drukuj    zapisz    Powrót do listy

611 Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t, ,  ,  , III ARN 69/93 - Wyrok Sądu Najwyższego z 1993-11-18, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

III ARN 69/93 - Wyrok Sądu Najwyższego

Data orzeczenia
1993-11-18 orzeczenie prawomocne
Sąd
Sąd Najwyższy
Symbol z opisem
611 Podatki  i  inne świadczenia pieniężne, do  których   mają zastosowanie przepisy Ordynacji  podatkowej, oraz egzekucja t
Powołane przepisy
Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350 art. 24, art. 43
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tezy

1. Zaliczki na poczet podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej powinni płacić ci podatnicy, którzy z tej produkcji osiągają dochód, bowiem to właśnie osiąganie przychodu jest istotą podatku dochodowego;

2. Normy szacunkowe ustalone przez Ministerstwo Finansów odnoszą się najwyraźniej do kur dorosłych /właściwych/ nie zaś do jednodniowych kurcząt, których chów przez kilka miesięcy nie tylko nie daje żadnego dochodu, a jeszcze obciążony jest licznymi kosztami.

Ustawodawca używa pojęcia "kura", wcale nie zastrzegając, by pojęcie to odnosiło się również do "kurcząt".

Różnice między tymi dwoma pojęciami mogą opierać się na kryteriach biologicznych /np. odmienność upierzenia, ułapienia, udziobienia i in./, mogą być wywiedzione z kryteriów matematycznych /jest przecież rzeczą normalną, że w stadzie kur nie wszystkie kurczęta osiągają wiek dorosłej, to jest właściwej kury, choćby w rezultacie tzw. padania/, jednakże decydującym wydaje się być kryterium fiskalne, wywiedzione z okoliczności, iż celem istnienia kury właściwej jest przynoszenie przychodu hodowcy, a społeczeństwu korzyści, natomiast celu takiego nie można przypisywać bytowi małych kurcząt, jakich istnienie można łączyć zaledwie z ekspektatywą przyszłych dochodów dla hodowcy, których jednak wymiar nie może być wcześniej w sposób pewny określony,

3. Nie ma zatem żadnych podstaw, by twierdzić, iż polskie prawo podatkowe nie widzi żadnej różnicy między "kurą" a "kurczęciem", i na tej podstawie domagać się wpłacania zaliczek od nieistniejących faktycznie dochodów.

Art. 24 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wyraźnie stwierdza, że dotyczą one tych podatników, którzy owe dochody osiągają.

Można tu zresztą wskazać na orzeczenie Sądu Najwyższego III ARN 50/92, które wyraźnie stwierdzało, iż fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawnym jest, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja jej przepisów nie może być rozszerzająca.

Sentencja

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na decyzję Izby Skarbowej (...) w przedmiocie wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej za 1992 r. na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 26 marca 1993 r. SA/Po 2335/93

oddala rewizję nadzwyczajną.



Powered by SoftProdukt