Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Nie ma żadnych podstaw, aby uznać, że raz przeprowadzona procedura uzgodnienia projektu regulaminu obejmowała późniejsze zmiany wprowadzone podczas obrad rady gminy nad danym aktem prawa miejscowego. Obowiązek konsultacji z organizacją związkową (organizacjami związkowymi) zmienionego projektu regulaminu wynagradzania jest w tym rozumieniu bezwzględny. Obowiązek ten cechuje także uprzedniość co oznacza, że rada gminy może debatować tylko nad wcześniej uzgodnionym projektem aktu. Jeśli podczas obrad rady dostrzeżona zostanie potrzeba zmiany skonsultowanych uregulowań, należy procedurę uzgodnieniową ponowić. Nie ma przy tym znaczenia zakres dokonywanych w projekcie przez radę gminy zmian. Może ona uczynić przedmiotem swych obrad tylko treść uzgodnionego wcześniej aktu prawa miejscowego, a zatem tyle, aż tyle i tylko tyle treści, ile wynika z projektu wcześniej doręczonego związkom zawodowym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz (spr) Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 lipca 2009 r. sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Miasta Kędzierzyna - Koźla z dnia 5 lutego 2009 r., nr XXXVI/427/09 w przedmiocie regulaminu wynagradzania nauczycieli 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2) określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w całości.

Przedmiotem skargi Wojewody Opolskiego jest uchwała Rady Miasta Kędzierzyna – Koźla z dnia 5 lutego 2009 r. nr XXXVI/427/09 w sprawie ustalenia regulaminu określającego niektóre zasady wynagradzania za pracę, wysokość i szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom dodatków do wynagrodzenia oraz podwyższenie minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli.

Uchwałą z dnia 5 lutego 2009 r. Nr XXXVI/427/09 Rada Miasta Kędzierzyna – Koźla uchwaliła regulamin określający zasady wynagradzania za pracę wysokość i szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom dodatków do wynagrodzenia oraz podwyższenie minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli. Jako podstawę prawną wydanego aktu powołano art. 30 ust. 6, ust. 10 i ust. 10 a ustawy z dnia 26 stycznia1982 r. Karta Nauczyciela. W treści uchwały podkreślono, że Rada Miasta Kędzierzyna – Koźla podjęła ją po uzgodnieniu z organizacjami związkowymi a w szczególności: Zarządem Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego w Kędzierzynie – Koźlu, Międzyzakładową Organizacją Związkową NSZZ "Solidarność" Pracowników Oświaty i Wychowania w Kędzierzynie – Koźlu oraz Zarządem Związku Zawodowego Pracowników Samorządowych w Kędzierzynie – Koźlu.

W uchwale tej uregulowano następujące kwestie. W rozdziale I "Postanowienia wstępne" Rada określiła słownik pojęć używanych w dalszej jej treści, w rozdziale II określono zasady przyznawania dodatku funkcyjnego, w rozdziale III ujęto zasady przyznawania dodatku motywacyjnego, w rozdziale IV ustalono zasady przyznawania dodatków za warunki pracy, w rozdziale V określono wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw a w rozdziale VI określono podwyższenie minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego. W ostatnim rozdziale "Postanowienia końcowe" określono datę wejścia w życie uchwały.

Z protokołu z sesji Rady Miasta Kędzierzyna – Koźla z dnia 5 lutego 2009 r., w części 4. 4, wynika przebieg debaty i głosowania nad tym punktem porządku obrad rady, który był związany z uchwaleniem spornego regulaminu. W protokole wpisano, że w czasie posiedzenia Rady zgłoszono wniosek o zmianę projektu uchwały w części dotyczącej § 9 ust. 1 pkt 11, który pierwotnie miał następujące brzmienie:

"§ 9 ust. 1 . Dodatek motywacyjny przyznawany jest nauczycielowi za osiągnięcia w realizowanym procesie dydaktycznym, osiągnięcia wychowawczo opiekuńcze, wprowadzenie innowacji pedagogicznych, skutkujących efektami w procesie kształcenia i wychowania, zaangażowanie w realizacje zadań i obowiązków związanych z powierzonym stanowiskiem oraz realizowanie w szkole zadań edukacyjnych wynikających z przyjętych przez organ prowadzący priorytetów w realizowanej lokalnej polityce oświatowej, w tym : (...) pkt 11 aktywną, społeczną działalność na rzecz oświaty w strukturach społecznych samorządu gminnego stowarzyszenia, w organizacjach związkowych oraz innych organizacjach oświatowo wychowawczych na wszystkich szczeblach ich działalności."

