drukuj    zapisz    Powrót do listy

601 Budownictwo, nadzór architektoniczno-budowlany i specjalistyczny, ochrona przeciwpożarowa, , Wojewoda, Oddalono skargę, II SA/Kr 248/01 - Wyrok WSA w Krakowie z 2005-01-20, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Kr 248/01 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2005-01-20 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2001-01-25
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Anna Szkodzińska /sprawozdawca/
Renata Czeluśniak
Tadeusz Woś /przewodniczący/
Symbol z opisem
601 Budownictwo, nadzór architektoniczno-budowlany i specjalistyczny, ochrona przeciwpożarowa
Skarżony organ
Wojewoda
Treść wyniku
Oddalono skargę
Sentencja

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 20 stycznia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Woś Sędziowie: NSA Anna Szkodzińska ( spr.) WSA Renata Czeluśniak Protokolant: Karina Lutyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2005 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Wojewody z dnia 2 stycznia 2001r., Nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania - skargę oddala -

Uzasadnienie

II SA/Kr 248/01

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 października 2000 r. znak [...] Prezydent Miasta, na podstawie art. 149 § 3 kpa odmówił M. B. wznowienia postępowania zakończonego decyzją o udzieleniu M. D. pozwolenia na rozbiórkę budynku mieszkalnego przy ul. [...] z dnia [...] lutego 1998 r. znak [...].

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę organ ustalił krąg osób zainteresowanych przyjmując jako element kwalifikacyjny interes prawny lub obowiązek. W przedmiotowej sprawie postępowanie w kwestii wydania pozwolenia na rozbiórkę nie dotyczy osoby żądającej wznowienia postępowania. Z racji zajmowania lokalu w obiekcie najemca może mieć tylko interes faktyczny natomiast nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 28 kpa.

W odwołaniu od tej decyzji M. B. podała, że na podstawie przydziału i umowy najmu zamieszkuje w lokalu nr [...] przedmiotowego budynku. Zarzuciła, że organ I instancji w sposób ogólnikowy i bardzo skrótowy, bez ustalenia stanu faktycznego, odmówił jej przymiotu strony. Takie rozstrzygnięcie rażąco narusza przepisy art. 10, 28 i 29 kpa. Podała odwołująca się, że z orzecznictwa NSA wynika, iż z uwagi na dobro i słuszny interes stron celowym jest wznowienie postępowania i ewentualnie w jego wyniku odmowa uchylenia decyzji ostatecznej, nie zaś jedynie formalistyczne potraktowanie strony jak to uczynił organ.

Decyzją z dnia 2 stycznia 2001 r. znak [...] Wojewoda, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa decyzję organu I instancji utrzymał w mocy.

Wojewoda stwierdził, że najemca lokalu mieszkalnego nie jest stroną w postępowaniu o pozwolenie na rozbiórkę. Najemca ma jedynie interes faktyczny, który nie czyni go stroną. Zajmowanie lokalu w budynku przez osoby niebędące właścicielami ani zarządcami nie należy do przesłanek od których uzależnione jest wydanie decyzji o rozbiórce.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego M. B. stwierdziła, że skoro przysługuje jej tytuł prawny do lokalu, to ma też interes prawny w postępowaniu o rozbiórkę budynku, w którym lokal ten się znajduje. Podała, że w toku postępowań zakończonych decyzjami uczestniczyła w niektórych, selektywnie wybranych czynnościach organów /np. doręczanie zawiadomień. Skarżąca powołała się na wyrok NSA z dnia 20 lipca 1983 r. SA/Po 464/83, w którym stwierdzono, że osoba fizyczna zajmująca lokal mieszkalny w oparciu o tytuł prawny, posiada interes prawny w rozumieniu art. 28 kpa. Ponadto skarżąca podniosła, że w sprawie przedmiotowego budynku wydane zostały 2 ostateczne i przeczące sobie decyzje: jedna o pozwoleniu rozbiórkę i druga, z dnia 24 lutego 2000 r. o nakazaniu usunięcia nieprawidłowości przez wykonanie szeregu szczegółowo wymienionych prac remontowych. Przytoczone rozstrzygnięcia obligują zobowiązanego do wykonania w tym samym czasie zupełnie sprzecznych ze sobą czynności. W sprawie wymienionej jako druga skarżąca była dopuszczona do udziału w charakterze strony.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie przytaczając motywy swego rozstrzygnięcia. Przyznał, że została wydana przez organ nadzoru budowlanego decyzja nakazująca wykonanie w przedmiotowym budynku prac remontowych. Nie oznacza to jednak, że decyzja zaskarżona jest wadliwa. M. B. jako najemca lokalu nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 28 kpa.

