drukuj    zapisz    Powrót do listy

6115 Podatki od nieruchomości, , Prezydent Miasta, Zobowiązano organ do wydania aktu, III SAB/Wa 37/06 - Wyrok WSA w Warszawie z 2007-04-19, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III SAB/Wa 37/06 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2007-04-19 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2006-12-27
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Lidia Ciechomska-Florek
Maciej Kurasz /sprawozdawca/
Małgorzata Długosz-Szyjko /przewodniczący/
Symbol z opisem
6115 Podatki od nieruchomości
Skarżony organ
Prezydent Miasta
Treść wyniku
Zobowiązano organ do wydania aktu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek, Asesor WSA Maciej Kurasz (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi A. K. na bezczynność Prezydenta Miasta L. w przedmiocie wydania decyzji w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006r. 1) zobowiązuje Prezydenta Miasta L. do wydania w terminie 30 dni od dnia otrzymania prawomocnego orzeczenia w niniejszej sprawie decyzji ustalającej wysokość podatku od nieruchomości za 2006 r., 2) zasądza od Prezydenta Miasta L. na rzecz A. K. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] lutego 2006 r. Prezydent Miasta L. działając na podstawie art. 207 § 1, art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. – powoływanej dalej jako "ustawa Ord. Pod.") oraz art. 2, art. 3, art. 4, art. 5, art. 6 ust. 1, ust. 2 i ust. 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 9, poz. 60 ze zm. – dalej u.p.o.l.) oraz § 1 uchwały Rady Miasta Legionowo z dnia 30 listopada 2005 r. w sprawie podatków i opłat lokalnych ustalił dla małżonków T. i U. K. wymiar podatku od nieruchomości za 2006 r. dla nieruchomości położonej w L. przy ulicy [...] w kwocie 1.298,00 zł.

Pismem z dnia [...] marca 2006 r. A. K. powoływany dalej jako "Skarżący" wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego ("SKO") odwołanie, w którym wniósł o zwrot podatku od nieruchomości wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 14 października 2004 r. do dnia zapłaty. W uzasadnieniu Skarżący podniósł, że Wojewoda M. decyzją z dnia [...] października 2004 r. zezwolił na zajęcie nieruchomości położonej w L. przy ulicy [...]w celu budowy wiaduktu drogi krajowej nr [...]. Skarżący podniósł, że z uwagi na zajęcie przedmiotowej nieruchomości przez budowę wiaduktu jego prawa jako właściciela są ograniczone. Skarżący wskazał także, iż mimo zaistniałej sytuacji w dalszym ciągu ma obowiązek płatności podatku od zajętej działki, na którą składa się także grunt pod działalność gospodarczą o powierzchni 30 m².

Pismem z dnia [...] kwietnia 2006 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wezwało Skarżącego do uzupełnienia odwołania o dokumenty potwierdzające jego prawa do przedmiotowej nieruchomości albo o przedłożenie stosownego pełnomocnictwa do występowania w niniejszej sprawie w imieniu adresatów decyzji.

W dniu [...] maja 2006 r. Skarżący przesłał do organu odwoławczego kopię postanowienia Sądu Rejonowego N. z dnia [...] maja 1990r. sygn. akt[...], z którego wynika, że T. K. zmarł w dniu [...] kwietnia 1979 r., a jego spadkobiercami są U. K., A. K., A. O., U. O. i B. O.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] maja 2006 r. działając na podstawie art. 233 § 2, art. 220 § 2 w związku z art. 13 § 1 pkt 3 ustawy Ord. pod. uchyliło zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organu wyższego stopnia wskazano, iż z postanowienia sądu cywilnego wynika, że adresat decyzji wymiarowej nie żyje od dnia [...] 1979 r., co powoduje, iż zgodnie z przepisami postępowania nie może być stroną postępowania podatkowego. Organ odwoławczy powołując się na przepis art. 133 ustawy Ord. pod. wskazał, że stroną postępowania jest podatnik lub jego następca prawny. Z tego też wywiódł, że organ pierwszej instancji naruszył przepis art. 123 ustawy Ord.pod. poprzez nie zapewnienie wszystkim stronom postępowania - następcom zmarłego podatnika możliwości wzięcia udziału w postępowaniu oraz wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego przed wydaniem zaskarżonej decyzji. Organ wyższego stopnia zarzucił także zaskarżonej decyzji naruszenie art. 210 § 1 pkt 6 oraz § 4 ustawy Ord. pod. poprzez brak wyczerpującego uzasadnienia odnoszącego się do wszystkich aspektów przedmiotowej sprawy. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. odnosząc się natomiast do podniesionej przez Skarżącego okoliczności zajęcia części nieruchomości na budowę wiaduktu drogi krajowej nr [...] wskazało, że wymaga ona wyjaśnienia i udokumentowania w materiale dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy, gdyż może ona mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy.