W przedstawionym brzmieniu tej części projektu regulaminu jeden z radnych zawnioskował wykreślenie słów "w organizacjach związkowych" i taką zmianę podano pod głosowanie Rady bez ponownego zwracania się do organizacji związkowych o konsultację zmienionego regulaminu zapisu.

Wojewoda Opolski zarzucił skarżonej uchwale istotne naruszenie prawa w szczególności art. 30 ust 6 a ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (tekst jednolity Dz. U z 2006 r. Nr 97 poz. 674 ze zm.) i wniósł o stwierdzenie nieważności tejże uchwały.

W uzasadnieniu skargi Wojewoda Opolski, po przedstawieniu zapisów art. 30 ust. 6 i ust. 6 a ustawy Karta Nauczyciela, stwierdził, że procedura podjęcia uchwały została naruszona przez brak uzgodnienia jej ostatecznej treści ze związkami zawodowymi zrzeszającymi nauczycieli. Podkreślono, że tryb uzgadniania projektów aktów prawnych ze związkami zawodowymi zawarty jest w ustawie z 26 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U z 2001 r. Nr 79 poz. 854 ze zm.). Zgodnie z art. 19 ust. 2 tej ustawy organy samorządu terytorialnego kierują założenia albo projekty aktów prawnych o których mowa w ustępie 1, to jest w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych, do odpowiednich władz statutowych związku, określając termin przedstawienia opinii nie krótszy niż 30 dni. Bieg terminu na przedstawienie opinii liczony jest od dnia następującego po dniu doręczenia założeń albo projektu wraz z pismem określającym termin przedstawienia opinii. Nieprzedstawienie opinii w wyznaczonym terminie uważa się za rezygnację z prawa jej wyrażenia. W razie rozbieżności stanowisk związek może przedstawić swoją opinię na posiedzeniu właściwej komisji samorządu terytorialnego.

Skarżący zwrócił uwagę, że zapis art. 30 ust. 6 a Karty Nauczyciela nie wymaga uzyskania zgody związków zawodowych na przedstawiony projekt regulaminu. Jednakże prawidłowe wypełnienie tego obowiązku wymaga przestrzegania procedury dochodzenia do wspólnego stanowiska. Wojewoda Opolski zwrócił uwagę na orzeczenie NSA z 5 września 2007 r., w myśl którego, przepis art. 19 ustawy o związkach zawodowych ma charakter samoistny i generalny i odnosi się do wszystkich aktów prawnych jakie regulują kwestie objęte zadaniami związków zawodowych. Według skarżącego tryb uzgadniania ze związkami zawodowymi projektów aktów prawnych podejmowanych przez organy samorządu terytorialnego należy uznać za kwalifikowaną formę zasięgania opinii, gdyż dla prawidłowego jej zrealizowania konieczne jest skierowanie projektu aktu prawnego do odpowiednich władz statutowych związków zawodowych, upływ czasu przewidzianego na zajęcie stanowiska oraz uzyskanie zgody albo dokonanie szczegółowo uregulowanych czynności w razie rozbieżności stanowisk co do opiniowanego projektu.