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. ustaw : z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych i z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, na podstawie art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sprawa niniejsza podlega rozpoznaniu przez wojewódzki sąd administracyjny, na podstawie przepisów ustawy ostatnio wymienionej / w skrócie - ppsa/.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył:

Dla oceny zasadności skargi fundamentalne znaczenie ma to, czy przeprowadzone postępowanie administracyjne, zakończone ostateczną decyzją o pozwoleniu na rozbiórkę budynku, mogło dotyczyć interesu prawnego osób, które zajmowały i zajmują lokale w tymże budynku na podstawie stosunku najmu. Odpowiedź na to pytanie przesądzać będzie też i o istnieniu bądź nieistnieniu uprawnieniu tych osób do domagania się wznowienia postępowania przeprowadzonego bez ich udziału. Zgodnie z art. 147 kpa, wznowienie postępowania z przyczyny opisanej w art. 145 § 1 pkt 4 kpa następuje tylko na wniosek strony, a więc osoby spełniającej przesłanki z art. 28 kpa.

Istota interesu prawnego przejawia się w związku sytuacji prawnej danej osoby z konkretną normą prawa materialnego, która ma zastosowanie w danej sprawie administracyjnej i na podstawie której osoba ta budować może swe żądania / w tym żądanie udzielenia ochrony prawnej/ kierowane do organu administracji. Interes prawny powinien być rozważany jako zobiektywizowana czyli realnie istniejąca potrzeba ochrony prawnej, musi być osobisty, zindywidualizowany i realnie istniejący. Z faktu, że skarżąca była i jest najemcą lokalu mieszkalnego nie można wywieść uprawnienia do wniesienia skargi w sprawie niniejszej. Status prawny skarżącej wobec wynajmującego /właściciela, zarządcy/ regulowany jest przepisami prawa cywilnego i ewentualnie umową /o ile została taka zawarta/. Organ administracji prowadzący postępowanie w takiej sprawie jak obecna nie jest uprawniony do ingerencji w te, cywilnoprawne relacje, bo nie ma żadnej normy prawnej, która by go do tego upoważniała. To właściciele budynków, a nie najemcy lokali w nim się znajdujących, zarządzają swym majątkiem i decydują o jego losach. Z faktu, że przepisy prawa administracyjnego, uzależniające możliwość dokonania rozbiórki budynku od uzyskania stosownego pozwolenia, ograniczają właścicielskie uprawnienia, nie wynika uprawnienie najemcy do uczestniczenia w postępowaniu administracyjnym. Zmiana sytuacji najemcy w takim wypadku nie stanowi następstwa decyzji administracyjnej, lecz następstwo realizacji prawa podmiotowego właściciela.

Wbrew przekonaniu skarżącej, pomiędzy decyzjami o pozwoleniu na rozbiórkę i nakazującą wykonanie robót w przedmiotowym budynku, nie ma sprzeczności. Pierwsza z w/w decyzji potwierdza zgodność zmierzenia z prawem budowlanym i może, ale nie musi być realizowana przez uprawnionego, druga nakłada obowiązek podlegający przymusowemu wykonaniu.

Ostatecznie stwierdzić należy, że skarżąca nie legitymuje się interesem uprawniającym ją do domagania się wznowienia postępowania zakończonego decyzją o pozwoleniu na rozbiórkę, słusznie zatem jej wniosek spotkał się z odmową.

W związku z powyższym skargę, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało oddalić.



Powered by SoftProdukt