W dniu [...] sierpnia. Skarżący przesłał do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W pismo, w którym złożył zażalenie na bezczynne postępowanie Prezydenta Miasta L. w sprawie wydania decyzji w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości. W uzasadnieniu złożonego pisma wskazał, że prawomocna decyzja SKO nie została wykonana przez organ pierwszej instancji. W piśmie z dnia [...] września 2006 r. poinformował SKO, iż jego uprzednie wystąpienie stanowiło ponaglenie na bezczynność Prezydenta Miasta L. w sprawie wydania nowej decyzji odnośnie podatku od nieruchomości.

Postanowieniem z dnia [ .] września 2006 r. Prezydent Miasta L. wszczął z urzędu postępowanie w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2006 r. za nieruchomość, której współwłaścicielem jest Skarżący. Postanowienie to zostało skierowane do wszystkich współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, w tym do Skarżącego.

Natomiast w odpowiedzi na ponaglenie w sprawie wydania decyzji wymiarowej Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. w dniu [...] października 2006 r. wydało postanowienie, w którym uznało ponaglenie Skarżącego za nieuzasadnione. W uzasadnieniu postanowienia SKO stwierdziło, że ze względu na to, iż organ pierwszej instancji ustalał adresy stron postępowania zamieszkałych zagranicą nie można w niniejszej sprawie uznać bezczynności organu pierwszej instancji.

W aktach sprawy znajduje się również pisma radcy prawnego A.P. z dnia 26 października 2006 r. oraz z dnia 15 listopada 2006 r., z których wynika, że w B.E O oraz U K O. ustanowiły pełnomocnika do spraw doręczeń w osobie ich pełnomocnika procesowego. Do pism tych dołączono także postanowienie Sądu spadkowego w Stuttgarcie stwierdzającego nabycie spadku po zmarłym A O.

W dniu [...] listopada 2006 r. Prezydent Miasta L. działając na podstawie art. 201 § 1 pkt 2 i § 3 ustawy Ord. pod. wydał postanowienie o zawieszeniu postępowania w sprawie ustalenia wymiaru podatku od nieruchomości za 2006 r. W uzasadnieniu wydanego aktu administracyjnego podniesiono, że powodem zawieszenia postępowania było to, iż nie przeprowadzono postępowania o dział spadku po zmarłym A O. Za przesłankę zawieszenia postępowania uznano także to, iż adresat pierwotnej decyzji wymiarowej U K zmarła w dniu [...] 2005 r. i przed Sądem Rejonowym w L toczy się postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej.

