Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia WSA del. Małgorzata Fita, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (organ upoważniony – Dyrektor Izby Skarbowej w W. ) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2274/08 w sprawie ze skargi Zakładu [...] spółka cywilna R. C., A. K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 23 maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Zakładu [...] spółka cywilna R. C., A. K. na rzecz Ministra Finansów kwotę 340 ( słownie: trzysta czterdzieści ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2274/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Z. Spółka cywilna R. C., A. K., uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 23 maja 2008 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Skarżąca złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania prawidłowej stawki podatku do robót konserwacyjnych i kontroli stanu technicznego przewodów kominowych.

Skarżąca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług kominiarskich. Są to czynności polegające m.in. na kontroli stanu technicznego przewodów kominowych, ich uszczelnieniu, doszczelnianiu i udrażnianiu kominów i pieców. Są to typowe roboty konserwacyjne. Według Polskiej Klasyfikacji działalności (PKD) spółka klasyfikowana jest pod symbolem 7470Z – sprzątanie i czyszczenie obiektów. Konserwacja kominów polega na zerwaniu sadzy ze ścianek działowych komina, oczyszczeniu tych ścianek z sadzy, a następnie dokładnym wybraniu sadzy przez drzwiczki rewizyjne u podstawy przewodu kominowego. Udrożnienie jest robotą budowlaną i mieści się w katalogu norm rzeczowych budownictwa 4.01 pod poz.03 10/06 zaś sprawdzenie przewodów kominowych pod poz. 03 10/05. Ogólna kontrola sprawności technicznej elementów budynku polega na utrzymaniu sprawności technicznej pieców i kominów stanowiących integralną część budowli.

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego Skarżąca zadała następujące pytanie: Czy w myśl art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) dalej u.p.t.u. i § 5 ust. 1a Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zmianami) dalej jako "rozporządzenie", w okresie od dnia przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej może stosować stawkę podatku VAT w wysokości 7% do robót konserwacyjnych polegających na kontroli stanu technicznego przewodów kominowych, ich uszczelnieniu, doszczelnianiu, udrażnianiu kominów i pieców, jeżeli dotyczą obiektów budownictwa mieszkaniowego?

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt. 2 lit.a u.p.t.u. i rozporządzeniem, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej stosować należy stawkę VAT 7% w odniesieniu do robót budowlano montażowych oraz remontowych i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych. Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą o których mowa w ust. 1 pkt. 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie budownictwa mieszkaniowego (art. 146 ust. 2 u.p.t.u.), natomiast zgodnie z ust. 3 tego artykułu przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się sieci rozprowadzające wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych oraz urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę, urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne, jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Zdaniem Strony, wykonywane czynności polegające m. in. na kontroli stanu technicznego przewodów i połączeń kominowych, ich czyszczeniu, doszczelnianiu, udrażnianiu pieców i kominów należy uznać za roboty konserwacyjne, którym to pojęciem posłużono się w art.146 ust.1 pkt. 2 lit. a u.p.t.u. Niezbędne jest ponadto, aby roboty te dotyczyły obiektów budownictwa mieszkaniowego zdefiniowanych w art. 2 pkt 12 u.p.t.u. lub infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, zdefiniowanej w art. 146 ust. 3 u.p.t.u., to też objęte są stawką VAT 7%.

W interpretacji indywidualnej z dnia 23 maja 2008 r. Minister Finansów uznał stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe.

Organ wyjaśnił, iż usługi w zakresie robót konserwacyjnych świadczone przez Skarżącą w budownictwie mieszkaniowym będą korzystały z preferencyjnej 7% stawki podatku VAT - na podstawie § 5 ust. 1 a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w zakresie w jakim roboty budowlano - montażowe, remonty oraz roboty konserwacyjne dotyczyć będą robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych będą podlegać 7% stawką podatku.