Dalej zauważono, że w rozpatrywanej sprawie procedura uzgadniania ze związkami zawodowymi projektu uchwały zawierającego regulamin wynagradzania nauczycieli, prowadzona przez Prezydenta Kędzierzyna – Koźla, została zakończona i projekt uzgodniony ze związkami zawodowymi został przekazany Radzie Miasta Kędzierzyna – Koźla do rozpatrzenia. Jednakże Rada nie uchwaliła tego uzgodnionego projektu, lecz dokonała w nim na sesji zmiany, która już nie podlegała procedurze uzgodnienia w trybie określonym w art. 19 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych. W razie rozbieżności stanowisk związki zawodowe maja prawo przedstawić swoją opinię na posiedzeniu właściwej komisji samorządu terytorialnego. Tymczasem w rozpatrywanej sytuacji pozbawiono organizacje związkowe możliwości skorzystania z ich uprawnień. W konsekwencji – zdaniem skarżącego – sporna uchwała, mimo zapisu zawartego w jej części wstępnej, nie została podjęta po uzgodnieniu ze związkami zawodowymi zrzeszającymi nauczycieli.

W odpowiedzi na skargę Gmina Kędzierzyn – Koźle uznała zarzuty i wnioski skargi za uzasadnione. Jednocześnie poinformowano, że po wpłynięciu skargi do organu Prezydent Miasta Kędzierzyna – Koźla przedłożył Radzie Miasta kolejny projekt uchwały w sprawie zasad wynagradzania nauczycieli uzgodniony z organizacjami związkowymi zrzeszającymi nauczycieli.

W toku postępowania sądowoadministracyjnego Rada Miasta Kędzierzyna – Koźla podjęła w dniu 25 maja 2009 r. uchwałę Nr XLI/485/09 w sprawie ustalenia regulaminu określającego niektóre zasady wynagradzania za pracę, wysokość i szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom dodatków do wynagrodzenia oraz podwyższenie minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego nauczycieli, którą ogłoszono w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego z dnia 26 czerwca 2009 r.

Mimo uchwalenia kolejnej uchwały określającej zasady wynagradzania nauczycieli Wojewoda Opolski nie cofnął skargi a ewentualne umorzenie postępowania sądowego uzależnił od ustalenia, czy uchwała z 5 lutego 2009 r. opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego z 9 kwietnia 2009 r., która weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, wywołała skutki prawne.

W piśmie procesowym z dnia 3 czerwca 2009 r. pełnomocnik organu administracji oświadczył, ze skarżona uchwała wywołała skutki prawne, bo na jej podstawie wypłacano nauczycielom poszczególne składniki wynagrodzenia należne od 1 stycznia 2009 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje :

Zgodnie z art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Oznacza to, iż w postępowaniu sądowym nie mogą być brane pod uwagę argumenty natury słusznościowej czy celowościowej. Badana jest wyłącznie legalność aktu administracyjnego, czyli jego zgodność z przepisami prawa materialnego i prawidłowość przyjętej przez organ procedury, która doprowadziła do wydania aktu.

Zaznaczyć także należy, iż stosownie do art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Sąd wydaje rozstrzygnięcie w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Oznacza to, iż w granicach danej sprawy, Sąd dokonuje oceny zgodności zaskarżonego aktu z przepisami prawa, bez względu na zarzuty podniesione w skardze i bierze z urzędu pod uwagę wszelkie naruszenia prawa.

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Podstawą podjęcia uchwały zaskarżonej przez Wojewodę Opolskiego był przepis art. 30 ust. 6 i 6a ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.), zgodnie z którym organ prowadzący szkołę, będący jednostką samorządu terytorialnego, uwzględniając przewidywaną strukturę zatrudnienia, określa dla nauczycieli poszczególnych stopni awansu zawodowego, w drodze regulaminu wysokość stawek oraz szczegółowe warunki przyznawania dodatków do wynagrodzenia, szczegółowe warunki obliczania i wypłacania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw oraz wysokość i warunki wypłacania nagród i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy. Treść tego regulaminu podlega uzgodnieniu ze związkami zawodowymi zrzeszającymi nauczycieli.