Skarżący pismem z dnia [...] listopada 2006 r. wniósł na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 w związku z art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – powoływanej dalej jako p.p.s.a.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność organu. Skarżący zwrócił się do sądu o zobowiązanie Prezydenta Miasta L. do wydania decyzji w sprawie podatku nieruchomości z uwzględnieniem nieprawnie naliczonego podatku od nieruchomości od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 31 maja 2006 r. w kwocie 1787,50 zł wraz z odsetkami ustawowymi. W uzasadnieniu skargi Skarżący podniósł, ze organ przed wydaniem decyzji wymiarowej posiadał adresy zamieszkania stron postępowania zamieszkałych za granicą. Skarżący zarzucił także organowi podatkowemu pierwszej instancji, iż w nieuzasadniony sposób zawiesiły postępowanie podatkowe w sprawie ustalenia wymiaru podatku od nieruchomości ze względu na śmierć U.K. matki Skarżącego. Skarżący podkreślił, że w przypadku śmierci właściciela nieruchomości dla potrzeb postępowania podatkowego nie jest konieczne postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku. Wystarczy, że organ ustali krąg następców prawnych posługując się środkami dowodowymi przewidzianymi w rozdziale 11 Działu IV Ordynacji podatkowej. Skarżący podniósł również, że współwłaściciele nieruchomości nie rościli pretensji, że na nich nie jest wystawiony nakaz płatniczy, a wszystkie opłaty publicznoprawne były uiszczane w terminie przez Skarżącego. Skarżący podniósł w uzasadnieniu skargi wskazywane uprzednio argumenty dotyczące braku zasadności poboru podatku od nieruchomości w sytuacji zajęcia jej części na potrzeby budowy wiaduktu.

W dniu[..] kwietnia 2007 r. Skarżący złożył do Sądu pismo, w którym zażądał: zwrotu podatku od nieruchomości od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 31 maja 2006 r. w kwocie 1787,50 zł wraz z odsetkami ustawowymi za okres 3 lat, wydanie decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za okres od lipca 2006 r. do 31 grudnia 2006 r. pomniejszonego o kwotę za zajętą na budowę wiaduktu część nieruchomości, wydanie decyzji w sprawie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości za 2007 r., zwrot kosztów sądowych.

Na rozprawie Skarżący wyjaśnił popierając skargę, że organ jest w zwłoce z wydaniem decyzji. W ocenie Skarżącego po śmierci jego matki organ podatkowy powinien wydać decyzję wymiarową niezależnie od postępowania o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej. Skarżący poinformował także, że przedmiotowe postępowanie w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej zostało zawieszone przez sąd cywilny na czas nieokreślony. Skarżący wyjaśnił także, że w stosunku do przedmiotowych nieruchomości ustalone ma prawo własności udziału w związku z nabyciem spadku po zmarłym ojcu T.K.

Pełnomocnik organu podatkowego wniósł o oddalenie skargi podtrzymując stanowisko, iż organ nie pozostawał bezczynności. W przesłanym piśmie organ podatkowy podniósł także iż żądanie Skarżącego co do wydania decyzji o określonej treści jest niedopuszczalne, ponieważ sąd administracyjny nie posiada kompetencji do wydania orzeczenia nakazującego organowi administracji publicznej wydanie decyzji wraz ze skonkretyzowanym rozstrzygnięciem. W ocenie organu skarga na bezczynność organu jest w swej istocie skargą powszechną w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego i z tego tytułu powinna zostać odrzucona przez Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Prezydent Miasta L. wskazał również, iż postępowanie podatkowe w sprawie ustalenia wysokości podatku zostało zawieszone na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania administracyjnego ze względu na toczące się postępowanie spadkowe po zmarłej U.K. oraz postępowanie o dział spadku po zmarłym za granicą A.O.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje;

skarga zasługuje na uwzględnienie, aczkolwiek podejmując rozstrzygnięcie Sąd nie wziął pod uwagę wszystkich podniesionych w niej zarzutów.