W ocenie organu jeżeli roboty konserwacyjne wykonywane są w obiekcie zaliczanym do budownictwa mieszkaniowego (zdefiniowanego dla potrzeb podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 12 u.p.t.u.), to do całej wartości usługi konserwacji kominów należy zastosować stawkę podatku właściwą ze względu na rodzaj robót, w analizowanej sytuacji 7%. W przypadku usługi świadczonej w innym obiekcie lub lokalu użytkowym będzie to stawka 22%. Jeżeli chodzi o usługi kontroli stanu technicznego przewodów kominowych to podlegają one opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22% na podstawie art. 41 ust. 1 u.p.t.u., gdyż usługi te nie stanowią usług budowlano - montażowych, remontów oraz robót konserwacyjnych.

Organ wyjaśnił też, iż zgodnie z art. 8 ust. 3 u.p.t.u. wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Zaś o tym, czy wymienione w pytaniu usługi zaklasyfikowane są do w/w symboli PKWiU decyduje wykonawca usług. Zaliczanie bowiem określonej usługi do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązku świadczącego usługę. Wynika to z faktu, że wykonawca usługi posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania podatnik może zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi o wydanie opinii interpretacyjnej.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 30 czerwca 2008 r. Minister Finansów nie znalazł podstaw do zmiany interpretacji.

Po rozpoznaniu skargi na powyższą interpretację, Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że zasługuje ona na uwzględnienie.

Jak wskazał Sąd I instancji, spór w tej sprawie w zasadzie dotyczy interpretacji pojęć używanych w analizowanym przepisie art. 146 pkt 2 lit. "a" ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca we wniosku o interpretację po przedstawieniu stanu faktycznego, powołując się na art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. "a" u.p.t.u. i § 5 ust. 1a pkt 1 Rozporządzenia, zapytał czy może stosować stawkę podatku VAT w wysokości 7% do robót konserwacyjnych polegających m.in. na kontroli stanu technicznego przewodów kominowych, ich uszczelnianiu, doszczelnianiu, udrażnianiu kominów i pieców jeżeli dotyczą obiektów budownictwa mieszkaniowego. Wyjaśnił też, że jego zdaniem może w każdym takim przypadku stosować podatek od towarów i usług w wysokości 7%.

Minister Finansów uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe bowiem o ile roboty konserwacyjne korzystają ze stawki 7%-towej o tyle kontrola stanu technicznego przewodów kominowych powinna być objęta stawką 22%, gdyż nie stanowi ona ani usługi budowlano-montażowej ani remontów ani też robót konserwacyjnych. Jak wskazał Sąd, zarówno stanowisko podatnika jak też Ministra Finansów we wszystkich pozostałych kwestiach dotyczących wykładni użytych pojęć, istotnych dla brzmienia art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. "a" u.p.t.u., to jest pod kątem stosowanego w tym przepisie stawki podatkowej, jest zbieżne pomimo, że formalnie, zdaniem Ministra, odmienne.

Tak więc, w ocenie Sądu I instancji, problem tej sprawy sprowadza się jedynie do włączenia lub wyłączenia czynności kontroli stanu technicznego przewodów kominowych z pojęcia robót konserwacyjnych w rozumieniu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. "a" u.p.t.u.

W ocenie Sądu, skoro w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r., stosowanym do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie figurują czynności techniczno-kontrolne obiektów budowlanych, należy zakwalifikować usługę kontroli stanu technicznego przewodów kominowych do najbliższych reguł pojęciowych. Uprawnionym i zobowiązanym do takiej czynności jest właśnie Minister do Spraw Finansów Publicznych, ustawowo upoważniony do wydania rozporządzeń wykonawczych, w tym do określania stawek podatkowych w podatku od towarów i usług, chociażby zgodnie z art. 41 ust. 16 u.p.t.u.

Z tej przyczyny, w ocenie Sądu, Minister Finansów dokonując interpretacji przepisów podatkowych winien też wskazać podatnikowi w jaki sposób należy zakwalifikować wykonywane przez podatnika i opisane przez niego usługi. Odsyłanie go do organów statycznych stanowi naruszenie ustawowo przypisanych mu obowiązków. Skoro bowiem załączniki do ustawy o podatku od towarów i usług, określające stawki podatkowe towarów i usług, posługują się symbolami statycznymi stosowanymi do celów podatkowych wg rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r., co wynika z obowiązującego § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U., Nr 207, poz. 1393) to oznacza, że jedynie Minister Finansów jest uprawniony do klasyfikowania usług podatnika na użytek ustalenia określonej stawki podatkowej.

