dostęp do nagrań posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, bez względu na okoliczność, w jakim celu nagranie to organ wykonał. Przeszkodą dostępu do wykonanego nagrania posiedzenia sesji rady, nie może być zapis statutu gminy stanowiący, że protokół z sesji rady jest urzędowym potwierdzeniem przebiegu obrad.

Z powyższych względów, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), orzeczono jak w sentencji wyroku. Uchylenie decyzji organu pierwszej instancji wynika z art. 135 tej ustawy. W kwestii wykonalności zaskarżonej decyzji orzeczono na zasadzie art. 152, a o zwrocie kosztów postępowania na podstawie art. 200 P.p.s.a.