Uzgadnianie ze związkami zawodowymi odbywa się według zasad określonych w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.). Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 – 3 tej ustawy organy władzy i administracji rządowej oraz organy samorządu terytorialnego kierują założenia albo projekty aktów prawnych w zakresie, w jakim obejmują one zadania związków zawodowych, a zatem dotyczą praw i interesów ludzi pracy, do odpowiednich władz statutowych związku z wnioskiem o przedstawienie opinii. Termin w jakim związki zawodowe powinny wypowiedzieć się w kwestii danego projektu co do zasady nie może być krótszy niż 30 dni. Wyjątkowo termin ten może zostać skrócony do 21 dni ze względu na ważny interes publiczny. Nieprzedstawienie opinii przez związek zawodowy w wyznaczonym terminie uważa się za rezygnację z prawa jej wyrażenia. W przypadku, gdy właściwy organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego odrzuci w całości lub w części stanowisko związku zawodowego, jest on obowiązany na piśmie poinformować o tym związek zawodowy oraz podać uzasadnienie swojego stanowiska. W razie rozbieżności stanowisk związek może przedstawić swoją opinię na posiedzeniu właściwej komisji sejmowej, senackiej lub samorządu terytorialnego.

W przedmiotowej sprawie kluczowe znaczenie ma dokonanie prawidłowej interpretacji pojęcia uzgodnienia treści regulaminu ze związkami zawodowymi oraz ustalenia skutków nieprawidłowości, które mogą się w tym zakresie pojawić. Istnieje pogląd, zgodnie z którym uzgodnienie, w odróżnieniu od opiniowania, jest sposobem wyrażenia przez określony podmiot stanowiska w sprawie, które jest dla organu stanowiącego wiążące. Uzgodnienie w tym rozumieniu polega zatem na "wyrażeniu zgody, a więc aktu woli podmiotu uzgadniającego na treść zawartą w projekcie uchwały. (...) Podmioty uzgadniające bowiem, w sprawach leżących w ich zakresie działania, są bardziej kompetentne do oceny projektu, niż organ stanowiący" ( por. D. Dąbek "Prawo Miejscowe samorządu terytorialnego", Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz – Kraków 2004, str. 283). Pogląd powyższy jest poparty słownikową definicją terminu "uzgadniać", przez który rozumieć należy: "uczynić zgodnym z czymś, doprowadzić do braku rozbieżności, obopólnie wyrazić na coś zgodę".

W ocenie Sądu takiej jednak interpretacji nie można zastosować do przepisu art. art. 30 ust. 6a Karty Nauczyciela. Ustawodawca formułując taki sposób współdziałania związków zawodowych w procesie tworzenia prawa, kładł nacisk nie tyle na efekt uzgodnień, w postaci osiągnięcia zgody, lecz przede wszystkim na sam "fakt uzgadniania, na sam proces dochodzenia do zgody, ujednolicania, zbliżania, czy też wzajemnego dostosowania swoich stanowisk". Za taką wykładnią przemawia przede wszystkim treść przepisu, który stanowi, iż "regulamin podlega uzgodnieniu". Oznacza to, iż najistotniejsze jest samo poddanie projektu procedurze uzgodnieniowej, a tym samym uspołecznienie procesu tworzenia prawa, nie zaś skutek, w postaci jednolitego, w pełni zgodnego zapatrywania na daną sprawę (por. wyrok TK z dnia 17 marca 1998 r., sygn. akt U 23/97, OTK 1998 Nr 2, poz. 11; wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 października 2005 r., sygn. akt II SA/Wa 1241/05, LEX nr 215427; wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 grudnia 2008 r., sygn. akt III SA/Gd 340/08, niepubl. http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Potwierdzeniem tego jest również treść przytoczonego wyżej przepisu art. 19 ust 3 ustawy o związkach zawodowych, który dopuszcza możliwość częściowego, a nawet całkowitego odrzucenia przez organ stanowiący stanowiska związku zawodowego.

W tym stanie rzeczy przyjąć należy, iż ustawodawca dopuścił sytuację, w której pomimo przeprowadzenia procedury uzgodnieniowej organ stanowiący, nie uwzględni stanowiska wyrażonego przez związku zawodowe. Kluczowe znaczenie ma bowiem tylko to, czy związkom zawodowym umożliwiono zapoznanie się i wypowiedzenie odnośnie treści projektu poddanego następnie pod głosowanie w organie stanowiącym.