Na wstępie należy wskazać, iż w niniejszej sprawie Skarżący wniósł skargę na bezczynność Prezydenta Miasta L. w sprawie wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego od nieruchomości. Przed wniesieniem skargi na bezczynność Skarżący w trybie art. 141 § 1 ustawy Ord. pod. wniósł do właściwego organu podatkowego tj. Samorządowego Kolegium Odwoławczego ponaglenie na niezałatwienie sprawy w terminie. Organ wyższego stopnia postanowieniem z dnia [...] października 2006 uznał ponaglenie Skarżącego za nieuzasadnione. Zważywszy powyższe, uznać należy, iż Skarżący przed wniesieniem skargi na bezczynność wyczerpał przysługujące mu środki zaskarżenia w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie w rozumieniu przepisu art. 52 p.p.s.a. Na podkreślenie zasługuje także to, iż Skarżący dochował właściwego trybu wniesienia skargi na bezczynność przysyłając ją do Sądu za pośrednictwem organu, którego bezczynność była przedmiotem skargi. W świetle powyższych argumentów Sąd uznał, iż stanowisko organu podatkowego co do odrzucenia skargi, ze względu na niewyczerpanie przysługujących stronie środków zaskarżenia było nietrafne. Sąd podzielił natomiast pogląd organu podatkowego co do braku możliwości wydania przez Sąd orzeczenia nakazującego organowi podatkowemu wydanie decyzji wraz z konkretyzowanym rozstrzygnięciem. Wyjaśnić bowiem należy, że stosownie do art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Może zatem uwzględnić skargę także z takich przyczyn, które nie zostały w niej podniesione.

Wskazać jednakże należy, iż o uprawnieniach i obowiązkach stron postępowania wynikających z przepisów prawa materialnego rozstrzygają organy administracji, co oznacza, że sąd administracyjny nie ma uprawnień do zobowiązania organu administracji do wydania decyzji z uwzględnieniem nieprawnie zdaniem Skarżącego naliczonego podatku od nieruchomości od dnia 1 lipca 2003 r. do dnia 31 maja 2006 r. wraz z ustawowymi odsetkami, jak tego oczekiwałby skarżący. Sąd nie jest także właściwy w sprawach dotyczących zwrotu podatku, czy też wydania decyzji w zakresie podatku od nieruchomości o określonej treści, w tym w szczególności uwzględniającej okoliczności zajęcia części nieruchomości przez osoby trzecie.

W niniejszej sprawie Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] 2006 r. uchyliło zaskarżoną decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2006 r. Powodem uchylenia decyzji organu pierwszej instancji było naruszenie przepisów procesowych, w szczególności niezapewnienie udziału w postępowaniu podatkowym wszystkim stronom postępowania - współwłaścicielom przedmiotowej nieruchomości po śmierci T.K.

Organ pierwszej instancji w toku postępowania podatkowego ustalił adresy współwłaścicieli zamieszkałych za granicą, jednocześnie informując ich o obowiązku ustanowienia na podstawie art. 147 ustawy Ord. pod. pełnomocnika do spraw doręczeń na terenie kraju. W dniu 26 października 2006 r. pełnomocnik stron postępowania podatkowego zamieszkałych za granicą tj. U.O.i B.O. przedłożyła stosowne pełnomocnictwo do występowania w postępowaniu administracyjnym i podatkowym przed organami administracji publicznej.

Natomiast pismem z dnia 3 listopada 2006 r. Prezydent Miasta L. zwrócił się do Skarżącego o udzielenie informacji czy zostało przeprowadzone postępowanie sądowe w sprawie nabycia spadku po zmarłej U.K. oraz o przedłożenie odpisu postanowienia Sądu w tej sprawie.

Następnie pismem z dnia 15 listopada 2006 r. pełnomocnik stron postępowania zamieszkałych za granicą przesłała odpis aktu stwierdzenia nabycia spadku po zmarłym A.O. z którego wynika, że strony te wstąpiły we wszelkie prawa i obowiązku spadkodawcy. W przesłanym piśmie pełnomocnik U.O. i B.O. poinformowała, że nie zostało przeprowadzone postępowanie o dział spadku po zmarłym A.O. Pełnomocnik Skarżących w imieniu swoich mocodawczyń wskazała także, że przed Sądem Rejonowym w L. [...] Wydział Cywilny sygn. [...] prowadzone jest postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej U.K. Pełnomocnik Skarżących podniosła także, że powyższe okoliczności uzasadniają zawieszenie postępowania podatkowego do czasu rozstrzygnięcia sprawy stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej U.K. przez Sąd.