W ocenie Sądu nie jest wystarczające, jak uczyniono to w zaskarżonej interpretacji, kategoryczne i arbitralne stwierdzenie, że skoro takich czynności nie ujawniono w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. "a" i § 5 Rozporządzenia to nie korzystają z 7% - wej stawki podatkowej. Należy bowiem zauważyć, że w dostępnych, analizowanych i przytoczonych przepisach również nie figurują czynności kontroli stanu technicznego przewodów kominowych co oznacza tylko tyle, że albo ustawodawca pominął tę kategorię usług w przepisach albo uznał, tak jak życzy sobie podatnik, że czynności te stanowią czynności przygotowawcze do remontu, modernizacji czy konserwacji przewodów kominowych.

Aby jednak rozstrzygnąć ten problem i uzasadnić przyjęte rozwiązanie, należy dokonać analizy charakteru tej usługi pod kątem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), co pozwoli oznaczyć usługę stosowną stawką podatkową. Należy również, stosownie do art. 2 pkt 12 i art. 41 pkt 12 u.p.t.u., odwołując się do pojęć prawa budowlanego, dokonać analizy właściwych przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118).

W związku z powyższym Sąd uznał, że Minister Finansów, wydając badaną interpretację, naruszył przepis art. 14c Ordynacji poprzez to, że nie zawarł w niej właściwego uzasadnienia prawnego przy jednoczesnym uznaniu stanowiska podatnika za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 15 maja 2009 r. Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną od powyższego wyroku Sądu I instancji, w której zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

- art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej – P.p.s.a.) w zw. z art. 14c § 1 i 2 Ordynacji podatkowej poprzez nieprawidłowe uznanie, iż organ podatkowy nie zawarł w interpretacji indywidualnej właściwego uzasadnienia prawnego, gdyż zdaniem Sądu nie dokonał analizy charakteru usługi kontroli stanu technicznego przewodów kominowych pod kątem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.). Powyższe rozumowanie doprowadziło Sąd do uchylenia interpretacji;

- art. 14b § 1 w zw. z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 ze zm.) poprzez nieprawidłowe przyjęcie, iż organ podatkowy jest obowiązany do dokonania analizy charakteru usług czynności kontroli stanu technicznego przewodów kominowych pod kątem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskie] Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), podczas gdy zgodnie z treścią art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej organ dokonuje wyłącznie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Powyższa interpretacja przepisów doprowadziła Sąd do uznania, iż wydana interpretacja indywidualna nie zawiera właściwego uzasadnienia prawnego.

Mając na uwadze powyższe Minister Finansów wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, a także o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie.

Odnosząc się do sformułowanych w skardze kasacyjnej zarzutów naruszenia przepisów postępowania należy w punkcie wyjścia odnotować, że niniejsza sprawa dotyczyła tzw. pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej (w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2007 r.) Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. Z art. 14 c § 2 Ordynacji podatkowej wynika zaś, że w razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym. Z powyższych regulacji należy więc wywnioskować, że organ dokonuje jedynie oceny prawnej przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego, bez możliwości jego modyfikowania czy też prowadzenia postępowania dowodowego w trybie przepisów działu IV Ordynacji podatkowej. Zatem kontrola sądu administracyjnego w swej istocie powinna polegać na ocenie czy za podstawę udzielonej przez organ interpretacji podatkowej posłużył stan faktyczny przedstawiony przez skarżącego we wniosku o interpretację podatkową, a jeśli tak to czy organ w sposób prawidłowy zinterpretował przepisy prawa (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10.10.2009 r. sygn. akt II FSK 755/08 CBOS).