Od zasady poddania uzgodnieniu ze związkami zawodowymi regulaminu wynagradzania nauczycieli, jako aktu prawa miejscowego, przepisy nie przewidują żadnego wyjątku. Obowiązek ten musi być przez radę gminy zrealizowany, choćby nauczyciele zatrudnieni w placówkach szkolnych prowadzonych przez gminę nie należeli do żadnej organizacji związkowej. Nawet zatem w takiej sytuacji gmina, na podstawie statutu obowiązana jest ustalić, jaka struktura organizacyjna związku jest właściwa do wyrażenia stanowiska i przedstawić jej projekt aktu do uzgodnienia (por. wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 22 czerwca 2006 r., sygn. akt II SA/Go 586/05, Dz. Urz. Woj. Lubiskiego z 2006 r., Nr 58, poz. 1295).

Mając na uwadze wskazane przepisy oraz dokonaną wykładnię, należy stwierdzić, że podjęcie przez radę gminy uchwały w sprawie regulaminu wynagradzania nauczycieli zatrudnionych placówkach prowadzących przez gminę bez uprzedniego uzgodnienia ze związkami zawodowymi zrzeszającymi nauczycieli, stanowi istotne naruszenie prawa (por. rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego z dnia 27 kwietnia 2006 r., nr PN.II.E.D.0911-65/06, Wspólnota 2006/20/30; także G. Ninard, Konsultacje ze związkami zawodowymi w procesie legislacyjnym organów samorządu terytorialnego, Samorząd Terytorialny 1999/1-2/99; i T. Kuczyński, Glosa do uchwały SN z dnia 17 czerwca 1993 r., sygn. akt I PZP 2/93, OSP 1994 Nr 9, poz.156).

Koniecznym jest także podkreślenie, że treść projektu regulaminu poddana uzgodnieniu ze związkiem zawodowym nie może ulec zmianie po uzyskaniu stanowiska przedstawicieli organizacji zrzeszającej nauczycieli. W takim wypadku instytucja ta uległaby całkowitemu wypaczeniu. Istotą procedury uzgodnieniowej, jest bowiem zapoznanie się ze zdaniem, opinią związku zawodowego co do konkretnych i szczegółowo przedstawionych rozwiązań i propozycji zawartych w projekcie danej uchwały, nie zaś jedynie generalna i ogólnikowa wymiana poglądów. Jak słusznie zauważył WSA w Lublinie w wyroku z dnia 9 października 2008 r., sygn. akt III SA/Lu 315/08 (Dz. Urz. Woj. Lubelskiego 2009 Nr 9, poz. 320; LEX nr 483253) "ustawowy zwrot - regulamin podlega uzgodnieniu - ogranicza luz decyzyjny rady gminy i nie może być tak, że w sytuacji, kiedy doszło do oczywistego uzgodnienia treści projektu regulaminu, następnego dnia podejmowana jest uchwała w istotny sposób odbiegająca od poczynionych uzgodnień".

Orzeczenie o stwierdzeniu nieważności uchwały organu gminy wydane być może tylko wtedy, gdy uchwała pozostaje w wyraźnej sprzeczności z określonym przepisem prawnym i gdy wynika to wprost z treści takiego przepisu.

Powołany wyżej przepis art. 19 ustawy o związkach zawodowych wymaga, aby każdy projekt aktu prawnego w zakresie w jakim obejmuje on zadania związków zawodowych został skierowany do odpowiednich władz statutowych związku.

Z przepisem tym koresponduje uregulowanie art. 30 ust. 6 i 6a Karty Nauczyciela. Ten ostatni wymaga uzgodnienia treści regulaminu wynagrodzenia ze związkami zawodowymi zrzeszającymi nauczycieli. Nie ma żadnych podstaw, aby uznać, że raz przeprowadzona procedura uzgodnienia projektu regulaminu obejmowała późniejsze zmiany wprowadzone podczas obrad rady gminy nad danym aktem prawa miejscowego.

Obowiązek konsultacji z organizacją związkową (organizacjami związkowymi) zmienionego projektu regulaminu wynagradzania jest w tym rozumieniu bezwzględny.

Obowiązek ten cechuje także uprzedniość co oznacza, że rada gminy może debatować tylko nad wcześniej uzgodnionym projektem aktu. Jeśli podczas obrad rady dostrzeżona zostanie potrzeba zmiany skonsultowanych uregulowań, należy procedurę uzgodnieniową ponowić. Nie ma przy tym znaczenia zakres dokonywanych w projekcie przez radę gminy zmian.

Może ona uczynić przedmiotem swych obrad tylko treść uzgodnionego wcześniej aktu prawa miejscowego, a zatem tyle, aż tyle i tylko tyle treści, ile wynika z projektu wcześniej doręczonego związkom zawodowym.

Reasumując skoro w wymienionych przepisach art. 30 ust 6 i 6a ustawy Karta Nauczyciela nie dopuszcza się możliwości wyrażenia opinii przez związki zawodowe co do wprowadzonych przez radę gminy zmian we wcześniej uzgodnionym projekcie, nie można było rozważać stwierdzenia nieważności części uchwały. Nie ma bowiem pojęcia konsultacji związkowej, w tym prowadzonej w trybie art. 6a Karty Nauczyciela, kompletnej albo częściowej. Opinia związku zawodowego zgłoszona na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych dotyczy zawsze całego przedłożonego do konsultacji projektu aktu prawa miejscowego, i to nawet, gdy wypowiedź organizacji ogranicza się tylko do niektórych jego zapisów.

Odnosząc się natomiast do kwestii podjęcia w dniu 25 maja 2009 r. przez Radę Miasta kolejnej uchwały nr XLI/485/09 w sprawie określenia nowego regulaminu, w której w § 20 ustalono, że zaskarżona uchwała z dnia 5 lutego 2009 r. straciła moc, wyjaśnić należy, iż okoliczność ta nie mogła skutkować stwierdzeniem bezprzedmiotowości postępowania sądowoadministracyjnego i jego umorzeniem na podstawie przepisu art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. Inne są bowiem następstwa uchylenia uchwały, czy też ustalenia, że straciła ona moc, niż stwierdzenia jej nieważności. Uchylenie uchwały powoduje jej wyeliminowanie ze skutkiem od daty uchylenia (ex nunc), natomiast stwierdzenie nieważności uchwały wywołuje skutki od chwili jej podjęcia (ex tunc). W tej ostatniej sytuacji uchwałę traktuje się jak niebyłą i nigdy nie podjętą. Tylko zatem stwierdzenie nieważności uchwały może zniwelować skutki prawne, które mogła ona wywołać gdy jeszcze obowiązywała (wyrok NSA z dnia 27 września 2007 r., sygn. akt II OSK 1046/07, LEX nr 384291; wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt II SA/Łd 665/07, LEX nr 357623).

Powtórzyć bowiem należy za Trybunałem Konstytucyjnym, iż "przepis obowiązuje w danym systemie prawa, jeśli można go zastosować do sytuacji z przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości" (uchwała TK z dnia 14 lutego 1994 r., sygn. akt K 10/93, OTK 1994, cz. I, poz. 7). Poprzestanie tylko na uchyleniu uchwały mogłoby zatem prowadzić do sytuacji, w której mogłaby ona nadal wywoływać skutki prawne odnośnie sytuacji powstałych w okresie jej obowiązywania.

Mając powyższe na względzie, skoro pełnomocnik Gminy podał, iż w oparciu o postanowienia zaskarżonej uchwały wypłacono określone składniki wynagrodzenia, orzekanie w sprawie tego aktu nie było bezprzedmiotowe i koniecznym było stwierdzenie nieważności uchwały, a tym samym wyeliminowanie powstałych na jej podstawie skutków prawnych.

Z tych wszystkich względów i na podstawie art. 147 § 1 P.p.s.a. i art. 152 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.