Organ pierwszej instancji postanowieniem z dnia[...] listopada 2006 r. zawiesił postępowanie w sprawie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości ze względu na brak przeprowadzenia postępowania o dział spadku po zmarłym A.O. oraz toczące się postępowanie przed Sądem Rejonowym w L. [...] Wydział Cywilny o nabycie spadku po zmarłej U.K.

Skarżący w skardze na bezczynność podniósł m.in. iż dla potrzeb postępowania podatkowego w zakresie ustalenia stron postępowania ustalającego zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości nie jest konieczne postanowienie o nabyciu spadku. Wystarczy, iż organ podatkowy określi krąg następców prawnych posługując się środkami dowodowymi przewidzianymi w przepisach ustawy Ord. pod. W ocenie Skarżącego tak ustalone strony postępowania mogą być podatnikami podatku od nieruchomości. Skarżący podniósł także, że inni współwłaściciele nie rościli pretensji, że na nich nie jest wystawiony nakaz płatniczy, a zobowiązania podatkowe były uiszczane w terminie.

Mając powyższe na względzie wskazać należy, iż istota sporu w rozpoznawanej sprawie dotyczy uznania czy organ oczekując na wynik spraw o dział spadku po zmarłym za granicą A.O. oraz postępowania w sprawie stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej U.K. pozostawał w bezczynności w sprawie wydania decyzji ustalającej zobowiązanie z tytułu podatku od nieruchomości.

Przed dalszymi rozważaniami w tej kwestii należy przybliżyć obowiązujący w rozpoznawanej sprawie stan prawny. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 3 ust. 4 u.o.p.o.l., jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność lub znajduje się w posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub posiadaczach. W tym miejscu warto za Naczelnym Sądem Administracyjnym powtórzyć (uchwała 5 sędziów NSA z dnia 20 grudnia 1999 r. FPK 6/99, ONSA 2000/3, poz. 98), że "ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie definiuje współwłasności ani współposiadania. To sprawia, że poszukując znaczenia tych pojęć trzeba sięgnąć do księgi drugiej Kodeksu cywilnego, zawierającej zasadnicza część regulacji prawnej odnoszącej się zarówno do współwłasności, jak i współposiadania".

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność oznacza sytuację, gdy własność tej samej rzeczy niepodzielnie przysługuje kilku osobom. Współposiadanie z kolei będące szczególna postacią władztwa nad rzeczą zachodzi wówczas, gdy posiadanie tej samej rzeczy jest wykonywane przez kilka osób, przy czym istota władztwa każdej z tych osób jest identyczna. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 października 2000 r. Sygn. akt I SA/Gd 399/00 Sąd stwierdził, że "tak długo, jak istnieje współwłasność nieruchomości, obowiązek podatkowy od nieruchomości ciąży solidarnie na jej współwłaścicielach, a zatem adresatami decyzji są wszyscy współwłaściciele, bez względu na to, czy i w jaki sposób wywiązują się z ciążących na nich zobowiązaniach podatkowych".

Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach danej nieruchomości. Solidarna odpowiedzialność określona w przepisach Kodeksu cywilnego w szczególności w art. 366 Kodeksu cywilnego polega na tym, że każdy z dłużników zobowiązany jest wobec wierzyciela do spełnienia całego świadczenia, tak jakby był jedynym dłużnikiem, natomiast wierzyciel może - według swego wyboru - żądać spełnienia całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna. Zatem zapłata podatku od nieruchomości przez jednego lub kilku ze współwłaścicieli (współposiadaczy) powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego względem pozostałych.

Adresatami decyzji administracyjnej są wszyscy odpowiedzialni solidarnie współwłaściciele (współposiadacze), bez względu na to, czy i w jaki sposób wywiązują się z ciążących na nich zobowiązań podatkowych.

Z akt sprawy wynika, że Skarżący będący jednym ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, którą zgodnie z opisem w aktach sprawy faktycznie włada, uiszczał w całości należny podatek od niniejszej nieruchomości.