Okoliczności powyższe sprawiają, że granice postępowania niniejszego postępowania zostały określane przez stronę w zapytaniu skierowanym do organu. Pytanie to zaś brzmiało: "Czy w myśl art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) dalej u.p.t.u. i § 5 ust. 1a Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług,(Dz. U. Nr 97 poz.970 ze zmianami) dalej jako "Rozporządzenie", w okresie od dnia przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej może stosować stawkę podatku VAT w wysokości 7% do robót konserwacyjnych polegających na kontroli stanu technicznego przewodów kominowych, ich uszczelnieniu, doszczelnianiu, udrażnianiu kominów i pieców, jeżeli dotyczą obiektów budownictwa mieszkaniowego?".

Mając na uwadze zarówno stanowisko strony zaprezentowane we wniosku jak i treść udzielonej przez Ministra Finansów interpretacji słusznie sąd pierwszej instancji skonstatował, że problem tej sprawy sprowadzał się do włączenia lub wyłączenia czynności kontroli stanu technicznego przewodów kominowych z pojęcia robót konserwacyjnych w rozumieniu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. "a" u.p.t.u.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wydana w sprawie interpretacja przepisów prawa podatkowego zawierała wszystkie niezbędne elementy wymagane przez wskazane na wstępie uregulowania Ordynacji podatkowej. Minister Finansów udzielił jednoznacznej odpowiedzi na zadane pytanie i stwierdził, iż usługi kontroli stanu technicznego przewodów kominowych podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22 % na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT gdyż usługi te nie stanowią usług budowlano - montażowych, remontów oraz robót konserwacyjnych i stanowisko to prawidłowo uzasadnił. Ponadto organ podatkowy prawidłowo wskazał, że zgodnie z art. 8 ust. 3 u.p.t.u. usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Organ podatkowy stwierdził również, iż o tym, czy wymienione w pytaniu usługi zaklasyfikowane są do w/w symboli PKWiU decyduje wykonawca usług. Zaliczanie bowiem określonej usługi do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązku świadczącego usługę. Organ podatkowy wyjaśnił, iż wynika to z faktu, że wykonawca usługi posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. W konsekwencji powyższego organ podatkowy informacyjnie podał, iż w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania podatnik może zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi o wydanie opinii interpretacyjnej.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, z powyższą konstatacją należy się zgodzić. Rację ma Minister Finansów stwierdzając w uzasadnieniu skargi kasacyjnej, że w sytuacji gdyby dokonał analizy charakteru usługi kontroli stanu technicznego przewodów kominowych pod kątem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), to stanowiłoby to naruszenie art. 14b § 1 w zw. z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Stosownie bowiem do brzmienia art. 25 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 ze zm.) do zadań Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego należy opracowywanie standardowych klasyfikacji, nomenklatur i definicji podstawowych kategorii, ustalanie wzajemnych relacji między nimi oraz ich interpretacja. Wydawanie interpretacji dotyczących standardowych klasyfikacji jest zatem ustawowym obowiązkiem urzędów statystycznych ( art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej). Organy podatkowe nie są uprawnione do dokonywania klasyfikacji towarów i usług do właściwego grupowania PKWiU ani też weryfikacji klasyfikacji wskazanej przez Wnioskodawcę. Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS nr 1, poz. 11) przyjmuje się, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania może zwrócić się o klasyfikację do Ośrodka Standartów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji (opinii) w zakresie stosowanych standardów klasyfikacyjnych. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług.

Nie można tym samym podzielić stanowiska Sądu zgodnie z którym organ podatkowy obowiązany był do analizy charakteru usługi kontroli stanu technicznego przewodów kominowych pod kątem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Realizując wskazania Sądu organ podatkowy zobligowany byłby do wydania interpretacji o której mowa w art. 25 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, co stałoby w oczywistej sprzeczności z treścią art. 14b § 1 w zw. z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej .

Podsumowując dotychczasowe spostrzeżenia należy stwierdzić, że obydwa sformułowane w skardze kasacyjnej zarzuty naruszenia przepisów postępowania były usprawiedliwione.

Kierując się zatem powyższymi względami Naczelny Sąd Administracyjny uznał za konieczne uwzględnić wnioski przedmiotowej skargi kasacyjnej w związku z czym, działając na mocy art. 185 § 1 w zw. z art. 203 pkt 2 cyt. wyżej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w wyroku.