Sąd analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy doszedł do wniosku, iż organ podatkowy właściwy w zakresie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości pozostawał w bezczynności. Za niezasadne było w ocenie Sądu zawieszenie postępowania podatkowego ze względu na toczące się postępowanie o dział spadku po zmarłym za granicą A.O. Na podkreślenie bowiem w tej kwestii zasługuje to, iż śmierć spadkodawcy (współwłaściciela), będącego stroną postępowania w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości powoduje, że stronami postępowania podatkowego stają się osoby wskazane jako spadkobiercy zmarłego w postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku. Późniejszy dział spadku, przyznający jednemu ze spadkobierców odziedziczoną nieruchomość, nie może zmienić sytuacji w tym względzie. Oczywiste jest, że od chwili podziału majątku spadkobierca, który w drodze umowy lub orzeczenia sądowego nie będzie władał przedmiotową nieruchomością nie będzie stroną postępowania w zakresie ustalenia wysokości podatku od przedmiotowej nieruchomości. Nie zmienia to jednakże faktu, iż do czasu podziału majątku przysługuje mu legitymacja do występowania w przedmiotowym postępowaniu podatkowym.

Odnosząc się do bezczynności organu ze względu na oczekiwanie na orzeczenie sądowe stwierdzające nabycie spadku po zmarłej U.K. Sąd podzielił w tej kwestii stanowisko Skarżącego, iż w rozpoznawanej sprawie w kwestii ustalenia stron postępowania w sprawie w podatku od nieruchomości może zaistnieć sytuacja, w której nie będzie konieczne powoływanie się na postanowienie o nabyciu spadku po zmarłej U. K. W ocenie Sądu wystarczy aby organ podatkowy określił krąg następców prawnych posługując się środkami dowodowymi przewidzianymi w przepisach ustawy Ord. pod. Organ podatkowy powinien bowiem w tym przedmiocie przeprowadzić postępowanie dowodowe, którego celem byłoby wstępne ustalenie kręgu spadkobierców po zmarłej U.K. Jeżeli z przedstawionych przez strony postępowania dokumentów (np. wniosku o stwierdzenie nabycia spadku, oświadczeń spadkobierców) wynikałoby, iż krąg spadkobierców ustawowych lub testamentowych po zmarłej spadkodawczyni jest zbieżny z kręgiem ustalonych w uprzednim postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym T.K spadkobierców powinien wydać rozstrzygnięcie w sprawie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości kierując je do wszystkich znanych współwłaścicieli nieruchomości. W ocenie Sądu nie wydanie przez przeszło rok decyzji wymiarowej w przypadku ujawnienia wszystkich współwłaścicieli nieruchomości jako stron postępowania podatkowego, którzy byliby również spadkobiercami majątku jednego ze zmarłych współwłaścicieli tej nieruchomości może być uznane za przewlekłe działanie organu administracji.

Na podkreślenie zasługuje bowiem to, iż organy podatkowe realizując normy prawne wynikające z art. 125 ustawy Ord. pod. powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia. Także wskazać należy, iż obowiązek podejmowania działań wnikliwych wprost nawiązuje do zasady prawdy obiektywnej (art. 122 ustawy Ord. pod.). Chodzi tu o wyczerpujące zbadanie wszystkich okoliczności faktycznych związanych z określoną sprawą, aby w ten sposób stworzyć jej rzeczywisty obraz i uzyskać podstawę do trafnego zastosowania przepisu prawa. Natomiast działania proste to podejmowanie czynności z pominięciem sformalizowanych procedur prawnych.

Zdaniem Sądu w rozpoznawanej sprawie istniała możliwość wydania przez organ podatkowy decyzji w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości. Brak przeprowadzenia stosownego postępowania wyjaśniającego, co do kwestii zbieżności kręgu spadkobierców po zmarłej współwłaścicielce przedmiotowej nieruchomości z grupą osób będących pozostałymi współwłaścicielami tej nieruchomości powoduje, iż można uznać, że organ w przedmiocie wymiaru podatku od nieruchomości postawał bezczynności.

W tym stanie rzeczy Sąd działając na podstawie przepisu art. 149 p.p.s.a orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt